Omdat het nogal korte gedichtjes zijn bij deze twee gedichtjes in een topic:

Het zaaien van dood en verderf
Iemand die rustig op zondag het gras maait,
een ander die dezelfde dag dood en verderf zaait.
Nu ligt je as onder de aarde,
maar je blijft van waarde.
Je groeit weer tot gras
tot iemand weer maait...

Wijsje
Inmiddels hoor ik het jarenlang.
Sterker nog er komt geen einde aan.
Omdat geen pen dit gevoel beschrijven kan.
Nu blijft het dan maar hangen,
als een wijsje in mijn hoofd.
Een wijsje zonder woorden, maar met gevoel