Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-14 15:50

[VER] Sterrenstof

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-14 15:50

Zachtjes deinend, als een ballon die eenzaam op een rustig kabbelende rivier ligt. Op en neer, heen en weer. Een dans als magneten, met elkaar, maar niet tegen elkaar. Een tijdloze beweging in harmonie met elkaar. Mijn blik reikt naar boven. Immense duisternis, als een zwart doek dat over de aarde rust. Maar geheel zwart is het niet, witte puntjes schijnen hun licht naar beneden. Kleine stofdeeltjes op het zwarte doek. De stilte. Zo veelzeggend. Zo luid en zo aanwezig en toch zo stil. Geen idee waarom ik omhoog kijk. Het is mooi, het is intens, het is warm. Het is leven.
Gedachten zweven als vliegen door de leegte. Allen met een doel, maar nooit met een eindbestemming. Een beeld blijft steken en toont een ladder. Een lange eindeloze weg richting het duister en het licht van de maan.
Een witte bol, met vlekken als olie, zwevend in het zwarte doek. De ladder beweegt als een touwbrug op het ritme van het Universum. Een eind is er niet, alleen een begin. Mijn voet gaat richting de eerste trede, of is het de trede die naar mijn voet komt? De kracht van de aarde balanceerd tussen aanraken en ruimte bewaren. Een tintelend gevoel verspreid zich langzaam door mijn voet, mijn enkel en mijn been. Twijfelend voor de overbrugging tot wat is en wat komt. De ladder glinstert ondertussen zachtjes door, zilver schijnent als maanlicht op de zee. Mijn voet vind de trede en het nodigt me uit. De wereld verdwijnt, geluid verliest zijn mening en geur wordt verdreven. Mijn lichaam wordt een met de aantrekkingskracht van de ladder en zwaartekracht verdwijnt. Zwemmend in een oceaan van inkt, glijd ik omhoog.
Beweging gaat vanzelf, het hoort zoals het is. Muziek vult de ruimte, maar niet in gehoor. Ik hoef mijn ogen niet te sluiten, ik zie de muziek. De ruimte buigt en vormt met elke klank en toon. Mijn lichaam vormt mee, het rekt en krimpt. Muziek in zijn puurste vorm. Om te voelen en te zien. Tijdloos en vormloos, maar toch zo vol beweging. De ladder lost op in kleine zilveren stofdeeltjes en het Universum glinstert met sterrenstof. Mijn lichaam word sterrenstof en mengt zich met de vibraties van het Universum. Magie, ontsprongen uit muziek. Muziek gemaakt door de hand van het eeuwige. Een altijd aanwezig iets zonder begin en eind. Muziek, dat ben ik. Sterrenstof in dans met het Universum.

**Geplaatst**: 04-10-14 15:57

Geplaatst: 04-10-14 15:57

Complimenten voor je spelling trouwens. Meestal zie je veel spellingsfouten in zo'n tekst.
Maar eerlijk gezegd kon het me niet zo boeien, het raakte me niet echt. Aan het einde denk je eerder dat het een gabber is die een pilletje teveel heeft genomen op een hardcore-feest.
En het 'Op en neer, heen en weer' zorgt eerder voor een foute gedachte en een glimlach dan de emotie die je wilt bereiken.

**Geplaatst**: 05-10-14 07:45

Re: [VER] Sterrenstof

Geplaatst: 05-10-14 07:45

Mooi geschreven! +:)+

Het raakte mij niet echt, maar ik vond het wel heel bijzonder +:)+

**Geplaatst**: 05-10-14 08:36

Re: [VER] Sterrenstof

Geplaatst: 05-10-14 08:36

Ik vind het mooi geschreven, er zitten een paar hele mooie beelden tussen! Toch 'raakt' het mij ook niet echt, omdat het voor mij niet echt duidelijk is waar je heen wil. Je gebruikt hele grote termen (het eeuwige, het Universum etc), voor mijn gevoel iets té groot. Ik verlies daardoor een beetje de ervaring die je wil beschrijven. Het kan bij wijze van spreken gaan over iemand die stervende is, maar ook (wat Suzanne F al noemde) over een figuur die de weg kwijt is op een feestje. Vaagheid kan mooi zijn, maar ik vind het hier iets te ver gaan.

Maar dit neemt niet weg dat je goed kan schrijven! Ga vooral door alsjeblieft

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-14 18:46

Re: [VER] Sterrenstof

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-14 18:46

Dank jullie wel.

De bedoeling is juist het zo wazig mogelijk te houden, zodat je je eigen interpretatie er aan kunt geven.