Geplaatst 
hier is het:
De toverroos
'Vangen!' Roept Michel naar zijn beste maat Max. Ze zijn aan het basketballen. 'Komt voor elkaar maat!' Roept Max terug. Michel en Max zijn al jaren beste vrienden van elkaar. Ze zitten samen op basketbal. Nu zijn ze aan het oefenen op het basketbalveldje in de buurt. Max vangt de bal en gooit hem recht in de basket. 'Mooi gedaan man, moet je vrijdag ook met de wedstrijd doen!' Max bloost een beetje. 'Hee Max, hee Michel!' Rosa en haar beste vriendin Chamila komen er aan. Ook deze meiden zijn vrienden van de jongens. 'Hee roos en Mielke! Wat zijn jullie van plan vandaag?' 'O niet zo veel maar ik en Roos hadden in gedachten om misschien morgen naar het bos te gaan. Ik weet een bos waar bijna niemand komt en het supermooi is.' Dat vonden de jongens goed. Het was morgen toch zondag. Het clubje had de hele middag nog in het park gezeten. De volgende dag spreken ze ook af in het park. Michel en Max waren als eerste. 'Ben benieuwd wat voor bos het word, jij niet dan Michel?' 'Jawel. Ik hoop dat die meiden bang worden, dat wordt echt lache man!' Michel en Max geven elkaar een high five. Even later komen ook Rosa en Chamila die kant op. Samen gaan ze naar het bos. De club kijkt hun ogen uit. Heel veel rozen, vlinders, bloemen, andere mooie beesten en noem zo maar op. De bomen waren prachtig groot en perfect voor de jongens om in de klimmen. Dan komen ze bij een open plek. 'Woow...' Zegt Rosa en haar mond hangt open. Dit is de mooiste plek die ze in haar leven ooit heeft gezien. Ook de anderen staan met open mond naar de mooie plek te kijken. Overal aan de zijkanten staan mooie roze rozen en in het veld staan vingerhoedskruidjes, narcissen, tulpen en noem maar op. En dat alles zelfs tien keer zo groot als de normale tulpjes en narcisjes. Er was mooi hoog gras en in het midden stond een prachtige hele grote boom. Daar gingen de jongens eerst naartoe. Er waren voor de rest allemaal vrolijke vlinders en vogeltjes die floten de mooiste melodieën. Hertjes zo mooi als Bambi en eekhoorntjes die zo tam zijn dat je ze kunt aaien met gemak. Chamila ging even later met de jongens mee de boom in. Rosa zag een hele mooie schitterende roos. Toen ze dichterbij kwam zag ze dag die roos glitterde. Ze strekte haar arm naar de roos uit om hem te plukken maar toen gebeurde er iets heel vreemds. De roos kwam naar haar toe en plukte zichzelf. De roos pakte een soort doosje van gras en takjes en allemaal bloempjes en nog een mooie steen. De roos ging in de doos liggen. Op die steen stond iets geschreven. Er stond: 'Hallo ik ben een toverroos. Ik lig altijd in die doos. Die doos die je net is gegeven. Door mij, de toverroos. Neem me overal mee naartoe. Dan kan ik je helpen. Het is misschien vreemd ik geef het toe. Daarom ga ik je helpen. Anderen zien mij niet staan. Dat komt omdat ik daar niet voor nodig ben. Slechts een enkeling kan me verslaan. Dat zijn degene die ik ken. Jou naam komt erbij. Je krijgt zo uitleg van mij.' Rosa stond vol verbazing te kijken. Ze heeft wel veel problemen en ze kan best wat hulp gebruiken. Dan komt de roos weer uit de doos en krijgt ineens een gezicht. Rosa schrikt zich helemaal kapot. De roos zegt: 'Niet schrikken hoor Rosa. Het is vreemd, een roos met gezicht maar zo eng ben ik niet hoor.' Evengoed was Rosa er een beetje bang van. 'Ik ben een wensroos. Ook wel de toverroos genoemd. Ik vervul wensen en help je met tegenslagen. Je moet twee spreuken onthouden: Tover hier tover daar, ik wil wensen graag. En: Tover hier tover daar, ik wil hulp graag. Bij de eerste spreuk kom ik tevoorschijn en mag je een wens doen. Let wel op, je kunt maar 1 wens per dag. Bij de tweede spreuk kom ik je helpen als je het moeilijk hebt. Dan kom ik met een oplossing. Maar dit gebeurt alleen als je echt diep in de problemen zit. Je kunt mij omdoen als armband of mij in het doosje stoppen.' Het gezicht van de roos verdween en de roos kreeg een krullende steel. Rosa paste de roos om haar arm. Het past precies. Ze beslist hem nu niet om te doen en doet hem in het bakje. Na nog uren spelen en kijken in het bos besloten ze om terug naar huis te gaan. Toen Rosa eenmaal thuis was legde ze het bakje naast haar bed. 'Slaap lekker roosje.' Zegt Rosa en ze valt in diepe slaap. Rosa droomt over haar mooie roos hoeveel geluk die zal brengen. Het was helaas alweer snel ochtend. Ze moest naar school. Wat had ze toch een vieze hekel aan school maar ja het moet. Rosa pakt de roos en doet hem om. Ze voelt zich nu een stuk vrolijker als normaal. Normaal heeft ze ochtendhumeur. Als ze daar over nadenkt moet ze best wel hard lachen. Ze is gewoon vrolijk ’s morgens. Hoe kan dat? Als ze klaar is heeft ze nog een half uur over. Dat is ook vreemd. Ze is veel sneller klaar als normaal. Ze lacht zich helemaal suf. Ook op school doet ze het verbazingwekkend goed. Als ze thuis komt weet ze ineens hoe het komt. De roos natuurlijk. Daar word ze nog vrolijker van. Ze gaat vreemd genoeg met plezier aan haar huiswerk beginnen en heeft het zo af. Dan moet ze haar kamer opruimen. “Jeetje wat een puinzooi zeg. Dat ik me dit niet eerder had bedacht.” Zegt Rosa tegen haarzelf. Ze begint met opruimen en is binnen 5 minuten klaar. Dan moet ze eten. Ze eten heerlijke spaghetti vandaag. Rosa’s lievelingseten. Nu heeft ze enorm veel tijd over voordat ze naar bed gaat. Als eerste gaat ze bellen met Chamila. Het duurt even maar dan neemt ze op. “Hee Chamila, hoe gaat het?” Ze kletsen nog even door. Dan besluit ze om even op bed te liggen. Ze is best moe. “Hoelaat is het?” Denkt ze en ze kijkt naar de klok. Half 7. Ze is heel moe en ze moet morgen wel naar school. Nouja dan luistert ze nog maar naar nog wat muziek. Ze doet haar pyjama aan en gaat onder de dekens liggen. Dan pakt ze haar mobiel en haar oortjes en gaat muziek luisteren. Maar veel van de muziek hoort ze niet. Ze hoort steeds minder, en minder, en minder totdat ze in slaap is gevallen.
Zo gaan er een paar dagen voorbij. Het is vrijdag en de school is uit. Max en Michel hebben zometeen een basketbal wedstrijd. Rosa is heel slim. Deze wedstrijd is belangrijk want als ze deze wedstrijd winnen dan mogen ze naar het NK. Ze doet haar roos af en zegt de spreuk: “Tover hier, tover daar, ik wil wensen graag.” De roos krijgt weer een gezicht en vraagt: “Wat wil je wensen?” Dan wenst Rosa dat Max en Michel en hun team deze wedstrijd gaan winnen zodat ze naar het NK kunnen. “Komt voor elkaar” Zegt de roos. Opeens begint de roos de glinsteren en licht op. Dan komen er allemaal glitters uit de roos en ze vallen weer neer. Rosa kijkt vol verbazing naar hoe de roos weer om haar arm schuift. Even later zitten Chamila en Rosa op de tribune te juichen naar de jongens in de hoop dat ze winnen. De jongens doen het heel goed. Ze staan alleen gelijk. Dus er moest een punt worden gescoord.. Dit was de laatste minuut dus werd het heel spannend. Michel krijgt de bal en gooit hem naar Max. Max vangt hem keurig op en gooit hem recht in de basket. De meiden zijn heel blij want de jongens hebben gewonnen! Rosa denkt bij haarzelf: “Dankje lieve roos.” Dan hebben de jongens een feestje omdat ze hebben gewonnen en naar het NK mogen. Ze feesten er helemaal op los. Als Rosa dan om 2 uur ’s nachts in haar kamer staat is ze heel moe. Als ze in bed ligt valt ze dan ook meteen in slaap. De volgende dag word ze wakker om 10 uur. Ze voelt zich misselijk. Maar ze ligt niet in haar eigen bed. Wat vreemd. Als ze om zich heen kijkt ziet ze het pas. Ze ligt in het ziekenhuis! Haar moeder zit bij haar. “O mijn god je bent wakker!” Rosa’s moeder huilt. Wat is er aan de hand? Waarom ligt ze in het ziekenhuis? Waarom is ze misselijk? Dan wil ze het vragen maar het lukt niet. Haar moeder zegt het: “Je was uit bed gevallen en was verkeerd gevallen. Je hebt misschien een lichte hersenschudding en je had overgegeven omdat je op je buik viel. Je hebt 4 gekneusde ribben. En je was bewusteloos dus had ik de ambulance gebeld.”
Er komt hier dus nog een vervolg op. Hopen dat jullie het leuk vinden en owjaa tips en kritiek zijn altijd welkom!
