Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-14 14:10

[VER] Het nieuwe begin aan mijn oude verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-14 14:10

Ooit 30 eeuwen terug ben ik aan het verhaal het meisje van Ginneken begonnen, half afgemaakt en toen raakte het afgezaagd.
Kreeg geen inspiratie meer en heb het toen verwijderd.
Tot ik zowaar vandaag op het werk met een mevrouw van Ginneken gesproken heb.
Als of het een teken was want ik kreeg ineens een bom van nieuwe inspiratie.
Genoeg geklets hier bij het nieuwe begin.

Het was donker en de zachte avond wind raakte mijn arm door het openstaande raam.
Het had net geregend je rook de natte bladeren en het verse mos, het rook heerlijk het was een echte herfst geur.
Ik sloot mijn ogen om te gaan slapen toen ik in eens gedrup van de badkamer af hoorde, ik ging recht op zitten en luisterde beter. Het gedrup werd harder en harder ik stond op en schoof mijn fluffy zachte pantoffels aan. Ik deed de krakende deur op en liep langzaam sluipend naar de badkamer.
Ik deed voorzichtig de deur open, ik hield hem op een klein kiertje zo dat ik kon zien wat er gebeurde.
Op het moment dat ik keek hoorde ik de kraan aan gaan.
In een flits sprong het licht aan, ik keek in een oogwenk en de hele badkamer lag over hoop.
Hoe kan ik dit lawaai niet gehoord hebben hoe dacht ik.
Ik liep voorzichtig de badkamer in en zette kleine stapjes naar binnen.
Op dat moment sloeg de deur met een harde knal dicht. Ik wilde schreeuwen maar dat ging niet, er kwam geen geluid uit.
Ik deed geschrokken mijn ogen dicht en begon langzaam te huilen, op dat moment kwam er een ijskoude rilling over mijn rug.
Ik deed van schrik mijn ogen open en wat ik toen in de spiegel zag was onbeschrijfelijk.
Ik zag een meisje, en geen gewoon meisje een klein meisje.
In oude klederdracht ze droeg een witte jurk met roze bloemetjes, en ze stond met haar hoofd gebogen.
Ze had twee vlechten in en een pony, toen ze om hoog keek zag ik haar gezicht.
Het zat onder de blauwe plekken en vol bloed, het bloed begon te druipen en het kwam op haar witte jurkje.
Het meisje begon te huilen en je zag haar iets zeggen. Toen ik mijn hoofd naar voor boog om te kijken wat ze zei schoot ze ineens door de spiegel heen en verdween.
Ik keek verbaasd om mij heen alles was weer zo als het was en zij was weg.
Ik wreef in mijn ogen en keek nog een keer om mij heen, had ik dit gedroomd vroeg ik mij af.
Ik liep terug naar mijn kamer en ging in bed liggen.
Ik kon de slaap niet vatten en bleef maar denken aan dat meisje wat ik had gezien.
Wie was zij, wat deed zij hier en het aller belangrijkste wat wil ze van mij?
Ik pakte een boek erbij en begon wat te lezen, hier moest ik haast wel moe van worden.
Mijn moeder vertelde mij dat altijd.
Ik begon aandachtig het verhaal van de 22 mannen met zwaarden te lezen.
Na maten de pagina’s vorderden voelde ik mijn ogen zwaarder worden, zo zwaar dat ik gewoon in slaap viel met boek en al.
Om zes uur stoof ik van schrik om hoog mijn wekker liep plots af , maar niet met het normale deuntje.
Het was een stem en een die ik niet kon plaatsen, en veel te onduidelijk om te verstaan.
Het mompelde iets, maar wat dan ik kon het niet horen.
Op het moment dat ik mijn telefoon naar mijn oor bracht om beter te luisteren schoot het volume om hoog. Ik schrok mij dood en was zo geschrokken dat ik hem liet vallen.
Op het moment dat ik hem liet vallen schoot mijn scherm lamp aan.
Ik schrok want wat ik daar zag was niet normaal, het was dat meisje, het meisje wat ik in de spiegel zag.
Ik schrok mij kapot en ik liet hem zo uit mijn handen vallen. Daar lag die dan met een barst in het scherm de telefoon waar ik maanden voor gespaard had. Ze legde hem weer op het nachtkastje en ging weer in bed liggen.
Op het moment dat ze ging liggen hoorden zij gefluister, ze ging recht op zitten en luisterde beter.
Het gefluister werd duidelijker, mama en papa waren aan het vechten en ik kreeg de klappen.
Het gefluister kwam van een meisje, een jong meisje het klonk als een echte kinderstem.
Je hoorde duidelijk dat het meisje pijn had.
Ik probeerde contact te leggen, maar wist niet hoe ik had dit nog nooit gedaan.
Ik stelde haar hard op de vraag,
Wie ben je en waar kom je vandaan, het meisje stopte met fluisteren en zweeg zij antwoorde in eerste instantie niet.
Ik vroeg het nog een keer en zei dat ze mij echt kon vertrouwen en ik haar echt geen pijn zou doen.
Het meisje stapte aarzelend achter het gordijn vandaan.
En kwam heel voorzichtig dichterbij, ik verroerde geen spier en kneep een paar keer in mijn arm of ik niet droomde.
Het meisje stak hulpbehoevend haar hand uit, ik durfde hem niet te pakken.
Het meisje keek mij smekend aan, na een hoop aarzeling pakte ik de hand aan ik bekeek haar nog eens goed en schrok van wat ik zag.
Ze zat onder het bloed en littekens, en over haar hele lichaam had zij blauwe plekken.
Ze kwam bij mij op het bed zitten, en barstte in tranen uit, ik probeerde haar gerust te stellen.
Maar wacht even ik kon haar niet aanraken.
Ik zat hier met een geest op bed, ik schrok mij kapot en kreeg kippenvel, mijn spieren verstijfde van angst en durfde niks te zeggen.

**Geplaatst**: 26-03-14 18:54

Re: [VER] Het nieuwe begin aan mijn oude verhaal

Geplaatst: 26-03-14 18:54

erg spannend! Maar let wel op: volgens mij schrijf je het ene moment in de ik-vorm, het andere moment vanuit de "verteller". en op gegeven moment is het meisje er ineens, zonder dat je hebt geschreven dat het meisje er weer was. Let daar dus wel op, maar ga vooral door met schrijven! Erg leuk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-14 19:00

Re: [VER] Het nieuwe begin aan mijn oude verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-14 19:00

Ja klopt dat is een foutje, que meisje ze fluisterde eerst. Dus niemand wist waar zij dus was, en ze stond dus eigenlijk achter het gordijn.
En daar kwam ze dus ook vandaan.

**Geplaatst**: 26-03-14 19:06

Geplaatst: 26-03-14 19:06

Ah, ik snap het. Nou, ga lekker vooral zo door met je verhaal! Je schrijft leuk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-03-14 10:17

Geplaatst door de TopicStarter : 31-03-14 10:17

Update:

Het enige waar ik aan kon denken was het meisje, de vele vragen spookte door mijn hoofd.
Ik vroeg aan haar wie ze was, maar ik kreeg geen reactie, ze bleef snikken en krokodillentranen rolde over haar wangen.
Het eerst wat door mijn hoofd ging was de vraag wat ik hier mee moest, hier kon ik toch niks mee.
Ik probeerde het meisje tot reden te brengen maar dit lukte gewoon niet, ze bleef maar huilen en snikken.
Ik vroeg haar vriendelijk waarom ze nou huilde en of ze het mij misschien kon uitleggen.
Het meisje begon met vertellen, mama en papa hadden altijd ruzie. En als de ruzie klaar was kwam papa altijd naar mijn kamer. En begon dan altijd heel hard te schreeuwen, en als ik dan begon te huilen sloeg hij mij.
En hoe harder ik huilde hoe harder hij sloeg, soms pakte hij ook zijn lederen riem er bij.
Zodat mijn moeder het goed kon horen, dan hoorde ik mama altijd heel hard huilen aan de andere kant van de deur.
Papa sloeg net zo lang door tot het bloedde, en bij een druppel bloed was het goed.
Dan stopte hij en ging hij weg, deed dan agressief de deur open en liep langs mijn huilende moeder.
Die gaf hij altijd op dat moment nog een trap na, waar op mama ook altijd nog harder moest huilen.