ik ga eens wat proberen wat te schrijven, tips zijn welkom. Wel netjes houden dit is de eerste x dat ik dit doe en hoop dat het leuk is. Er zullen vastwel wat spel en typfouten inzitten maar ik probeer het zo goed mogelijk op te schrijven.

Ik trap hard door, de wind blaast hard in me rug. Het is erg koud en de wind maakt het alleen maar erger. Gelukkig ben ik bijna bij djano. ik verlang nu al om hem te knuffelen, niks is beter dan dat. Als ik aankom zie ik hem al staan. Hij ziet mij ook. Als ik mij fiets weg heb gezet loop ik naar hem toe, hij staat altijd in hetzelfde weitje, helemaal alleen. Niemand kijkt naar hem om en als ik hem niet had gevonden had nog steeds niemand naar hem om gekeken. Hij is blij mij te zien, zoals altijd. Elke dag weer komt hij naar me toe, zielig komt hij aangelopen om te geknuffeld te worden. Ik zie dat de eigenaar weer niet is opkomen dagen en ik geen Djano zijn water en kijk of in het schuurtje nog een klein beetje hooi is. Achterin ligt nog een klein beetje en dat geef ik aan hem. Terwijl hij aan het eten is van het laatste beetje hooi denk ik terug aan hoe ik Djano vond.

ik was op zoek naar mijn hond. 'REXX!' ik kon hem niet vinden en ik rende hard door de bosjes. uiteindelijk hoorde ik hem blaffen ik rende naar hem toe en ag hem midden in het bos bij een weitje staan. Eerst dacht ik dat het verlaten was, maar toen zag ik achter een schuurtje een modderpaardje staan. Ik deed Rex aan de lijn en liep naar het paardje.Hij had een halster om met de naam Djano er op. Hij zag er lelijk en vies uit, maar hij had mooie ogen. Ik aaide hem, hij was zo lief. Vanaf dat moment ging ik elke dag even kijken, ik kwam er achter dat een klein weggetje naar de wei liep en dat in het schuurtje hooi en stro lag. Ik nam borstels mee en begon rustig met de band opbouwen. Alles ging goed en ik dacht dat Djano geen baasje had, totdat opeens een oude man in de wei stond bij Djano, hij bleef even en ging toen weer weg. ik dacht dat het een gewone voorbijganger was maar de voorraadhooi en stro was bij gevuld. Toen heb ik de eigenaar niet meer gezien .

Djano drukt zijn neus tegen mij aan. Het hooi is op. ik sta op en ga hem poetsen. als ik klaar ben klim ik voorzichtig op zijn rug. Dit hebben al een paar keer geoefend en hij vertrouwd me nu, we stappen een paar rondjes. Dan vind ik het wel genoeg en ruim ik weer om, als ik mijn fiets wil pakken zie ik een autoop het erf komen, maar niet zomaar een auto maar de auto van de eigenaar. En is dit de oude man maar een boos kihkende jonge man.

Hopelijk vinden juliie het een beetje leuk!