Geplaatst Vorig jaar op 26 juli (1 dag voor de verjaardag van onze dochter en haar beste vriendin) hebben wij afscheid moeten nemen van onze meest fantastische, übergeweldige en spectaculair spetterende Dicky.
Voor de beeldvorming...dit was ons ondeugende stel:
Toen Dicky's tijd gekomen was, bleek ik het niet te kunnen. Dicky was erg oud en had nog maar een heel dun staartje en ik kon mijzelf er simpelweg niet toe brengen. Niet nog bij leven en niet na haar heengaan om haar hele staart te nemen...
Een half jaartje voor dato had ik wel van al onze pony's een streng geknipt en dus ook van Dicky. Dit was alleen bij lange na niet voldoende om een dikke armband te maken dus ik schoof het maken van iets van Dicky voor me uit en maakte in de tussentijd andere sieraden voor Cayleigh om haar tevreden te houden. Deze week echter vond Cayleigh het eindelijk tijd om toch iets van Dicky te hebben want ze 'wachtte' al zooooo lang. Tja.....en zo geschiedde...
Zo maakte Cayleigh zelf eerder al, met hulp, een kettinkje met een gevulde glaskraal:
Nu heb ik een plastron speld gemaakt. Cayleigh geeft alleen niets om wedstrijden e.d. dus zij gaat het simpelweg als broche dragen
Als vlechtmethode heb ik hetzelfde gebruikt als voor deze armbanden (in wit is het iets duidelijker te zien aangezien mijn camera'tje erg veel moeite heeft met zwart in schemerig weer)
En toen nog een armband...en er waren nog zo 150 haren over(voor de meeste van mijn armbanden gebruik ik minstens het dubbele!)
Dit is het geworden....
Toch nog breed en stoer en maar 120 haren precies! 1 deel Dicky haren en 1 deel zwart leer (ik had zeker verwacht dat ze paars zou kiezen maar "nu past het overal bij"
)We zijn gelukkig al een poosje in het stadium van 'fijne herinneringen delen' en daar past deze armband ook weer heel mooi bij.
Er is nu alleen nog een klein plukje over en daarvan maken we samen een mooie muurhanger die samen met Dicky's stalbordje en een mooie tekening die van het stel gemaakt wordt aan de slaapkamermuur komt....
. Als je er gewoon mee omgaat als met een normaal sieraad is er geen reden dat een armband van paardenhaar niet lang mooi blijft. Ik heb de vlechten uitvoerig getest op robuustheid. De oudste die ik heb gemaakt (voor mijn vader, zusje en ons dochtertje) zijn nu zo'n 2,5 jaar oud (en vooral mijn vader draagt ze elke dag 