Ik schilder en teken van alles, vooral dieren, want dat is mijn specialiteit. Maar ik waag mij niet aan mensen. Ik krijg vaak de vraag of ik een portret wil tekenen of schilderen, maar het lukt me niet. Ik zit hier op Bokt echt te kwijlen van hoe mooi sommigen zo gaaf personen kunnen tekenen of schilderen. Ik ben daar gewoon niet goed genoeg in. Uiteraard heb ik wel vele pogingen gedaan, maar nooit met tevredenheid. Het lijkt niet goed genoeg. Juist met mensen natekenen hoort het wel goed te lijken. Als je er al een millimeter naast zit met een streepje, veegje of stipje, dan lijkt het al niet. Ik vind het dus ook een kunst als mensen dat wel goed kunnen.

“Jij moet dat ook kunnen”, zei pas nog een andere kunstenaar tegen mij. “Als je kijkt naar jouw dierschilderijen, dan heb je die techniek wel in je vingers.” Een mooi compliment, zeker van iemand die het zelf ook heel goed kan. Ik ben ook al langer van plan om een cursus portrettekenen te gaan volgen en ik liep toevallig tegen een flyer aan waarop dat werd aangeboden. Een mooi verjaardagskado, dacht ik zo. Dus voor mijn verjaardag, in januari pas, krijg ik een cursus portrettekenen. Dan ga ik los!

Dus toch enorm geïnspireerd kon ik niet wachten en ben ik zelf nu ook weer begonnen met wat probeersels. Mijn doel: binnen een uur een snelle schets maken en het moet wel goed herkenbaar zijn. Mijn eerste resultaten, na lange tijd mij niet te hebben gewaagd aan dit onderdeel, zijn eigenlijk best goed. Ik ben nog nooit eerder zo tevreden geweest over mijn portrettekeningen. Ik blijf oefenen, want oefening baart kunst. Letterlijk.

Mijn dochters:

Deze is verrassend goed gelukt. In 45 minuutjes heb ik dit getekend.


Ook in 45 minuutjes, maar lang niet zo goed gelukt als de eerste. Dus deze ga ik overnieuw maken, maar nu wil ik ook een foto pakken waarop ze niet zo recht in de camera kijkt.