Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-04-21 07:09

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 17-04-21 07:09

Goed stuk weer

**Geplaatst**: 18-04-21 00:53

Geplaatst: 18-04-21 00:53

Nog altijd vol plezier je verhaal aan het lezen. Weer een heerlijk, spannend stuk. Vind het super jammer dat het verhaal aan z’n einde komt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-04-21 14:01

Geplaatst door de TopicStarter : 26-04-21 14:01

Met mijn volle aandacht kijk ik naar mijn vingers, die langzame bewegingen over haar schouders maken, voel ik hoe haar huid onder mijn vingers beweegt en de warmte door haar kleding heen komt. Ze houdt haar losse krullen met een hand omhoog zodat haar nek tevoorschijn komt. Vanuit haar schouders beweeg ik mijn handen naar haar nek en maak daar dezelfde langzame knedende bewegingen. Ze buigt haar hoofd iets naar voren en maakt geluiden waaruit ik af kan leiden dat ondanks dat ik totaal geen verstand van masseren heb, ze er wel van geniet. Uit het niets staat ze op en vraagt of ik meekom. De deur naar mijn slaapkamer heb ik open laten staan en ze loopt in een rechte lijn naar mijn bed, laat zich op bed zakken om vervolgens haar blouse over haar hoofd heen uit te trekken. Ik zie haar een glimlach onderdrukken.

‘Word je nu verlegen?’ – Tegelijkertijd doet ze haar schoenen uit en draait zich op haar buik op bed.

Ik sta daar even met een mond vol tanden, ik weet niet wat ze van me verwacht en sta perplex dat ze zo ongegeneerd in enkel haar bh en zwarte jeans op mijn bed gaat liggen. Ze ligt met haar hoofd op haar gevouwen armen en de blik die ze me geeft maakt van alles in me los. Ik leun tegen het deurkozijn aan en kijk met een schuin hoofd naar hoe ze daar ligt. Jezus wat is ze mooi…

‘Kom je nog? Of dacht je dat je klaar was na enkel mijn schouders?’ – Ik haal mijn handen door mijn haar en lach wat onder mijn adem. Ik loop naar haar toe en blijf voor de rand van mijn bed staan.

‘Écht Daniël…’ – Ik lach terwijl ik mijn tong tegen mijn gehemelte druk, ze weet precies hoe ze me de woorden kan ontnemen en dat ik enkel als een bezetene kan staan glimlachen naar haar.
Ik doe mijn schoenen uit en ga naast haar op mijn knieën op het bed zitten. Ik laat mijn handen over haar rug gaan, tot net onder de sluiting van haar bh. Ik observeer ieder moedervlekje, ieder kuiltje dat ik kan zien en voelen op haar blote rug. Een paar keer laat ik mijn vingers onder de sluiting doorgaan en uit een donker stukje van mijn onderbewustzijn komt het zelfvertrouwen opzetten om deze los te maken. Ze laat me deze zonder commentaar losmaken, maar kijkt me van over haar schouder al bijtend op haar onderlip aan.
Ik buig me wat meer over haar heen, terwijl ik mijn handen al knedend en wrijvend van haar onderrug beweeg tot bovenaan haar nek. Ik veeg haar krullen wat aan de kant en laat heel zachtjes het puntje van mijn neus langs het plekje net achter haar oor gaan en vervolg de weg langs haar nek en schouder om vanaf daar weer rechtop te gaan zitten.

‘Teaser…’ – hoor ik haar zuchten.
‘Jij wilde een massage toch? Dan doe ik dat.’

Ik voel de spanning letterlijk door mijn hele lijf gieren, heb moeite om mijn handen enkel over haar rug te bewegen en hoor haar meerder malen een zucht slaken als ik nét iets te ver met mijn vingers over haar zij beweeg.
Ik geniet hier enorm van, niet alleen van de aanraking of het feit dat ze me aan het uitdagen is, maar dat ik me in mijn veilige omgeving bevind zonder overal reminders aan haar andere leven. Ze is nu even echt helemaal bij mij, letterlijk en figuurlijk.
Ik plant een heel zacht kusje tussen haar schouderbladen en zie dat ze kippenvel krijgt.

‘Ik denk dat je aardig los bent hoor.’
‘Nee, nou niet stoppen, het is zo fijn.’
‘Ik moet nog iets bewaren voor een volgende keer toch?’ – Ik maak de sluiting van haar Bh weer vast en ga naast haar op mijn rug liggen.
We liggen even naast elkaar, terwijl we elkaar aankijken en verder niets zeggen. Ik zie dat ze haar ogen over mijn gezicht laat gaan en iedere keer weer bij mijn ogen stopt. Als onze blikken elkaar kruisen zie ik een van haar mondhoeken in een kleine glimlach trekken. Ze schuift wat in mijn richting en onze neuzen raken elkaar net niet, ze laat haar hoofd nu rusten op mijn bovenarm en heeft een arm over me heen gelegd. Het voelt ontzettend intiem, zo ontzettend dichtbij zijn, haar adem voel ik langs mijn gezicht strelen, ik kan weer iedere kleurschakering in haar ogen bewonderen. Met mijn linkerhand streel ik haar wang en veeg een verdwaalde krul achter haar oor. Ze sluit haar ogen waarop ik mijn mond naar de hare beweeg. De kus die ik haar geef mond uit in een zachte zoen, zo teder, zo precair. Alles wat ik niet onder woorden heb kunnen brengen, lijkt voor mijn gevoel in die zoen te liggen.

‘Daniël?’
‘Ja?’
‘Ik ben echt weg van jou…’ - Ik zie haar ogen oplichten als ik dit zeg.
‘Je bent lief.’ – Ze begraaft haar gezicht in mijn haar en ademt diep in.
‘Ik bedoel dit op geen enkele manier verkeerd Syl, want ik vind dit ontzettend fijn, maar ik kan er niet bij…’
‘Waarbij?’
‘Wat je in me ziet.’
‘Wat valt er niet te snappen? Je bent een ontzettend mooi mens; Liefdevol, zorgzaam, grappig, sterk, slim en niet te vergeten een prachtige verschijning.’
’34, getrouwd, 2 kinderen, burgerlijk…’
‘Burgerlijk?’
‘Ik heb het je wel tegen Bibi horen zeggen.’ – Ze lacht van oor tot oor als ze me weer aankijkt.
‘Oh, dus je luistert me gewoon af?’ – Ik grinnik als ik dit zeg en ze geeft me por in mijn zij.
‘Ik hoor gewoon veel, maar geef maar toe dat jij ook zit te luisteren als ik met Niels praat.’
‘Ik zou niet durven.’
‘Leugenaar!’ – Ze gaat rechtop zitten en kijkt met een schuine glimlach naar me. Ik vouw mijn arm onder mijn hoofd zodat ik haar aan kan blijven kijken.
‘Ik moet zo wel weer gaan, ik moet de kinderen ophalen.’
‘En als ik je niet meer laat gaan?’ – Ik probeer er een onschuldige ondertoon aan te geven, maar ik kan de teleurstelling niet helemaal uit de woorden filteren.
‘Niet doen, Syl. Gewoon niet doen.’ – Ze draait haar hoofd weg en ik zie een vage vlaag van irritatie over haar gezicht heen gaan. Of is het spijt? Zou ze spijt hebben dat ze hierheen is gekomen en ik nu haar tijd probeer te claimen?
‘Sorry… Ik bedoelde het niet vervelend.’
‘Weet ik, maar dit bedoel ik dus. Ik kan jou niet geven wat je wilt. Ik kan het je ook niet kwalijk nemen dat je geen genoegen neemt met een fractie van mijn tijd, maar ik kan niet als een verliefde tiener lak hebben aan de tijd. Ik heb verantwoordelijkheden na te komen…’
‘Lieve Daniël, al lach je op een dag alleen maar naar me, maakt dat mijn dag al beter dan dat die was. Voel je niet bezwaard door een stomme, ondoordachte opmerking. Ik weet het toch, verwijt jezelf niets.’ – Ik ben ook rechtop gaan zitten en heb haar blik gevangen. Ik zie dat ze met tranen in haar ogen zit, die ze met veel moeite weg probeert te slikken.
‘Niet huilen, we hebben het toch fijn gehad net? Dit was al meer dan waar ik op gehoopt had vandaag! Ik heb tijd met je door mogen brengen, je kunt me geen mooier cadeau geven.’ – Ze laat zich tegen me aan zakken en ik hoor haar diep zuchten. Ik krijg nog een vluchtig kusje op mijn schouder voordat ze van bed stapt en haar blouse weer aandoet.

Ik zit nog even in kleermakerszit op bed te kijken naar hoe ze behendig haar schoenen weer aandoet zonder om te vallen en in de spiegel haar haar wat terug in model probeert te brengen.
Af en toe spiekt ze via de spiegel even naar mij waarop voorzichtig glimlach. In mijn hoofd ontspinnen scenario’s waarbij dit een dagelijks ritueel zou zijn; dat ik iedere dag zou mogen zien hoe ze zich klaarmaakt voor de dag, zichzelf perfectioneert om zich vervolgens als de meest mooie verschijning te tonen aan de rest van de wereld.
Zulke gedachten maken me warm vanbinnen, terwijl ik tegelijkertijd ook aan het vechten ben tegen de jaloerse gevoelens die ik niet wil hebben. Ik weet namelijk bijna zeker dat hij die momenten niet waardeert, dat hij aan het begin van de dag niet ziet hoezeer ze haar best doet om er op haar best uit te zien.

‘Wat zit je te fronsen?’
‘Niks, ik was verzonken in gedachten.’
‘Ja en welke gedachten dan?’
‘Dat ik het leuk vind om te zien hoe jij je dingen doet.’
‘Hou op hoor, straks word ik er nog verlegen van.’ – Misschien moet ik inderdaad iets minder nadruk leggen op dat ik graag naar haar kijk, maar ik kan het niet helpen.
‘Dan doe ik het wel stiekem.’ – Ik leg mijn handen voor mijn ogen, maar laat ruime spleten tussen mijn vingers, zodat het duidelijk is dat ik er met gemak doorheen kan kijken. Ze lacht even naar me en geeft me een kus op mijn voorhoofd.
‘Laat je me nog even buiten?’
‘Natuurlijk.’ – Ik trek snel mijn schoenen aan en loop voor haar uit naar beneden.
Bij de buitendeur aangekomen staan we dichtbij elkaar in de gang, ik heb de deurklink al in mijn hand.
‘Nou, tot morgen dan.’ – Ik wil de deurklink al naar beneden duwen om de buitendeur te openen, maar ze haalt mijn hand van de deurklink af. Ze houdt deze even vast en kijkt ernaar alvorens ze omhoogkijkt.
‘Ik heb je liever.’ – Ik fluister het bijna onhoorbaar.
‘Dan lief.’ – fluistert ze terug als ze haar gezicht naar mijn gezicht beweegt en me nog een laatste kus toevertrouwt voordat ze de voordeur opent en de buitenwereld weer instapt.
Ze blijft niet voor de deur hangen, kijkt niet nog een keer om, maar loopt met een hoog tempo bij me vandaan. Ik snap het wel, ze kan nu niet bij mij binnen of aan de deur gezien worden. Als dat op dit moment bij Niels terecht komt, wordt wereldoorlog 3 ontketent vrees ik. Maar toch… Het steekt wel.

Ik leun nog even met mijn rug tegen de gesloten deur en vervloek mezelf dat ik niet tevreden kan zijn met de tijd die ze me geeft. Ze hoeft je niks te geven, is je niks verplicht, maar toch komt ze je opzoeken. Waarom ben je dan die jaloerse trut die niet gewoon blij kan zijn dat we een moment samen hebben gehad vandaag?

**Geplaatst**: 26-04-21 14:06

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 26-04-21 14:06

Oeh wat een wending! Mensen kunnen toch moeilijke situaties maken

Knap stuk!

**Geplaatst**: 26-04-21 15:05

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 26-04-21 15:05

Super stuk weer, top geschreven

**Geplaatst**: 26-04-21 19:44

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 26-04-21 19:44

dankjewel voor de update

.

**Geplaatst**: 26-04-21 19:50

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 26-04-21 19:50

Goede update $_/-\o_$

**Geplaatst**: 26-04-21 20:12

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 26-04-21 20:12

Wow super!

**Geplaatst**: 26-04-21 20:31

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 26-04-21 20:31

Super geschreven en was weer leuk om te lezen. Ik blijf fan.

Wel merk ik op dat je Daniëlle op verschillende manieren schrijft. Soms ook Daniël of is dat de bedoeling?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-04-21 00:08

Geplaatst door de TopicStarter : 27-04-21 00:08

Allereerst dankjewel allemaal! Blijf jullie commentaren leuk vinden om te lezen

Loreke2 schreef:
Super geschreven en was weer leuk om te lezen. Ik blijf fan.

Wel merk ik op dat je Daniëlle op verschillende manieren schrijft. Soms ook Daniël of is dat de bedoeling?

Vaak in gesprek met Daniëlle, noemt Syl haar Daniël of héél soms Daan. In gedachten of observaties is het vaak Daniëlle

**Geplaatst**: 28-04-21 00:47

Geplaatst: 28-04-21 00:47

Woooow waarom lees ik dit nu pas. Koningsdag goed besteed

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-04-21 12:25

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 28-04-21 12:25

Heel leuk ruitje, dat je ook mee komt lezen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-21 16:59

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-21 16:59

Een wat korter stukje deze keer

---------------------------------

Ze heeft al meerdere malen aangegeven dat ze het er moeilijk mee heeft, dat ze het idee heeft dat ik ontevreden ben met de tijd die ik met haar door mag brengen en misschien heeft ze ergens ook wel gelijk.
Het stomme is dat ik het eigenlijk niet toe wil geven, ik wil niet erkennen dat ik ervan baal dat haar gezin op nummer 1 staat, want ik begrijp het wel. Het is net of er een blinde vlek is ontstaan, dat wanneer ze begint over haar kinderen of Niels, mijn hoofd een “o ja-moment” ervaart en vervolgens blokkeert. Ik bons een paar keer met mijn achterhoofd tegen de deur aan en voel me ontzettend stom.
Ik motiveer mezelf om weer naar boven te lopen en ga op dezelfde plek op mijn bed liggen als daarnet. Ik pak mijn telefoon en zonder de twijfel toe te laten stuur ik haar een bericht:

“Hey, I know, je bent net weg… Maar ik wilde je even zeggen dat ik het echt heel fijn vond met je.”

Ik merk dat ik lachend naar mijn telefoon kijk als ik het bericht verstuur. Ik probeer het jammerende jaloerse gevoel in mijn onderbuik te negeren en nog even met mijn ogen dicht te genieten van ons kleine moment vandaag.

“Je bent lief, heb genoten. Tot snel.”

Hoofdstuk 11; Met jou erbij, wordt ons iets meer wij

‘Heb je alles?’ – Ik zie de dichtgeritste koffer op zijn kant van het bed staan.
‘Ik denk het wel.’ – Hij gromt het bijna naar me, de irritatie druipt bijna van zijn woorden af.
‘Nou sorry, ik wil je alleen helpen.’
‘Het is niet de eerste keer dat ik mijn koffer pak Daan. Laat me even.’ – Hij staat met zijn volle verstand naar het scherm van zijn telefoon te turen.

Even schiet de herinnering van een aantal weken geleden door mijn hoofd. Toen had bij weliswaar geen koffer, maar een ingepakte canvas tas. Het maakt me wat triest als ik daaraan terugdenk, ik loop naar hem toe om hem nog een kus te geven voordat hij in de chaos van zijn vertrek verdwijnt. Een vluchtig, afwezig kusje is alles wat hij me op dat moment geeft.

‘Wil je die telefoon even wegleggen?’
‘Eigenlijk niet, ik moet nog van alles checken voordat ik ga.’
‘Ik wil nog even met je samen zijn voordat je gaat, zonder dat stomme scherm waar al je aandacht naar uitgaat.’
‘Sorry, je hebt gelijk.’ – Hij legt zijn telefoon op zijn nachtkastje, neemt me in zijn armen en laat daarbij zijn hoofd boven op het mijne rusten. Zijn luchtje omringt me en ik adem het diep in, in de hoop dat ik het blijf ruiken als hij weg is. Ik hoor hem uitademen en voel zijn lijf wat meer ontspannen, een kleine kus boven op mijn hoofd maakt dat ik weet dat hij even aan niets anders denkt en zijn handen strelen mijn rug. Hij zet zijn koffer op de grond en we laten ons nog even op bed zakken om nog héél even samen te liggen, hij vouwt zicht om me heen en plant geregeld een kusje in mijn hals.

‘We hebben nog even, ik hoef pas over anderhalf uur te gaan…’ – Als hij dit in mijn oor fluistert, draai ik mijn hoofd en kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Zijn reactie hierop is om niet te wachten op mijn antwoord en me vol te zoenen. Even twijfel ik, de laatste keer dat we intiem zijn geweest was vanuit mij een “oké dan” en ik wil niet dat dit hetzelfde idee is.
Ik ga toch mee in zijn avance en merk dat hij heel teder en voorzichtig is, geen overhaast gewrijf, ongeduldig geduw en getrek, maar liefdevolle aanrakingen en kleine plagerige kusjes met brutale blikken.
Het doet me veel dat hij niet alleen maar bezig is met zo snel mogelijk, zo hard mogelijk en vervolgens klaar. Hij doet echt zijn best en het werkt voor mij, gezien mijn twijfel als sneeuw voor de zon verdwijnt en ik volledig met hem meega.

‘Shh, niet zo hard! De kinderen…’ – ik zeg het niet boos, eerder verpakt in een lach en een zucht. Hij hoort het niet, het is ook bijna niet te horen door zijn kreunen heen, al neemt zijn gekreun daarna vrij snel af en geeft hij me nog een lange kus.

‘Sorry, ik kon me niet inhouden, dit was zo intens.’ – Hijgend en bezweet laat hij zich naast me op bed zakken en kijkt me met glinsterende ogen aan. Hij strekt zijn arm en maakt een uitnodigende beweging met zijn arm. Ik vlij me dicht tegen hem aan, en leg mijn been over zijn been.

‘Wauw Daan…’ – Een gelukzalige, zuchtende lach weerklinkt door de kamer. Het is lang geleden dat ik hem zo uitgelaten heb gehoord. Ik spiek naar zijn gezicht, waar een brede lach van oor tot oor te zien is. Dit is precies de brede lach en innemende waar ik ooit als een blok voor gevallen ben en ik voel een kleine kriebel in mijn onderbuik. Hij trekt me nog net een slag dichter tegen zich aan en ik voel me enorm geborgen in zijn arm, zo dicht tegen hem aangedrukt. Meerder malen voel ik nog een kus op mijn hoofd en hem nog een paar keer diep zuchten. Na een poosje richt hij zich op en zoent me nogmaals lang, ritmisch en met gevoel. Ik merk dat er wederom iets aangewakkerd wordt bij hem en ik geef hem een speelse duw.
‘Hup, je moet gaan douchen! Anders ben je nog te laat ook.’

Hij kijkt me even heel smekend aan om daarna op te staan en weer breeduit te lachen. Hij slaat zijn badjas om en wandelt met een bundeltje schone kleren richting de badkamer. Ik blijf nog even op bed liggen, het is een wonder dat Tygo en Feline nog niet van zich hebben laten horen. In de verte hoor ik de douche aangaan, ik draai me in de richting van zijn kussen, snuif zijn luchtje nogmaals op en zucht diep.
Niet veel later hoor ik wat zacht gemurmel uit de kamer van Tygo komen en ik besluit ook uit bed te komen.
Ik hengel snel wat schoon ondergoed en schone kleren uit de kast om naar de kamer van Tygo te lopen. Als ik heel zachtjes de deur opendoe, zie ik hem uitgebreid in zijn ogen wrijven.
Ik rits zijn slaapzak open en til hem op de commode, gelukkig is hij nog niet zo bewegelijk als hij net wakker is, dus het aankleden is zo gepiept. Verderop in de gang hoor in Feline tegen Niels kletsen en ik schiet finaal in de lach als ze vraagt of hij pijn had in bed, want hij schreeuwde zo hard dat ze er wakker van is geworden.
Als ik al lachend met Tygo op mijn arm zijn slaapkamer uit kom gelopen en we elkaar aankijken, moet hij heel erg hard zijn best doen om zijn gezicht naar Feline in de plooi te houden, maar het schaamrood staat wel lichtelijk op zijn kaken. Het is maar goed dat ze nog geen enkel besef hebben van wat er zich nog meer af kan spelen in bed behalve slapen.
Eenmaal beneden hangt Feline heel de tijd om Niels heen en wil eigenlijk geen seconde van zijn zijde zijn, ze weet heel goed dat Niels straks voor een week naar Oostenrijk vertrekt, dat hebben we haar meerdere keren verteld deze week. Hij gaat mee als begeleider van een van de studiereizen van de bovenbouw.
Voorgaande jaren ben ik zelf ook altijd mee geweest, maar dit jaar was er helaas geen ruimte om de kinderen op de vangen en eigenlijk vind ik Tygo ook nog net iets te jong om meteen een hele week van hot naar her te gaan zonder tussendoor papa of mama te zien. Bovendien toen de planningen gemaakt werden, had ik ook best wel behoefte aan een weekje rustig met de kinderen alleen, zonder het gemor van Niels.
Het zag er toen compleet anders uit dan nu, nu baal ik bijna dat hij er een week niet is en voelen 7 dagen ineens heel lang.

**Geplaatst**: 30-04-21 17:10

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 30-04-21 17:10

Wat een geweldige wending? Heb ik tussenin een stukje gemist?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-21 17:30

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-21 17:30

Wordt later duidelijk

**Geplaatst**: 30-04-21 17:55

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 30-04-21 17:55

Mooi stuk, verfrissend. Ik denk dat je verhaal meer van dit soort momenten mag laten zien, soms is het voor mij onbegrijpelijk waarom Daniëlle Niels aan het lijntje houdt terwijl haar hart overduidelijk bij Syl ligt, maar dit soort stukken maken dat dilemma 100x helderder. Goed geschreven, ik kijk uit naar het vervolg

**Geplaatst**: 30-04-21 18:17

Geplaatst: 30-04-21 18:17

Lonni schreef:
Mooi stuk, verfrissend. Ik denk dat je verhaal meer van dit soort momenten mag laten zien, soms is het voor mij onbegrijpelijk waarom Daniëlle Niels aan het lijntje houdt terwijl haar hart overduidelijk bij Syl ligt, maar dit soort stukken maken dat dilemma 100x helderder. Goed geschreven, ik kijk uit naar het vervolg

ik heb meer het idee dat danielle syl aan het lijntje houdt ipv andersom.. ondanks dat de relatie van danielle en niels niet goed liep/loop betekend nog niet dat je bij een ander mag 'snoepen' ook al was niels ook niet netjes wat hij met bibi probeerde. maar vind danielle dan al te ver zijn gegaan.

**Geplaatst**: 30-04-21 18:31

Geplaatst: 30-04-21 18:31

plutolover schreef:
ik heb meer het idee dat danielle syl aan het lijntje houdt ipv andersom.. ondanks dat de relatie van danielle en niels niet goed liep/loop betekend nog niet dat je bij een ander mag 'snoepen' ook al was niels ook niet netjes wat hij met bibi probeerde. maar vind danielle dan al te ver zijn gegaan.

Ik denk zelfs dat danielle zowel syl als niels aan het lijntje houdt zolang ze geen duidelijke beslissing maakt over met wie ze verder wil, maar omdat ze liegt tegen niels en niet tegen syl zie ik dat meer als Danielle die Niels aan het lijntje houdt dan Syl, maar dat kan iedereen anders zien natuurlijk

**Geplaatst**: 30-04-21 18:46

Geplaatst: 30-04-21 18:46

Eens met mijn voorgangers, die momenten tussendoor maakt het iets logischer dat ze nog steeds bij hem blijft. Ondanks dat ze ook veel om Syl geeft.

Goed stuk

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-04-21 19:49

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 30-04-21 19:49

Dankjulliewel voor de complimenten! Vind het heel fijn om te zien dat jullie het leuk vinden om het ook vanuit Daniëlle te lezen! Er komen namelijk nog meer stukken vanuit Daniëlle aan

**Geplaatst**: 30-04-21 20:39

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 30-04-21 20:39

Ja vind het leuk om het ook vanuit het oogpunt van een ander te lezen.
Goed stuk weer

**Geplaatst**: 01-05-21 07:29

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 01-05-21 07:29

Ik vind de stukken vanuit Danielle veel fijner om te lezen merk dat ik de andere stukken vluchtig overlees omdat het mij niet pakt en deze wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-21 18:04

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-21 18:04

candalisa schreef:
Ik vind de stukken vanuit Danielle veel fijner om te lezen merk dat ik de andere stukken vluchtig overlees omdat het mij niet pakt en deze wel.

En wat maakt dat het je niet pakt candalisa?

**Geplaatst**: 01-05-21 19:07

Geplaatst: 01-05-21 19:07

soeboenoe schreef:
candalisa schreef:
Ik vind de stukken vanuit Danielle veel fijner om te lezen merk dat ik de andere stukken vluchtig overlees omdat het mij niet pakt en deze wel.

En wat maakt dat het je niet pakt candalisa?

Ik heb het gevoel dat in Danielle haar stukken meer emotie zit meer dieptegang terwijl bij syl ik het snel zeurderig vind overkomen. Ik heb het idee dat er ook meer verhaal achter Danielle zit althans dat is mijn beleving.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-21 19:48

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-21 19:48

candalisa schreef:
Ik heb het gevoel dat in Danielle haar stukken meer emotie zit meer dieptegang terwijl bij syl ik het snel zeurderig vind overkomen. Ik heb het idee dat er ook meer verhaal achter Danielle zit althans dat is mijn beleving.

Achter Daniëlle zit in essentie ook meer verhaal dan achter Syl. Syl is een vrijgezelle jonge vrouw die in principe alleen maar rekening hoeft te houden met zichzelf en wat zij voelt (oké en natuurlijk wat Daniëlle voelt). Daniëlle zit in een veel gecompliceerder pakket die ook al meer meegemaakt heeft omdat ze 1. ouder is en 2. al een heel leven voor zichzelf heeft opgebouwd

Dankjewel voor de opmerking over het zeurderige van Syl! Ik ga in ieder geval proberen om Syl wat meer diepgang te geven