Aaaahh neeeee is dit echt het laatste stuk van vandaag? Potverdorie Ik had niet nog even gauw moeten checken
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 08:39
Geen zorgen want vandaag is het weer morgen!
Komt ie!
Ik laat Jeff maar gewoon deze kant op komen en ga rustig op de bank zitten.
"Als het aan Vera ligt, dan zijn we nog steeds een stel," zegt Jeff. "Nadat het uit was, zijn we ook nog met elkaar naar bed geweest."
"Wanneer was dat dan? " vraag ik
Jeff begint een beetje rood te kleuren.. dan zegt hij; "dat was toen de tent in het natuurgebied stond, vlak voordat jij bij mij kwam slapen." Vera heeft daardoor weer hoop gekregen dat we weer bij elkaar zullen komen."
Ergens voel ik mij wel een beetje verraden.. Jeff deed bij mij toen overkomen of Vera al een tijdje uit zicht was. Ook hadden we toen voor het eerst gezoend. Die avond in de tent was voor mij bijzonder...
Ik voel een brok in mijn keel.
"Ik ben blij dat je dit eerlijk deelt," zeg ik, "maar leuk vind ik het niet."
"Zelf had ik het idee, dat er wat tussen jou en Miranda speelde," "Ben je daar, soms ook mee naar bed geweest?" vraag ik
Jeff kijkt mij aan en zegt dan: "Ja.."
Ik kijk naar Jeff en voel mijn handen tintelen, ook gaat mijn hart enorm te keer. Ik voel mij een beetje vies nu. Voor mij waren de eerste dagen met Jeff bijzonder..
"Was dat toen jullie samen in de auto zaten?", vraag ik.
"Nee," zegt Jeff "Dat was daarvoor al, we gingen al met elkaar, dat het met Vera stuk dreigde te lopen."
Ik voel mij misselijk worden, van dit verhaal en ik kijk Jeff verslagen en verward aan. Dan zegt hij:
"Ik weet dat ik fout zat, maar ik wil Vera wél beschermen voor de groep," "Misschien juist, omdat ik niet goed geweest ben, voor haar? .." Jeff kijkt mij vragend aan.
Ja, ja.. denk ik
Ergens krijg ik spontaan zin om Jeff de deur uit te werken en gewoon de deur op slot te doen. Niet alleen om even rust te hebben, maar ook om na te denken of ik deze relatie nog wel wil...
"Wat nu Jeff? "vraag ik geïrriteerd
"Wat wil je met die Vera?"
Jeff kijkt mij aan en zegt: "Misschien is het beter als zij hier ook heen komt?"
"Vera heeft niemand en hangt heel erg aan mij,"
Jeff kijkt mij verslagen aan.
"Nee!" zeg ik. "Je stopt met die Vera, Je stopt met die groep en je stopt ook met die Miranda", "Wil je met mij verder dan moet ik niet de persoon zijn die dit van je vraagt, maar jij moet de persoon zijn die dit zelf beslist, zonder ook maar iets aan mij hierover te vragen of mij hiermee te belasten."
Ergens begin ik mij te irriteren aan Jeff met zijn slappe gedrag.
Ook vraag ik mij af of ik niet te veel van deze relatie verwacht heb..
Ik besluit even in mijn eentje de omgeving van de woning te verkennen. Gelukkig laat Jeff mij gaan.
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 09:07
Bij de gedacht dat Jeff, Vera deze kant op wou laten komen, gaat mijn bloed koken. Wat denkt hij wel niet? We gaan een reünie houden? Gezellig met zijn exen? Ik besluit deze gedachte maar snel weg te stoppen en van de omgeving te genieten.
Wat is het hier prachtig! In het meer zie ik bootjes varen en ook zie ik een strand aan het meer waar mensen aan het zwemmen zijn. Langs de kust staan allemaal restaurants en campings. Echt een vakantiebestemming dus. Mij lijkt het wel leuk om een bootje re huren en door het meer te gaan varen. Maar als ik aan mijn situatie denk dan wordt ik een beetje treurig. Zo had ik mijn leven niet voorgesteld.
Normaal gesproken heb ik altijd contact met mijn ouders, mijn broer en mijn vriendinnen. Nu is alles zo onzeker en zo ver weg. Misschien had ik net als Mirjam ook gewoon voor een normale jongen moeten kiezen.
Toch voel ik een enorme aantrekkingskracht bij Jeff. Jeff, de jongen die eigenlijk helemaal niet bij mij past.
Al lopende merk ik dat ik weer tot rust kom. Wat ook helpt is te denken aan alle lieve en positieve dingen die hij voor mij gedaan heeft. Ik besluit maar niet te zwaar aan zijn domme plan te tillen en te kijken of we er een gezellige avond van kunnen maken samen.
Eenmaal terug is Jeff, zichtbaar blij mij weer te zien. Hij heeft kaarsjes aangestoken en samen gaan we lekker knus bij elkaar op de bank, tv proberen te kijken.
"Zullen we morgen een bootje huren?" vraag ik.
Jeff kijkt mij aan en zegt: "nee, daar hebben we geen geld voor"...
Plof... Daar gaat mijn roze wolk.. voel ik.
"Geen geld voor?", vraag ik "Maar je wilde Vera wél, deze kant op laten komen en daar is wel geld voor?"
Zonder wat te zeggen staat Jeff op, pakt hij een tas en vertrekt met de auto. Ik zie hem de hele nacht niet terug voor mijn gevoel..
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-07-20 09:25, in het totaal 1 keer bewerkt
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 09:24
Het is 02:00 s'nachts op de klok en ik besluit dat het geen zin heeft, nog langer hier te blijven liggen. Ik heb een plan bedacht. Eerst ga ik een tas pakken die handzaam is. Hier stop ik verzorgingsspullen en kleding in.
Via de computer vind ik het nummer van "Meld Misdaad Anoniem". Dit nummer schrijf ik op. Morgen ga ik eerst op de bank kijken of ik nog genoeg geld heb. Het voeld gek dit huis midden in de nacht te verlaten.
Ik besluit richting het stadje om de hoek te wandelen. Ondanks dat het buiten donker is voeld het hier niet eng alleen, omdat nog veel mensen wakker zijn. De winkels gaan helaas pas om 08:30 open. Bij de bank zie ik dat ik nog wel geld heb, de belangrijkste dingen te kopen, die ik nodig heb.
Als het al licht begint te worden buiten, merk ik dat ik echt moe begin te worden. Als het dan eindelijk 8:30 is besluit ik een tent, wat dekens, een telefoon en wat eten te kopen in de winkel. Dan loop ik naar de dichtsbijzijnde camping, betaal ik bij de receptie en zet ik de tent voor mijzelf op. Gelukkig gaat dit mij redelijk goed af.
Om 10:00 val ik in diepe slaap. Eenmaal wakker hoor ik een hoop kinder en mensengeluiden. Eerst maar kijken hoe laat het is. Ik zie dat het al 13:45 uur geweest is. Door de harde ondergrond en de vreemde nacht, waarin ik besloten heb dat het over is tussen Jeff en mij, voel ik mij een beetje katerig.
Eerst maar even wat baantjes zwemmen, in het meer, om een beetje tot mijzelf te komen, nu. Het water voeld heerlijk en ergens overvalt mij een gevoel van vrijheid. Om mij heen zie ik overal blijde mensen. De natuur is werkelijk prachtig hier.
Nu eerst de tent in om het nummer te bellen. Ik kijk naar de tent en zie tot mijn schrik Jeff staan..
Hij staat met zijn benen wijd en zijn armen in zijn zij. Ik zie dat hij mij ook ziet. Hier heb ik dus, zo geen zin in...
Met tegenzin kruip ik uit het water en loop ik naar hem toe. "Hoe heb je mij gevonden?", vraag ik..
"Nou, dat is niet zo moeilijk hè," zegt Jeff. "Ik was bijna thuis dat ik jou zag vertrekken en ben je gewoon gevolgd," was je van plan zomaar weg te blijven ofzo?"
Jeff kijkt mij afstandelijk en onderzoekend aan.
"Jij ging weer weg Jeff! " zeg ik" Alweer, zonder wat te zeggen.. "
"Nou," zegt Jeff "Dan breien we er een eind aan en laat ik je hier achter." "Mag ik nog wel even mijn ring terug?" "Mocht je, je bedenken laat maar weten, ik blijf nog 3 dagen in de woning."
Jeff kijkt mij verslagen aan en houdt zijn hand op.
"Ja," zeg ik en ik geef hem de ring.
Even later zie ik hem vertrekken, ook zie ik dat er tranen over zijn wangen rollen. Ik voel een enorme knoop in mijn maag. Toch heb ik het gevoel dat het beter is zo.
Ik installeer de telefoon en meld de gebeurtenissen bij "Meld Misdaad Anoniem". Ook bel ik Mirjam om te vragen hoe het gaat. Mirjam weet nog niet alles, dus ik leg alles uit en vraag of zij even bij ons huis wilt kijken of alles goed is.
Ondertussen maak ik wat eten voor mijzelf. Bij het winkeltje kon ik een pan en gasfles kopen. Hier bij mijn tent voel ik mij redelijk veilig. Toch krijg ik elke keer een knoop in mijn maag, als ik ook maar heel even aan Jeff denk.
Zo voeld het dus om liefdesverdriet te hebben. Ondanks dat mijn keuze fijn voeld heb ik mij werkelijk nog nooit zo bagger gevoeld. Het voeld net alof ik alsnog, de allerergste beslissing ooit gemaakt heb. Ik voel mij een beetje angstig, alsof ik een heel belangrijk persoon aan het kwijt raken ben...
Mijn hart gaat zo hart kloppen, dat ik totaal geen trek meer heb in mijn zelfgemaakte ei.
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 10:10
Na ongeveer een uur wordt ik terug gebeld door Mirjam. Bij het huis blijkt alles rustig te zijn gelukkig. Verder heeft Mirjam niets meer van de groep gehoord.
Of de politie wat met mijn melding gaat doen is onzeker. Toch voeld het wel goed dat ik deze melding gedaan heb. Omdat ik niet weet of het al verstandig is, weer naar huis te gaan, besluit ik maar voor een paar dagen hier te blijven.
In het stadje koop ik een banaan waar je op kunt peddelen. Zo weet ik de dagen alleen, goed door te komen. Met het pannetje is het mij al gelukt wat simpele en goedkope maaltijden te maken. Ook heb ik best gezellige aanspraak van andere Nederlandse toeristen.
Van een meneer naast mij heb ik al eens een heerlijke maaltijd mogen ontvangen. Ook had hij kaarsen voor mij, die de vliegen weg kunnen jagen. Ik besluit nogmaals het nummer van de politie te bellen en te vragen of ze mij iets kunnen vertellen.
Het gesprek valt tegen, ze weten niet wie welke persoon precies is en omdat, ik geen woonplaats of achternaam heb, kunnen ze weinig doen. Het enige aanknopingspunt dat ik heb, is Jeff zelf en het doet mij pijn dit door te geven. Op deze manier hoop ik dat er wel iets gedaan kan worden.
Omdat ik al 18 geweest ben en het om een anonieme melding gaat, heb ik geen recht op bescherming of verdere ondersteuning. Over een paar dagen kan ik terug bellen of zij aan de hand van de gegevens van Jeff, verder zijn gekomen. Ergens vind ik het ook wel een beangstigend idee, dat ik Jeff nu verraden heb en dat hij de enige is, die weet waar ik zit.
Ik hoop echt dat alles voor haar goed zal komen ! Ze word in ieder geval verstandiger ik zou alleen zsm naar huis gewild hebben. En vind het toch knap dat ze op die leeftijd alles alleen doet en dat het daar blijkbaar allemaal niet raar gevonden word
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 10:45
Naast mij wordt inmiddels ook een tent opgezet. Een knappe jongen met donker haar en donkere ogen staat voorover gebukt, de tent aan de haringen vast te maken. Hij is samen met een maat, met blond kort stekelig haar. Ik geniet zo onopvallend mogelijk, van het uitzicht, op deze knappe nieuwe buurman.
Dan zie ik twee mensen langs het strandje lopen. Direct begint mijn hart in mijn keel te slaan...
Het zijn Jeff en Vera...
Mijn maag draait om en ik heb het gevoel dat ik moet overgeven. Al die tijd dacht ik dat ik bijzonder was voor Jeff, en nu dit?
Ben ik dan zo blind geweest? Ik barst in huilen uit.
Ik zie dat Jeff en Vera aan het lachen zijn samen. Kan hij niet gewoon ergens anders, met haar gaan lopen?
Dan zie ik dat de knappe buurjongen ook ziet, hoe verdrietig ik er nu bij zit.. Balen! Ook dat nog...
Nu voel ik mij helemaal waardeloos..
Uiteraard was ik van plan als een echte Pamela op de banaan langs te paraderen in het meer, als hij mij zou zien, in plaats van dit..
Waarom maak ik toch altijd zo'n zooitje van mijn leven...
Net op het moment dat ik besluit, een grote schep te pakken en mijzelf het beste maar, in kan gaan graven, zie ik dat de jongen naar mij toe loopt..
"Hoi meisje, waarom ben je zo verdrietig?" vraagt hij
"Het is best een ingewikkeld verhaal," zeg ik "Maar hoi, ik ben Fleur en wie ben jij?" Ik probeer zo positief mogelijk te klinken, ondanks dat ik mij behoorlijk onprettig voel.
"Hoi, ik ben Sam", zegt de jongen "En dat is Geert", zegt hij, terwijl hij naar zijn vriend wijst.
"Oké, aangenaam" zeg ik "Zijn jullie samen hier voor vakantie?" "Ja tuurlijk!" zegt Sam, "Jij niet dan?"
"Nou mijn verhaal is behoorlijk ingewikkeld." zeg ik nogmaals en ik hoop maar, dat hij niet door vraagt.. .
"Ben je helemaal alleen?" vraagt Sam
Sam kijkt mij aan en ik zie een guitige kop met kuiltjes in zijn wangen. Hij komt op mij over als een nuchtere- en gezonde Hollandse jongen.
"Ja, ik ben alleen, " zeg ik terwijl ik in zijn ogen kijk.
Dan zie ik dat Jeff ziet, dat ik met deze jongen zit. Ik besluit dit gewoon maar, van mij af te schudden en door te gaan met het gesprek. Blijkbaar houdt Jeff mij dus nog wel in de gaten.
Niet veel later zitten Sam en ik samen op mijn banaan. Sam maakt de hele tijd maffe grapjes en ik heb buikpijn van het lachen. Wat een leuke- en spontane jongen is dit.
Even lijk ik alles weer een beetje te vergeten. Ik hoop maar dat Sam lang hier, naast mij op de camping blijft, bedenk ik mij als ik s'avonds weer in mijn eentje in de tent lig.
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 20-07-20 10:45, in het totaal 1 keer bewerkt
Poekkie
Berichten: 7458
Geregistreerd: 29-10-16
Woonplaats: Belgie
Geplaatst: 20-07-20 10:45
Opeens zo veel updates Maar pfoeh, geen idee welke wending ik nu moet verwachten! Somehow hoop ik dat Mirjam ten minste Fleur's familie inlicht.
jeetje wat een updates weer en wat spannend, ik hoop niet dat Jeff die gasten om legt in de nacht ofzo...
Poekkie
Berichten: 7458
Geregistreerd: 29-10-16
Woonplaats: Belgie
Geplaatst: 20-07-20 11:10
Of de groep belt... dat als hij zegt waar fleur zit, hij terug in de gratie valt... Zeker nu fleur de politie op hem af stuurt, doet ze erg gevaarlijk nu.
Telpeva
Moderator Algemeen
Berichten: 18085
Geregistreerd: 26-08-06
Woonplaats: In de hoek
Geplaatst: 20-07-20 11:12
Ik had echt al lang alles opgepakt en verhuisd naar een andere plek waarvan Jeff de locatie niet zou weten brrrr!
Je gaat lekker met al die updates
miesnaom
Berichten: 822
Geregistreerd: 08-04-14
Geplaatst: 20-07-20 11:13
Ahhh perfect! Vind het wel raar van Jeff dat hij Vera opeens erbij haalt... denk dat hij nog niet over haar heen is
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 11:19
Sam is echt leuk! De volgende dag staat hij alweer vroeg voor mijn tent om te vragen of ik mee wil gaan naar een oud kasteel in het dorp. We lopen samen langs prachtige wijnvelden en Geert de vriend van Sam is ook gezellig mee.
Geert is ook een leuke nuchtere hollandse jongen. Beide jonge's komen uit Waarland. Dat is een dorp niet ver weg van waar ik woon en ook blijken we, dezelfde mensen te kennen. De zus van Geert rijdt ook paard en ken ik ook.
We besluiten zoiezo in Nederland contact te houden. Sam houdt heel erg van watersport en hij heeft een eigen zeilboot in Medemblik liggen. Zelf zit Sam op de zeevaartschool in Den Helder en hij heeft dit jaar een eigen appartement gekocht in Schagen. De ouders van Sam hebben ook een Labrador.
Het is enorm warm bij het kasteel en er is weinig schaduw dus besluiten we even rustig bij het restaurant te gaan zitten. Ik zit tussen Sam en Geert in en voel toch wel een lichte aantrekkingskracht naar Sam toe.
Op het moment dat ik dat besef, zie ik dat Sam mij aankijkt. Hij legt zijn hand op mijn been en vraagt wat ik wil drinken. Ik vraag een cola.
"Geert, haal jij even twee cola en wat voor jezelf" zegt Sam, terwijl hij Geert een knipoog geeft. "O, en neem vooral de tijd!"
Geert moet lachen en loopt weg. Hij heeft natuurlijk ook wel dor wat er tussen mij en Sam afspeelt. "Kom zegt Sam, terwijl hij mij aan mijn arm mee trekt, hier in het hoekje kan niemand ons zien."
We glippen achter het muurtje door van het restaurant van het kasteel en komen in een tuin te staan. Sam pakt mij vast en trekt mij naar zich toe. Ik sta op een verhoging zodat ik precies even groot ben als Sam.
We kijken elkaar aan en dan...
Jis_
BKB 2025 winnaar 2D
Berichten: 12708
Geregistreerd: 13-07-08
Geplaatst: 20-07-20 11:19
Wat doet Jeff uitgerekend voor de plek van Fleur met Vera.....dat is gewoon geen toeval.
Telpeva schreef:
Ik had echt al lang alles opgepakt en verhuisd naar een andere plek waarvan Jeff de locatie niet zou weten brrrr!
Zeker! Maar nu is Sam daar, dan wordt weg gaan wel lastig.
Hmmm nu Sam, daarvoor die ene andere jongen bij de camper (naam ff kwijt).. die Fleur is wel snel van haar padje met heren haha!
pien_2010
Berichten: 48616
Geregistreerd: 08-12-10
Woonplaats: Limousin
Geplaatst: 20-07-20 11:30
Citaat:
We kijken elkaar aan en dan...
zo smullen ...
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 11:58
Glijdt ik uit met mijn been, over de verhoging heen en val ik voorover.. Precies op Sam. Gelukkig weet hij mij enigzins nog op te vangen!
"Daar gaat ons moment!" en Sam die barst in lachen uit. Ik hoor een heel hard gebulder van ha, ha, ha, ha. Zo, die jongen heeft een zware lach... Juist daardoor, moet ik ook enorm hard lachen.
Het duurt niet lang of Geert heeft ons al lachende gevonden. "Zo, jullie hebben het wel erg gezellig!" zegt Geert, terwijl hij om het muurtje heen kijkt.
"Kom we gaan drinken!"
Sam en ik lopen terug naar het restaurant. Ja dit voelt goed!
Nadat we bij het kasteel geweest zijn, gaan we met de bus, via een stadje weer terug naar de camping. In de stad heb ik voor mijzelf nog een leuk kledingsetje gekocht. Hier in Italië kost dat niet duur. Dit voeld toch prettiger dan steeds maar in de kleding van de zus van Jeff.
Nu heb ik tenminste nog een paar kledingstukken van mijzelf. Misschien breng ik de rest wel terug, naar Jeff. Het voeld toch een beetje als stelen zo en dat is niet mijn bedoeling.
Zal ik samen met Sam naar het huis toe lopen? Ik vermoed dat Jeff dat niet leuk zal vinden. Zodra we bij de camping zijn, besluit Sam dat hij wil gaan BBQ-en, en daarom besluit hij, om samen met Geert, hiervoor de boodschappen te gaan doen, in het winkeltje van de camping.
Ik besluit, nu ik toch weer alleen ben, de spullen van de zus van Jeff in een aparte zak te doen en deze voor het huis van Wouter te zetten. Zodra ik dichterbij het huis kom voel ik mij steeds zenuwachtiger worden.
"Kom op Fleur!", spreek ik mijzelf toe, "Niet bang worden nu."
Stiekem ben ik ook wel nieuwsgierig of Jeff nog met die Vera is en wat ze nu aan het doen zijn dan. Zodra ik het pad op loop zie ik de deur open gaan. Daar staat Vera, in de deuropening... Ik zie dat Vera mij ook ziet...
Anoniem
Geplaatst: 20-07-20 12:22
Ik besluit de zak op de grond te zetten en naar Vera te wijzen dat deze voor Jeff is. Dan draai ik mij om en loop ik zo snel mogelijk weg.
Als Jeff mij dan toch wilt vinden, dan kan dat. Hij weet toch wel waar ik zit. Ik besluit de angst van mij af te schudden en doe mijn best weer een beetje tot rust te komen.
Eenmaal in de tent zie ik 4 gemiste oproepen van Mirjam. Ik besluit terug te bellen. "Fleur!", hoor ik aan de andere kant van de lijn. "Je ouders zijn weer terug en ik heb ze gesproken!"
"Echt waar?" vraag ik "Wat fijn!"
"Ja, ze hebben met de politie samen kunnen regelen dat Claire en nog iemand van de groep is opgepakt Fleur.", "Je ouders willen dat je nu terug komt, zal ik hun, jouw nummer geven?
"Ja, is goed zeg ik."
Enorm opgelucht hang ik op. Nu lijkt het alsof de nachtmerrie dan eindelijk ten einde gaat komen. Ik besluit gelijk naar mijn huis te bellen in de hoop dat er opgenomen wordt. Helaas blijkt dit niet geval te zijn.
Evengoed ga ik blij, mijn tentje uit en dan zie ik Jeff bij Sam staan...
Zo, die komt binnen.. Ik voel gelijk mijn benen slap worden... Dit had ik toch even niet verwacht. Naast Sam lijkt Jeff wel 1 kop groter.
Nog nooit heb ik Jeff zo afstandelijk zien kijken naar mij. Zijn ogen staan donker en ik zie dat er geen goed oogcontact mogelijk is nu. Sam staat er een beetje beteuterd naast.
Ik vermoed dat het gesprek wat zij gehad hebben weinig goeds te betekenen heeft.