Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-09-20 16:40

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 16-09-20 16:40

De relatie mist aan alle kanten (vanuit beide dus) correcte communicatie. Over alles.

**Geplaatst**: 16-09-20 18:38

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 16-09-20 18:38

Nina zoekt een diepere verbintenis, dit vindt ze momenteel niet. Ze heeft nu ook nog een extra leegte te voelen..

Ze heeft natuurlijk bedenkdagen gehad en is zich daarin wellicht bewust geworden van het kindje in haar buik.

Arme, arme Nina.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-20 20:06

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-20 20:06

Ik schrijf even door,
Even de vaart erin houden!

Knap dat sommige mensen niet oordelen/ ergeren, maar empathie tonen. Inlevingsvermogen. Uitgaan van het goede. Leuk!

Overigens sowieso super interessant wat iedereen denkt

. Goed of kwaad.

Afstand
8 augustus 2019

Prem is nog steeds in Portugal. Inmiddels ben ik naar de huisarts geweest. Ik moest natuurlijk onwijs huilen. Ze stelde eigenlijk weinig vragen. En liet me vooral zelf vertellen. Ze vroeg alleen of ik wel een kinderwens had. Toen moest ik natuurlijk weer huilen. Ze zei dat heel veel meiden hier last van hadden. Dat het eigenlijk kraamtranen zijn. Dat mijn lichaam nog vol hormonen zit. Volgens haar moet het binnen 1-2 weken over zijn. Ze raadde het me toch aan het toch nog tegen iemand anders te vertellen en inmiddels heb ik het ook tegen Nienke verteld. Ook om Prem te ontlasten.

“If it can happen once, it can happen twice” zei Nienke zo mooi nadat ik mijn zorgen had uitgesproken. Ik vertelde haar ook dat Prem vooral blij lijkt te zijn dat het zo is afgelopen. En hij de boot verder erg afhoudt. Iets wat mij veel pijn doet.

Ik moest van de dokter vooral veel afleiding zoeken. Huilen en praten is oké, maar ik mag niet te veel piekeren. Het enige waar je stress van kunt krijgen tenslotte, is van je eigen gedachten.

Het luchtte erg op om met de huisarts gepraat te hebben. En ik denk dat ze gelijk had voor wat betreft de hormonen. Het gaat sindsdien elke dag een stukje beter.

-“Ik ben samen met Manfred naar je insta foto’s aan het kijken. Slaap lekker.”. Ik lag al in bed, maar had de slaap nog niet kunnen vatten.
“Oh, ik zie dat hij me nu volgt. Wat leuk! Ik zal hem terug volgen. Goede stap, baby”.
-“Man denk dat jij vreemd gaat met Wouter...

. De bikini-foto op je tijdlijn vindt hij niks.

Rest mooi.” Ik ben even ontzet.
“Ik vind vreemdgaan ongelooflijk slap en vind het al heel erg dat jij dat toen ook gedaan hebt ooit.” Manfred weet dat Prem zelf vreemdgegaan is. Dat heeft zijn moeder hem uitgebreid verteld.
-“Volhouden met Manuela..... 22 jaar. Dat is heldhaftig

”

Ik moet even nadenken over welke bikini-foto ze het hebben. En opeens realiseer ik het me. Het is de bikini-foto die ik in Amrath gemaakt heb. Je ziet daarop duidelijk de contouren van een beginnend buikje.
“Ik ben al blij dat ik er weer naar kan kijken. Al is een platte buik en cup C ook weer fijn hahahahah”.

Mijn buik is inmiddels weer platter dan een papadum en ik baal ervan. Er lijkt daar voorlopig nog geen verandering in te komen. Prem lijkt er content mee te zijn. “Kun je tenminste een mooi, sexy jurkje aan op de oratie” zegt hij. “Als het dan nog aan is” heb ik geantwoord. Maar dat zal wel goedkomen. Het is nog maar twee maanden te gaan.

Ik ben oprecht blij met de kleine stappen die we maken met Manfred. Het zou enorm fijn zijn als hij uiteindelijk aan onze kant zou komen te staan. Maar dan moet ik wel eerst een kans krijgen. En die lijkt zo steeds dichterbij te komen. Prem vertelde me ook dat Manfred mijn trui draagt – een oude trui die ik aan Prem gegeven heb – en dat is een goed teken. Volgens Prem loopt hij er de hele dag in.

Even heb ik het vertrouwen erin dat alles goed komt.

But boy, I couldn’t be more wrong…

to be continued

Laatst bijgewerkt door astridastrid op 16-09-20 20:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-09-20 20:10

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 16-09-20 20:10

Volgens mij moet het zijn dat volgens prem manfed er de hele dag in loopt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-20 20:21

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-20 20:21

Sintara schreef:
Volgens mij moet het zijn dat volgens prem manfed er de hele dag in loopt

Scherp haha!
Aangepast.

**Geplaatst**: 16-09-20 20:50

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 16-09-20 20:50

Ahhh meer! Ben nu erg nieuwsgierig

**Geplaatst**: 17-09-20 10:28

Geplaatst: 17-09-20 10:28

"Als het dan nog aan is"... En dan zeggen dat ze er vertrouwen in heeft. Ik snap dit echt niet hoor

Je begint me nu een beetje te verliezen, want de emoties en gevoelens die zowel Nina als Prem uiten matchen totaal niet met de acties die ze doen.

Edit: Misschien hoort dit wel bij het verhaal en wordt het later allemaal duidelijk hoor! Maar op dit moment begint dit me steeds meer tegen te staan.

**Geplaatst**: 17-09-20 11:06

Geplaatst: 17-09-20 11:06

Oh ik begrijp dat heel goed hoor! Dat jojo'en tussen die gevoelens. Heb zelf iets met iemand gehad waar ik héél ongelukkig van werd maar toch héél graag mee samen wilde zijn. Constant dat gevoel van 'ik ga het nu écht afkappen' en dan toch weer in de wolken zijn als hij ook maar één zwoele blik richting mij gooide. Terwijl hij alles behalve goed voor mij was. Heel herkenbaar daardoor.

Ik zou haar echt een schop onder haar kont willen geven maar ze moet echt zelf de knoop doorhakken.

Dat ze nu naar Rome gaat met Wouter is natuurlijk absoluut niet oké, maar als je kijkt vanuit haar punt; zij wil alleen maar genieten en geliefd gevoeld worden.

**Geplaatst**: 17-09-20 11:26

Geplaatst: 17-09-20 11:26

Nouja je leest gewoon heel duidelijk de hoop dat het meer wordt dan dat het steeds weer blijkt te zijn. Ze hebben een leuk momentje en ze is in de wolken en heeft er alle vertrouwen in - ze hebben een minder moment en ze gelooft er niet meer in.

Ik kan me best voorstellen dat ze dan denkt: als dit niks wordt wil ik nog wat andere kastanjes in het vuur hebben. En als et met Wouter wèl leuk is.....en "als vrienden" blijft....?

Of tja, als het meer is dan dat dan kan ze er ook eerlijk over zijn tegen Prem denk ik, en gewoon zeggen van joh je geeft me helemaal geen gevoel van een zekere toekomst met jou, ik sta voor jou absoluut niet op nummer 1... dan ga ik mezelf ook niet exclusief aan jou binden.

En dan maar even aankijken waar beide wegen naartoe leiden....

**Geplaatst**: 17-09-20 12:00

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-09-20 12:00

Ik lees echt ademloos mee! Wat een heerlijk verhaal! Sinds mijn depressie kan ik geen boeken meer lezen met mijn overprikkelde-en-drukke hoofd, maar deze losse delen gaan er supergoed in!! Zo fijn om weer eens echt te kunnen lezen!

Ben heel benieuwd, wat heeft Nina een turbulent leven. Hoop dat er gauw wat rust komt voor haar!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-20 13:13

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-20 13:13

topsylover schreef:
Je begint me nu een beetje te verliezen, want de emoties en gevoelens die zowel Nina als Prem uiten matchen totaal niet met de acties die ze doen.

Natuurlijk "baal" ik een beetje van deze reacties :')

,
Maar aan de andere kant ben ik er ook heel blij mee. Want het daagt me uit weer even wat scherper te worden.

Eigenlijk wilde ik duidelijk maken dat de opmerking "als het dan nog aan is" grappig bedoeld is, maar ook wel echt als waarschuwing voor Prem. Maar de vraag is of hij dat ook zo opvat en er daadwerkelijk iets mee doet. Nina worstelt met dingen die ik duidelijk niet duidelijk genoeg maak. Dus daar moet ik ook duidelijker in zijn.

Verder is het wel echt een "nieuwetijdsrelatie" haha, gescheiden en alles en natuurlijk veel "communiceren zonder te communiceren" (Appjes), langs elkaar heen leven, anderen pleasen, alleen voelen..........

Volgende hoofdstuk heb ik herschreven en herschreven (met de opmerkingen in mijn achterhoofd), maar nu kan het wel. De opvolger is ook al klaar maar ga ik nog even nalezen.

Ik vind mijn "hoofdstuk titels" heel slecht (daar moet ik iemand voor inhuren hahaha) dus ga het gewoon met nummers doen vanaf hier. Kan gewoon

.

1. (Prem)
Vrijdag 9 augustus 2019

Ik krijg zo veel telefoontjes van mensen voor hulp en ik word er soms gek van. En dan ben ik vanmorgen pas thuis gekomen. Ik krijg het steeds benauwd als ik over mijn oratie nadenk.

Manfred wilde in Portugal per se cadeautjes kopen voor Nina. Ik vond dat erg leuk. Ik wist wel dat het uiteindelijk toch goed zou komen. Op mijn manier. Dus ik ben blij dat ik er niet in mee ben gegaan om het te forceren.

Hij heeft zelf ballonnen, potloden (“omdat Nina veel tekent”) en een beker uitgezocht. Nina nam het net lachend aan. Ik heb erna nog de nieuwe Dior-zonnebril en Tiffany-oorbellen laten zien die ik voor Baukje meegenomen heb. Nina vond het erg mooi. Ik hoop dat Baukje er blij mee is. Ik hoop dat ze me eindelijk eens gaat waarderen.

Hoewel Nina met haar hoofd op mijn borst ligt, voel ik haar onrust. Ze maakt al de hele avond een onrustige indruk. Ik besluit de stilte toch te doorbreken.

“Er is veel gaande in je leven, Nien... Je bent verdrietig, ongeduldig, onrustig... Begrijpelijk na alles wat er gebeurd is. Je doet je best, maar toch”.
-“Het is gewoon irritant om van anderen afhankelijk te zijn”.
“Wat bedoel je?” zeg ik, terwijl ik donderdersgoed weet wat ze bedoelt. Aan alles merk ik dat ze snel weer zwanger wil worden.
-“Ik ga gewoon niet meer mijn geluk laten afhangen van andere mensen. Dan maak ik een ander plan. Beetje zonde van mijn leven anders. Als ik alleen maar een oproepkracht ben die op mag draven wanneer het jou uitkomt, trek ik mijn eigen conclusies wel en dat is ook prima.”

Oh god. En ik haar nog niet eens verteld dat ik de komende twee weken Manfred in huis heb.

Manuela kondigde vorige week uit het niets opeens aan anderhalve week met Rob op vakantie te gaan. Naar Frankrijk. Van mijn geld, dus. En eerder elke keer klagen dat ze geen geld had om met Manfred weg te gaan. Nu mag hij niet eens mee en wordt hij bij mij gedumpt. Ik vind het sneu en heb medelijden met hem. Ik vind het geen stijl van Manuela. Altijd een grote mond over mij, maar vervolgens wel haar zoon zo behandelen.

“Je bent geen oproepkracht, lieve Nini. Ik kom zondag bij je dressuurwedstrijd kijken, oke?”. Ik vertel het haar erna wel. Ik wil haar niet nog meer overstuur maken.
-“Ik ben geen speeltje die je aan de kant gooit en weer aanhaalt als het je uitkomt. Ik vraag niet veel."
“Nee, jij vraagt weinig. Heel weining. Alleen aandacht...." antwoord ik sarcastisch.
"Nee, dat is zeker niet veel. Hoe kom je erbij”. Nina lacht.
-“Ja ja, mooie ben jij. Wel de lusten, niet de lasten. Doe je goed. Maar denk je ook aan mijn behoeften?” Ik draai me om om haar een kus te geven. Nina sputtert tegen. Ik weet dat ze iets anders bedoelt, maar voor nu is het hoofdstuk even gesloten.

Citaat:
'Niets gebeurt totdat iets beweegt' –Einstein

to be continued

**Geplaatst**: 17-09-20 13:33

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-09-20 13:33

ik snap die wip-wap emoties van nina wel, je wilt toch dat een relatie lukt dus krijg je steeds hoop als het even goed is, maar als het dan weer minder is zie je eigenlijk misschien meer de realiteit maar wat je met die realiteit gaat doen is dan de vraag

Prem vind ik nog wat moeilijk uit te vogelen wat ik daar van moet vinden

**Geplaatst**: 17-09-20 14:26

Geplaatst: 17-09-20 14:26

astridastrid schreef:
Natuurlijk "baal" ik een beetje van deze reacties ,
Maar aan de andere kant ben ik er ook heel blij mee. Want het daagt me uit weer even wat scherper te worden.

Eigenlijk wilde ik duidelijk maken dat de opmerking "als het dan nog aan is" grappig bedoeld is, maar ook wel echt als waarschuwing voor Prem. Maar de vraag is of hij dat ook zo opvat en er daadwerkelijk iets mee doet. Nina worstelt met dingen die ik duidelijk niet duidelijk genoeg maak. Dus daar moet ik ook duidelijker in zijn.

Ik ben vrij bot met kritiek overbrengen, dat is iets waar ik aan moet werken, maar ik bedoel het allemaal om om je verhaal nóg beter te maken hoor. Y;(

Het is eigenlijk dat ik met die opmerking van Nina had verwacht dat Prem compleet door het lint zou gaan erdoor, maar dat gebeurde niet. Ik zei ooit tegen mijn eerste vriendje "jij wordt mijn eerste ex" en vervolgens werd hij zo boos dat ik dat zei dat hij het uitmaakte :')

Ik lees vaker dat er dan emoties borrelen en scherpe opmerkingen gemaakt worden waar dan vervolgens niets mee gebeurt, óf dat op een hele kleine onschuldige opmerking een enorme reactie komt. Dat maakt het voor mij lastig om de gevoelens van beide hoofdpersonen te peilen, omdat de emoties zo inconsistent zijn, snap je wat ik bedoel?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-20 15:51

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-20 15:51

topsylover schreef:
Het is eigenlijk dat ik met die opmerking van Nina had verwacht dat Prem compleet door het lint zou gaan erdoor, maar dat gebeurde niet.

PRECIES DIT!

Ja, dat wilde ik dus eigenlijk duidelijk maken, haha!

Nina geeft heel vaak "waarschuwingen". Maar Prem lijkt ze niet te ontvangen. Of negeert hij het expres?

Het volgende hoofdstuk wordt iets HEEL anders. Ik wil het even proberen. Geen idee. Kan er later toch ook eventueel uit, haha. Maar ben gewoon even benieuwd. Heb hem er expres "tussen" geschreven. Moeilijk om iets anders te proberen haha, maar wie niet probeert...........

**Geplaatst**: 17-09-20 19:20

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-09-20 19:20

Het blijft boeiend inderdaad, Nina zoekt heel veel bevestiging, en dreigementen zie ik idd maar zo werkt een relatie natuurlijk ook niet. Heel dubbel allemaal.

**Geplaatst**: 17-09-20 19:23

Geplaatst: 17-09-20 19:23

Ik ben nog steeds helemaal in je verhaal: ik kan ook al de mood swings volgen. Zeker met Nina haar achtergrond, recente trauma. Prem die ook maar iets probeert. Ja ik kan hem (het verhaal) volgen, vind hem heel menselijk. Dus ik kijk erg uit naar je vervolg!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-09-20 20:44

Geplaatst door de TopicStarter : 17-09-20 20:44

Okay, hier mijn "extra, ongeplande" hoofdstuk. Ik vond dat het stuk een uitstapje nodig had. En Nina ook

.

Het kan eruit hoor, maar ik wilde het toch proberen. Anders wordt het misschien wat te veel gedachten.

2.
15 augustus 2019

Ik ontmoette hem zo’n 5 jaar geleden in Rotterdam. Op een feestje in Rotterdam met mijn toenmalige vriendje die ik niet meer spreek. In een club die niet meer bestaat. Robin en ik dansten de pannen van het dak. Toen de muziek stopte, vroeg hij mijn nummer. Zonder aarzeling gaf ik het hem - hij wist tenslotte dat ik een vriend had en hij vertelde eerder zelf getrouwd te zijn.
Toen hij me twee maanden later mee uit vroeg lunchen, aarzelde ik dus geen moment. “Voor je verjaardag” zei hij. Hij bood zelfs aan me op te halen en drong daar zelfs erg op aan, maar dat hield ik af. Mijn huis was toch een puinhoop.

Tijdens die lunch kwamen zijn echte bedoelingen naar boven. “Ik heb een open relatie” vertelde hij. Ik wist inmiddels dat hij partner was bij een accountancy-kantoor. En dat zijn vrouw thuisblijft om voor het huishouden en de kinderen te zorgen. “We laten elkaar op seksueel gebied totaal vrij. Als de ander er maar niets van merkt”.

Ik was in shock, dit was wel het laatste wat ik verwachtte te horen. Overigens ook het laatste wat ik wilde horen. Gelukkig kon ik het slim afwenden en kon ik na de lunch in mijn eigen auto stappen - ondanks zijn pogingen om me op andere gedachten te brengen. Haha, no way! Het klonk niet als iets wat mij persoonlijk wat op zou leveren. Want ondanks dat ik inmiddels weer vrijgezel was, besteed ik mijn aandacht en liefde liever aan iets met meer diepgang.

Ondanks deze bijzondere kennismaking zijn we altijd contact blijven houden. We blijven elkaar volgen. We blijven om elkaar heen draaien als de zon om de aarde. Robin weet dan ook best veel van mij. En vooral over mijn leven. Ik vind het altijd erg fijn om met hem van gedachten te wisselen. Hij heeft echt het beste met me voor. En ik met hem.

Vandaag zitten we sinds lange tijd weer tegenover elkaar - ik laat het tegenwoordig wel om naast hem te gaan zitten. Het is druk in de Bazaar en rumoerig. Het voordeel is wel dat we vrij kunnen praten zonder dat iedereen letterlijk elk woord kan verstaan. Je weet met Robin maar nooit welke kant het gesprek op gaat.

-“Ik kan je dus nog steeds niet overhalen?” vraagt Robin plagend, als ik hem vertel dat ik nog steeds samen ben met Prem.
“Nou, tussen de lakens heb ik dus echt niks te klagen, Ro. Maar verder was ik misschien toch liever nog samen met mijn ex-vriendje”. Ik zeg het als grapje. Maar steeds vaker vraag ik me af of ik in mijn leven wel de juiste keuzes gemaakt heb. Had ik toen maar geweten wat ik nu weet.
- “Ach ja, je ver-idealiseert altijd wat je niet hebt. Grappig he, het is toch heel moeilijk om iemand te vinden die zowel fysiek als mentaal aantrekkelijk is. Vaak zijn de fysiek aantrekkelijke ook egoïstisch/ asociaal en de zachte, zorgzame types juist weer de kneusjes.” Robin heeft geen idee waar ik op doel. En ik laat het er ook bij. Hij hoeft niet alles te weten.

“Volgend weekend ga ik trouwens met Wouter naar Rome”. Ik probeer het gesprek op een ander onderwerp te brengen. Robin kent Wouter omdat ze beide op hetzelfde vlak opereren.
-“Oh jee Nien, een snoepreisje?”
“Ach, welnee. Het is altijd leuk met hem, hoor. Maar voor een vaste relatie is dat het denkt niet”. Het is wel iets wat mijn gedachten passeerde nu het elke keer zo moeizaam loopt met Prem. Ik besluit Robin de ware reden te vertellen waarom Wouter en ik nooit een relatie zullen krijgen. Iets waar ik recentelijk achter kwam. Iets waarvan ik me ooit had voor kunnen stellen dat het ooit een rol zou gaan spelen.
“Wouter kan geen kinderen meer krijgen. En ik wil nog wel een leuk kotertje hoor, te zijner tijd”. Ik doe mijn best het luchtig te houden. En het werkt.
-“Ik zie hem veel op Instagram voorbij komen. Maar vindt die Indiër het dan niet erg dat je zoveel met hem omgaat?”
“Indier? Laat het hem maar niet horen! Prem is Perzisch. Uit Iran.”
-“Ah, dat is in de buurt” We moeten beide lachen. We zien de ober onze kant op komen met onze borden. Robin neemt haar van top tot teen op en geeft haar een goedkeurend knikje. Hij is onverbeterlijk. Het geeft me even de tijd om na te denken.

Als de ober even later wegloopt, antwoord ik: “Prem heeft het altijd druk met zijn eigen kinderen, zijn eigen leven, zijn ex... Misschien moet ik dan ook mijn eigen geluk maar najagen, toch?”. Ik wil niets liever dan het geluk samen najagen. Met Prem. Ik heb het hem al zo vaak gevraagd. Maar hij vliegt niet met me mee. Misschien kan hij niet opstijgen. Maar steeds vaker lijkt het alsof hij dat ook helemaal niet wil.

As long as we are flyin' all this world ain't got no end

-“Maar wacht eens even, wie kan er geen kinderen meer produceren? Ze zijn beide oud toch?” Ik moet lachen en neem en slok van mijn verse muntthee. Robin mag het zeggen. Hij is zelf inmiddels ook in de 50.
“Wouter. Hij heeft prostaatkanker gehad. Alles is verwijderd. Bij Prem werkt alles nog. Weet ik uit ervaring”. Gelukkig mist Robin deze hint en gaat hij er verder niet op in.
-“Ja juist, hij geen commitment, jij ook vrij om snoepreisjes te doen, hoor. Je hebt mij gelijk. Go girl”. Ik wil me verdedigen dat het geen snoepreisje is. Maar ik laat het passeren. Wist hij maar hoe hard ik deze afleiding nodig heb. Afleiding van het gepieker. Want ondanks dat ik er sterk, vrolijk en stabiel uitzie, voel ik me van binnen zwakker en onzekerder dan ooit. Slechts een ding houdt me op de been.
-“Ik lig vanavond weer met zo'n leuk klein kotertje in bed, trouwens”. Robin heeft twee kleine kinderen waar hij zichtbaar van geniet. Hij straalt als hij het over ze heeft.
“Ahhhh dat wil ik ook wel. Paarden wordt je ook zat op gegeven moment”. Ik doe het af als een grapje, Maar hij moest eens weten. Hij moest eens weten dat het niet veel gescheeld had, of ik had dat ook gehad. Hij moest eens weten hoe graag ik het zou willen.
-“Ja, maar dat snapt Prem toch wel? Alleen de zon gaat voor niets op en meer, ook in Iran”.
“Ja, toch? Het lijkt wel of ik nu alleen goed ben voor wat pret in bed.” Het is iets wat me meer en meer duidelijk lijkt te worden. En me gigantisch dwars zit. “Kan hij dan niet beter een gezelschapsdame bellen?”
-“Geloof me, als er kids in het spel komen, heb je geen tijd meer”.
“Ik wil echt wel een leuke mini-me hoor. En liever niet uit een catalogus”.

Waarom zoek je geen donor?

“Het probleem is dat iedereen al zoveel bagage en alles heeft op deze leeftijd.”
-“Die oudjes willen geen kids meer, Nien. Alleen playtime. En ik kan het weten”. Robin lacht net iets te hard. Ik weet dat hij over zichzelf praat. Maar ik weet ook dat hij gelijk heeft.

“Prem zegt ‘kids komt nog wel’. Maar ik geloof er niks van. Straks gaat het uit of wordt een van ons ziek. En anders zit er wel een scheet dwars. En dan blijf ik dus alleen achter met mijn onvervulde wens”.
-“Prem praat poep om je aan het lijntje te houden. Jij weet zelf ook wel dat hij no way nog een Bollywood-baby wilt. Hij heeft nu al geen tijd”

De rest van het gesprek gaat bijna compleet aan me voorbij. Die laatste zin blijft in mijn hoofd dreunen.
Ik dacht dat het goed zou zijn om wat afleiding te zoeken en gezellig te kletsen. Maar Robin bevestigde hiermee precies mijn diepste angsten. Mijn diepste angsten die ik zo diep mogelijk weg wil stoppen, maar die steeds vaker boven komen drijven en mijn gedachten compleet beheersen. Iets in me zegt dat ik hoop moet houden. Want hoewel 99% van mijn hoofd keihard “het komt niet goed” schreeuwt, klamp ik me vast aan de ene procent die overblijft.

to be continued

Laatst bijgewerkt door astridastrid op 17-09-20 21:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-09-20 21:05

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-09-20 21:05

Goed en duidelijk geschreven en ook Robin slaat de spijker op zijn kop

**Geplaatst**: 17-09-20 21:07

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-09-20 21:07

Goed hoofdstuk!

**Geplaatst**: 17-09-20 21:18

Geplaatst: 17-09-20 21:18

Gaaf stuk! Robin is nu al mijn favoriete personage :')

ik zeg; meer Robin!

**Geplaatst**: 17-09-20 21:19

Geplaatst: 17-09-20 21:19

Spannend!

**Geplaatst**: 17-09-20 21:25

Geplaatst: 17-09-20 21:25

Ik had dit wel eerder van dr app vriendin verwacht! Daar spreekt ze nooit mee af terwijl ze best close zijn.

Maar ik vind Robin ook een prima personage hoor

**Geplaatst**: 17-09-20 21:55

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-09-20 21:55

Goed geschreven ts!

**Geplaatst**: 17-09-20 21:58

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-09-20 21:58

Jaa ik ben fan van Robin!

**Geplaatst**: 18-09-20 07:47

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 18-09-20 07:47

Goed stuk! En ook ik ben team Robin!