Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-02-21 18:57

Geplaatst: 03-02-21 18:57

Het enigste waar ik een opmerking over heb, is dat ik het graag als boek in mijn handen had gehad. Ik zou het boek in 1 ruk uitlezen!
TS, je schrijfwijze is van een heel hoog niveau! Absoluut boekwaardig..

**Geplaatst**: 03-02-21 19:48

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-02-21 19:48

Prachtig ts.

Al klinkt t wel al een beetje als een einde. Dat willen we niet !!!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-21 20:56

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-21 20:56

Joltsje schreef:
Prachtig ts.

Al klinkt t wel al een beetje als een einde. Dat willen we niet !!!!!

Het is nog niet het einde hoor! Geen reden tot ongerust zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-21 20:58

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-21 20:58

Dankjewel allemaal! Voel me echt gevleid door jullie complimenten!

**Geplaatst**: 03-02-21 20:58

Geplaatst: 03-02-21 20:58

Gelukkig, want dit mag inderdaad het einde nog niet zijn. Maar ik neem aan dat we nog terugkomen bij het stuk waar je mee begon

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-02-21 21:02

Geplaatst door de TopicStarter : 03-02-21 21:02

Rocamor schreef:
Gelukkig, want dit mag inderdaad het einde nog niet zijn. Maar ik neem aan dat we nog terugkomen bij het stuk waar je mee begon

Daar komen we zeker nog terug en we gaan er nog voorbij ook!

Spoiler:
ik verklap vast 1 ding; we eindigen met een knal

**Geplaatst**: 03-02-21 21:38

Geplaatst: 03-02-21 21:38

soeboenoe schreef:
Rocamor schreef:
Gelukkig, want dit mag inderdaad het einde nog niet zijn. Maar ik neem aan dat we nog terugkomen bij het stuk waar je mee begon

Daar komen we zeker nog terug en we gaan er nog voorbij ook!

Spoiler:
ik verklap vast 1 ding; we eindigen met een knal

Iedereen ontploft tijdens big bang 2 :')

Supergoed stuk weer!

**Geplaatst**: 03-02-21 22:11

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-02-21 22:11

Ohhh ik ben heel benieuwd naar hoe het verder gaat

Goed stuk weer!

**Geplaatst**: 03-02-21 23:42

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-02-21 23:42

Ik zou het ook heel graag als echt hoek willen

**Geplaatst**: 04-02-21 09:08

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-02-21 09:08

Wat een heerlijk stuk weer en wat een geniale titel!

**Geplaatst**: 04-02-21 09:18

Geplaatst: 04-02-21 09:18

soeboenoe schreef:
Rocamor schreef:
Gelukkig, want dit mag inderdaad het einde nog niet zijn. Maar ik neem aan dat we nog terugkomen bij het stuk waar je mee begon

Daar komen we zeker nog terug en we gaan er nog voorbij ook!

Spoiler:
ik verklap vast 1 ding; we eindigen met een knal

Wordt het volgende deel dan: Me and my bitches (in prison)? O:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-02-21 12:06

Geplaatst door de TopicStarter : 04-02-21 12:06

Rocamor schreef:
soeboenoe schreef:

Daar komen we zeker nog terug en we gaan er nog voorbij ook!

Spoiler:
ik verklap vast 1 ding; we eindigen met een knal

Wordt het volgende deel dan: Me and my bitches (in prison)?

Hahaha nu neemt het verhaal ineens een heel andere wending :')

Een soort Orange is the New Black 2.0

**Geplaatst**: 04-02-21 16:35

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-02-21 16:35

Super goed geschreven stuk weer!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-21 14:55

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-21 14:55

Langzaam dringt het besef tot me door dat ik nog steeds op dezelfde plek in de verte sta te staren. De wind speelt nog steeds met mijn haar en trekt flink aan mijn jas. Haar geur hangt nog vaag in mijn sjaal en ik inhaleer nog eens diep. De beelden van de afgelopen tijd passeren de revue en ik voel een warm gevoel in mij ontstaan, een soort onduidelijke dankbaarheid voor wat ik heb mogen ervaren. Aan de andere kant dringt verwarring ook binnen; hoe kan ze zo koel een beslissing maken na wat ze met mij heeft beleefd? Hoe ze zo is opgegaan in de momenten en dat nu eigenlijk weg wil wuiven. Daar kan mijn verstand niet helemaal bij.

Achter mij staat een auto blijkbaar al een tijdje te claxonneren, dat merk ik pas als de mevrouw vanuit de bijrijderskant uitstapt en me aantikt.

‘Mevrouw, is alles goed?’ – Ik schrik zo erg van haar aanraking dat ik spontaan door mijn knieën heen zak en me niet snel genoeg kan herpakken. Ik val op mijn knieën tussen het afgevallen blad waarop de vrouw met een klein sprongetje een pas achteruit schrikt.
‘Sorry! Gaat het?’ – Met een van schrik vertrokken gezicht helpt ze me omhoog. Mijn hersenen communiceren nog niet helemaal helder met de rest van mijn lichaam, ik knik enkel naar de vrouw en staar haar wat verdwaasd aan.
‘Ben je hier met iemand? Kan ik iemand voor je bellen? Gaat het echt wel goed?’ – Ze draait zich om naar haar man in de auto en gebaard dat hij uit moet stappen en onze richting in moet komen.
Ik hakkel dat alles oké is en dat het voorgestelde écht niet nodig is, maar als de man is uitgestapt en me bekijkt staan ze erop dat ze me in ieder geval ergens heen kunnen brengen. Ik probeer me er nog onderuit te praten, maar ik word zo goed en wel de auto in gedwongen. Ik laat het maar begaan, hoor ze buiten de auto nog iets mompelen over een eventuele onderkoeling en of het verstandig is om me af te zetten bij een ziekenhuis.
Alsof er ineens een schakelaar omgezet wordt in mijn hoofd, draai ik het raampje van hun auto open en zeg dat het ziekenhuis niet nodig is. Als ze mij bij een bushalte af zouden willen zetten, zou dat al een hele hulp zijn.
Ze kijken elkaar nog even betekenisvol aan en stappen dan in om me bij de eerstvolgende bushalte na de nodige bezorgde vragen uit te laten stappen. Ik bedank ze voor het afzetten, verzeker ze dat ik echt goed thuis zal komen en dat er niks aan de hand is.
Gelukkig rijden ze al snel weg en zie ik in de verte de bus al aankomen. Ik groet de buschauffeur vriendelijk en neem achterin plaats.

Ik zoek naar mijn oortjes, die ik na de ontmoeting met de hond ergens in een zak heb geduwd. De gehele weg naar het station tuur ik uit het raam met muziek die door de oortjes schalt, herhaal ik de momenten in mijn hoofd en als laatste zie ik haar gezicht voor me toen ze me vertelde dat ze voor Niels kiest. Ik kan nog steeds niet plaatsen wat haar uitdrukking nu betekent, ze zag er niet gelukkig uit, ze zag er niet verdrietig uit, maar het leek haar wel te raken.
Ik zal de komende twee dagen een manier moeten vinden om niet als een lege schil op school te verschijnen. Mijn stage duurt nog welgeteld 2,5 maand en ik zal er flink mijn schouders onder moeten zetten om mijn portfolio in te vullen met betekenisvolle informatie waaruit blijkt dat ik iets opgestoken heb deze tijd. Heel even ontspringt de wens dat ik nooit aan Biebs zou hebben gevraagd of ik op school stage zou mogen lopen. Dan zou heel deze ellende nooit voorgevallen zijn en zou ik wellicht daadwerkelijk een betekenisvol portfolio bij een ander stageadres hebben kunnen maken.
In een opwelling pak ik mijn telefoon en tik op het telefoon icoontje onder de naam van Biebs. Na een aantal keer overgaan hoor ik de stem van Biebs:

‘Syl?’
‘Hee, misschien wat raar dat ik je nu ineens bel, maar we hebben sinds niet meer echt gepraat met elkaar. Ik zou het zonde vinden als het zo doodbloedt.’
‘Ja… Sorry, ik ben niet heel erg sociaal geweest de laatste tijd.’
‘Zullen we het “herhaal riedeltje” van sorry zeggen overslaan en de laatste zaterdag van de vakantie gewoon hersenloos een kroeg ingaan en ons compleet bezatten? Ik heb wel behoefte aan een ondoordachte stapavond.’
‘Als ik bij jou kan blijven slapen, gaan we dat gewoon doen. Ik ben al te lang niet buiten geweest.’
‘Mooi, 21.00 bij mij. Ik heb nog een kast vol wijn en een lege plek in bed, dus dat komt goed.’

--
Na een gruwelijke zondag-kater van een stront bezopen zaterdagavond heeft de maandagmorgen zich aangediend. Met een ontzettend zwaar gevoel loop ik om 8.00 de school binnen, nog voor de eerste leerlingen en nog voor het grootste gedeelte van de collega’s strompel ik de trap op naar de docentenkamer. Met wat ik op dit moment op kan brengen, hoop ik dat Daniëlle en Niels nog niet op school zijn.
Ik let extra op mijn bekertje koffie deze keer, ik wil een fontein aan koffie zoals de vorige keer namelijk voorkomen, mocht ze toch ineens voor mijn neus staan. Gelukkig kan ik me op mijn gemak settelen aan de vaste pauzetafel zonder dat er iemand is, maar iedere keer dat de deur openzwaait en de volgende collega binnen komt stappen slaat mijn hart een slag over. Misschien moet ik gewoon alvast naar het lokaal van Eric lopen om de eerste confrontatie uit te stellen tot niet iedereen aan tafel zit en zich afvraagt wat voor een vreemde sfeer er tussen ons hangt. Want hoe ik ook mijn best doe om er geen groot ding van te maken, weet ik zeker dat ik niet weet hoe ik me “normaal” moet gedragen de eerste ontmoeting na afgelopen zaterdag.
Zeker omdat Niels er waarschijnlijk ook bij in de buurt zal zijn en ik écht moeite moet doen om hem geen verwijtende blik toe te werpen.
Ik wil ook helemaal geen verwijten maken naar hem, hij is tenslotte haar man, zij heeft voor hem gekozen. Er valt hem in die zin ook helemaal niets te verwijten, hij wil zijn huwelijk met haar redden en zij wordt daar gelukkig van, dus wat bezielt me om hem zo negatief weg te zetten.

De deur zwaait weer open en Cas komt binnenlopen, hij begroet me vrolijk. Helaas, weg kans om te vluchten. Cas komt naast me zitten met zijn mok koffie en mandarijn. We raken aan de praat over de vakantie, hij is met zijn vrouw een week weggeweest en heeft daar ontzettend van genoten. Hij raakt niet uitgepraat over de mooie plekken die ze hebben bezocht, de fijne tijd die ze samen hebben gehad en dat hij compleet opgeladen weer teruggekomen is. Voor mij blijft het wat leeg gepraat om het maar niet over mijn vakantie te hebben. Het voelt ook helemaal niet of ik vakantie heb gehad, het grootste gedeelte heb ik voor mijn gevoel namelijk doorgebracht in mijn hoofd of in het bijzijn van Daniëlle. Kerst is compleet aan me voorbijgegleden, mijn oud en nieuw was ook niet sprankelend te noemen en het laatste weekend is een mix van leegte, alcohol en een gruwelijke kater. Als hij begint over mijn vakantie, wil ik beginnen dat ik rustig aan heb gedaan. Nog voor de eerste woorden mijn mond uit zijn, komen Daniëlle en Niels de docentenkamer binnenstappen. Ik voel al het bloed uit mijn gezicht trekken en kan mijn blik niet terug dwingen naar Cas. Als ze hun jassen opgehangen hebben, komen ze richting onze tafel gelopen. Daniëlle merkt al snel op dat ik me geen houding weet te geven en knipoogt vlug even naar me, alsof ze wil zeggen; “Komt goed, gewoon doorademen.”
Niels en Cas raken meteen in gesprek over de vakantie en sluiten zich volledig af van de rest van de docentenkamer. Daniëlle komt naast me zitten en geeft een kort kneepje in mijn knie.

‘Hoe is ‘ie?’
‘Het was weer vroeg vanochtend. Met jou?’ – Ik durf haar nog steeds niet goed aan te kijken.
‘Het dagelijkse leven is weer van start hè, ik vraag me af hoelang het duurt eer iedereen weer meer slapend dan wakker op school aankomt!’ – ik kijk even half lachend opzij en zie dat ze glimlacht. Ze buigt zich naar me toe en zegt op zachte toon:
‘Ontspan, we hoeven elkaar niet te ontlopen of ons vreemd te gedragen.’ – Wanneer ze zo dichtbij komt gaan alle haartjes overeind staan en loopt er een rilling over heel mijn lijf. Ze gaat weer recht zitten en neemt een slok van haar thee.
‘Nog iets leuks gedaan dit weekend?’- Ik vraag het lachend, maar vanbinnen ga ik een beetje kapot. Ik neem een slok koffie om niet continu in haar richting te kijken.
‘Rustig aan gedaan, nog even met de kinderen naar een speeltuin geweest en zondags nog lekker uiteten geweest. Dát was lang geleden! Ik was bijna vergeten hoe heerlijk het is als andere mensen voor je koken!’ – Hoe doet ze dit? Hoe kan ze zo zorgeloos tegen mij vertellen over haar weekend? Het lijkt haast of er niets gebeurd is.
‘Oh lekker! Waar zijn jullie gaan eten?’ – Ik speel mee, maar ik wil er eigenlijk even niks van weten.
‘Bij dat kleine Italiaanse restaurant nét buiten het centrum. Echt heerlijke pasta hebben ze daar, toch Niels?’ – Wat? Waarom? Gaat ze nu serieus Niels betrekken bij het gesprek? Want het is nog niet ongemakkelijk genoeg?
Niels kijkt even vragend op uit het gesprek dat hij met Cas voert.
‘Die Italiaan net buiten het centrum. Dat ze daar goede pasta hebben?’ – Even kijkt hij wat verbaasd over die vraag van Daniëlle naar mij en weer terug naar Daniëlle. Hij mompelt iets in de trant van ‘is zeker niet verkeerd’ en gaat weer verder met het gesprek dat hij met Cas voert.

‘En dan zeggen ze dat mannen kunnen multitasken…’ – Ze trekt haar wenkbrauwen even kort op en rolt met haar ogen. Ik ben alleen maar blij dat Niels niet de behoefte heeft om zich te mengen in het gesprek.
Niet veel later komt ook de rest binnenstappen, Eric is zijn vrolijke zelf weer en kletst in het wilde weg tegen iedereen over de steden die hij bezocht heeft en Mick is in die zin vooral het “slachtoffer”, die heeft er nog geen woord tussen gekregen. Biebs zit aan tafel met een uitstraling alsof ze is overreden door een trein en heeft buiten “goedemorgen” nog niet bijster veel uitgebracht. Ze was afgelopen zaterdagavond ook echt compleet van de kaart. Die heb ik moeten ondersteunen op de weg terug naar mijn studio, gezien ze geen rechte lijn meer kon lopen en zo ongeveer iedere lantaarnpaal probeerde te knuffelen.
Ik merk dat Daniëlle haast overdreven normaal doet tegen Biebs, ze vraagt ronduit over de vakantie en of ze een beetje opgeladen is. Of het voor haar ook weer voelt alsof de ochtenden uit één uur bestaan en of ze alweer klaar is om de leerlingen op te vangen. Ik zie Biebs af en toe even een blik mijn richting in werpen waarmee ze wil zeggen; Snap jij dit?
Ik denk dat het vooral een verdedigings-ding is, zolang ze maar doet alsof ze er niet mee zit dat Niels ongepaste gedachten had die Biebs betroffen, is er ook niets aan de hand.

Om 8.25 gaat de eerste zoomer om aan te geven dat de lessen weer van start gaan, ik zie Biebs opgelucht opstaan en Eric haakt meteen bij mij aan. Ik kijk nog vluchtig even naar Daniëlle, maar die is druk met haar spullen bij elkaar rapen.

‘Zo Syl, gaan we weer! Heb je er weer zin in?’
‘Ja hoor, moet wel weer even wennen aan zoveel drukte zo vroeg.’

Zijn lokaal is vlakbij, dus erg lang hebben we niet om te kletsen. De leerlingen staan al netjes te wachten voor zijn lokaal en lijken allemaal nog veel drukker dan voor de vakantie. Een enkeling gaat nog met zijn hoofd op zijn armen op tafel liggen, maar de meesten kletsen vrolijk voort over de vakantie en de kerstcadeaus die ze gekregen hebben. Eric voelt zich helemaal in zijn element, hij kletst namelijk vrolijk mee met de leerlingen. Een meisje wat aan het tafeltje schuin voor mij zit draait zich naar me om en vraagt enigszins verlegen of ik ook een fijne vakantie heb gehad. Ik raak even met haar aan de praat en uiteindelijk vraagt ze of ik eigenlijk ook een docent ben. Ik antwoord dat ik daarvoor aan het leren ben en daarom ook bij Meneer Boulanger in de les zit. Ik zie Eric een paar keer onze kant opkijken met een vreemde grijns op zijn gezicht. Na een minuut of 10 begint Eric met de les en start ik een nieuw Word document op. De komende weken wil ik er zeker van zijn dat ik voldoende materiaal heb om mijn portfolio te kunnen vullen. Na een les intensief typen om mijn onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden met voorbeelden uit de les van Eric, stormen de leerlingen het lokaal weer uit.
Eric komt naar me toegelopen en begint over het begin van de les:

‘Wat leuk om te zien dat je met Quin aan de praat raakte.’
‘Ja, ze vroeg naar de vakantie en of ik al docent was.’
‘Ik heb behoorlijk wat zorgen om dat meisje… Is een van de stilste in mijn klas, maar heb het idee dat er meer in dat hoofdje omgaan dan ze laat zien. Dat ze zo uit zichzelf tegen je begint te praten is een vrij grote stap voor haar.’
‘Oh, ik had niet het idee dat ze er veel moeite mee had!’
‘Daarom was het zo leuk om te zien, ze maakt bijna geen contact op school. Enkel met Sofie, een meisje uit de mentorklas van Daniël. Daar zit ze samen mee in de pauze.’
‘Is wel sneu voor haar… Maar ik heb ook niet het idee dat de klas verder vervelend doet tegen haar?’
‘Wat dat betreft is dit wel een gouden klasje hoor! Zitten één of twee raddraaiers tussen, maar over het algemeen zijn ze wel heel lief voor elkaar. Maar ze maakt alsnog weinig contact en ik krijg er mijn vinger niet helemaal achter waar dat aan ligt.’
‘Misschien is ze heel verlegen?’
‘Ik weet het niet, is misschien wel een mooie stage-uitdaging voor je!’ – Hij zegt het met een lach, maar ik heb het idee dat hij het vrij serieus meent.
‘Ik ben eerstejaars Eric, als het jou niet lukt met je jarenlange ervaring… Hoe moet ik dat dan aanpakken?’
‘Je hoeft geen psycholoog te gaan spelen, maar misschien kun je wat doen met dat ze contact met je zoekt? Kijken of ze zich misschien naar jou wel durft te openen?’
‘Ik zal er eens over denken… Maar ik beloof niks hoor!’ - De eerste leerlingen komen het lokaal alweer binnenwandelen, waardoor ons gesprek afgekapt wordt. Als laatste opmerking zegt Eric nog:
‘Heb het er anders even met Daniël over, gezien haar mentor leerling wel aansluiting heeft.’

Meteen ontspringt er een naar gevoel in mijn onderbuik, het liefst zou ik Eric meteen zeggen dat ik dat niet wil. Eric is alweer bezig met de nieuwe klas die binnen komt druppelen en ik besluit deze les ook maar mee te pakken in plaats van mijn tussenuur te vullen met typen.

**Geplaatst**: 05-02-21 15:32

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 05-02-21 15:32

Ik heb al een tijdje niet meer gereageerd maar ik lees nog steeds mee!
Echt weer een super stuk, het leest heerlijk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-21 20:49

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-21 20:49

Dankje! Vind het altijd leuk om te lezen dat mensen nog steeds meelezen!

**Geplaatst**: 05-02-21 21:46

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 05-02-21 21:46

Ik reageer ook niet veel maar lees ook met heel veel plezier nog mee. :))

**Geplaatst**: 05-02-21 22:21

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 05-02-21 22:21

Goed stuk weer, blijf zeker meelezen

**Geplaatst**: 05-02-21 22:47

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 05-02-21 22:47

Ik keek vandaag op m’n telefoon, zag dat er een nieuw stuk was. Gooide m’n telefoon aan de kant, opende bokt op de laptop om het stuk te lezen. Leest toch wat fijner. Lees met alle plezier mee! Goed geschreven, iedere keer opnieuw

**Geplaatst**: 05-02-21 23:23

Geplaatst: 05-02-21 23:23

Ik lees ook nog steeds

**Geplaatst**: 05-02-21 23:42

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 05-02-21 23:42

Ik lees ook nog mee

**Geplaatst**: 06-02-21 02:29

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-02-21 02:29

O leuk stuk erbij

ik stop ook niet met lezen. Wordt echt een boek met handtekening hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-21 11:45

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-21 11:45

bamisalami schreef:
Ik keek vandaag op m’n telefoon, zag dat er een nieuw stuk was. Gooide m’n telefoon aan de kant, opende bokt op de laptop om het stuk te lezen. Leest toch wat fijner. Lees met alle plezier mee! Goed geschreven, iedere keer opnieuw

Wat een leuke reactie! Had instant een glimlach op mijn gezicht!

primera schreef:
O leuk stuk erbij ik stop ook niet met lezen. Wordt echt een boek met handtekening hoor.

Mocht er een uitgever zijn die het zou willen publiceren, krijgen jullie voorrang haha!

Dankjewel weer voor de leuke reacties! Doet me echt goed!

**Geplaatst**: 06-02-21 13:52

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-02-21 13:52

Elke uitgever kan gewoon het boek aannemen, alleen liggen de kosten hoger bij lagere aantallen.
Ik ken meerdere mensen die boeken in eigen beheer hebben laten uitgeven. Sommige met maar 25 exemplaren.
Ik koop het zeker als het uitkomt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-21 14:11

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-21 14:11

Rivendell schreef:
Elke uitgever kan gewoon het boek aannemen, alleen liggen de kosten hoger bij lagere aantallen.
Ik ken meerdere mensen die boeken in eigen beheer hebben laten uitgeven. Sommige met maar 25 exemplaren.
Ik koop het zeker als het uitkomt

Het punt waar ik over dub, uitgevers hebben wel de contacten om het in de boekwinkels e.d. te krijgen als ze het goed vinden. Ikzelf heb die contacten niet, wat het een stuk moeilijker maakt.