Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-09-05 23:43

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst: 20-09-05 23:43

wow, weer een erg leuk stukje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-05 08:54

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-05 08:54

TasjaIsLief schreef:
Ikkk zag een foutje
wijste me naar een longeerkamer
Wees ipv wijste
Maar nog steeds erg mooi verhaal!
Edit; nog een foutje in die zin, longeerkamer = logeerkamer

OEps... Ik moet maar weer gewoonte maken dat ik in word typ. Ik typ nou namelijk meteen in bokt

Maar als dat de enige foutjes zijn, vind ik het heel knap van mezelf..
Vanmiddag of vanavond weer een stuk

moet zo namelijk tot 3 uur na school, en nog effe rijden.

**Geplaatst**: 21-09-05 20:02

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst: 21-09-05 20:02

Ik wacht in spanning

**Geplaatst**: 21-09-05 21:38

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst: 21-09-05 21:38

anders.ii.wel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-05 22:25

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-05 22:25

Het spijt me heeel heel erg, maar ik denk niet dat ik weer een stuk afkrijg

**Geplaatst**: 21-09-05 22:49

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst: 21-09-05 22:49

Oscarlover schreef:
Het spijt me heeel heel erg, maar ik denk niet dat ik weer een stuk afkrijg

Hoe bedoel je?
Ga je stoppen?

Mag niet hoor

Of bedoel je vanavond ofzo?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-05 22:54

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-05 22:54

Nou ja, ik vond het een beetje banketstaaf omdat ik het eigenlijk wel beloofd had.. Maar vooruit dan maar, weet niet hoelang hij word, want moet er morgen weer vroeg uit.

Ik sliep heel goed die nacht.. De volgende morgen werd ik pas rond 11 uur wakker. Ik ging na beneden. De oude vrouw zat in de keuken thee te drinken. Ze vroeg of ik ook wat wou, en natuurlijk wou ik dat wel. Binnen enkele seconden stond er een kopje thee voor me klaar. Ik zat tegenover haar, en wist niet wat ik moest zeggen. En volgens mij wist zij dat ook niet.
Toch was ik heel nieuwschierig hoe dat nou zat met haar dochter, en twijfelde of ik haar er naar zou vragen. Ik besloot om het toch maar te vragen. Ze gaf er eigenlijk niet meteen een antwoord op. En ik besloot om het er maar niet verder over te hebben..
Na de thee ben ik even een eindje gaan lopen, maar ik moest van de vrouw op tijd weer terug zijn. Dus om 12 uur was ik weer terug. De vrouw had heerlijke broodjes gekocht. Onder het eten begon ze over haar dochter. "Het is een lang verhaal" Zei de vrouw. "Het is goed, ik wil het graag weten" Vertelde ik haar. Ze begon:"Ik en mijn man waren 57 toen ik zwanger werd van een meisje, we noemden haar Sylvanna. Toch besloten we om het meisje niet te houden, dat ze beter af was bij jongere ouders. We gaven haar op voor adoptie. En de familie waar je bij woonde kwamen in aanmerken, en adopteerden jouw. Je hebt 13 jaar bij ze gewoond, totdat je besloot je echte ouders op te zoeken. Je kwam bij ons, en een jaar later overleef je echte vader dus." Ik was stil, en was heel erg verbaast. Het drong niet hellemaal goed tot me door, dat zij mijn moeder was. "Maar hoe kan het dan dat ik opeens wegbleef, en dat ik niets van U afweet". antwoorde ik. "het zit zo meisje" begon ze weer. "Ik wou eigenlijk hellemaal niet dat je van ons af zou weten. Maar je kwam ons opzoeken, en daar was ik heel blij mee. Op de dag dat je kamer klaar was. Had je heel veel haast om na huis te komen, en je zag de auto van rechts niet aankomen. Je hebt een helle poos in coma gelegen, en je had een enorme hersenschudding. Na het ongeluk wist je niets meer van ons, en je ouders hadden ook niks over ons gezegt". "Oh" Antwoorde ik. Maar toch was me iets niet duidelijk, waarom wist ik niks van een ziekenhuis, een ongeluk. En had ik deze vrouw nog nooit eerder gezien..

**Geplaatst**: 22-09-05 17:27

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst: 22-09-05 17:27

vraag me af hoe het verder gaat

.. je moet alleen schrijven als je tijd en zin hebt hoor

!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-05 21:55

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-05 21:55

urdal_lover schreef:
vraag me af hoe het verder gaat .. je moet alleen schrijven als je tijd en zin hebt hoor !

haha, jah, ik weet het...
maar anders moeten jullie zo lang wachten, en sorry..
Ik schrijf effe kijken ongeveer zaterdag pas weer... Heb het heel druk morge

**Geplaatst**: 22-09-05 22:17

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst: 22-09-05 22:17

haha is goed hoor

.. we zullen rustig afwachten

!!

**Geplaatst**: 23-09-05 13:51

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst: 23-09-05 13:51

Ben heel benieuwd.. Ik geloof die vrouw niet echt die dat zegt, Missvhien een valstrik ofzo maar ik blijf afwachten!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-05 15:10

Re: [verhaal] "nog geen titel"

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-05 15:10

Ik wist het niet...
Maar toch wou ik weten hoe het allemaal in elkaar zat. Dus ik vroeg het haar. Ze wou er geen antwoord opgeven. Ik begon nou hellemaal te twijfelen, was het dan allemaal gelogen? Weer zo'n vraag die onbeantwoord bleef.
Ik besloot om na het gemeentehuis te gaan, misschien weten hun hoe het zit. Maar op het gemeentehuis mochten ze mij die informatie niet geven. En waarom, omdat ik minderjarig ben. Alsof een minderjarig persoon niet de waarheid mag weten. Wat zit de wereld toch raar in elkaar, dacht ik bij mezelf. Ik wou weg, weg bij deze vrouw, ze maakte me leven nog moeilijker dan het al was.
Toen ik weer bij het huisje was, belde ik Chris. Ik vertelde hem wat de vrouw allemaal zei. Chris schrok, en vond dat ik maar snel weer terug moest komen. En dat deed ik, hier had ik ook al niks. Ik schreef een breifje:
Hallo,
Ik vond het heel aardig dat ik een aantal dagen bij U mocht wonen, en daar ben ik U ook erg dankbaar voor.
Ik was weggelopen uit het dorp, om weg te gaan uit alle elende die ik daar had. En de vragen uit mijn leven te beantwoorden.
Maar dat is niet beter geworden, er zijn alleen maar meer vragen bijgekomen.
En daarom besluit ik om terug te gaan, na huis. Misschien dat ik daar achter de waarheid kan komen...
Maar ik ga nou, hou je goed.
Doei...
Ik legde het briefje op de tafel neer, en ik vertrok. Toch vond ik het zielig voor de vrouw. Dat ik op deze manier wegging. Maar voor mij was het beter, en dat vond ik even belangrijker.
Het was een eind lopen naar huis toe. Ik bleef maar denken aan de vrouw, de foto. En ook dacht ik weer aan mijn ouders die zijn omgekomen.
Ik zag het huis van Chris al staan, en ging erheen. Ik belde aan, en de deur ging meteen open. Ik ging met Chris mee na binnen toe.

En toen..... Weet niet.. Andere keer de rest