Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-02-14 18:37

Geplaatst: 07-02-14 18:37

melody7 schreef:
Dankje

Ik ben nog niet begonnen en vanavond is the voice, dus denk dat het op z'n vroegst morgen word, maar hou 't maar op zondag of maandag, alles gaat bij mij altijd slomer dan ik van te voren denk

Ah geen probleem

Hahahaha, heel herkenbaar

**Geplaatst**: 07-02-14 18:38

Geplaatst: 07-02-14 18:38

Neeee verder schrijven!!! Ik volg wel the Voice voor jou! :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-14 18:49

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-14 18:49

Nee haha

Er komt vanavond echt nog geen update

**Geplaatst**: 07-02-14 18:50

Geplaatst: 07-02-14 18:50

Dan vertellen we alles wat er gebeurt in dit topic uit ? Of je gaat verder met je verhaal en kijkt het later terug op rtl xl

Hahaha nee hoor, kijk maar gewoon the voicee

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-14 18:51

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-14 18:51

Pas maar op, straks laat ik jullie een week wachten _O-

**Geplaatst**: 07-02-14 18:53

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst: 07-02-14 18:53

Dan komen we je halen ~~}>

. Nee grapje!
Dan spammen we dit topic vol met WE WANT MORE!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-14 18:54

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-14 18:54

En dan komt er een slotje omdat er teveel off topic word gepraat en dan kunnen jullie helemaal niks meer lezen _O-

Nee flauw

Ik probeer echt dit weekend er weer wat aan te krijgen

**Geplaatst**: 07-02-14 18:55

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst: 07-02-14 18:55

Oh, shït! Dan spammen we je pb maar vol, kan niet anders

**Geplaatst**: 07-02-14 18:58

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst: 07-02-14 18:58

Hup werken jij!!

jaaa goed idee xRooss

**Geplaatst**: 07-02-14 19:07

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst: 07-02-14 19:07

Wauw, prachtig geschreven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-14 17:57

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-14 17:57

Sorry jongens, het gaat wat langer duren -O-

Ik moet een proefwerk inhalen en 2 boeken lezen/verslagen maken binnen 3 weken anders wordt ik uitgesloten van mijn examens dus dat gaat even voor

**Geplaatst**: 09-02-14 18:00

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst: 09-02-14 18:00

Geeft niet! School is belangrijker! Succes met je proefwerken en verslagen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-02-14 18:01

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst door de TopicStarter : 09-02-14 18:01

Dankje!

Er komt wel zo snel mogelijk een update, hopelijk deze week

Ik leer uiteindelijk toch geen uren achter elkaar, maar het zal wel wat langer duren

**Geplaatst**: 20-02-14 14:03

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst: 20-02-14 14:03

Al een update?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-02-14 14:04

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-14 14:04

Nog niet, ik heb vanaf morgen examenweek, die is t/m volgende week vrijdag, daarna heb ik weer tijd

**Geplaatst**: 20-02-14 14:07

Re: [VER] Als je alles kwijt raakt.

Geplaatst: 20-02-14 14:07

Oh, succes dan maar!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-02-14 14:15

Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-14 14:15

Dankje!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-14 22:23

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-14 22:23

Sorry sorry sorry!! Ik ben ergens op 1200 woorden blijven hangen en toen werd het goed weer en ben ik het weer helemaal vergeten

maar bij deze weer een upje!

De volgende ochtend word ik wakker met een hoofd dat voelt alsof het elk moment uit elkaar kan klappen. ‘Ik heb koppijn’, mompel ik richting Saar die ook net wakker is, ‘moet je paracetamol hebben?’, vraagt ze terwijl ze me bezorgt aankijkt, ‘ja’, mompel ik terwijl ik mijn ogen dicht doe omdat het van het licht alleen maar erger lijkt te worden. Saar laat zich uit haar bed rollen en loopt naar de deur tegenover haar kamer waar de badkamer is. Na wat gerommel in een kast hoor ik de kraan en even later komt ze terug met een glas water en een paracetamol, ‘alsjeblieft’, zegt ze als ze het aan mij geeft. Ik ga overeind zitten en slik het pilletje snel door, ‘ik hoop maar dat het werkt, het is echt niet te houden’, zeg ik. ‘Ik hoop het ook’, zegt Saar terwijl ze naast me op de grond gaat liggen, ‘we kunnen zo wel even naar buiten, meestal word het daar minder van’, zegt ze, ‘dat is sowieso misschien wel even goed, waarom ga je niet mee naar de stal?’, vraagt ze. Saar is een paardenmens al zo lang als ik haar ken, ‘ik vind het goed, dan zie jij Blitz ook meteen weer’, zeg ik. Er komt een glimlach op Saar’s gezicht, ‘Ja, dan kan hij er ook meteen even uit’, zegt ze. Blitz is het paard wat ze rijd, hij is niet echt van haar maar het lijkt wel zo. ‘Zullen we dan maar meteen gaan?’, vraag ik terwijl ik over mijn hoofd wrijf, ‘ik denk wel dat het buiten overgaat.’
We kleden ons om en lopen naar beneden om te ontbijten, ‘vind je het leuk om een stuk met Blitz het bos in te gaan?’, Vraagt Saar als we aan tafel zitten, ‘zolang je maar niet denkt dat ik er op ga vind ik het best’, zeg ik, ‘ik weet dat je dat niet doet’, grijnst Saar, ‘ik bedoel gewoon voor de kar, dat vind je vast niet eng.’
‘En wat dan als hij gaat rennen?’, vraag ik, ‘dat doet hij niet’, zegt Saar lachend.
Als we klaar zijn met eten lopen we de hal in, ‘trek deze maar aan’, zegt Saar terwijl ze me laarzen geeft, ‘je kunt een beetje vies worden’, zegt ze, ‘een beetje als in bruin van de modder zeker?’, zeg ik, ‘zoiets, trek nou maar aan’, zegt Saar terwijl ze lachend haar hoofd schud.
Ik trek net de laarzen aan als Saar’s moeder naar beneden komt, ‘komen jullie wel op tijd terug?’, vraagt ze, ‘ja mam’, zegt Saar, ‘voor twaalf uur!’, roept ze als we naar buiten lopen.
Saar haalt haar fiets van van het slot en loopt richting de straat, ‘is je hoofdpijn al gezakt?’, vraagt ze, ‘ja, gelukkig wel!’, zeg ik, ‘mooi!’, antwoord ze, ‘spring maar achterop’
Ik spring achterop haar fiets en ze fietst weg, ‘hoe lang was het ook al weer naar Blitz?’, vraag ik, ‘oh niet zo lang, 5 minuten hoog uit’, zegt ze, ‘gelukkig, dit zit niet fijn’, zeg ik.
Terwijl ik tegen Saar’s rug aan hang dwalen mijn gedachtes weer af naar morgen, ‘ik weet eigenlijk helemaal niet wat ik morgen kan zeggen’, zeg ik zacht, ‘je hoeft niet perse iets te zeggen’, zegt Saar op een geruststellende toon, ‘zeker niet omdat het bij je familie niet zo goed zit, ik zou het gewoon voor mezelf houden’, zegt ze bedachtzaam. Ik zucht opgelucht, ‘mam weet toch wel dat ik van haar houd’, zeg ik tegen Saar’s rug, ‘zeker weten’, zegt saar terwijl ze op mijn knie klopt.
‘We zijn er’, zegt ze en springt van haar fiets af. Ik laat me van de bagagedrager afzakken en kijk om me heen, ‘waar staat hij?’, vraag ik, ‘achter de stal, daar is zijn wei’, zegt ze. We lopen om de stal heen waar een vrolijk paard aan komt galopperen, Blitz. ‘Hij is echt wel groot, jij zegt altijd dat hij klein is’, zeg ik, ‘hij is ook klein, hij komt niet eens in de buurt van een paard’, zegt ze, ‘hij is toch gewoon een paard?’, vraag ik, ‘nee een pony, paarden zijn minimaal tien centimeter groter’, zegt ze.
‘Ik vind hem gewoon een paard’, zeg ik lachend. Saar maakt de draden bij de wei open en pakt Blitz bij zijn halster, ‘kom maar mee jongen’, zegt tegen hem terwijl ze op zijn nek klopt. Naast de wei laat ze hem los om de draden dicht te maken, ‘loopt hij niet weg?’, vraag ik, ‘neehoor, hij vind het veel te gezellig’, zegt ze. Precies daarna komt hij naar mij toe lopen, ik steek voorzichtig mijn hand naar hem uit en aai over zijn neus, ‘eigenlijk is hij best lief’, zeg ik, ‘zie je wel, zeg ik toch altijd’, zegt Saar hoofdschuddend, ‘Blitz is gewoon heel lief, tot hij iemand niet mag’, zegt ze, ‘en hoe weet je dat dan?’, vraag ik, ‘dat zie je gewoon aan hem’, zegt Saar. We lopen richting de stal met Blitz achter ons aan. In de stal maakt Saar een kast open en haalt er een berg met allemaal leren riemen en gespen uit, ‘wat is dat nou weer?’, vraag ik, ‘dat is het mentuig, daarmee moet hij aan de kar vast en je stuurt hem ermee’, zegt ze. Ze trekt onderuit de kast een bak met borstels en zet hem voor mij neer, ‘als jij hem nou even schoon maakt dan ga ik die kar halen. Voordat ik antwoord kan geven is ze naar buiten verdwenen dus sta ik alleen met Blitz. Even twijfel ik maar dan pak ik toch een borstel en loop richting Blitz die nog steeds braaf staat te wachten en ik begin hem zo zacht mogelijk te borstelen, dan word hij vast niet boos.
Even later komt Saar weer binnen, ‘de kar staat vast klaar’, zegt ze, waarna ze lachend naar mij kijkt, ‘hij kan echt wel ergens tegen hoor, ze word hij niet schoon’, zegt ze. Ze pakt ook een borstel uit de bak en loopt naar de andere kant van Blitz, ‘kijk dit vind hij lekker’, zegt ze terwijl ze stevige halen over zijn rug maakt, ‘ohh, ik dacht dat hij dan juist boos zou worden’, zeg ik. Saar lacht, ‘neehoor, ze zijn niet zó gevoelig’, zegt ze. Als hij schoon is pakt ze wat riemen uit de berg en maakt ze om Blitz vast, ‘jeetje wat ziet dat er ingewikkeld uit!’, zeg ik terwijl ik toekijk naar alle verschillende riepen die ze vast maakt, ‘als je het eenmaal kent valt het best mee’, zegt ze, ‘nu moet hij voor de kar en dan kunnen de laatste vast’, zegt ze. Ze loopt met Blitz naar de open deur en zet hem buiten voor een kleine koets waar ze nog wat riemen vast maakt waarna ze de teugels stapt en op de koets springt, ‘kom je?’, vraagt ze aan mij, ‘of blijf je daar staan?’, zegt ze lachend. Ik klim ook op de koets en ga dicht naast Saar zitten, ‘je laat hem niet te hard gaan hoor!’, zeg ik, ‘is goed’, zegt Saar, ‘we doen wel gewoon een rustig rondje’, zegt ze. ‘Ga maar Blitz!’, roept ze naar Blitz waarna hij braaf weg stapt.
Op het hoefgekletter van Blitz na is het vrij stil het eerste stuk van de weg, tot we bij een kruising komen, ‘zullen we naar het meer gaan?’, vraagt Saar. Midden in het bos is een groot meer ondanks het brede pad dat er omheen loopt is er vrijwel nooit iemand te zien. Saar stuurt Blitz rechtsaf, ‘dat sturen ziet er maar knap uit hoor’, zeg ik, ‘en ik hoop dat het snel warm weer word, dan is het zo leuk bij het meer’, zeg ik. Saar staart even dromerig voor zich uit, ‘ik hoop het ook, dan is het er zoveel leuker’, zegt ze. We brengen onze zomervakanties jaar in jaar uit samen bij het meer door, al zolang als ik me kan herinneren. ‘Houd je vast ja, dan laat ik hem wat harder gaan’, zegt Saar. Ik pak de reling van de bank waar we op zitten vast, ‘geen galop he?’, vraag ik, ‘nee’, lacht Saar, ‘dat had ik toch beloofd?’, grijnst ze. Saar klikt een keer met haar tong waarna Blitz meteen weg draaft, ‘daar was hij op aan het wachten’, zegt ze lachend, ‘hij mag hier bijna altijd harder, dat weten ze precies’, zegt ze. ‘Eigenlijk valt het best mee op zo’n kar’, zeg ik. Saar schud lachend haar hoofd, ‘dacht je serieus dat je daar zo af zo vliegen?’, vraagt ze, ‘ja’, zeg ik terwijl ik een grijns niet kan onderdrukken, ‘als ik soms die filmpjes van jou zie ziet het er nou niet bepaald uit alsof je stevig zit’, zeg ik. ‘Ja maar dat is bij wedstrijden, dat gaat veel harder’, zegt ze, ‘dan zou jij er waarschijnlijk wel afvallen’, lacht ze. We draaien het pad op wat uitzicht over het meer heeft, ik zucht, ‘wat blijft het toch mooi hier’, zeg ik. Saar knikt instemmend, ‘gelukkig maar dat bijna niemand het hier kent, het blijft zo mooi ons plekje’, zegt ze. ‘We rijden hier rond en dan gaan we weer naar huis oke?’, vraagt Saar, ‘is goed, dan kunnen we er weer even tegen’, zeg ik. Het was zowaar gelukt om even niet aan mijn moeder te denken, maar dat is nu weer voorbij, ‘denk je dat we nog veel moeten regelen voor morgen?’, vraag ik, ‘ik denk dat mijn moeder het meeste al wel voor je gedaan heeft’, zegt ze, ‘volgens mij weten alleen volwassenen hoe dat moet hoor’, zegt ze terwijl ze een arm om me heen slaat, ‘jij hebt zo al wel genoeg aan je hoofd. ‘
‘Ik ben je moeder echt zo dankbaar’, zeg ik terwijl ik onder haar arm wegduik, ‘maar houd alsjeblieft die teugels vast!’
‘Hij luistert toch wel’, zegt Saar, ‘je weet het nooit zeker!’, zeg ik lachend, terwijl ik mijn best doe om vooral weer aan iets anders te denken.