Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-11-12 22:01

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 26-11-12 22:01

Ik zou ook eerst dat stuk vertellen over mensen die je niet begrijpen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-12 22:02

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-12 22:02

ik heb wel een docente waaraan ik het wil laten lezen maar eerst wil ik wat verder komen haha.

mmm, begrijp wel wat je bedoeld ja.
dus onbegrip- hele leven- vorig jaar?
of wat bedoel je precies? dat beginnen met onbegrip is inderdaad wel een idee.

**Geplaatst**: 26-11-12 22:05

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 26-11-12 22:05

Jaa dat bedoel ik

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-12 22:06

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-12 22:06

oke,
dan ga ik daar ook aan werken.
helaas heb ik voor hele leven nog niet genoeg woorden en heb al een waarschuwing van een mod.
wel kan ik het eventueel doorsturen naar jullie.

**Geplaatst**: 26-11-12 22:08

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 26-11-12 22:08

Huh? Wat mag er dan niet?

Ik ben heel erg benieuwt als je het af hebt haha! Mij mag je het dan wel sturen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-12 22:08

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-12 22:08

ik heb daar pas 1000 woorden en je moet er 1500 hebben

**Geplaatst**: 26-11-12 22:18

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 26-11-12 22:18

Ik heb alles na mekaar gelezen en vind dat je hier zeker iets moet mee doen. Je schrijft erg meeslepend. Ik heb veel respect voor je dat je toch zo positief kan blijven ondanks je ziek-zijn.

**Geplaatst**: 26-11-12 22:20

Geplaatst: 26-11-12 22:20

Wat heb jij in je jonge leven al veel mee gemaakt...
Voor jou is het misschien haast `normaal` geworden en je `lacht` het als het ware een beetje weg... maar bedenk wel dat dit je niet in de koude kleren gaat zitten zeg maar. Ondanks dat ik totaal andere dingen heb meegemaakt dan jij, meeste niet lichamelijk, kan ik me wel erg in je verhaal vinden. Vooral het stukje` het valt toch allemaal wel mee`. Wat denken mensen soms niet, hè?

Probeer je dat niet teveel aan te trekken, ze weten niet beter, en jij hoeft je daar niet rot over te voelen!

Heel veel succes met je herstel!

Je schrijft wel prettig, alleen mis ik soms wat hele kleine dingetjes. Ga gewoon lekker zo door en probeer hier en daar wat te verbeteren wat jij denkt dat verbetert moet worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-12 22:21

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-12 22:21

heeft nu echt niemand tips?
dat ik ziek ben hoeft niet te betekenen dat er niets meer te betekenen valt :')

edit: Maiska: welke kleine dingen mis je over het algemeen?

**Geplaatst**: 26-11-12 22:26

Geplaatst: 26-11-12 22:26

Ik heb zo geen tips voor je

(dan moet ik morgen even heel kritisch lezen, ben daar nu te moe voor

)

Wel een belangrijke spelfout; leiden en lijden zijn 2 heel verschillende dingen. Probeer daar op te letten;
"en die je gaat verlossen uit je leiden", dat moet dus lijden zijn. Als het om ellende en pijn gaat is het lijden. Neem de regie in eigen handen, dan ben je een leider.

Wel zou ik een kerstpakket eisen van het ziekenhuis ondertussen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-12 22:33

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-12 22:33

bedankt vuurneon, zal die even aanpassen.
tja, spelling is nooit mijn sterkste punt geweest...

zal het eens voorleggen aan het ziekenhuis :')

**Geplaatst**: 28-11-12 18:55

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 28-11-12 18:55

Mij mag je het sturen als je denkt dat het helemaal af is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-12 18:57

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-12 18:57

is helaas nog niet helemaal af... is pas een stukje namelijk.

**Geplaatst**: 04-12-12 17:38

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 04-12-12 17:38

Mij mag je het ook sturen. Meid, wat heb jij veel mee gemaakt! :(:)

En dat je zo optimistisch kan blijven!! Ik lig als ik een beetje maagpijn heb al zielepotend op de bank. Ik kan hier persoonlijk veel van leren

Hoe gaat het nu met je?
-xxx- Hanny

**Geplaatst**: 04-12-12 17:57

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 04-12-12 17:57

Ik heb de helft nu gelezen. De rest doe ik als ik meer tijd heb.
Maar er blijft toch een groot vraagteken boven mijn hoofd hangen.
Krijg je alleen paracetamol? Als je zoveel pijn hebt, dan zijn er toch veel sterkere pijnstillers.
Van diclofenac tot morfinepleisters aan toe.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-12 18:00

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-12 18:00

Barvrouwke schreef:
Ik heb de helft nu gelezen. De rest doe ik als ik meer tijd heb.
Maar er blijft toch een groot vraagteken boven mijn hoofd hangen.
Krijg je alleen paracetamol? Als je zoveel pijn hebt, dan zijn er toch veel sterkere pijnstillers.
Van diclofenac tot morfinepleisters aan toe.

paracetamol is bij deze breuk normaal.
veel pijn had ik toen niet, dat kwam pas veel later.
bij deze breuk doet het niet echt heel erg veel pijn, het is anders dan bij een breuk in je arm want met je borstbeen doe je niet echt bewust iets.
bij mij kwam de pijn ook doordat er bloedproppen zijn ontstaan, dit gebeurt alleen als je hem al eens eerder hebt gebroken zoals bij een hartoperatie of als kinderen erop slaan nadat je een hartoperatie hebt gehad enzo.
maar helaas voor mij was ik toen al allergisch geworden voor paracetamol dus heb ik het zonder pijnstilling gedaan na die 3 weken.

edit: ik heb je de proloog gestuurd, komt nog wel iets bij als het helemaal af is maar toch.
met mij gaat het nu goed

moet alleen wel 24/7 met een muts op rondlopen, 's nachts en tijdens paardrijden dus met een haarband over mijn oren.
over 2 weken weer terug aangezien mijn gehoor slechter is geworden en over een paar maanden weer terug voor cardiologie en voor een chirurgische ingreep.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-12-12 16:36

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst door de TopicStarter : 14-12-12 16:36

hallo iedereen.
ik ben bij deze begonnen met het herschrijven van wat ik tot nu toe heb.
Als ik hier de 1500 woorden mee heb bereikt zal ik het hier posten.

**Geplaatst**: 08-01-13 20:40

Geplaatst: 08-01-13 20:40

.

Laatst bijgewerkt door Nymbous op 07-07-24 11:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-13 21:01

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-13 21:01

ben al na aan het denken over een update... of ik nog even doorga op herstel of niet...

**Geplaatst**: 09-01-13 20:29

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 09-01-13 20:29

Doorgaan!
Je schrijft echt goed!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-13 20:30

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-13 20:30

wilde morgen even schrijven en vrijdag op school, heb een idee in mijn hoofd...

**Geplaatst**: 22-01-13 12:38

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 22-01-13 12:38

Heb je al wat geschreven?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 12:50

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 12:50

ik ben bezig

moet nog 500 woorden...
heb in ieder geval 2 mensen gevonden die het herschreven deel willen lezen en grondig willen nakijken, mijn nederlands docente van het eerste jaar en de plaatselijke boekwinkel.

edit: laptop heeft mijn stukje niet opgeslagen... even zoeken of hij er nog ergens opstaat...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-01-13 18:12

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst door de TopicStarter : 22-01-13 18:12

het eerste deel is een stukje herschreven, vinden jullie deze schrijfstijl beter?
in het tweede en het nieuwe stukje probeer ik iets met terugblikken te werken. hoop dat het bevalt en geef aub feedback, daar val ik echt niet dood van neer

Het is donderdag, de laatste week van september is aangebroken.
Ik zit nu in het 2e leerjaar en behoor tot de paar procent van de kinderen die het vwo doen ondanks hun chronische aandoening.
Over een paar weken word ik 14 jaar en ik zit op mijn fiets op weg naar huis.
De laatste twee lesuren waren echt een hel. De klas is tijdens CKV ontzettend druk en dat is zo ontzettend vermoeiend.
Ik fiets rustig door en ga aan de kant als een auto nadert. De auto komt nog meer naar mijn kant en ik ga zelf ook meer aan de kant... Totdat mijn band de stoep raakt.
Ik val keihard op de grond en ik glij nog een stukje door.
Dit is niet goed gaat er direct door mijn hoofd heen.
Dit is helemaal niet goed.
Snel trek ik mijn shirt uit want mijn litteken voelt niet fijn aan
Geen bloed is er te zien maar mijn borsten zijn wel aardig blauw geworden.
Ik trek mijn shirt weer aan en pak mijn schooltas.
Gelukkig heb ik, tegen al mijn normale gewoontes in, mijn gsm meegenomen vanochtend toen ik naar school ging.
Ik bel mijn moeder op en vertel haar dat ik ben gevallen en vraag of ze me kan komen ophalen.
Een paar studenten helpen me mijn fiets van de weg te tillen en mijn moeder is er al snel.
Mijn borstkast doet ontzettend veel pijn en dus gaan we naar de huisarts.
Ze meten mijn bloeddruk, onderzoeken de zuurstof in mijn bloed en kijken naar mijn borstbeen.
Aangezien de huisarts vermoed dat het gebroken is stuurt ze ons door naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis ben ik snel aan de beurt en er worden foto’s gemaakt.
4 uur later komt er eindelijk weer een arts aan, ze zagen het niet goed doordat de breuk precies op de plek zit van mijn litteken, de plek waar ze mijn borstbeen ooit hebben open gezaagd.
Ze hebben allemaal artsen opgeroepen om er naar de laten kijken en uiteindelijk bleek dat hij inderdaad gebroken is.
2 Weken en dan moet het wel over zijn. Ik moet de maximale dosis paracetamol slikken gedurende 3 weken.

nieuw stukje:

De tijden van herstel zijn het zwaarste, als je ziek bent doen mensen nog wel aardig maar zodra je volgens de artsen beter bent en alleen nog maar hoeft te herstellen keren al deze mensen je de rug toe en moet je het zelf doen.
Je lichaam denkt dat je al verder bent, je hersenen denken dat ,maar ergens weet je dat je nog een hele lange weg af te leggen hebt, een hele lange weg.

Ziek zijn is verschrikkelijk, merken hoe je lichaam steeds verder achteruit gaat, wat je ook doet ,maar herstel is op zijn eigen manier ook verschrikkelijk.
Je lijkt maar niet vooruit te komen, alles doet pijn maar je moet door, je moet altijd door ,want er is geen andere weg.
De weg die je bent ingeslagen moet je afmaken, een andere keus heb je niet.
Mentoren die je tegenwerken, leerlingen die je afmaken, het hoort er allemaal bij.
Na school moet ik slapen, geen tijd om huiswerk te maken of te leren.
3 dagen per week ga ik maar naar school, toetsen inhalen ben ik onderhand toch al gewend.
Je lijkt je eigen niet te leven, anderen lijken dat te doen, ze vertellen je hoe je je moet gedragen maar ze houden er geen rekening mee dat ik eigelijk nog zien ben, of herstellend, hoe je het ook wilt noemen.

Mijn oren doen nog altijd pijn, zo ontzettend veel pijn, ik hoor slecht, heel erg slecht.
Ik zie slecht, ik heb nu zelfs een leesbril omdat ik niet meer kan lezen.
Ziekte neemt je veel weg maar herstel lijkt nog meer weg te nemen, vroeger kon ik gewoon lezen, gewoon horen maar nu? wat is dit nu? Huisartsenbezoek naar huisartsenbezoek, ja, zo zit het leven in elkaar.
Weer een verwijzing naar het ziekenhuis, een afspraak voor midden december, zeer snel dus.
Weer zo vroeg moeten we er zijn en weer zo lang wachten we, we wachten en wachten en dan beginnen de testen en gesprekken.

Heb je ooit een arts zien schrikken om een uitslag van een test? Nou, ik kan je vertellen dat dat niet al te best is.
Ik heb rechts een verlies van 97 db, een verlies van 100 db betekend dat je doof bent.
Mijn gehoor gaat volgens de arts nog verder achteruit en ik moet een gehoorapparaat.
Doof ga ik worden, dat is wat er door me heen gaat.
Weg gaat mijn leven wat ik gehoopt had. Weg gaat de droom om natuurkunde te gaan studeren. Wat moet ik nu met mijn leven?
Doof worden zal niet zo erg zijn, als het alleen dat is. Nog meer testen, nog meer gesprekken volgen die dag.
We dachten alleen een controle te krijgen en nu dit?

Na nog twee testen blijkt dat ik een uitstekend gehoor heb... maar niets hoor.
Mijn gehoor komt weer terug, de duur weten ze niet maar hij gaat gelukkig terug komen. Geen gehoorapparaten en andere dingen voor mij.
Wat het is weten ze niet, in een groep kan ik gewoon niets horen.
Tuurlijk is het in een klas vervelend maar je moet er maar aan wennen.

Gelukkig heb ik mijn paarden nog, mijn kleine Speedy.
Toen hij 10 jaar geleden werd geboren mocht ik zijn naam uitkiezen en wat was hij toch een mooi veulen, hoe hij rondrende en bokte.
Ik ben hem jaren uit het oog verloren, leerde zelf paardrijden en vergat hem eigelijk helemaal.
Ik vergat het paardje wat ervoor had gezorgd dat ik wilde leren paardrijden.
Toen ik een verzorgpaard wilde vroeg ik het aan onze poetsvrouw, zij had 3 paardjes en die mocht ik verzorgen.
Mijn kleine Speedy stond daar tussen, de klik was er meteen. Wie wilde nu niet zo'n klein, gemeen, bijtend pony'tje alles leren?
Ik ben nog iedere dag blij met hem, de weg was lang maar we hebben veel van elkaar geleerd. Ik heel veel van hem.
Toen ik in groep 7 zat werd ik zoals wel vaker gepest, dit keer niet alleen met woorden.
Tegen woorden kan je je wapenen maar kan je dat tegen mensen die je borstbeen breken?
Nee, het enige wat je kan doen is terugslaan, ze van je af gooien, docenten hielpen me niet, ze hielpen de pesters.
Ik was toch alleen maar een dom kind, een kind wat niets kon.
Mij weigerde ze iets te leren terwijl ik dat wel wilde, ik wilde leren.
Speedy was er altijd, hield altijd rekening met me en hielp me. Hij hielp me mensen te vertrouwen doordat ik wist dat ik hem kon vertrouwen.

Mensen lijken de nadelen van een deels verbrijzeld borstbeen niet te kunnen zien.
Ze lijken niet te beseffen dat het NIET fijn is om geen boeken mee naar school te kunnen nemen of een paard op te zadelen.
Ook zullen er dingen zijn die ik waarschijnlijk nooit, fatsoenlijk, zal kunnen doen.
Roeien bijvoorbeeld, ik heb altijd heel graag willen roeien maar dat gaat waarschijnlijk niet door de beweging.
Een kind normaal de fles geven is ook onmogelijk voor me, ik moet het kind altijd ondersteunen met mijn been.
Ook mennen en paardrijden gaat minder, hangende paarden moet ik niet onder het zadel krijgen en dingen als de rechtsomkeer gaan absoluut niet en daar moet ik dus ook vrijstelling voor krijgen.
Het leven met een gebroken borstbeen is niet fijn, absoluut niet.

Ook willen mensen je omlaag halen door je op een lager niveau van onderwijs te plaatsen en sommige gaan hier heel ver in.
Zo had ik in groep 6-7-8 een docente die me niets leerde, of alleen het verkeerde.
Zo rekende ik een vierkante meter uit door de ene zijde PLUS de andere zijde te doen.
En een persoonsvorm was de eerste persoon in de zin en het onderwerp was het eerste werkwoord.
Gelukkig zijn er ook leraren die het goed kunnen doen.
Mijn nederlands docente uit het eerste jaar was hier het beste voorbeeld van, van haar heb ik alles wat ik nu weet geleerd en ze heeft me ook van het pv-onderwerp idee afgeholpen.
Ik kan me nog goed herinneren dat ze een zin had ‘ Het mistte toen wij de boot misten’
Deze zin kwam ieder proefwerk terug en ik had hem iedere keer fout , maar nu zit hij er gelukkig wel in.
Ook was haar voorliefde voor boeken prachtig, iedere les kwam ze wel met een boek wat de moeite waard was om te lezen en ze was ook een van de weinige docenten die de jeugdboeken zelf las.

De docent van het 2e jaar zorgde er ook altijd voor dat ik interesse bleef houden in leesboeken en beiden hadden ze de mening dat ik te zware boeken las.
Tja, ik loop nogal vooruit op mijn leeftijdsgenoten qua boeken... Ook in het engels lees ik graag maar dan wel wat pittigere boeken dan de schoolboekjes.

**Geplaatst**: 22-01-13 18:24

Re: [VER] Ik val echt niet zomaar dood neer hoor!

Geplaatst: 22-01-13 18:24

Weer super geschreven!
Ik heb echt respect voor jou instelling, meid!