[VER] Ik heb je liever dan lief…

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Dieuwke_

Berichten: 4995
Geregistreerd: 10-12-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-21 12:46

Nope :))

Maar wel weer heel goed geschreven hoor, het leest lekker weg!

soeboenoe

Berichten: 1504
Geregistreerd: 16-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-21 23:43

Het kan zijn dat ik dit stukje nog wat aanpas en eventueel een tweede keer iets veranderd plaats, maar ben wel nieuwsgierig naar jullie feedback!

----

Ik begin te blozen, “schattig”… Ze zegt het zo vertederend. Ze merkt het op en geeft me nog een knipoog. Ik kijk weg, de vlinders in mijn buik beginnen namelijk weer op hol te slaan.

‘Je bloost.’ – Ze zegt het glimlachend en het klinkt alsof ze het als fijn ervaart.
‘Daniël, niet doen…’ – Ik sla mijn handen voor mijn gezicht en adem een paar keer diep. Even weer met twee benen op de grond.
‘Ik vind het lief als je zo verlegen wordt, dat hoef je toch niet te verbergen?’ – Ze pakt een van mijn handen en haalt deze van mijn gezicht af.
‘Ik wil niet verlegen zijn, maar dat word ik van zulke opmerkingen wel.’ – Ik kijk haar met een oog schuin aan en door de manier waarop ze naar me kijkt voelt het of mijn wangen nog roder worden.
‘Stop nou!’ – Ik houd mijn vrije hand voor haar gezicht.
‘Waarom zou ik?’ – Ze grijpt mijn hand weer vast en trekt me naar haar toe. Ik beland met mijn hoofd op haar schoot, kijkend naar de woonkamer. Ik draai me op mijn rug en zie dat ze naar me blijft kijken.

‘Daan?’
‘Ja?’
‘Normaal zou ik dit niet vragen, maar ik wil het weten…’
‘Nou, vraag maar.’ – Ze heeft een pluk haar van mij tussen haar vingers en draait die wat rond.
‘Waarom heb je me mee naar huis genomen na het gala? Want het laatste dat ik me kan heugen is dat je me zei weg te blijven… Vervolgens krijg ik een appje dat ik gelijk had over Niels en vraag je me tijdens het borrelen even mee te lopen om me notabene op de parkeerplaats een zoen te geven.’
‘Vond je het niet fijn dan?’ – Ze kijkt me met een schijnheilige grijns aan. Dat is een overbodige vraag, de uitkomst is bekend.
‘Ik wil gewoon weten waarom. Het is niet omdat je je ineens overweldigd voelde door mijn voorkomen, want dan had je niet de hele voorafgaande avond gezwegen.’
‘Wil je een eerlijk antwoord?’
‘Ja.’ – Zonder nadenken.
‘Ik wilde wraak…’ – ze pauzeert even en kijkt me bewust niet aan.
‘Door met jou verder te gaan dan een onbesuisde kus. Iets dat ik mezelf vanaf diezelfde kus op alle fronten heb verboden en buitengesloten. Daardoor heb ik jou ook heel hard weg proberen te duwen. De avond van het gala heb ik al mijn principes daarin overboord gegooid en gedaan wat ík wilde zonder daarbij rekening te houden met de gevoelens van Niels. Gezien hij ook geen rekening heeft gehouden met mijn gevoelens.’
‘Jezelf verboden hebt?’
‘Ja.’
‘Niet; dat wilde ik niet?’
‘Nee.’ – nog steeds kijkt ze me niet aan.
‘Dus…?’
‘Wat wil je nu horen Syl? – Met een strakke blik staart ze me nu aan. Nog steeds lig ik op haar schoot, haar hand rust op een van mijn schouders.
‘Ik weet het niet…’

Ik kom weer overeind en ga schuin naar haar toe zitten.

‘Misschien wil ik horen dat ik het niet groter gemaakt heb dan wat het is. Dat ik niet al die tijd degene ben geweest die “iets" zag dat er niet was. Dat ik niet alleen opvulling ben voor als je Niels beu bent.’

Er valt een stilte. Een diepe, lange, oorverdovende stilte. Ik heb gezegd wat ik op mijn hart heb, niet boos, niet teleurgesteld, maar oprecht en vanuit mijn gevoel.
In die stilte kijken we naar elkaar, ik kan niet goed peilen wat ze nu denkt, maar ze heeft een bepaalde zachtheid in haar ogen. Haar gezicht heeft een lieve uitstraling, dat had ik niet verwacht na mijn uitspraak. Ik zie dat ze mijn hele gezicht bekijkt, ze houd haar hoofd weer wat schuin. Er lijkt een universeel begrip te ontstaan zonder er een woord aan te verspillen. Ik maak de eerste stap, ik kan het niet helpen. Ik voel me op dit moment meer met haar verbonden dan in alle tijd vooraf. Ze deinst niet terug, weert niet af, maar beantwoord door haar ogen te sluiten en mee te gaan in de woordloze vraag die ik stel.

Voor het eerst zijn we compleet eerlijk geweest, hebben we gezegd waar het op staat zonder voor de makkelijke uitweg te kiezen. “Zie je wel, ik ben niet gek!” – schiet er door mijn hoofd terwijl ik tegen haar aan leun en haar volmondig kus. Een tedere kus, zo’n kus waarover je leest in romantische boeken of die van het grote doek afspat, waarbij er zo onopvallend mogelijk een traantje weg gepinkt wordt.
Een eigenaardige zilte smaak die ik niet kan thuisbrengen, openbaard zich en ik open mijn ogen. Waarop ik zie dat er uit haar gesloten ogen tranen ontsnappen. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet doen, of ik iets moet zeggen of doen. Alsof ze mijn gedachten gehoord heeft, valt ze me om mijn nek en fluistert;
‘Zeg maar even niets.’

Zo zitten we daar, op hun bank, in hun huis, in hun tijd. Ik hoor haar meerdere malen haar neus ophalen en voel zo nu en dan een traan verdwijnen langs mijn hals. Ik heb mijn armen om haar heen geslagen, ik lijk de zwaarte te voelen waarmee ze kampt, maar kan het niet goed onder woorden brengen. Net op het moment dat ik iets wil zeggen, klinkt er vanaf de eettafel haar telefoon.
De ringtone eindigt ons moment, met een ruk staat ze op en beent naar haar telefoon. Wanneer ze opneemt lijkt ze ineens een ander persoon, haar hele houding verandert en haar stem lijkt hoger en meer “onderdanig” als ik het zo kan benoemen.

‘Hee schat.’ – mijn maag draait ervan om.
‘Nee prima, ga ik zo vast koken. Zie ik je over een kwartier! Bye.’

Ze draait zich weer naar mij toe, kijkt onmetelijk schuldbewust voordat ze begint:

‘Sorry, écht sorry… Maar je moet gaan nu.' - Ze trekt me omhoog aan mijn hand, loopt naar de gang en geeft me mijn jas en tas in mijn handen. Ik denk dat de teleurstelling van mijn gezicht af te lezen is gezien ze me vasthoudt en zegt;
‘Sorry, écht! Ik app of bel je snel.’ Ze geeft me nog snel een kus en duwt me zo ongeveer naar buiten.

twinducklin
Berichten: 2339
Geregistreerd: 30-04-02
Woonplaats: Zuid-limburg

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-21 23:50

Ik vind het stuk zoals altijd enorm goed geschreven. Maar ik vond vooral het eerste stuk wel verwarrend wie wat nu zegt. Heb het wel 5x opnieuw gelezen.

Xanthippe

Berichten: 1727
Geregistreerd: 02-12-08
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-01-21 23:51

Ik zat zo mee op de bank, je schrijft zo enorm goed! Ik kan weer niet wachten op het volgende stuk :o

Edit, wat ik hier boven me lees, herken ik helemaal niet, ik was helemaal mee.

kiki1976

Berichten: 17693
Geregistreerd: 17-04-10
Woonplaats: Kop van Noord Holland

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 00:11

Nee was voor mij wel duidelijk te volgen wie wat zei.

Goed stuk weer

othelloster

Berichten: 2370
Geregistreerd: 30-12-12
Woonplaats: Nuth

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 00:16

Weer een onwijs gaaf stuk! Ik ben 1000% hetero, maar het is bijna alsof je er zelf bij bent.

xClaudiaaL

Berichten: 4699
Geregistreerd: 17-03-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 00:18

twinducklin schreef:
Ik vind het stuk zoals altijd enorm goed geschreven. Maar ik vond vooral het eerste stuk wel verwarrend wie wat nu zegt. Heb het wel 5x opnieuw gelezen.

Ik ben het hier ook wel wat mee eens, ik moest eerst het vorige stuk er even bij pakken.


Wel weer echt een top stuk! Je neemt ons echt super goed mee, fantastisch om te lezen!

poetser

Berichten: 4587
Geregistreerd: 29-03-04
Woonplaats: Temse, Oost-Vlaanderen

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 09:54

Ik vind het ook weer een heel goed stuk. Voor mij was het duidelijk wie wat zei.

Mirjam_x

Berichten: 409
Geregistreerd: 02-02-11
Woonplaats: Rotterdam

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 10:33

Voor mij was het ook duidelijk en logisch te volgen, zat er weer helemaal in!

trustHim
Berichten: 6343
Geregistreerd: 28-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 10:33

goed stuk, voor mij wel duidelijk

soeboenoe

Berichten: 1504
Geregistreerd: 16-04-08

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-21 12:51

Fijn om te horen dat jullie je kunnen verplaatsen in de situatie!
Dat was mijn voornaamste zorg, dat het te weinig tot de verbeelding zou spreken.

Wat betreft degene die het lastig vonden om te bepalen wie wat heeft gezegd; Wat maakte het verwarrend?

Kaitlyn

Berichten: 10213
Geregistreerd: 04-06-06
Woonplaats: Veluwe

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 14:10

Ik vond het ook wel duidelijk! :j

Check meermaals per dag of er al een nieuw stuk online staat, word er helemaal in mee gesleept. :))

xClaudiaaL

Berichten: 4699
Geregistreerd: 17-03-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 15:59

soeboenoe schreef:
Fijn om te horen dat jullie je kunnen verplaatsen in de situatie!
Dat was mijn voornaamste zorg, dat het te weinig tot de verbeelding zou spreken.

Wat betreft degene die het lastig vonden om te bepalen wie wat heeft gezegd; Wat maakte het verwarrend?

Ik kan er zo niet de vinger op leggen, maar denk dat het kwam doordat de zin begint met 'ik' en dat ik even moest nadenken vanuit wie z'n perspectief het geschreven was. Denk als ik direct had doorgelezen het duidelijk was geweest, maar ik heb eerst teruggezocht hahah

twinducklin
Berichten: 2339
Geregistreerd: 30-04-02
Woonplaats: Zuid-limburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-01-21 23:22

soeboenoe schreef:
Fijn om te horen dat jullie je kunnen verplaatsen in de situatie!
Dat was mijn voornaamste zorg, dat het te weinig tot de verbeelding zou spreken.

Wat betreft degene die het lastig vonden om te bepalen wie wat heeft gezegd; Wat maakte het verwarrend?


Omdat er geen naam in het eerste stuk werd genoemd. En toen ineens bij het tweede stuk wel, toen dacht ik huh werd het niet net vanuit een ander geschreven. Maar denk wel dat het eraan ligt dat het nu als losse stukken wordt geschreven. Als je het andere stuk erbij pakt is het wel direct duidelijk.

Rocamor

Berichten: 12188
Geregistreerd: 21-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-21 07:53

Voor mij was het goed te volgen.

En het eerste dat ik dacht was: "Huh? Daan? En Daniëlle ontploft niet eens?"

soeboenoe

Berichten: 1504
Geregistreerd: 16-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-21 12:39

Kaitlyn schreef:
Ik vond het ook wel duidelijk! :j

Check meermaals per dag of er al een nieuw stuk online staat, word er helemaal in mee gesleept. :))


Dank! Vind ik een heel mooi compliment! Dan zal het wel afzien worden de tweede en derde week van februari :+
Dan gaat alles over naar het nieuwe huis, dus weinig tijd om te schrijven :x

soeboenoe

Berichten: 1504
Geregistreerd: 16-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-21 12:43

Rocamor schreef:
Voor mij was het goed te volgen.

En het eerste dat ik dacht was: "Huh? Daan? En Daniëlle ontploft niet eens?"


Groot verschil tussen geile man met stijve piemel tegen dr bovenbeen die dat in haar oor hijgt terwijl ze boos is of haar fling wat ze allemaal best spannend vindt en waar ze nog geen uiterst vervelende associaties heeft met "Daan" uit haar mond. :j

Rocamor

Berichten: 12188
Geregistreerd: 21-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-21 13:15

soeboenoe schreef:
Rocamor schreef:
Voor mij was het goed te volgen.

En het eerste dat ik dacht was: "Huh? Daan? En Daniëlle ontploft niet eens?"


Groot verschil tussen geile man met stijve piemel tegen dr bovenbeen die dat in haar oor hijgt terwijl ze boos is of haar fling wat ze allemaal best spannend vindt en waar ze nog geen uiterst vervelende associaties heeft met "Daan" uit haar mond. :j


Dat ook, maar ik dacht meer aan deze zin uit het tweede stuk:
soeboenoe schreef:
‘Dag Daan…’ ‘NOEM ME NIET ZO!’ en met deze woorden sloot ik de deur achter me.

xPabloBokt
Fotograaf

Berichten: 10411
Geregistreerd: 15-06-12
Woonplaats: Helmond

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-01-21 13:21

Ik heb ook negatieve associaties als mensen mij "Rob" noemen omdat mijn vader zo heet (geen contact meer mee), maar er zijn een paar mensen die dat wel mogen zeggen.. ligt er bij mij zelf echt aan wie het zegt

soeboenoe

Berichten: 1504
Geregistreerd: 16-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-21 13:47

Rocamor schreef:
soeboenoe schreef:

Groot verschil tussen geile man met stijve piemel tegen dr bovenbeen die dat in haar oor hijgt terwijl ze boos is of haar fling wat ze allemaal best spannend vindt en waar ze nog geen uiterst vervelende associaties heeft met "Daan" uit haar mond. :j


Dat ook, maar ik dacht meer aan deze zin uit het tweede stuk:
soeboenoe schreef:
‘Dag Daan…’ ‘NOEM ME NIET ZO!’ en met deze woorden sloot ik de deur achter me.


Snapte ik :)
Het is een beetje wat xPablo zegt; in sommige situaties is het prima, terwijl het in andere situaties écht verkeerd kan vallen.

ApplePapple

Berichten: 2868
Geregistreerd: 12-02-13

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-01-21 11:03

Komt er weer een nieuw stuk? :o

soeboenoe

Berichten: 1504
Geregistreerd: 16-04-08

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-21 11:39

Is in de maak! Wordt denk ik morgen of héél misschien vanavond geplaatst :)

BritHittepit
BatmanBrit

Berichten: 3321
Geregistreerd: 05-09-09
Woonplaats: Mol

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-01-21 13:29

Spannend!

horselover22

Berichten: 661
Geregistreerd: 18-08-08
Woonplaats: utrecht

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-01-21 13:34

kijk er weer naar uit hoor

soeboenoe

Berichten: 1504
Geregistreerd: 16-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 20-01-21 16:05

Hier is het stukje. Het is wat kort, maar ben weer even aan het stoeien. Komt goed, maar voor nu even een iets korter stukje. :)

-----

Op de automatische piloot loop ik naar mijn fiets en haal deze van het slot. Mijn hoofd heeft nog heel even de tijd nodig om te beseffen dat ik zojuist naar buiten ben gewerkt omdat Niels onderweg is. Dit idee drukt toch enigszins de vreugde die ik heb gevoeld dat we een eerlijk gesprek hebben gehad. Ondanks dat ik onbewust weet dat zij kiest voor Niels, is het niet fijn dat het zo ingewreven wordt.
Het is ook een vreemde gewaarwording dat ze voor mijn ogen zó verandert als ze Niels aan de telefoon heeft. Zo onderdanig… Dat past niet bij haar.
Ik haal mijn fiets van het slot en rijd dezelfde weg terug als waar ik vandaan ben gekomen, probeer al fietsend mijn oortjes uit mijn jaszak te vissen om wat muziek te kunnen luisteren tijdens het fietsen. Ik open Spotify waarop Billy Joel op vol volume in mijn oren speelt.

She can kill with a smile, she can wound with her eyes
And she can ruin your faith with her casual lies
And she only reveals what she wants you to see
She hides like a child but she's always a woman to me
She can lead you to love, she can take you or leave you
She can ask for the truth but she'll never believe you
And she'll take what you give her as long as it's free

Yeah she steals like a thief but she's always a woman to me
Oh, she takes care of herself, she can wait if she wants
She's ahead of her time
Oh, and she never gives out and she never gives in
She just changes her mind

And she'll promise you more than the garden of Eden
Then she'll carelessly cut you and laugh while you're bleeding
But she brings out the best and the worst you can be

Blame it all on yourself 'cause she's always a woman to me


Iets in de songtekst maakt dat het perfect aansluit op mijn gemoedstoestand en hoe ik Daniëlle op dit moment zie. Vooral “She can lead you to love, she can take you or leave you”, dat is wel de positie waarin ze zich nu bevind; zíj bepaalt wanneer er contact is en hoe dat verloopt. Zij is degene die naar Niels de gelukkige “huisvrouw” speelt, vervolgens mij wel uitnodigt en het ook niet schroomt om me te kussen, maar me wel binnen twee minuten het huis uitwerkt als Niels weer naar huis komt.

Ik blijf even met dit riedeltje in mijn hoofd spelen als de volgende nummers zich al lang aangediend hebben, ze zijn nu niet meer dan achtergrondmuziek geworden.

Ik trap op een flink tempo door, maar heb er meer moeite mee om dit tempo vol te houden dan ik had op de heenweg. Als ik hun buurt uitrijd en de weg insla richting het station speel ik nog even met het idee om gewoon de trein te pakken. Wat dichterbij besluit ik toch gewoon door te fietsen, wellicht werkt het verhelderend. Wanneer ik door de tunnel onder het station fiets bedenk ik dat het niet eens zo’n slecht idee is om te gaan kijken voor een auto. Niet alleen om de afstand van mijn huis naar het hare te kunnen overbruggen zonder daar 2 uur in totaal voor onderweg te zijn, maar ook dat het hebben van een auto in veel opzichten een stuk makkelijker is dan de fiets.
Zo kan ik bijvoorbeeld ook eens wat verder weg zonder compleet afhankelijk te zijn van het openbaar vervoer, mensen die taxi willen spelen of de hoeveelheid die ik mee kan zeulen in een rugzak. Oké, die zetten we op het to-do lijstje. Naarmate ik verder fiets, heb ik steeds minder zin om terug te gaan naar huis. Ik herken in de verte de stoplichten waar ik rechtsaf kan slaan om richting het bos te gaan en het lijkt me heerlijk om nog even door het bos heen te dwalen. Ik sla rechtsaf, bij de ingang van het bos bind ik mijn fiets aan een houten paal en slenter een smal kronkelpaadje op.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik blijf haar nog even nakijken door het raam in de woonkamer. Ik wilde eigenlijk helemaal nog niet dat ze zou gaan, maar gezien Niels en ik nog niet echt vaste grond onder onze voeten hebben is dit het verstandigste. Wanneer Syl uit beeld is verdwenen, pak ik de wijnglazen van de salontafel en was deze snel af om ze weer weg te stoppen in de kast voordat Niels iets opmerkt. Zoals aan de telefoon beloofd begin ik vast met het avondeten, maar heb eigenlijk helemaal geen zin om te koken. Het enige dat ik hoop is dat de kinderen niet al te afgebrand zijn van hun middagje zwemmen en er daardoor geen land mee te bezeilen is.
Ik zet het water op voor de aardappels en begin alvast de spitskool te snijden als ik de sleutels in de voordeur hoor. Ik luister aandachtig ik hoor geen gehuil, geen gemopper van Niels of gejengel van Feline. Dat is een positief vooruitzicht, denk ik.
Niels komt binnenlopen met een slapende Tygo in zijn armen, die hij meteen voorzichtig in de box legt. Wanneer hij ligt, opent hij even zijn ogen. Hij gaapt een keer, wrijft wat in zijn ogen en doezelt vervolgens weer weg.
Helaas gaat het bij Feline minder vlot, die komt al jammerend aan de hand binnenstappen en heeft donkere kringen onder haar ogen van vermoeidheid. Als ze na wat tegensputteren haar jas uit heeft en Niels haar voor de tv geïnstalleerd heeft, komt hij naar me toe stappen en geeft me een kus. Hij komt even achter me staan, slaat zijn armen om mijn middel en zegt in mijn oor;

‘Wat zal ik blij zijn als ze op bed liggen en wij even tijd voor elkaar hebben.’

Heel even krijg ik een schuldig gevoel, maar dat wordt al snel weggevaagd door het gevoel van warmte en genegenheid als hij zijn hoofd op mijn schouder legt en me iets steviger vastpakt. Wanneer is de laatste keer geweest dat we zo gestaan hebben samen? Dat een knuffel ook daadwerkelijk een knuffel is en niet uitdraaide op een poging van Niels om seks te initiëren?
Ik leg mijn hoofd even tegen zijn hoofd aan en geef hem een kus op zijn jukbeen.

Hij begint vast met het dekken van de tafel als ik de rest van ons avondeten bereid. Dit voelt vertrouwt, zo zou het altijd moeten zijn. Ondanks dat het eten met redelijk wat turbulentie verloopt vanuit de kinderen, kunnen we toch aardig de vrede bewaren. Al moet Tygo helaas nog wel even in bad om de gepureerde aardappel en spitskool uit zijn haar te wassen die hij vanuit zijn mond overal en nergens heeft gesmeerd. Snel ruimen we de boel af en laten het op het aanrecht staan om samen de kinderen klaar te maken voor het slapen.
Ik haal Tygo gauw door de wasstraat terwijl Niels Feline haar pyjama aantrekt en het gevecht van tandenpoetsen aangaat. Ik merk dat Niels en ik ondertussen verschillende keren een betekenisvolle blik wisselen, het lijkt zelfs of we op dit moment hetzelfde denken; “Wat heb ik dit gemist…”
Na de nodige verhaaltjes, welterusten-kusjes en nog wat gehuil van Tygo is het eindelijk stil, allebei liggen ze te slapen en op kousenvoeten sluipen we naar beneden. We ploffen beiden vermoeid op de bank. Ik laat me onderuit zakken, positioneer mijn voeten op de schoot van Niels die een van mijn voeten pakt en deze begint te masseren. Een zucht van ontspanning ontsnapt me. Het is even stil, we zeggen beide niets, maar het voelt wel als een moment waarop er gepraat gaat worden. Ondanks dat dit ontzettend fijn is, ik het idee heb dat we beide op dezelfde golflengte zitten, is er een enorme hoeveelheid ellende waar we nog doorheen moeten voordat het echt oké is tussen ons.
Niels pakt mijn andere voet en kijkt me even schuin aan.

‘Ik moet het toch even kwijt, ik vind dit fijn Daniël… Ik heb ons echt gemist.’
‘Ik vind het ook fijn Niels.’
‘Maar?’
‘Maar ik voel nog wel een enorme krater tussen ons. Een beetje alsof we elkaar niet meer helemaal kennen. Al weet ik niet of dit het moment is om het daarover te hebben.’
‘Ik wil het er best over hebben, al vind ik zo samen even ontspannen ook geen straf.’ – Hij beweegt zijn vinger tussen mijn grote teen en de teen ernaast, waarop ik mijn voet terugtrek.
‘Je weet dat ik daar niet tegen kan!’ – Ik zeg het lachend, ik zie hem glimlachen. Hij buigt zich over me heen en geeft me een snelle kus, blijft met zijn gezicht voor het mijne hangen en geeft me nog een kus. Langer, teder en met zijn wijsvinger onder mijn kin. Het is lang geleden dat hij me zo gekust heeft, al voelt het wel verwarrend aangezien Syl me vanmiddag op precies dezelfde manier gekust heeft.
De voet die nog bij hem op schoot ligt, voelt dat er iets wakker wordt bij hem. Ik beweeg mijn voet weg bij zijn kruis en eindig de kus door mijn hoofd weg te draaien.
‘Niels…’
‘Sorry… Ik kan er niets aan doen. Het is echt niet zo bedoeld…’