Bokt.nl

VERAx schreef:

Een stroom, een zee
van mooie woorden.
Ik drijf maar met ze mee.
Het lijkt zo mooi te zijn.
Maar gek genoeg,
vanbinnen doet het pijn?

Giolli schreef:

Je houdt van me,
Maar of het waar is weet je niet.

Je vind me mooi,
Maar dat is niet alles wat je ziet.

Je zou voor me sterven,
Maar wil je eigenlijk wel dood?

Want dat is niet wat ik dacht,
Toen je voor het eerst naar me floot.

Je zou me opvangen, als een soort van vangnet.
Maar ik ben al zovaak op de grond gevallen.

Je zou mijn leven geluidsdicht maken,
Maar ik hoor nog zoveel harde knallen.

Je doet me pijn,
Echt heel veel verdriet.
Maar "niets" is dat alles wat je in me ziet?

fenna1995 schreef:

Je ogen deden pijn,
als messen in mijn hard gestoken.
Haat droop er vanaf,
zo erg dat ik het nauwelijks kon geloven.

Je woorden deden me huilen,
ze brandden in mijn oren.
Al die woede en al die haat,
dat maakte me verloren.

seabiscuitje schreef:

Adembenemend

De straten zijn donker
Ik ben niet alleen
Schaduw volgt mij
Wanneer ik doorbeen

Wind in mijn nek
Koud kippenvel
Boomtakken dansen
Terwijl ik doorsnel

Plots- een hand
Een greep om mijn keel
Een zware stem zegt
Kus me, zoals ik beveel

Zware stoten adem
Ontvluchten mijn mond
Met alle kracht trap ik
Hem naar de grond


Terwijl ik het donker invlucht
Zeg ik met bittere spot
Je bent adembenemend – maar..
Bedankt voor het aanbod

EngeltjeS schreef:

Sarcasme

De vlinders vliegen in regen,
de eenden duiken onder de grond.
Bloemen verliezen hun wortels,
En mensen hun grote mond.

Mizora schreef:

Wat een wiskunde
Wat een niveau
Eindelijk een antwoord
Wat een cadeau
Het is echt zo lastig
Het valt lang niet mee
Maar meen je het nou echt
Dat 1 & 1 is 2?

Inney schreef:

Je bent mooi, je bent prachtig,
je bent snel, je bent krachtig.
Je bent bewonderenswaardig,
en zelfs nog wel een beetje aardig!
Je bent recht, maar toch een beetje krom,
Je bent slim, maar soms een beetje dom.
Je voelt je nu trots, je strekt je nek.
Klein kippetje, houd je jezelf niet voor de gek?

nujaro schreef:

Sarcasme

Mijn woorden die je hoort
De woorden die ik spreek
Zijn niet altijd de waarheid

Verschuilt achter een gordijn
Om mijn gevoelens te verbergen
Gebruik ik het masker van de taal

seabiscuitje schreef:

sarcasme

sarcasten zijn koning
van waardevolle woorden
zo zoet als honing
de kroon van de taal

nee

ze bespelen de traan
van een ander met
een stortvloed aan
ontevredenheid
en eigen lasten

och

wat heb ik een hekel
aan sarcasten!

Giolli schreef:

Sarcasme

Woorden die steken.
Als een mes zo pijn

Alles wat je zegt is nep
zo had het nooit moeten zijn.

Alles wat je doet is anders
anders dan normaal

Want dit is realiteit.
Dit is het verhaal.

EngeltjeS schreef:

Het begon allemaal als een grap,
een stomme en oneerlijke stunt.
Je vrienden deden stoer,
en daar stond je dan, alleen.

Je zou niet durven, zeiden ze,
dat wist je zelf ook, maar toch.
Je zei dat je nooit zou bluffen,
en deed, wat voor hun een grap was.

Verliefde woorden, mooie flirts,
een openingszin, zo van internet.
Je deed zo je best, vol zelf-vertrouwen
maar het meisje, wees je toch de deur.