Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-12-13 20:06

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 08-12-13 20:06

Nog steeds niet. ?!

**Geplaatst**: 08-12-13 20:08

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 08-12-13 20:08

Hmm nu wordt ik wel heel erg benieuwd naar een update hoor, je geeft ons steeds valse hoop :3
Maar doe rustig aan hoor, wij wachten wel geduldig. Ik neem aan dat er nog veeeeeeeeel meer belangrijkere dingen zijn :3 :')

**Geplaatst**: 16-12-13 22:17

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 16-12-13 22:17

En en en ?

**Geplaatst**: 30-12-13 23:32

Geplaatst: 30-12-13 23:32

Mjaa, nu worden we toch wel nieuwschierig hoor :3
Nog even een upje, de laatste dit jaar ? $*\o/*$ :Y)

**Geplaatst**: 31-12-13 20:55

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 31-12-13 20:55

Ik denk het niet

**Geplaatst**: 31-12-13 22:49

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 31-12-13 22:49

Ik wil echt geen zeurpiet zijn. Maar ik ben erg nieuwschierig!

**Geplaatst**: 09-01-14 22:03

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 09-01-14 22:03

komt er dit jaar ook een upje

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-02-14 22:40

Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-14 22:40

Sorry luitjes na een eeuwigheid weg te zijn geweest ga ik mijn lang beloofde belofte waarmaken en plaats ik het upje (dit jaar nog

)

**Geplaatst**: 19-02-14 22:43

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 19-02-14 22:43

Toppie!

**Geplaatst**: 20-02-14 01:15

Geplaatst: 20-02-14 01:15

Vereentjex schreef:
Sorry luitjes na een eeuwigheid weg te zijn geweest ga ik mijn lang beloofde belofte waarmaken en plaats ik het upje (dit jaar nog )

erg fijn dat het dit jaar nog kan

**Geplaatst**: 09-03-14 19:26

Geplaatst: 09-03-14 19:26

Ga je ons nog heel lang in spanning houden? Ik ben ZO nieuwschierig haha :')

**Geplaatst**: 09-03-14 19:29

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst: 09-03-14 19:29

ze zou dit jaar een upje plaatsen dus ze heeft nog 9 maanden haha

**Geplaatst**: 12-03-14 01:04

Geplaatst: 12-03-14 01:04

AfricanLady schreef:
ze zou dit jaar een upje plaatsen dus ze heeft nog 9 maanden haha

Goh, zolang kan ik echt niet meer wachten hoor

Nee even zonder gekkigheid, ik ben wel echt benieuwd naar een vervolg, naar een upje. Vind het een erg leuk verhaal, maar als t elke keer zo lang duurt met upjes dan gaat je aandacht toch een beetje vervallen, ondanks dat je weet dat ts veel betere dingen te doen heeft :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-14 15:32

Re: [VER] zelfgeschreven verhaal: Charly

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-14 15:32

TADAAAAAAAAAAAAA mijn inspiratieloze depressieve winter periode zit er weer op! :

Deel 20: Het ren zadel.

Tik, tik, tik, tik, tik.
Op het ritme van de wandklok in de hal, wieg ik mijn staart zachtjes heen en weer.
Plotseling hoor ik iets buiten aan de staldeur rammelen. Kort gevolgd door voetstappen
Een scherpe fluit weerklinkt in de hallen van de schuur.
Mijn maag begint te knorren: etenstijd!
Onder een luid gekreun werk ik mijzelf om hoog om te kijken wie mijn ontbijt komt brengen.
Maar het is niet diegene die ik verwacht te zien. Vaag komt zijn gezicht mij bekend voor, dat baardje, waar heb ik dat eerder gezien?
En dan weet ik het weer! Het is Henk! Mijn oude baas! Meteen komen de kwade gevoelens naar boven, dit is die kerel die mij en Peter begon te slaan met een zweep! Peter die lijkbleek om de grond lag! De gedachten tollen door mijn hoofd, hoe kan dit gebeuren? Waarom is hij hier?
Mijn ogen staan fel, en met elke beweging volg ik hem. Steeds dichter komt hij naar mijn stal, alsof hij iets zoekt. ‘Zo zo, dus daar ben je’ begint hij plotseling. Een rilling loopt over mijn rug, die stem gaat mijn lijf door tot op het bot, ik voel me kwaad. Nee, niet kwaad. Razend. Ik voel mij razend dat hij zo tegen mij praat. Alsof ik nog steeds klein ben. Dat kleine veulen, van toen, zonder moeder. Ik snuif.
Hoe durft hij? Wild maai ik met mijn voorbenen door de stal. Ga weg! Ga weg!
‘Hola, rustig jongen! Ik kom je alleen maar meenemen’ zegt hij.
Nee! Nooit! Woest storm ik op hem af, ik zal hem krijgen!
‘Scheer je weg, ellendeling!’ zegt hij. ‘Dat ze jou ooit mee gekregen hebben is mij een raadsel’
op dat moment pakt hij zijn telefoon en begint ertegen te praten.
‘Ja, ik heb hem gevonden….- ‘Ja, ik zal hem mee proberen te krijgen’ en met dat drukt hij zijn telefoon uit.
Meenemen? Wat? Nee!! Marianne! Ooh help waar is Marianne! Of Opa!
In blinde paniek bots ik tegen de wand die tussen mij en Dustin zijn box staat.
Hij word wakker, en meteen schieten er meerdere paarden hoofden onrustig omhoog.
Luid gehinnik weerklinkt in de stallen. De honden worden ook wakker en slaan aan.
Gelukkig, maar nog niet overtuigt trek ik mijzelf terug in het donkerste hoekje van mij stal.
Terwijl ik Henk in de gaten houd, hoor ik de voordeur opengaan. Haastige stappen.
En dan… slaat Opa de stal deuren open. Met woeste passen stapt hij op Henk af.
‘Wat mot dat hier?’ gromt hij. Meteen grijpt hij hem bij zijn kraag en sleurt hem mee naar buiten.
‘Ik zei je, Wat mot dat hier? Nou?’ zegt hij. Henk wurmt zich los en steekt zijn handen onschuldig in de lucht. ‘ik.. kreeg informatie dat hier een paard van MIJ zou staan’ zegt hij op een nare toon.
Ik hoor hoe Opa hard begint te lachen. Mijn hart slaat een slag over. Misschien laat hij mij nu wel meenemen door Henk? ‘Een paard van jou? En welke mag dat wel niet zijn?’ grinnikt Opa.
‘Die zwarte’ antwoord Henk koel. ‘Heb je daar bewijs van?’ zegt Opa.
‘Nou dat heb ik niet zo bij mij, die papieren heb ik wel ergens en..’
- ‘Dat dacht ik al’ onderbreekt Opa hem. ‘Een fijne dag verder’ zegt hij, terwijl hij de staldeur achter zich sluit. Beteuterd staart Henk naar zijn auto. Met een ruk smijt hij zijn auto deur dicht en racet het erf af. Het laatste wat ik kan zien is hoe de dure auto in een rookwolk verdwijnt.

Opa loopt rustig op mijn stal af en blijft een tijdje met zijn armen over de box heen hangen.
Iedere beweging die ik maak volgt hij. Na een poosje stap ik voorzichtig op hem af.
Voorzichtig steek ik mijn neus naar hem uit. Met zijn enorme hand aait hij zachtjes mijn hoofd.
Ik bries een keer. Wat een fijn gevoel is dat toch, als iemand over je neus aait. Kalm sluit ik mijn ogen.
Langzaam voel ik hoe een lerenhalster over mijn hoofd word gedaan en vervolgens achter mijn oren word neergelegd. Gevolg door een klik. En een hoop geschuif. Dan gaat de stal deur open.
Ik leef weer helemaal op, Wat gaat er gebeuren? Mag ik eindelijk naar buiten?
Ik maak mijzelf groot, en trippel achter Opa aan. Ik kan mij haast niet meer beheersen.
Mijn neus gaten worden groot en ik snuif de buitenlucht op alsof ik het nooit meer zal ruiken.
De avond bries strijkt langs mijn lichaam: door mijn manen en langs mijn flanken.
Ongeduldig wacht ik tot Opa het hek openmaakt. En dan: klik.
Ik gooi mijn achterbenen onder mijn lijf en sprint ervandoor. Alsof dit mijn laatste keer buiten is.
Bokkend stuif ik door de weide heen! Met mijn staart hoog in de lucht galoppeer ik de snelste bochten, draai op mijn achterbenen en maai tegelijkertijd met mijn voor benen in de lucht!
Vrij! Eindelijk vrij! Razend snel ga ik door de wei heen, steeds sneller! Harder! Krachtiger!
Het avond zonnetje schijnt op mijn zwarte huid en daardoor voel ik me nog meer bevrijd.
Hoelang heb ik dit wel niet gemist! Plotseling stop ik… En laat me lekker op de grond vallen om eens goed te gaan rollen. Ik kronkel mijn rug in de meeste rare vormen, om zo de juiste plekjes te vinden.
Het zand schuurt over mijn huid terwijl ik met mijn benen in de lucht trappel. Het gras kriebelt langs mijn oren en neus. Zachtjes hinnik ik van geluk. Maar niet voor lang… ik schrik op van geritsel in de bosjes naast de wei. Vlug sta ik op en spits mijn oren. Wat was dat?
Angstig doe ik een stap achteruit. Ik hoor gefluister. Mensen. schiet het door mijn hoofd.
Ik kan horen hoe ze zachtjes praten:
‘ Ja je hoorde toch wat hij zei… wat zit je daar dan nog!’
- ‘ Wat als dat beest wat doet?....doe jij het….want…’
Wat bedoelen ze? Ik kan slechts stukken ervan verstaan. Maar het klopt niet.
Mensen horen niet in de bosjes te zitten! Gevaar! Schiet het door mij heen!
Als de bliksem ren ik naar het hek toe, zo graag als dat ik net naar buiten wilde. Wil ik nu weer naar binnen. Gelukkig komt Opa daar al aangelopen. ‘Zo knul, lekker uitgeraasd?’ glimlacht hij.
Als een mak lammetje loop ik met hem mee. Beangstigt kijk ik om mij heen. Wat deden die mensen daar?

Versuft sta ik later in mijn stal. Terwijl ik kijk hoe Opa van alles aan het pakken en verplaatsen is.
Af en toe mompelt hij wat. Na een eindeloos gebeuren van spullen optillen en wegsmijten, heeft hij het eindelijk gevonden! In zijn handen houd hij iets wat mij bekend voorkomt. Het lijkt veel op een….
Zadel! Ik schud heftig met mijn hoofd bij die gedachte. De laatste keer dat ik zo’n ding zag leidde het niet tot iets goeds. Alleen maar ellende!
Opa schud zijn hoofd als hij mijn reactie ziet: ‘ Oh oh oh, beessie wat hebben ze toch met je gedaan, als je alleen al over de rooie gaat bij het zien van een zadel’ zucht hij.
Gauw legt hij het weg. Maar wat mij opviel was dat dit zadel er heel anders uitzag dan Peter’s zadel.
Deze is veel platter. Verward kijk ik naar dat ding wat hangt op een bokje voor mijn stal.
Zachtjes kom ik dichterbij en snuffel eraan. Er hangt ook een hoofdstel bij, met een metalen staaf, wat Peter: ‘een bit’ noemde. Plotseling begint er iemand tegen mij te praten.
‘Dat is een ren zadel’ zegt Stella. Verbaasd kijk ik haar aan, wat is dat nou weer?
‘Die zijn veel lichter dan andere zadels, omdat het paard snel moet kunnen rennen zonder veel belasting’ zegt ze. ‘Hoe weet je dat allemaal?’ vraag ik.
‘O, nou kijk, de paarden hier worden ook ingereden en bereden, vandaar’ zegt ze.
-‘ hebben ze dat ook al bij jou gedaan?’ vraag ik voorzichtig.
‘Nee, maar binnenkort gebeurt het! Ik kan niet wachten!’ zegt ze enthousiast. Haar witte lichaam stuitert heen en weer. Hoe kan een paard nou houden van een mens dragen op zijn rug?
Ze stopt meteen als ze mijn verwarde hoofd ziet. ‘O, Sorry, ik was het bijna vergeten Charly’ zucht ze.
‘Hier zijn de mensen niet zo, als waar jij vandaan komt’ zegt ze. ‘Hier zijn ze beter’
‘Morgen moet je maar eens kijken naar de bak voor je, daar gebeurt het allemaal’ zegt ze.
-‘ ik zal erover nadenken’ meteen draai ik mij om en laat mij in het warme stro vallen.
Het duurt niet lang voor ik zachtjes wegzak.

<<)