Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-09-25 17:00

Geplaatst: 19-09-25 17:00

Gnome schreef:
Ik denk niet dat Nina heel dom is maar Tom is ontzettend slim. Hij weet precies wat ie wanneer moet zeggen om een reactie te krijgen. En eenmaal een reactie, is de muur weer weg. Gewoon een hele slimme, maar nare vent.

Nah het heeft niks met dom of slim te maken. Het heeft te maken met het spelen met gevoelens, een soort machtsspelletje. En je bent niet dom als je gevoelens hebt en misschien wat weinig zelfliefde/zelfwaardering hebt. En hij doet dit niet uit intelligentie en met een voorbedachte rade. Hij is gewoon onstabiel in wat hij voelt en uit. En speelt daarin met de gevoelens van Nina die dit toelaat.

**Geplaatst**: 19-09-25 18:09

Geplaatst: 19-09-25 18:09

Suzanne F. schreef:
Ach ik herken het wel, dat aantrekken en afstoten en geen ruggengraat hebben. Het is dat er een andere vrouw tussenkwam die me eigenlijk ‘gered’ heeft, (zo zag ik het toen niet uiteraard) anders had ik er nooit vanaf gekomen. Flinke herstelperiode daarna gehad van jaren. Inmiddels al 18 jaar heel gelukkig alleen.
Maar het is frustrerend om het bij anderen te lezen/te zien, al begrijp ik het heel goed.

Dit precies..!
Ook ik begrijp het heel goed. Zo poedersuiker om er uit te komen.. eigenlijk heb je gewoon geluk als ze een ander tegenkomen.. (het volgende slachtoffer).
Ook al voelt dat in het begin niet eens zo

**Geplaatst**: 19-09-25 18:52

Geplaatst: 19-09-25 18:52

Ik had even de stille hoop dat ze hem nu echt vaarwel zou zeggen, maar we gaan nog even door. Ik ben benieuwd hoe ver hij moet gaan voor ze hem echt los kan laten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-25 18:54

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-25 18:54

Thanks Ing & Suzanne!

Paardenfann4 schreef:
Ik had even de stille hoop dat ze hem nu echt vaarwel zou zeggen, maar we gaan nog even door. Ik ben benieuwd hoe ver hij moet gaan voor ze hem echt los kan laten.

Hahah dankjewel. En loslaten?
Volgens mij gaan ze trouwen ^&+

**Geplaatst**: 19-09-25 19:00

Geplaatst: 19-09-25 19:00

astridastrid schreef:
Hahah dankjewel. En loslaten?
Volgens mij gaan ze trouwen

In Vegas?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-09-25 19:18

Geplaatst door de TopicStarter : 19-09-25 19:18

Suzanne F. schreef:
astridastrid schreef:
Hahah dankjewel. En loslaten?
Volgens mij gaan ze trouwen

In Vegas?

Nou, misschien als Nina hem nog wat vaker wegduwt

[draagt aan Tiffany-ring] LOLOL

**Geplaatst**: 19-09-25 19:29

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 19-09-25 19:29

Ik vind het heerlijk om te lezen. Prachtig steekspel, ik wil je wel - ik wil je niet. Mijn naïeve 20-jarige ik zou er misschien nog ingetrapt zijn, mijn huidige rationele ik zegt "doe het nou niet" :))

**Geplaatst**: 19-09-25 19:57

Geplaatst: 19-09-25 19:57

Trouwen zou voor Nina financieel mogelijk wel veel voordelen hebben. Voor de rest van haar welzijn zie ik het dan somber in

**Geplaatst**: 19-09-25 19:59

Geplaatst: 19-09-25 19:59

beert schreef:
Trouwen zou voor Nina financieel mogelijk wel veel voordelen hebben. Voor de rest van haar welzijn zie ik het dan somber in

Oh hij zal haar vast wel vertellen dat zijn gehele vermogen wordt uitgesloten in een huwelijkscontract ofzo.

**Geplaatst**: 19-09-25 20:24

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 19-09-25 20:24

Prenup en/of postnup gok ik maar zo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-09-25 12:51

Geplaatst door de TopicStarter : 20-09-25 12:51

Suzanne F. schreef:
beert schreef:
Trouwen zou voor Nina financieel mogelijk wel veel voordelen hebben. Voor de rest van haar welzijn zie ik het dan somber in

Oh hij zal haar vast wel vertellen dat zijn gehele vermogen wordt uitgesloten in een huwelijkscontract ofzo.

Dat ligt denk net aan Toms gemoedstoestand van die dag

!

OKE HOU HAAR TEGEN!

Of wordt het nu allemaal écht anders? Eerst vrienden, lijkt me een goed idee

.

56.
30 januari 2022
Of: Standby voor Vernedering.

Het is 05:45 op een zondag en ik sta bij gate B7 met een hersluitbaar plastic zakje vol documenten. Het zakje komt van de Action (€0,89 voor twintig stuks), de documenten bewijzen dat ik €485 heb overgemaakt voor een standby-ticket naar Miami.
Tom had erop gestaan dat ik een screenshot stuurde van de banktransactie, inclusief datum, tijd, en bedrag.
Mijn eerste gedachte: hij vertrouwt ABN AMRO blijkbaar nog minder dan mij.
Mijn tweede gedachte: dat is eigenlijk best indrukwekkend.

Ik trek aan mijn zwarte Zara-blazer die ik kocht voor sollicitaties die ik nooit deed—te druk met het managen van Tom-drama, blijkbaar. De blazer zit strak rond mijn middel.
Tom had natuurlijk gezegd dat ik me ‘netjes’ moest aankleden. Etiquette voor standby passengers, beweerde hij. Regels die alleen voor mij gelden—Prem deed precies hetzelfde. Andere context, zelfde bullshit.

De andere vier standby-slachtoffers dragen joggingbroeken. Primark, vermoed ik. Niet voor joggen natuurlijk—wie jogt er nou echt—maar voor het concept comfort. Zij vliegen waarschijnlijk naar normale families. Voor normale redenen. Niet voor een ‘viable proposal’—wat dat ook mag betekenen.

Mijn telefoon zoemt. Loes. ‘Slapjanus.’
Direct. Geen goedemorgen. Gewoon: slapjanus. Ik waardeer haar efficiëntie.
Gisteren had ik haar een berichtje gestuurd om mijn paardrijles af te zeggen. ‘Ga namelijk als het goed is een weekje naar de zon,’ had ik gezegd, alsof ik niet specifiek naar Miami, naar Tom ging.
‘Ga niet zeggen dat je weer met die piloot weggaat,’ had Loes direct gereageerd. ‘Ik dacht dat je hem negeerde?’

Technisch gezien had ze gelijk. Ik was hem aan het negeren. Alleen niet heel consequent — wat je misschien zou kunnen afleiden uit het feit dat ik momenteel op Schiphol sta met een standby-ticket naar Miami. ‘Ik moest van u de hoogtezon opzoeken,’ probeer ik.
Haar advies over vitamine D gebruiken als excuus. Het is bijna kunst, zo'n gedachtesprong.
Ze had niet gereageerd.
Dat was gisteren.
Vandaag: slapjanus.

De gate is nog dicht. De grondstewardess—perfect opgemaakte lippen, dode ogen van iemand die al duizend hoopvolle idioten heeft zien stranden—vertelt ons dat standby passagiers als laatste mogen boarden.
Als er plek is.
Grote als.

Dit alles voor een man die me heeft laten weten dat ik zijn nieuwjaarsvoornemen voor ‘zero stress’ bedreig. Toms nieuwjaarsvoornemens, voor de geïnteresseerden: zero stress, meer geld verdienen, zijn huis in de Caymans afbouwen, en—oh ja—beslissen wat hij met mij moet.

Ik mocht komen, maar alleen als ik geen drama meebracht. Een disclaimer voor een weekje vakantie.

Ik had kunnen antwoorden: ‘Tom, als ik stress en drama ben, waarom bel je me dan om 4 uur 's nachts om te vragen of ik met je wil trouwen? Waarom word je hysterisch als ik niet binnen 3 minuten reageer?’
Maar in plaats daarvan had ik getypt: ‘Weet je? Laat maar. Ik ga in februari ook al naar Dubai. Het hoeft al niet meer.’
En toen was het tamelijk snel geregeld.

De ironie dat hij dit om 04:30 vanmorgen belde om me te vertellen dat hij bij BJ's was geweest—een soort Amerikaanse Makro waar alles in gezinsverpakkingen komt. Toiletpapier voor een jaar, antibacteriële gel in bulk. En pinda's voor ex-schoonmoeders, blijkbaar.
‘Ik zag een grote verpakking Planters en dacht aan je moeder,’ had hij gezegd. ‘Laat me weten of ze die wil hebben ondanks onze drama.’

Ah ja, de pinda-peace-offering. Drie weken geleden had hij nog gezegd dat mijn familie me blijkbaar nooit had geleerd wat liefde was. Nu denkt hij ineens aan mijn moeder tussen de bulkverpakkingen.
‘That's just the person I am,’ had hij eraan toegevoegd.

Mijn moeder is het stadium wel voorbij om zich in te laten pakken door Toms nootjes-diplomatie. Al zou ze dat nooit hardop zeggen. Ze zou de pinda's gewoon aannemen, hem bedanken, en later tegen mij fluisteren: ‘Wat een apart figuur, die Tom.’

We hadden afgesproken ‘eerst vrienden te zijn.’ Zijn versie van vriendschap verschilt nogal van wat ik op de basisschool leerde. Want ik weet niet of vriendschap het juiste woord is voor wat er gebeurt als iemand je dinsdag nog tegen een muur duwt in een hotelkamer terwijl hij fluistert dat God dichtbij is—en dan zaterdag eist dat je ‘geen drama’ meebrengt.

Vrienden. Tuurlijk.

To be continued...

Deze screenshot had ik nog wel

(Ik durfde het eerst niet te zeggen dat ik zou gaan, dus hier vooral de "ik heb het eindelijk gezegd".)
(Zie, ze wordt mondiger)
Afbeelding

Hahahahahahhahhahah ruikt naar omkoping met pindasmaak.
Afbeelding

**Geplaatst**: 20-09-25 17:40

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 20-09-25 17:40

Aiaiai wat een vermoeiend spel spelen die 2

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-25 13:12

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-25 13:12

Ik voel dat ik deze laatste spanningsboog moet schrappen :')

.

Maargoed, nu moet ik hem afmaken en eerlijk gezegd zitten hier echt leuke hoofdstukken in, dus dat is iets wat ik later uit moet zoeken.
Nu even wat onspanning (ik hou van dit soort hoofdstukken schrijven :')

).

57.
1 februari 2022
Of: Petje, Pakjes en Piloten.

Tom staat me op te wachten. Tenminste, zijn rode Porsche 911 uit 1976 staat er – een auto die hij ‘strikt gebruikt voor speciale gelegenheden’ omdat het anders ‘zonde is van de kilometers’.
Hij zit erin, starend naar zijn iPhone 12 Pro Max, waarschijnlijk controlerend of Bitcoin besloten heeft zijn 401k te vernietigen terwijl hij in de parkeerstand stond.

Ik klop op het raampje met mijn knokkels die droog aanvoelen van de airconditioner in het vliegtuig. Hij schrikt op.
Misschien was het toch een pornofilm.
‘Jesus, you scared me,’ zegt hij.
Je staat letterlijk op mij te wachten, denk ik, maar oké.

Ik stap zijn huis binnen terwijl dat digitale deurbel-orkest mijn aankomst aankondigt alsof ik een indringer ben in plaats van zijn... wat ben ik eigenlijk? Ex-vriendin? Vriend-met-voordelen-maar-alleen-op-zijn-voorwaarden? Standby passagier in zijn leven?
Vrienden, hadden we gezegd.

‘Heb je mijn petje ontvangen?’ vraag ik meteen. Het allerbelangrijkste eerst.
‘Oh.’ Hij kijkt omhoog alsof hij het zich nu pas herinnert. ‘Die heb ik in de schuur gegooid.’
In de schuur. Tussen de spinnenwebben en tuingereedschap. Want hij dacht dat het een bom was (wel even relevant dat hij een Porsche-petje verward met explosief materiaal).

Ik hengel het pakje tussen de verwaarloosde tuinstoelen vandaan. Het ruikt naar motorolie vermengd met de geur van iets dat te lang in een plastic zak heeft gezeten.
Ding dong. Weer die deurbel – blijkbaar meldt hij elke beweging in zijn huis.
Tom staat in de keuken zijn handen te desinfecteren met Purell Advanced Hand Sanitizer. Drie pompjes (ik tel mee), dertig seconden wrijven, hardop tellend ‘één Mississippi, twee Mississippi,’ gevolgd door inspectie onder keukenlicht.

Dan verschijnt die glimlach – de glimlach van iemand die weet dat hij er goed uitziet in uniform.
‘Ik vind het altijd zo stom,’ zegt hij, leunend tegen zijn RVS Smeg-koelkast, ‘als mensen petjes dragen van automerken die ze niet kunnen betalen.’
Ik kijk naar mijn rode petje dat ik had laten personaliseren met mijn initialen – NW – wat achteraf gezien ook staat voor Naïef Wrak. ‘Er staat een paard op,’ mompel ik zwakjes.
‘Same difference,’ zegt hij. Want alles wat niet binnen zijn wereldbeeld past is ‘same difference’.

En dan herinner ik me opeens iets. ‘Heb je niet nog iets gehad van mij?’
Zijn ogen schieten naar de prullenbak. ‘Oh, dat kerstcadeautje? Weggegooid.’
Weggegooid. Niet ‘bewaard voor later,’ niet ‘vergeten uit te pakken.’ Maar gewoon weggegooid.
We hadden ruzie. Oké. Maar serieus: wat voor psychopaat gooit kerstcadeaus weg?
Het was een gepersonaliseerde Starbucks-beker van Etsy. Met zijn initialen. T.M. Behalve dat zijn echte initialen E.M. zijn, maar dat wist ik toen nog niet.

Focus op het heden, voordat ik ga huilen over mijn weggegooide beker.

Het heden is dat hij naar het ziekenhuis moet. Carpal tunnel – beide handen tegelijk. Hij mag blijkbaar niet rijden en ik begin te vermoeden dat ik daarom mocht komen – als zijn persoonlijke chauffeur met bijkomend drama (blijkbaar).
Mijn moeder noemde het een oude-mannen-kwaal toen ik het vertelde. Tja, ze weet nu ook hoe oud hij écht is.

‘Je hoeft niet mee naar het pre-operatief onderzoek,’ zegt hij. ‘Zal wel lang moeten wachten.’ Wachten: Amerikanen zijn er dol op. Het is hun nationale hobby, na het ontkennen van klimaatverandering
‘Als je iets nodig hebt,’ voegt hij toe terwijl hij naar de deur loopt, ‘steek je hand maar op. Dan krijg ik een melding op mijn telefoon.’

Zijn hele huis is één grote surveillancestaat. Camera’s, sensoren, bewegingsmelders. Ik zit doodstil op de bank als hij weg is, bang dat als ik beweeg, ergens een alarm afgaat of hij een push-notificatie krijgt met VERDACHTE ACTIVITEIT GEDETECTEERD.

Dan is het de dag van zijn outpatient surgery. En voor een of andere reden blijkt dit de leukste dag in weken.
Hij zit in een ziekenhuisjasje dat ongeveer even flatterend is als een vuilniszak maar dan van servetten, maar omdat ik hopeloos verliefd ben, vind ik hem er nog steeds uitzien als een filmster. Liefde maakt blind – en blijkbaar ook dom.
Maar het belangrijkste: hij is weg. Ik ben vrij.

Eindelijk kan ik ongegeneerd CHIPS eten. Ik ren naar de Publix en koop de grootste zak die ze hebben – family size, want kleine porties bestaan niet in dit land. Mijn handen ruiken binnen tien minuten naar kunstmatige kaas en gefingeerde uien.
Het is heerlijk.

En wat gebeurt er als je niet onder curatele staat van een obsessief-compulsieve piloot en je intens gelukkig bent met je Pringles?
Mensen gaan tegen je praten.
‘Nice shoes,’ zegt een knappe, donkere man bij de komkommers.
Tell my boyfriend, denk ik. Tom vindt ze namelijk verschrikkelijk. ‘Alleen trailer trash mensen dragen Nikes,’ had hij gezegd over mijn groene sneakers met gele veters in de ene, blauwe in de andere. In een daad van verzet had ik ze meegenomen.
Anarchie in polyester en rubber.

Ik koop ook een American cookie. Twee American cookies. Oké, een doos van zes. Tom zou een hartaanval krijgen als hij wist dat ik geraffineeerde suiker at terwijl hij onder narcose lag voor zijn carpal tunnel-operatie. Dat maakt het extra lekker.

Als ik terugkom, rijdt een dokter Tom naar buiten in een rolstoel. Hij ziet er klein uit, kwetsbaar zelfs. Voor het eerst zie ik iets wat op pijn lijkt in zijn gezicht.
Dat duurt niet lang.
‘Hoe voel je je?’ vraag ik.
‘Als iemand die net beide handen heeft laten opereren,’ zegt hij, alsof dat niet volledig duidelijk was.

Op de terugweg stopt hij bij Whole Foods. Hij mag technisch gezien niet rijden, maar blijkbaar vertrouwt hij zijn eigen Mickey Mouse-klauwen meer dan mijn rijvaardigheid. Ik duw het winkelwagentje terwijl hij met verbonden handen wijst naar producten. Twee dozen eieren (cage-free, organic, omega-3 verrijkt), een stuk zalm (wild gevangen, nooit gekweekt), biologische broccoli.
‘Heb je iets nodig?’ vraagt hij niet.

Bij de kassa haalt hij zijn American Express Platinum Card tevoorschijn met zijn tanden—een techniek die hij blijkbaar al vaak heeft geoefend. Het is tegelijk grappig en deprimerend.
‘Ik kan wel–’ begin ik.
‘I got it,’ zegt hij, terwijl hij het pinapparaat niet vast kan pakken met zijn mummy-handen.
De caissière en ik kijken toe hoe hij worstelt. Niemand helpt.
Dit is Amerika.
Persoonlijke ruimte is heilig.

Uiteindelijk pak ik de creditcard uit zijn klauw en swipe hem. Zijn gezicht vertrekt. Niet van de pijn, maar omdat ik zijn creditcard heb aangeraakt met mijn Pringle-vingers.

Thuis wast hij zijn creditcard met antibacteriële doekjes. Ik ga een stukje hardlopen om niet te hoeven kijken.
Als ik terugkom, heeft hij documentaire over vliegtuigongelukken aangezet.
‘Je telefoon ging,’ zegt hij zonder op te kijken van een Boeing 737 die zich in de grond boort.
Mijn telefoon ligt op de salontafel. Het scherm is zwart. Geen gemiste oproepen.
‘Oh,’ zeg ik.

We kijken naar brandende wrakstukken. ‘Dit was pilot error,’ zegt hij terwijl hij naar het scherm wijst met zijn mummiehand.
‘Zou mij nooit gebeuren.’

ZO blij was ik ermee :')

De lens is ook helemaal vet.
Afbeelding

Ziekenhuis chipshanden en niks om af te wassen.
Afbeelding

ANARCHIE! Had ik vroeger nooit gedurfd. (Die vlek is bonus.)
Afbeelding

Tja...

**Geplaatst**: 21-09-25 21:17

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 21-09-25 21:17

Is hij ook wel eens aardig geweest tegen Nina toen ze er was?
En wist hij uiteindelijk dan toch dat ze pringles had gegeten? (Omdat hij zijn creditcard schoonmaakte).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-25 21:27

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-25 21:27

IMJ schreef:
Is hij ook wel eens aardig geweest tegen Nina toen ze er was?
En wist hij uiteindelijk dan toch dat ze pringles had gegeten? (Omdat hij zijn creditcard schoonmaakte).

Goede punten

!
Zal hem iets zachter maken (dat wordt dan wel echt fictie).
Het loopt echt naar het einde dus het wordt allemaal steeds grimmiger en heftiger met kortere invallen (zie die screenshots) maar je hebt gelijk!

En alles wat Nina aanraakte werd schoongemaakt maar je hebt hier wel een inconsistentie te pakken. Dus thanks!

**Geplaatst**: 21-09-25 21:36

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 21-09-25 21:36

Hij was dus echt zo onaardig de hele tijd? Wat een ellende.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-25 21:44

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-25 21:44

Gnome schreef:
Hij was dus echt zo onaardig de hele tijd? Wat een ellende.

Ja, zeker in deze fase.
Want hij had alle macht… Als het uit was, miste ik hem zo erg (echt verslaafd bijna) en kwam ik kruipen en hij kon me echt net zo hard wegduwen maar ik was alleen maar bang om er weer doorheen te gaan.
Maar juist dát moet ik natuurlijk beschrijven

Al wil ik dat ook de lezer beter die conclusie kon trekken.

Ik stuurde net een bericht door aan IMJ over hoe hij in die tijd communiceerde.
Laten we zeggen: niet erg normaal

Maar hij kon volgens mijn moeder nog “op mijn hoofd poepen” en dan zou ik nog blijven…

Dus nog even aan het werk voor de laatste loodjes!

Eigenlijk moet het noodlot hem nog treffen (principles van Aristoteles, blijkbaar) dus kom maar op met ideeën

. (Ik heb wel ideeën en slaap daar erg goed op

.)

**Geplaatst**: 21-09-25 21:53

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 21-09-25 21:53

Bedoel je dat je niet het werkelijke noodlot wilt gebruiken in je boek maar iets verzinnen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-25 22:02

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-25 22:02

Gnome schreef:
Bedoel je dat je niet het werkelijke noodlot wilt gebruiken in je boek maar iets verzinnen?

Hahahaha ja het is eigenlijk al erg genoeg

!

Misschien hou ik het verhaal wel even als ik in mijn hoofd heb.

Maar is toch leuk om over na te denken.

**Geplaatst**: 21-09-25 22:31

Geplaatst: 21-09-25 22:31

Het zou zo fijn zijn als hij dit later terug las...
Hoe kan iemand zich zo verheven voelen..
Aan de andere kant.. wrs interpreteerde jij dit allemaal verkeerd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-25 22:49

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-25 22:49

IMJ schreef:
Het zou zo fijn zijn als hij dit later terug las...
Hoe kan iemand zich zo verheven voelen..
Aan de andere kant.. wrs interpreteerde jij dit allemaal verkeerd

Yes!
Zou een interessante discussie worden, zijn kant van het verhaal.

Maar ik heb hier duidelijk ook een groot deel “schuld” aan. Want ik had echt grenzen moeten stellen. Ik liet het ook toe allemaal…
En geloof me; ik laat in totaal denk 5 keer eruit dat hij het tussendoor (weer) uitmaakte of ghostet.

Gisteren sprak ik met “Nienke” en die zei ook, die man heeft serieus schade achter gelaten

.

MAAR GOED! Er komen echt nog leuke hoofdstukken met positieve groei en het einde is in zicht en hey,
Hij heeft wel mijn motto tot leven gebracht: Maak van je oliebol een hit!

**Geplaatst**: 21-09-25 23:54

Geplaatst: 21-09-25 23:54

Dit is wel echt erg hoor de creditcards poetsen met ontsmettingsdoekjes en dan nog verliefd blijven -O-

Wel weer een leuk stuk en toch ook leuk om te lezen dat ze lekker chips eet, wel een teken dat ze hem toch niet helemaal serieus neemt

**Geplaatst**: 22-09-25 08:35

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 22-09-25 08:35

Ben ik de enige die me afvraagt hoe dat dan met de seks ging, moest Nina dan eerst onder een steriele douche? _O-

Of ging hij meteen erna douchen en alle beddengoed in de was van 90 graden?

**Geplaatst**: 22-09-25 08:39

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 22-09-25 08:39

Beide natuurlijk.

Vooraf douchen, achteraf douchen en bed verschonen.
Beddengoed verbranden gok ik want vies.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-25 08:42

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-25 08:42

Oh ja goede! Ik vond dat eigenlijk wel een beetje TMI maar ga dat erin verwerken. Denk ik. Ben ik heel slecht in.
(Maar de steriele douche kwam er zeker in voor inclusief het verplicht tandenpoetsen.)