Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-08-20 13:49

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 13:49

ABC weg ermee, wat n pannenkoek!

**Geplaatst**: 04-08-20 13:53

Geplaatst: 04-08-20 13:53

Moiiii, wegwezen! :wave:

Helaas weet ik uit ervaring dat zulke mannen je zo kunnen manipuleren dat je het maar gewoon pikt.

**Geplaatst**: 04-08-20 13:54

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 13:54

Dat gedrag in de auto alleen al

**Geplaatst**: 04-08-20 14:08

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 14:08

Jeetje wat een zak zeg. Die kreeg van mij een glas drinken in zijn gezicht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-20 14:10

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-20 14:10

PoelieWoelie schreef:
Helaas weet ik uit ervaring dat zulke mannen je zo kunnen manipuleren dat je het maar gewoon pikt.

Ja, het is lastig.

Want snap ook als mensen zeggen van "er moet meer gebeurd zijn". Maar soms is dat gewoon echt niet het geval. En dat is wel echt eng, want je gaat dan als vrouw toch ook wel heel erg aan jezelf twijfelen. Maargoed, het is en blijft toch (slechts) Nina's kant van het verhaal.

Daarom besloten toch bij "het verhaal" te blijven.

En iedereen kan denken van, waarom blijft ze bij die man? Maar het is inderdaad die manipulatie brrr... Waar ik hopelijk anderen een inzich in kan verschaffen. Gewoon een eerlijk verhaal ter (vooral) leering ende (ook een beetje) vermaack.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-20 14:10

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-20 14:10

Paardenfann4 schreef:
Jeetje wat een zak zeg. Die kreeg van mij een glas drinken in zijn gezicht.

Die lag al op de grond :))

**Geplaatst**: 04-08-20 14:39

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 14:39

Als je het zo hoort ga je nog twijfelen of het wel echt aan die ex lag, en niet gewoon meer aan die Prem dan dat het nu lijkt.

**Geplaatst**: 04-08-20 14:52

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 14:52

Tja... Toch als ik het verhaal goed gelezen heb, blijf ik Nina net zo erg vinden als Prem.

Want even heel kort door de bocht genomen; Ze klinkt van uit je teksten als een knappe, wulpse volwassen vrouw, met een goed inkomen. En toch als een ekster ingaan op de avances van een of ander onderdeurtje van een veel ouder mannetje die zijn uiterlijk nu ook niet direct mee lijkt te hebben (no offence, maar wederom uit de teksten proef ik dat), maar omdat die met dure restaurants en hotels strooit ze er maar in mee blijft gaan. Want ze hebben het nog niet 1x! gewoon ongedwongen leuk gehad samen.
Sorry maar ik kan daar geen respect voor opbrengen.
Blijf wel zeggen, ik erger mij dood aan beide en lees nog steeds mee, hahaha!

**Geplaatst**: 04-08-20 14:56

Geplaatst: 04-08-20 14:56

neetoch schreef:
Tja... Toch als ik het verhaal goed gelezen heb, blijf ik Nina net zo erg vinden als Prem.

Want even heel kort door de bocht genomen; Ze klinkt van uit je teksten als een knappe, wulpse volwassen vrouw, met een goed inkomen. En toch als een ekster ingaan op de avances van een of ander onderdeurtje van een veel ouder mannetje die zijn uiterlijk nu ook niet direct mee lijkt te hebben (no offence, maar wederom uit de teksten proef ik dat), maar omdat die met dure restaurants en hotels strooit ze er maar in mee blijft gaan. Want ze hebben het nog niet 1x! gewoon ongedwongen leuk gehad samen.
Sorry maar ik kan daar geen respect voor opbrengen.
Blijf wel zeggen, ik erger mij dood aan beide en lees nog steeds mee, hahaha!

Hier ben ik mee eens.

Wat ik wel denk ik dat er een hoop schuilgaat achter haar 'oppervlakkige' houding af en toe. Prem is heel intens in zijn emoties en Nina is heel onzeker en heeft veel bevestiging nodig. Zodra Prem heel positief is zal ze het gevoel hebben dat ze zweeft en dat ze de meest bijzondere persoon op aarde is in zijn ogen. Helaas heeft Prem ook een intense negatieve kant, maar dit zal ze door haar onzekerheid meer aan zichzelf wijten dan aan Prem. Vervolgens snakt ze dan weer naar zijn 'goedkeuring'.

**Geplaatst**: 04-08-20 14:57

Geplaatst: 04-08-20 14:57

Wat een klootz#ak jeetje.

**Geplaatst**: 04-08-20 14:59

Geplaatst: 04-08-20 14:59

neetoch schreef:
Tja... Toch als ik het verhaal goed gelezen heb, blijf ik Nina net zo erg vinden als Prem.

Want even heel kort door de bocht genomen; Ze klinkt van uit je teksten als een knappe, wulpse volwassen vrouw, met een goed inkomen. En toch als een ekster ingaan op de avances van een of ander onderdeurtje van een veel ouder mannetje die zijn uiterlijk nu ook niet direct mee lijkt te hebben (no offence, maar wederom uit de teksten proef ik dat), maar omdat die met dure restaurants en hotels strooit ze er maar in mee blijft gaan. Want ze hebben het nog niet 1x! gewoon ongedwongen leuk gehad samen.
Sorry maar ik kan daar geen respect voor opbrengen.
Blijf wel zeggen, ik erger mij dood aan beide en lees nog steeds mee, hahaha!

Dit inderdaad exact

**Geplaatst**: 04-08-20 15:06

Geplaatst: 04-08-20 15:06

neetoch schreef:
Tja... Toch als ik het verhaal goed gelezen heb, blijf ik Nina net zo erg vinden als Prem.

Want even heel kort door de bocht genomen; Ze klinkt van uit je teksten als een knappe, wulpse volwassen vrouw, met een goed inkomen. En toch als een ekster ingaan op de avances van een of ander onderdeurtje van een veel ouder mannetje die zijn uiterlijk nu ook niet direct mee lijkt te hebben (no offence, maar wederom uit de teksten proef ik dat), maar omdat die met dure restaurants en hotels strooit ze er maar in mee blijft gaan. Want ze hebben het nog niet 1x! gewoon ongedwongen leuk gehad samen.
Sorry maar ik kan daar geen respect voor opbrengen.
Blijf wel zeggen, ik erger mij dood aan beide en lees nog steeds mee, hahaha!

Echt precies dit!

**Geplaatst**: 04-08-20 15:07

Geplaatst: 04-08-20 15:07

Ja dat heb ik ook. Daarbij heb ik het idee dat seks belangrijk voor ze is en dat wel goed gaat.

Maar dat is, als demi seksueel zijnde, wel vaker mijn verklaring voor slechte relaties _O-

(hetzelfde als wat ik denk bij kunst, ik snap het niet dus het zal wel kunst zijn. Dat idee. Lust, kunst, allebei zijn even onbegrijpelijk imo)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-20 15:11

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-20 15:11

neetoch schreef:
Tja... Toch als ik het verhaal goed gelezen heb, blijf ik Nina net zo erg vinden als Prem.

Want even heel kort door de bocht genomen; Ze klinkt van uit je teksten als een knappe, wulpse volwassen vrouw, met een goed inkomen. En toch als een ekster ingaan op de avances van een of ander onderdeurtje van een veel ouder mannetje die zijn uiterlijk nu ook niet direct mee lijkt te hebben (no offence, maar wederom uit de teksten proef ik dat), maar omdat die met dure restaurants en hotels strooit ze er maar in mee blijft gaan. Want ze hebben het nog niet 1x! gewoon ongedwongen leuk gehad samen.
Sorry maar ik kan daar geen respect voor opbrengen.
Blijf wel zeggen, ik erger mij dood aan beide en lees nog steeds mee, hahaha!

Hahhah superleuk dit!

Nu is het wel "lastig", want het is ook meer in dagboek-vorm. Zoals ik ook in een dagboek zou schrijven. En daar schrijf je toch voornamelijk problemen van je af. En niet zo zeer de hallejuja ofzo, haha. Maar: ik vind het gewoon lastig om de "onzichtbare band" tussen Nina en Prem te duiden. Ik probeerde dat eerder wel te doen, maar dat pakte juist niet zo goed uit

.

Citaat:
Wat ik wel denk ik dat er een hoop schuilgaat achter haar 'oppervlakkige' houding af en toe. Prem is heel intens in zijn emoties en Nina is heel onzeker en heeft veel bevestiging nodig. Zodra Prem heel positief is zal ze het gevoel hebben dat ze zweeft en dat ze de meest bijzondere persoon op aarde is in zijn ogen. Helaas heeft Prem ook een intense negatieve kant, maar dit zal ze door haar onzekerheid meer aan zichzelf wijten dan aan Prem. Vervolgens snakt ze dan weer naar zijn 'goedkeuring'.

Dit is wel spijker op de kop. Dat hoopte ik eigenlijk duidelijk te maken. Nina denk toch dat ze anders niemand heeft of kan krijgen.

En nogmaals: ik wil vooral een eerlijk verhaal vertellen dus geen held en/of schurk. Maar gewoon een eerlijk verhaal over echte mensen. Niet iemand beter maken. Of slechter maken. Want ik vertel het verhaal niet om iemand in een kwaad of juist goed daglicht te zetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-08-20 15:12

Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-20 15:12

Sintara schreef:
Ja dat heb ik ook. Daarbij heb ik het idee dat seks belangrijk voor ze is en dat wel goed gaat.

Maar dat is, als demi seksueel zijnde, wel vaker mijn verklaring voor slechte relaties

(hetzelfde als wat ik denk bij kunst, ik snap het niet dus het zal wel kunst zijn. Dat idee. Lust, kunst, allebei zijn even onbegrijpelijk imo)

Hahahahahaha goed gezegd $_/-\o_$

**Geplaatst**: 04-08-20 15:17

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 15:17

Ik vraag me wel elke keer af hoe autobiografisch dit is ...

**Geplaatst**: 04-08-20 16:47

Geplaatst: 04-08-20 16:47

astridastrid schreef:
Nu is het wel "lastig", want het is ook meer in dagboek-vorm. Zoals ik ook in een dagboek zou schrijven. En daar schrijf je toch voornamelijk problemen van je af. En niet zo zeer de hallejuja ofzo, haha. Maar: ik vind het gewoon lastig om de "onzichtbare band" tussen Nina en Prem te duiden. Ik probeerde dat eerder wel te doen, maar dat pakte juist niet zo goed uit .

Dit haal ik er ook nogsteeds niet uit, ik snap oprecht niet wat deze twee mensen aan elkaar hebben. Misschien is dat ook omdat we een stukje intimiteit missen, ik dacht ook tot een aantal bladzijdes geleden dat ze alleen aan het daten waren, maar ze hebben dus ook seks. Ik vind dat he onduidelijk en als ze intiem zijn (al is het maar een knuffel) hoe voelen ze zich daar dan bij. Dat zijn wel dingen die je in je dagboek zou schrijven. In mijn interpetatie zijn het nu 2 mensen die af en toe afspreken, compleet geirriteerd zijn door elkaars gedrag, maar omdat ze niets beters hebben (?!) Er maar mee doorgaan.

**Geplaatst**: 04-08-20 16:56

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 16:56

Uh ik vond het nogal duidelijk dat ze al vanaf de tweede of derde date altijd seksen?

**Geplaatst**: 04-08-20 18:11

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 04-08-20 18:11

Het wisselende karakter van prem komt mij een beetje over dat manisch depressieve klachten heeft.

Ik vind het een spannend verhaal en ben benieuwd hoe het verder gaat en of Nina inderdaad zwanger is!

**Geplaatst**: 04-08-20 18:38

Geplaatst: 04-08-20 18:38

Ik heb het verhaal vandaag in een stuk door gelezen en vind het echt geweldig knap om te zien hoe je je als schrijver ontwikkeld hebt sinds het eerste hoofdstuk, en hoe je de kritieken hebt omgezet in betere stukken tekst. $_/-\o_$ Weinig mensen die je dat na zullen doen.

Ik pik dit er even uit:
astridastrid schreef:
"Nu is het wel "lastig", want het is ook meer in dagboek-vorm. Zoals ik ook in een dagboek zou schrijven. En daar schrijf je toch voornamelijk problemen van je af. En niet zo zeer de hallejuja ofzo, haha. Maar: ik vind het gewoon lastig om de "onzichtbare band" tussen Nina en Prem te duiden. Ik probeerde dat eerder wel te doen, maar dat pakte juist niet zo goed uit

."

Voor zover ik weet schrijven de meeste mensen in dagboeken niet problemen van zich af, maar schrijven ze over dat wat ze raakt. Dus als je vastzit in een doodgebloedde relatie dan zal elke dag bijvoorbeeld iets zijn als: 'vandaag deed hij dus weer zoiets stoms zonder ook maar even aan mij te denken dus wat doe ik nog bij hem, maar ja, onze hele levens zijn vergroeid en weggaan is ook weer zoiets groots en waar kan ik dan naartoe, en misschien wordt het morgen wel beter als ik wat meer mijn best doe, dus ik blijf nog even...' Terwijl die hij misschien die dag ook de afwas heeft gedaan en iets anders leuks, alleen registreer je dat niet omdat je een negatieve bril op hebt.
Als iemand smoorverliefd is en net een relatie heeft, dan zal het dagboek misschien iets zijn als: 'O, wat is hij toch geweldig, hij is zoveel beter dan wat ik ooit eerder heb gehad, ik kan niet geloven dat dit echt bestaat, laat staan dat ik dit verdien - ik ben ook gewoon niet goed genoeg voor hem, misschien zelfs wel bang dat als hij dat inziet hij weggaat en dus ga ik al mijn (sl)echte kanten verstoppen want hij is perfect en ik ben maar mijzelf.' Terwijl die hij waarschijnlijk ook een paar onhandige/horkerige dingen heeft gedaan, alleen pikt die hoofdpersoon dat niet op omdat ze met een roze bril naar hem kijkt en met een zwarte, zelfvernietigende bril naar zichzelf.

Met jouw duo vind ik dat wat lastig omdat in dit dagboek alleen de negatieve kanten van Prem worden belicht: de irritatie over al zijn fouten. Even heel kort door de bocht: de enige gevoelens die hij in haar los lijkt te maken is gevoelens van irritatie en zelfverwijt (ik ben te slecht/dik enz). Het enige positieve dat ik haar over Prem hoor zeggen is dat hij geld heeft en haar naar chique hotels en bars brengt. Ik hoor niets over verstandelijk, fysiek of emotioneel aangetrokken worden. Dat maakt de balans raar: ik ontmoet iemand die ik onaantrekkelijk vind, die mij vervelend behandelt en die vooral zelfverwijtende/zelfvernietigende gedachten in mij losmaakt, maar verder geen gevoelens van verliefdheid of (negatieve/positieve) afhankelijkheid in mij veroorzaakt.
Als die laatste twee dingen er niet zijn, verliefdheid of een gevoel van afhankelijkheid, dan wordt het niet goed invoelbaar waarom ze bij hem blijft. Doordat er bij haar geen verliefdheid of afhankelijkheid lijkt te zijn, komt Prem ook niet manipulatief over. Hij is gewoon een hork. Manipuleren is aantrekken en afstoten: maar Prem doet geen moeite om haar aan te trekken en zij voelt zich niet zichtbaar tot hem aangetrokken. Hij hoeft geen moeite te doen om haar over te halen om toch steeds weer mee te gaan en het kost haar ook geen enkele moeite om ja te zeggen.

Ik weet natuurlijk niet waar dit verhaal naartoe gaat, maar als ze nog bonusmoeder moet worden, dan klinkt het alsof het nog heel erg lang door gaat slepen met afspraakjes waar ze gematigd enthousiast in stappen en dan altijd weer teleurgesteld uit komen, en dan kun je als lezer wat onverschillig worden aangezien de hoofdpersoon eigenlijk ook wat onverschillig lijkt tegenover Prem. Als dit nog veel langer gaat duren, dan zou ik eens kijken naar de 'positieve' emotionele redenen waarom zij deze relatie zo dringend nodig heeft. Hij vervult blijkbaar een voor ons tot nu toe nog onzichtbare behoefte. Wat haalt zij op essentieel niveau uit tijd doorbrengen met hem?
Hij is een banketstaaf, dat maak je heel duidelijk, maar misschien dat ze zo op geld gefocust is en in ruil daarvoor lichaam en geest zo makkelijk weggeeft omdat ze geldproblemen heeft meegemaakt en dat nu over-belangerijk is voor haar geworden. Of misschien heeft ze een nog veel grotere banketstaaf als vader/vriend gehad waardoor ze het gevoel heeft dat Prem de hemel is? Of misschien is haar zelfbeeld superslecht waardoor ze tot nu toe alle goede relaties met fijne mannen heeft laten klappen en ziet ze nu in Prem iemand die haar net zo minachtend behandelt als ze vindt dat ze verdient?

Er is een reden dat ze elke avond zo negatief over hem schrijft en tegelijkertijd geen enkel probleem heeft om morgen weer bij hem in de auto te springen. In een roman zou je dat bijvoorbeeld doen door de hoofdpersoon regelmatig met die reden te confronteren, bijvoorbeeld door gebeurtenissen die flash backs uitlokken, of door iemand in haar omgeving die als klankbord fungeert en steeds tegen de hoofdpersoon verwoordt wat de lezer denkt: 'ik hoor je alleen maar negatief zijn, waarom zou je in vredesnaam nog met hem afspreken?' waardoor de hoofdpersoon de kans krijgt om te vertellen waarom ze (denkt dat ze) dat toch blijft doen: 'ik ben zo verliefd, wat hij doet valt daarbij in het niet / geld is zekerheid, ik wil nooit meer terug naar waar ik vandaan kom / mijn vorige vriendjes verstikten me met hun liefheid, deze behandelt me tenminste zoals ik verdien want ik ben ook niet perfect en ik moet ook dunner' enz.
Dat hoeft geen pagina's lang, maar zou wel af en toe kunnen in plaats van de appgesprekken tussen personages of gedachtes tussendoor die nu eigenlijk alleen sfeertekening zijn maar niet echt iets over het verhaal of de hoofdpersoon zelf vertellen. Stom voorbeeld, maar twee mensen kunnen een gesprek hebben over dat caps misschien verplicht worden omdat je dat nodig hebt voor je verhaal. Je kunt het ze in dat gesprek 20 regels laten hebben over keurmerken, of het gesprek kan op caps komen en een van hen krijgt een paniekaanval omdat ze terugdenkt aan een ongeluk dat ze heeft gezien maar stopt dat meteen weg want angst is de vijand en probeert het gesprek krampachtig naar een ander onderwerp te brengen - of je personage wordt juist boos omdat de overheid zich tegenwoordig alles maar tegenaan bemoeit en eigen lichaam eigen baas en als je paard je vertrouwt dan zal hij je nooit laten vallen... (mooie basis voor ene verhaal over hoogmoed komt letterlijk voor de val ~~}>

)
Dan vertel je niet alleen iets over veiligheidseisen rondom caps (als dat nodig is voor het verhaal), maar ook iets over dat personage, naar welke emotie ze het eerst/makkelijkst grijpt (angst, boosheid, blijdschap, verdriet), wat haar blinde vlekken zijn (bvb zo krampachtig gefocust op eigen regie dat ze zinnig advies van anderen (draag een cap) niet meer kan horen omdat ze het meteen ziet als bemoeienis) en welke dwanggedachten en copingmechanismes ze heeft (deze angst is te groot om onder ogen te zien want dan ga ik eronderdoor dus snel afleiden).

Je hebt het jezelf ook echt niet makkelijk gemaakt, want je wilt dat je personages aan de ene kant sympathiek zijn maar ze tegelijkertijd allebei erg onaardige/kortzichtige/banale/oppervlakkige keuzes laten maken.
Een goed werkend personage is eigenlijk niets anders dan een geslaagde combinatie van een verkeerd doel (dat wat het personage denkt nodig te hebben: ik wil X hebben/kunnen/doen/bereiken om gelukkig te worden, bvb rijk worden), de essentiele behoefte daaronder (dat wat het personage werkelijk nodig heeft: niet geld krijgen maar geaccepteerd worden in een groep), plus obstakels waardoor de hoofdpersoon de essentiele behoefte in het begin stomweg niet herkent, en na de aha-erlebnis wel herkent maar niet kan bereiken.
Dus stel een hoofdpersoon heeft als foutief doel rijk worden, want als ik rijk ben dan zijn al mijn problemen opgelost. De daadwerkelijke essentiele behoefte daaronder is echter geaccepteerd worden door zijn familie. Maar omdat de hoofdpersoon dat niet weet, is hij de eerste helft van het boek alleen maar bezig met geld vergaren, en omdat hij niet weet dat hij acceptatie zoekt jaagt hij dat geld automatisch op allerlei manieren na die mensen om hem heen juist vervreemden. Zijn kerngedachte is namelijk: geld is het allerbelangrijkste, dus mensen komen automatisch op nummer 2. Halverwege het boek is die persoon eindelijk rijk, heeft hij alles wat hij wilde... En valt dan in een diep gat, omdat hij dan ineens beseft dat dit niet was wat hij nodig had. En in het vergaren van die rijkdom heeft hij juist iedereen tegen zich in het harnas gejaagd, misschien zelfs wel de mensen voor wie dat geld uiteindelijk bedoeld was. Vergelijke het met de traditionele vader die 60 uur per week werkt omdat hij denkt dat zijn gezin het geld nodig heeft, om dan na een scheiding en boze kinderen erachter te komen dat wat ze echt nodig hadden tijd met hun vader was. Vanaf die aha-erlebnis begint een nieuwe zoektocht, maar dan naar binnen, naar dat wat je werkelijk nodig hebt en hoe je jezelf moet gaan veranderen om je ware ik te verwezenlijken.

Misschien helpt het om zowel voor Prem als je hoofdpersoon eens een lijstje te maken met:
- Wat is zijn/haar verstandelijke/kunstmatige en dus foutieve doel in het leven/deze relatie:
- Wat is zijn/haar onderliggende werkelijke, essentiele behoefte :
- Welke externe obstakels zijn er die er voor zorgen dat je personage:
a) het verstandelijke doel niet meteen bereikt
b) de essentiele behoefte daaronder niet kan zien
- Welke interne blinde vlekken zijn er waardoor het personage:
a) het verstandelijke doel niet herkent als kunstmatig
b) de essentiele behoefte daaronder niet meteen kan vervullen
- Welke copingmechanismes heeft het personage zich aangeleerd om om die blinde vlekken heen te kunnen werken:
- Wat heeft die blinde vlek veroorzaakt?
- En waarom heeft je personage zichzelf juist dát copingmechanisme eigen gemaakt ipv alle andere?

Als je dat niet alleen voor Nina invult maar ook voor Prem, dan zou het kunnen dat ze voor de lezer gaan veranderen van wat oppervlakkige, negatieve mensen die niet echt te begrijpen zijn in hun daden, naar getroebleerde mensen die weliswaar ontzettend foute beslissingen nemen, maar tegelijkertijd sympathiek zijn omdat je snapt waar ze vandaan komen en ziet dat ze in essentie geen oppervlakkige mensen zijn. Je ziet onder hun oppervlakkige doelen als lezer namelijk al stukjes van de werkelijke, essentiele behoefte en ziet en dus ook zijn/haar ware ik onder al die verkeerde keuzes en oppervlakkige gedragingen. Zo krijg je zelfs een seriemoordenaar nog sympathiek.

**Geplaatst**: 05-08-20 10:24

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 05-08-20 10:24

Ja ik denk ook wel dat als je dit leest met het idee echt een boek te lezen wat een mooi verhaal is waarbij je je heel goed kunt inleven in de personen er wel nog aan te schaven is. Ik denk ook dat het lastig is om alle elementen er goed in te verwerken als je zo telkens een hoofdstukje schrijft zonder mogelijkheid om eerdere delen te editen. Voor mij persoonlijk is dit meer een soort verslag van de dag-achtig volgverhaal waarbij ik telkens graag wil weten hoe het weer verder gaat. Ik zit dan ook telkens te hopen op een update =)

Ik vind het heel goed wel van alle andere mensen in dit topic (met name de zeer uitgebreide feedback hierboven) dat ze tips geven om dit echt richting een boek te kunnen laten gaan. Maar persoonlijk lees ik het niet met die bril en ik stoor me dus ook niet zo aan alle dingetjes die beter hadden gekund (spelfouten, lastiger te ontcijferen wie wat appt in het verleden, niet helemaal uitgewerkte persoonlijkheden en gebeurtenissen). Ik ben gewoon benieuwd hoe dit verhaal verder loopt =P Waiting for the T...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-08-20 10:25

Geplaatst door de TopicStarter : 05-08-20 10:25

WoW xyzutu2, superthanks! Hier ga ik weer wat mee doen! Dankje

**Geplaatst**: 05-08-20 15:20

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 05-08-20 15:20

Meer!!! Het is super spannend haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-08-20 21:54

Geplaatst door de TopicStarter : 05-08-20 21:54

Ik heb echt geprobeerd wat met de tips te doen, maar het is lastig nu we midden in een "drama" zitten, haha.

Zal ook zeker aandacht besteden aan de leuke momenten :knuffel:

. Want het is zeker niet alleen maar drama en er komt ook zeker niet nog alleen maar drama :knuffel:

.

Een aantal mensen weten wel echt, echt, echt, heel erg de juiste conclusie al te trekken uit het verhaal, wow. Het is namelijk zoveel meer en ik denk dat je het mee moet maken om het te "snappen". Maar ik ga het proberen zo goed mogelijk te duiden, ook voor de rest.

Ik plaats hem toch gewoon.

Het Dam-incident - deel 2
Maandag 25 mei 2019

Ik heb geen idee hoe lang ik al in het toilet ben. “Rustig blijven, Nina” spreek ik mezelf toe, terwijl ik in de spiegel kijk en de tranen van mijn wangen dep. Wist Prem maar hoeveel ik van hem hou. En hoeveel pijn hij me doet. Kon ik hem maar duidelijk maken wat hij voor me betekent. Ik ben erg slecht in het tonen van affectie. Het is niet de eerste keer dat mannen denken dat ik niet oprecht ben. Ik pak mijn handtas op en loop terug. Het zal vast goed gedaan hebben dat ik weg ben geweest.

Als ik weer beneden ben, is er nog altijd geen teken van de fotograaf. Prem praat al lachend met de ober die zojuist het glaswerk opgeruimd heeft. Als hij weg is, vraag ik aan Prem of Varun nog komt. Aan de ene kant ben ik blij dat hij komt. Anders was Prem zeker weggegaan. En dat had een heel slecht einde betekend. Nu heb ik nog de kans er wat van te maken. Prem zegt dat hij Varun niet te pakken krijgt. De toon in Prem’s stem is nog steeds erg boos.
-“Volgens mij ben je dronken” sist hij me vervolgens toe. Wat je zegt, ben je zelf, denk ik, maar ik hou wijs mijn mond.

Intussen worden wat hapjes gebracht en ik spoor Prem aan wat te eten. Maar juist op dat moment gaat zijn telefoon over. Het is Varun. Prem’s gezicht klaart helemaal op. Ze praten Engels. Ik maak uit het gesprek op dat Varun er over een half uur is en zelf al gegeten heeft. Ik hoor Varun lachen en Prem lacht ook. Het is weer de Prem die ik ken en waar ik zo gek op ben.

Maar als hij ophangt, betrekt zijn gezicht.
“Weet je wat het met jou is, jij bent net Manuela. Zo negatief. Zo egoïstisch. Zo racistisch”. Eigenlijk zou ik er om moeten lachen. Want ik denk dat er niemand minder racistisch is dan ik. Maar juist omdat het zo onrechtvaardig voelt, voel ik de tranen in mijn ogen alweer prikken. Van de verhalen die ik tot nu toe gehoord heb, is het absoluut geen compliment dat hij mij vergelijkt met zijn ex.

De ober verschijnt aan onze tafel en we bestellen onze hoofdgerechten. Ik vraag of ze iets kunnen maken wat niet op de kaart staat, maar wel typisch Thais is, en ik hoor Prem al zuchten. De ober lacht en vindt het alleen maar leuk dat zo’n oer-Hollands meisje een traditioneel Thais gerecht besteld. Als de ober wegloopt, begint Prem weer te ratelen.
-“Het was een fout om je hier naartoe mee te nemen. Ik dacht dat je het leuk zou vinden. Maar het moet voor jou altijd maar luxe zijn. Wees toch eens dankbaar voor wat je krijgt. Wij hadden vroeger helemaal niets”. Wist Prem maar hoeveel moeite ik heb met eten. Wist hij maar dat dit een speciaal moment voor mij. Wist hij maar dat ik de hele dag naar het moment uitkijk om te mogen eten. Ik begin te huilen. En dit keer is het niet alleen per se om Prem’s beledigingen. Maar vooral om mijn eigen beslommeringen.
Prem’s telefoon gaat weer. Aan zijn toon hoor ik dat het Varun is. Hij is in de buurt. Snel ga ik nog naar het toilet om de tranen van mijn gezicht te deppen. Hopelijk wordt het toch nog wat.

Als ik weer beneden ben, is Varun net gearriveerd. Ik hoor hem en Prem hard lachen. Van de boze man van net is niets meer over. Prem stelt me aan Varun voor en we gaan zitten. Op dat moment wordt ook ons eten gebracht. Varun bedankt voor een glaasje wijn. Ik prik wat in mijn eten maar heb totaal geen eetlust.

Prem en Varun zijn gelijk in een geanimeerd gesprek verwikkeld. Tot mijn verbazing gaat het over alles behalve over een eventuele fotoshoot. Ze bespreken Prem’s laatste muzieksingle, de gezondheid van Varun’s moeder, zelfs het weer. Geen moment word ik in het gesprek betrokken, totdat Varun zich tot mij richt. Hij vraagt of ik Nederlands spreek en ik knik. Als hij over de fotoshoot begint, valt Prem hem in de rede.
-“Je zou toch eerst een fotoshoot doen met mijn dochter? Zullen we daar de details van doorspreken?”. Ik zie de twijfel in de ogen van Varun. Maar toch wendt hij zich weer tot Prem. Hij voelt zich duidelijk ongemakkelijk. Waarschijnlijk voelt iedereen zich op dit moment ongemakkelijk. Pas als Prem naar het toilet is, richt Varun zich tot mij.
-“Sorry” verontschuldigt hij zich. Ik wuif het weg. Ik ben allang blij dat Prem’s bui schijnbaar omgeslagen is. Varun en ik blijken het erg goed met elkaar te kunnen vinden. We lachen en ik voel me zelfverzekerd. Dit komt helemaal goed. Prem blijft langer weg dan gebruikelijk, maar op dat moment vind ik het helemaal niet erg.
-“Je bent echt een leuke meid” zegt Varun “ik dacht net dat je maar een stil en onzeker meisje was”. Ik lach.
-“Heb je iemand voor de visagie” vraagt Varun als Prem terug is. Ik lach en zeg dat ik dat zelf doe. Ik zie hem verbaasd naar mijn inmiddels door tranen verlopen make-up kijken en hij moet ook lachen. Ik heb het gevoel alsof hij aanvoelt wat er zich afgespeeld heeft.

Nadat Prem de rekening betaald heeft, lopen we met zijn drieën terug. Prem en ik richting de Uber-standplaats bij de Bijenkorf, Varun naar zijn auto. Nou ja, met zijn drieën? Prem en Varun lopen voorop. Terwijl Prem het woord voert, kijkt Varun een paar keer achterom.
“Ik ga waarschijnlijk naar Iran terug verhuizen” hoor ik Prem zeggen “ik heb een baan aangeboden gekregen”. Ik weet niet wat ik hoor. Ik heb hier nooit eerder over gehoord en ik voel een mix van angst opkomen. Is het dan echt over?

Bij de Nieuwendijk splitsen onze wegen. We nemen afscheid van Varun en ik ben gelukkig. Prem’s humeur lijkt compleet opgeklaard. We kijken hoe Varun uit ons gezichtsveld verdwijnt. Maar dan richt Prem zich tot mij.
-“Na vanavond wil ik jou NOOIT meer zien” sist hij me toe en hij beent weg.

to be continued

**Geplaatst**: 05-08-20 22:13

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 05-08-20 22:13

Huh? Hoe kan ze gelukkig zijn als ze net heeft gehoord dat hij waarschijnlijk terug verhuisd? Tenzij een onderbuik gevoel al aangeeft dat ze weg moet wezen bij deze man. Wat echt, wat een kl""tzak!