[VER] Een leven lang paarden!
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
- different1
- Berichten: 4017
- Geregistreerd: 12-10-10
Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-25 16:29
Witte paarden brengen geluk!
En dat deed ze, onze Pebbles...
Vanaf het allereerste moment was Sam verkocht en hoe hard ik probeerde om haar interesse voor het valkje aan te wakkeren, liep ze telkens weer terug naar de stal van mijn nachtmerrie hahaha, want wit en merrie waren 2 dingen die ik nooit zou kiezen!
En tijdens het proefrijden in de manegeles werd de knoop doorgehakt, de schimmel moest het worden!
Sam wilde onder geen beding nog proefrijden op de valk, en eerlijk is eerlijk, die viel in beweging ook erg tegen dus ik besloot mee te gaan in de keuze van Sam, tot groot verdriet van de manege-meisjes daar want het schimmeltje, toen nog Emmelie, was erg geliefd.
Eenmaal thuis werd ze omgedoopt tot Pebbles.
Pebbles had een lelijk hoestje, en is in Utrecht onderzocht waar bleek dat ze een behoorlijk ernstige longaandoening had, ze was dampig (tegenwoordig copd).
Een behoorlijke teleurstelling maar terugbrengen was absoluut geen optie voor Sam, dus we zouden er het beste van maken...
Destijds was het verzekeren van een paard vrij nieuw, maar Pebbles was wel verzekerd en werd afgekeurd als rijpony.
Ze kreeg ook een grote A op haar schouder gebrandmerkt.
Met een buitenstal, nat hooi of kuilgras en op zaagsel hebben we haar heel lang stabiel kunnen houden.
Maar slechte longen of niet, Pebbles was een enorm hete pony en Sam heeft er heel wat keren naast gelegen.
Zo braaf als ze was op de manege, zo pittig was ze als privé pony.
Omdat Pebbles zo heet was en flink kon bokken werd ze zo nu en dan bijgereden door een stalgenootje, maar Sam vond dat vreselijk want het was háár pony!
Toendertijd had je caps met een slap elastiekje onder je kaak, en later kwamen er kinbeschermers die je als een soort harnasje over je cap kon bevestigen.
Het was geen gezicht en het zat ook niet heel comfortabel maar het werkte...
Ze kreeg net wat meer vertouwen en kon Pebbles d'r gekke buien beter handelen.
Al snel begonnen de wedstrijdjes met Pebbles, eerst dressuur en later ook springen.
Ze hadden in de dressuur vaak de snelste tijd hahaha, want Pebbles bleef een driftig ding en vooral de galop ging erg hard!
Coming soon....
Deel 2: Kampioen!
- different1
- Berichten: 4017
- Geregistreerd: 12-10-10
Geplaatst door de TopicStarter : 16-11-25 15:11
Een veulentje... en vervolgens Kampioen!
Als je dan een leuke merrie heb staan, is het toch wel verleidelijk om er ook een veulentje bij te fokken.
We kozen voor de iets grotere, mooie donkerbruine hengst Oosting Edison.
Pebbles was in 1x keer drachtig en zo kon het aftellen beginnen!
Na 11 maanden waren alle tekenen van een naderende geboorte daar, en dus maakten we ons klaar voor een nacht waken.
Op een paar balen stro maakten we het onszelf zo gemakkkelijk mogelijk: dekentje mee, warme chocomel in een thermosfles en wat broodjes om de nacht door te komen.
Om het uur even in de stal spieken of er al wat te zien was, maar Pebbles kon ons behoorlijk foppen!
Als het veulen geboren zou zijn mocht Sam een dagje geoorloofd spijbelen van mij, maar helaas was er om 7.30u in de ochtend nog steeds geen veulen...
Sam moest helaas dus gewoon naar school, om een kwartiertje later alweer opgehaald te worden door mij: Pebbles had in de maximaal 20 minuutjes dat er niemand op stal was het veulen ter wereld gebracht!
Alles was goed gegaan, een mooi groot voskleurig merrieveulen.
Er kon maar 1 naam passend zijn voor een merrieveulen, een eervolle verwijzing naar Pebbles' eerste naam: Emmelie.
Zowel Pebbles als Emmelie gingen dat jaar ook mee op ponykamp.
Vervolgens hebben we een fijn huisje gezocht voor Emmelie en hebben we jaren later nog contact gehad met de eigenaresse, die vertelde dat ze was uitgegroeid tot een blonde vos en dat ze heel veel plezier met elkaar hadden.
Inmiddels was Sam wat groter en Pebbles wat wijzer, en groeiden ze samen uit tot een prachtige eenheid.
De prijzen op wedstrijden vlogen hun om de oren: ze wonnen de wisselbeker van de rijvereniging 3x en mochten deze beker behouden.
Ze werden provinciaal kampioen en daarnaast nog vele 1e prijzen t/m het M1 dressuur!
Daar liepen ze wel vast op de heetheid van Pebbles, de galop kregen ze niet genoeg verzameld...
Maar hun avontuur stopte hier niet, ze gingen springlessen volgen op de vereniging en ook wedstrijden starten.
Pebbles was alleen niet heel betrouwbaar: ze sprong alles of ze sprong niets hahaha!
Maar als ze wel sprong, was de 1e prijs zo goed als gegarandeerd...
- different1
- Berichten: 4017
- Geregistreerd: 12-10-10
Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-25 15:36
Hoofd-stuk?...
Pebbles was erg slim en vond zichzelf vooral erg grappig, soms tot grote ergernis van de volwassenen...
Maar Sam wilde geen kwaad woord horen over haar oogappeltje!
Zo was er die keer dat ik haar op de wasplaats zette, het hoofdstel afdeed en Pebbles haar kans schoon zag om te ontsnappen...
Ik hoopte dat ze zou stoppen bij het gras, maar ze had hele andere plannen: in volle galop ging ze richting de snelweg!
Pebbles bedacht gelukkig om het park in te rennen ipv de snelweg op, maar wat ging ze hard!
Onderweg kwamen wat helpende stalgenoten politie tegen, en nadat ze vlug de situatie uit hadden gelegd mochten ze instappen en zo werd de achtervolging met een politiewagen, inclusief zwaailicht, vervolgd.
Pebbles werd gevangen, werd gewassen en liep de volgende dag 3 winstpunten in 1 proef!
Pebbles had het tot kunst verheven om, als ze op wedstrijd moest, zich enorm goor te maken en ik was nogal van het "wat wit is, moet wit blijven"...
Dus toen ze compleet gewassen en de benen in het krijt, stralend wit, besloot om met 4 benen in de mestput te springen werd ik wel een beetje gek.
Sam kon het allemaal niks schelen, Pebbles was nu eenmaal Pebbles
Over de mestput gesproken: Pebbles stond vanwege haar longaandoening op zaagsel en dit kon toendertijd niet in de normale mestput maar mocht in de gierput waar een loopplank overheen lag.
Ik gooide de kruiwagen leeg en ipv achteruit terug te lopen, draaide ik, stapte naast de loopplank en zakte tot aan m'n broekrand in de gierput!
Met een koude slang de meeste viezigheid afgespoeld, en toen nog naar huis..
We woonden 7 hoog in een flat, je kan jezelf wel indenken hoe het geroken heeft in de auto én in de lift!
Peb had daarnaast ook een angst, althans als haar pet verkeerd stond, voor dingen laag boven haar hoofd.
Toen we 's avonds in het donker stonden te prullen met een pony die ab-so-luut niet d'r stal in wilde, was ik het zat en gaf d'r een schop onder d'r kont en scheurde mijn enkelbanden.
Kleinigheidje blijf je houden!
En ik heb haar met slecht weer ook eens in de trailer gezet, omdat ze weer eens weigerde haar stal in te gaan...
Over de trailer gesproken-> vervolg in de reacties!
- different1
- Berichten: 4017
- Geregistreerd: 12-10-10
Geplaatst door de TopicStarter : Gisteren, 16:21
Een opvolger voor Pebbles...
Omdat Sam inmiddels echt te groot werd voor Pebbles, en ze met haar voeten de balken uit de lepels tikte tijdens het springen werd het toch echt tijd voor een maatje groter.
Wederom via Alex een paardgefokte E pony gevonden, met springafstamming (ik meen een Grannus*Le Mexico).
Alex gaf hem mee met de woorden "kijk maar wat je ermee kunt, anders breng je hem maar terug".
Dit paardje, door Sam Mister Mexx gedoopt, was ontzettend lief in de omgang.
Helaas vertoonde hij tijdens het zadelmak maken serieus staakgedrag waardoor we naar de kliniek zijn gereden en helaas waren de foto's zo slecht dat er maar 1 eerlijke optie was en hebben we hem af te laten maken.
Intussen bleef ik wel contact houden met Alex en die wist een leuke, halve Gelderse, vos te staan bij een zadelmakmaker.
Deze vos, Nimble, was pas afgespeend van zijn moeder toen hij bij de trainer kwam.
Omdat de moeder een afstammeling van Ahoy was, die echt bekend stond om zijn brave nakomelingen (zie hoofdstuk 14) verwachtte we geen problemen.
Kwamen wij even van de koude kermis thuis hahaha!
Al bij de eerste kennismaking trapte hij me toen ik z'n box in stapte, maar ach, jongigheid...
Ook de eerste kennismaking tussen Sam en Nimble verliep niet soepel, hij maaide met z'n voorbeen en raakte Sam op d'r bovenbeen.
Het was absoluut geen liefde op het eerste gezicht.
De trainer gaf aan dat hij wel wat haver kon gebruiken, want hij was aartslui (behalve als hij rottigheid uit kon halen)...
Eenmaal thuis had de trainer zeker niet gelogen, dit paard was echt onnoemelijk lui!
Ook begonnen we kennis te maken met zijn grappen, zo sprong hij regelmatig uit de bak (om vervolgens op de gladde platen van de mesthoop onderuit te gaan).
Hij ontsnapte uit z'n stal en stond dan tussen de schapen, die in dezelfde loods stonden, en vond het erg grappig om de schapen op te tillen.
Hij heeft een kip vermoord die per ongelijk in z'n stal terecht was gekomen, stond geregeld met zijn voor- of achterbenen in de kruiwagen, wilde niet laden op de trailer, vocht met andere paarden in de wei en dit waren alleen nog de eerste maanden dat we hem hadden...
- Rocamor
-
- Berichten: 12414
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Een leven lang paarden!
Geplaatst: Gisteren, 20:13