Bokt.nl

Hoofdstuk 5 Waarom?

Ik had een geweldige tijd samen met Trust. We galoppeerden door de bergen, over het strand en sliepen samen onder de sterren. Ik stond op Trust zijn rug en plukte fruit en groente uit bomen en struiken. We dronken samen van het heldere water van het meer en genoten vol op van het leven. Tot die ene verschrikkelijke dag… Ik was bessen gaan plukken, zodat Trust even uit kon rusten, maar toen ik terug kwam lag Trust languit op de grond. Ik liet al mijn bessen vallen en knielde neer naast trust, maar helaas, zijn ogen waren dicht, Trust had mij verlaten… De hele dag huilde ik, ik had mijn beste vriend gevonden en weer kwijt geraakt… Ik hield van hem en ook hij is nu weg. Met een gierende ademhaling slenterde ik door het bos. Wat had het leven nu nog voor zin? Waarom zou ik nog willen leven? Toch niemand houd van mij, en diegenen die dat wel hebben gedaan, zijn overleden.. Ik zuchtte diep en zoog mijn longen vol lucht. Ik veegde mijn tranen af aan de rug van mijn hand, haalde het vastgeplakte haar van mijn gezicht en rechtte mijn rug. Ik moest mij is niet zo aanstellen! Eerst moest ik maar eens een slaapplek vinden. De takken knisperde onder mijn voeten en het begon te schemeren. Ik was eigenlijk doodsbang. Vrolijke muziek drong mijn oren binnen. Verbaasd keek ik naar rechts, daar waar het geluid vandaan kwam. Ik liep er naartoe en toen ik door de grote deuren ging, wist ik even niet wat ik zag. Overal vrolijke, dansende mensen, grote gekleurde lampen en tafels met hapjes, fris en alcohol. Ik liep naar binnen, maar veel tijd om te kijken had ik niet. Ik werd meegetrokken door een jongen die met mij danste. Vrijwel meteen trok ik mijn hand weg en liep verder. Nog een keer trok de jongen mij mee, nu liet ik het toe. Ik danste, maar niet van harte, nogsteeds was ik intens verdrietig. De jongen gaf mij een zakje, een glas wijn en gooide de inhoud van het zakje in mijn wijn, dat ik voorzichtig opdronk toen hij gebaarde het op te drinken. Toen het glas wijn op was, voelde ik opwinding opstijgen. Alles leek veel beter en mijn verdriet en zorgen waren weg. Ik danste en zoende met de jongen, ook al kende ik hem niet. Het was geweldig! Ik werd helemaal gek en danste met allerlei jongens. Vrijwel iedereen was dronken en vrolijk, ik vond het heerlijk. Ik weet niet wat de jongen in mijn wijn gedaan had, maar ik zou het zeker gaan vragen en nog veel vaker gaan gebruiken.

Pff wat een nacht gisteren. Ik opende voorzichtig mijn ogen. Mijn hoofd bonkte en de adrenaline stroomde nog door mijn lichaam. Nu zag ik pas dat ik in een zaal lag, de zaal waar ik gister zo uitbundig gedanst en gedronken had. Ik wist het zeker, vanavond was weer zo’n feest en ik ging er weer heen. Van de jongen had ik een paar zakjes gekregen. Voorzichtig had ik gevraagd hoeveel het kostte, maar hij zei dat het niks koste als ik met hem zoende. Zo gezegd, zo gedaan. De dag duurde lang, ik wachtte op het feest en toen het feest begon, dronk ik ontiegelijk veel en deed zelfs 2 keer een zakje in mijn glas. Het voelde of ik vloog, het was zo lekker. Alles vergeten en even helemaal losgaan! Na afloop voelde ik voldoening, geen stress. Eindelijk leefde ik! Waarom hadden papa en mama niks over feesten en drugs gezegd? Waarom hadden ze niet gezegd dat het zo vreselijk heerlijk was? Wat er daarna gebeurde weet ik niet meer, maar toen ik de volgende ochtend wakker werd, lag ik in een oude caravan, in een tweepersoons bed. Voorzichtig keek ik om. Daar lag een jongen? Hoe kwam die hier?! Maar sterker nog, hoe kwam ik hier nou weer? Waarschijnlijk was ik met mijn dronken kop mee naar huis gegaan met een van die leuke jongens. Voorzichtig kuste de jongen mij op mijn mond. Gadver, hij rook naar alcohol. Ik had hier geen zin in! Hij probeerde het weer, hij probeerde het zo hard dat het pijn deed, tot ik het echt genoeg vond en een klap gaf. “blijf van mij af..” siste ik door mijn tanden. De jongen werd bewusteloos en ik rende weg, weg van deze vieze plek en weg van alles wat ik fout had gedaan. Waarom had ik nou drugs gebruikt? Waarom had ik zo gedronken? Waarom had ik me als een vieze jongensverslinder gedragen… was Trust hier maar weer, of opa..
Het leven was somber, met hoogste en diepte punten, zag ik eindelijk in. Ik had mij ingeschreven op een universiteit en zocht een leuk, goedkoop huisje. Ik had bijna niets van mijn geld uitgeven omdat ik samen met Trust voor mijzelf had kunnen zorgen, en anders had ik altijd nog de bank en mijn spaarrekening. Ik kreeg een huisje toegewezen net buiten de stad, dicht bij het bos. Mooi, daar had ik mooie herinneringen, zoals dansen met opa, spelen met Trust en wandelen met mama en papa. Het huisje werd mijn droomhuis en op de universiteit deed ik het ook goed. Ik kon nu eindelijk alle energie en liefde stoppen in mijn werk. Toch was ik best alleen, zo in mijn uppie, dus kocht ik er ook nog een katje bij. Het diertje noemde ik Vanata. Ze was erg aanhankelijk en lag altijd bij mij. Nu kon ik mij aan haar hechtten, ik had sinds een tijdje, mijn leven weer onder controle. Het voelde prettig verder te kunnen met mijn leven en alles achter mij te laten.Vanata werd om de dag groter en sterker, maar bleef het onhandige poesje dat haar pootjes niet goed neerzetten en op haar rug viel, of trots naar mij keek en dan pal tegen de deurpost aanliep. Als dat gebeurt, komt ze naar mij toe, moet ik haar optillen en aaien, net zo lang tot ze zich in mijn armen in slaap genesteld heeft. Toen ik vertederd naar het poesje op mijn schoot aan het kijken was, kreeg ik een ideetje. Als ik mij de dierenwinkel nou eens een halsbandje en een touwtje kocht, zou ik misschien met Vanata kunnen wandelen! Ik wou net de deur uitgaan, tot ik een SMS kreeg, wat mijn hard sneller deed kloppen en mijn wenkbrauwen bezorgd deden fronsen.

**Geplaatst**: 14-08-13 13:18

Re: [VER] Ik Heb Iemand Nodig...

Geplaatst: 14-08-13 13:18

heel leuk geschreven maar ik vind dit heel erg onrealistisch wat er allemaal gebeurd het eenne moment is ze met dat paard helemaal gelukkig met paard ook niks aan de hand en opeens is ie dood en hoe ze zomaar iets opdrinkt zonder enige aanleiding. ik vind dit veel te onrealistisch sorry ik stop met volgen.

**Geplaatst**: 14-08-13 13:22

Re: [VER] Ik Heb Iemand Nodig...

Geplaatst: 14-08-13 13:22

Ik vind het een leuk verhaal maar het gaat nu wel erg snel, het ene moment zwerft ze door het bos en het andere moment heeft ze een droomhuis?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-13 13:23

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-13 13:23

renskesanne schreef:
heel leuk geschreven maar ik vind dit heel erg onrealistisch wat er allemaal gebeurd het eenne moment is ze met dat paard helemaal gelukkig met paard ook niks aan de hand en opeens is ie dood en hoe ze zomaar iets opdrinkt zonder enige aanleiding. ik vind dit veel te onrealistisch sorry ik stop met volgen.

Dat komt omdat ik van jullie zo snel moest schrijven

**Geplaatst**: 14-08-13 13:24

Re: [VER] Ik Heb Iemand Nodig...

Geplaatst: 14-08-13 13:24

Dan moet je ook rustig schrijven, het verhaal moet wel spannend blijven.

**Geplaatst**: 14-08-13 13:26

Geplaatst: 14-08-13 13:26

Leuk ! Ben nu al benieuwt naar het volgende deel !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-13 13:28

Re: [VER] Ik Heb Iemand Nodig...

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-13 13:28

Als het toch allemaal Zo onrealistisch is..