Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-03-13 13:37

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 02-03-13 13:37

Wederom is hoofdstuk 8 prachtig

ik koop het boek

Kan ik het vast aanvragen :')

**Geplaatst**: 02-03-13 18:45

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 02-03-13 18:45

ik wil ook pb!
ik hou van je schrijfstijl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-13 18:50

Re: [VER] Onrust

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-13 18:50

Ik stuur na het eten de pb'tjes, mijn laptop staat nu niet aan

**Geplaatst**: 02-03-13 18:59

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 02-03-13 18:59

Ik wil ook wel op je pb-lijst!

**Geplaatst**: 02-03-13 19:06

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 02-03-13 19:06

Ik vind het echt een leuk "boek"! Volgens mij sta ik op de PB lijst hihi!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-13 20:00

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-13 20:00

Ik heb, als het goed is, nu iedereen een PB gestuurd

**Geplaatst**: 02-03-13 20:27

Geplaatst: 02-03-13 20:27

Oeh oeh, mag ik ook op je pb lijstje?

Je hebt een hele fijne schrijfstijl inderdaad, en weetje wat leuk is? ik heb echt géen idee wat er gaat gebeuren!

**Geplaatst**: 02-03-13 21:17

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 02-03-13 21:17

Ik ga het stuk wat ik gister heb gekregen morgen lezen

Heb je vandaag weer een nieuw stukje?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-13 21:36

Re: [VER] Onrust

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-13 21:36

Nee sorry, ben bezig met een nieuw hoofdstuk, als die af is stuur ik hem

**Geplaatst**: 02-03-13 22:47

Geplaatst: 02-03-13 22:47

_Laura_ schreef:
Ik heb, als het goed is, nu iedereen een PB gestuurd

Mooi! Spannend verhaal ...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-13 00:18

Re: [VER] Onrust

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-13 00:18

Heb iedereen een PB gestuurd met het nieuwe hoofdstuk

Weet nog niet of dit het einde van het hoofdstuk is, ik ga morgen wel weer verder

**Geplaatst**: 03-03-13 14:28

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 03-03-13 14:28

Jaaaa vet spannend! ik was op de fiets en ik ging op mn mobiel, op internet, om jou stukje te lezen (eerst hopende dat ik een pb'tje had natuurlijk) want ik was zoo nieuwschierig!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-13 15:13

Re: [VER] Onrust

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-13 15:13

Echt leuk om te horen, dat soort dingen!

**Geplaatst**: 03-03-13 15:14

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 03-03-13 15:14

ik hoop dat er snel een nieuw stukje komt!

**Geplaatst**: 03-03-13 15:15

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 03-03-13 15:15

Ik vind het nog steeds een fantastisch verhaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-13 15:17

Re: [VER] Onrust

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-13 15:17

Dankjewel allemaal! Ik moet nu echt even hard natuurkunde leren, sorry

maar misschien ga ik vanavond verder en anders morgen.

**Geplaatst**: 03-03-13 19:23

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 03-03-13 19:23

Goed dat school voorgaat hoor! Laat je door ons niet opjagen, he!

**Geplaatst**: 03-03-13 19:43

Geplaatst: 03-03-13 19:43

School is belangrijjk! Wij hebben nog wel even geduld $*\%/*$

**Geplaatst**: 04-03-13 08:16

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 04-03-13 08:16

Bedankt voor je PB'tjes!! Verhaal blijft erg spannend! Wat hiervoor ook al gezegd is; geen idee wat er gaat gebeuren, het kan echt alle kanten op! Dat is leuk om te lezen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-13 17:08

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-13 17:08

Ik heb eindelijk weer tijd om te schrijven, dus ben nu bezig

denk dat ik het volgende hoofdstuk wel weer gewoon in het topic plaats.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-13 17:55

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-13 17:55

Ik had al een stukje van hoofdstuk 9 gestuurd via PB, maar hier is het hele hoofdstuk

Hoofdstuk 9

Ik word wakker van het geschreeuw van mijn vader. Mijn zusje heeft vandaag schoolreisje, ze gaat naar de dierentuin. Daarom moest ze extra vroeg opstaan. Zoals gewoonlijk schiet ze voor geen meter op, waardoor mijn vader waarschijnlijk gefrustreerd is geraakt en nu weer een woedeaanval heeft. Ik hoef de hele situatie niet eens te zien, dit soort dingen gebeuren zo vaak bij ons in huis dat ik kan ráden wat er aan de hand is.

Het knipperende rode lichtje op mijn nachtkastje leidt me af. Ik kom een beetje omhoog om te kijken hoe laat het is.
oliebol! Verslapen! Het is al 7:30 en ik moet om 7:45 naar school fietsen als ik nog een beetje op tijd wil zijn! Ik schiet mijn bed uit en ren naar de badkamer. Terwijl ik mijn pyjama krampachtig uit probeer te trekken zet ik alvast de douche aan. Als ik in de spiegel kijk schrik ik van mezelf. Ik zie er vreselijk uit. Afschuwelijk, afzichtig. De make-up onder mijn ogen is uitgelopen door het huilen gisteren, en het lijkt alsof mijn haar ontploft is. Blauwzwarte plukken steken overal op mijn hoofd uit. Geweldig. Ik heb nog een kwartier en moet mezelf nog opmaken, want zo kan ik niet naar school. Oké Hanna, denk na. Hoe ga ik dit zo snel mogelijk doen? Mijn ontbijt kan ik wel overslaan. Als ik gewoon extra hard fiets, dan red ik het vast wel. Ik draai de knop van de douche weer uit, want tijd om te douchen heb ik nu niet meer.
De borstel blijft een aantal keer in mijn haren steken, maar over het algemeen kom ik er redelijk doorheen. De plukken liggen nu plat tegen mijn hoofd. Ik doe een klodder haarmousse op mijn hand en smeer het in mijn haar. Met een masserende beweging verdeel ik het over mijn haar, wat er nog steeds uitziet als een oorlogsgebied. Ik probeer het zo goed mogelijk in model te brengen, maar als ik op de klok kijk en zie dat ik nog maar vijf minuten heb, laat ik het maar gewoon voor wat het is. Op de fiets zal het toch weer door de war gaan. Ik veeg mijn handen af aan de dichtstbijzijnde handdoek en sprint de badkamer uit. Mijn schooltas, zonder boeken erin, ligt nog onder mijn bed en mijn boeken liggen verspreid over mijn kamer. Lekker voorbereid weer. Ik zoek snel mijn agenda, die half uit elkaar gescheurd is door Achmed, één van de vele aanhangsels van Roy. Als een kip zonder kop loop ik door mijn kamer. Mijn ogen schieten heen en weer, tot ineens mijn blik valt op de prullenmand. Onderin zie ik de bloemetjesagenda liggen waar ik naar op zoek ben. Ik sla hem precies op de juiste bladzijde open, en kijk naar mijn rooster voor vandaag. Kunst, natuurkunde, geschiedenis, Nederlands en gym. Met een tussenuur tussen geschiedenis en Nederlands. Ik haat tussenuren, en vooral op vrijdag: dan hebben Noor en Feline aardrijkskunde terwijl ik niks heb.
Snel raap ik de boeken bij elkaar die ik vandaag nodig heb en prop ze in mijn rugzak. Dan loop ik zo snel mogelijk de trap af en zie daar mijn vader aan de keukentafel zitten. Als hij me binnen ziet komen met mijn rugzak, zie ik een klein glimlachje verschijnen om zijn mond. Ik heb geluisterd, ik heb aan hem toegegeven. Eigenlijk had ik het niet moeten doen. Maarja.
Ik zeg niks tegen hem.
‘Goedemorgen Hanna. Beetje laat, vind je niet? Ik zou maar opschieten als ik jou was.’
Probeert hij me nou te irriteren? Ik ga er niet op in. Wat hij ook zegt, ik wil niet met hem praten. Met op elkaar geknepen lippen pak ik een krentenbol uit de kast en stop hem in mijn rugzak, samen met een appel en een pakje koek. Ik ga het niet opeten, maar ik wil niet dat mijn vader nog meer heeft om over te zeuren. De vogeltjes vinden vast mijn koek heel lekker en die appel geef ik wel op de terugweg aan Chester.

Ein-de-lijk zit ik op de fiets. Ik ben wel vijf minuten te laat vertrokken, maar als ik een beetje doorfiets dan moet ik dat makkelijk kunnen inhalen. Bovendien verbrand ik dan meer calorieën. Ik ga staan op mijn trappers en trap stevig door. De wind waait door mijn haren, maar het voelt wel anders. ‘Vroeger’ voelde ik altijd een soort sluier van haren achter me aan wapperen, en nu is dat slechts een stuk of tien, vijftien centimeter.
Mijn weg naar school is best leuk. Avontuurlijk. Ik kom langs het dorp, waar aan het fietspad een dierenasiel gevestigd is. Elke keer dat ik daarlangs fiets, hoor ik het vrolijke, maar ook bange geblaf van de honden, en het getsjirp van de vogels. Dan heb je een eindje verderop nog de autosloperij en een stukje verder de fabriek.

De fabriek.

Nee. Nee!
Vandaag is mama’s sterfdag. Hoe kan ik dat nou vergeten zijn?! Ik ben al een uur wakker en heb er nog niet één keer aan gedacht! Mijn vader heeft er niks over gezegd, Lize ook niet. Niet eens een briefje achtergelaten of zoiets. Onmiddellijk voel ik een woede uit het diepste van mijn ziel opkomen.
Hou je in! Ik kan op dit moment geen stampij gaan maken, ik moet naar school. Als ik nog één keer niet op kom dagen heb ik echt een levensgroot probleem aan mijn broek hangen.
Ik probeer door te fietsen, maar mijn adem stokt in mijn keel en ik voel de tranen scherp prikken in mijn ooghoeken. Op een gegeven moment zie ik niks meer door mijn waterige ogen, en dan geef ik toe. Ik geef toe aan mijn emoties en laat me gaan. Ik huil met lange halen, de tranen stromen over mijn wangen als een waterval. Wat moet ik toch met mezelf… Mama zal niet trots op me zijn.
Maar goed dat op dit fietspad bijna geen mensen zijn, want ik schaam me dood. Mijn ogen zijn vast helemaal rood en opgezwollen, ik denk dat ik eruit zie als een zombie.
Nog vijf kilometer.
Met mijn verstand op nul fiets ik het belachelijk lange fietspad af tot ik eindelijk bij de kruising aankom, het punt vanwaar het nog precies één kilometer is tot mijn school. Ik voel de zenuwen in mijn buik. Hoe zal iedereen reageren op mijn haar, en op mijn kleding? Zullen ze gewoon hun oude ritme aanhouden of gaan ze eindelijk iets in me zien? Ik ben vooral benieuwd hoe Roy zich gaat gedragen. Na die actie in de stad ben ik nergens meer zeker van.

Ik zie door de ramen heen de grote witte klok in de hal van de school hangen. Nog twee minuten, ik moet het halen. Ik spring van mijn fiets en zet hem in het rek dat het dichtst bij de ingang staat. Dan ren ik naar binnen, het boeit me niet dat ik er belachelijk uitzie. Zolang ik maar op tijd ben. Ik druk mezelf door de groep zesdeklassers bij de kluisjes heen, en kom aan bij mijn eigen kluisje. O nee. Ze hebben met permanent marker op mijn kluisje ‘LAFAARD’ gekalkt. Wat een ontzettend warm welkom. Ik heb nu geen tijd om boos te worden, ik open mijn kluisje en gooi mijn jas en sjaal erin. Aan de binnenkant van het deurtje heb ik een spiegeltje hangen. Ik kijk erin en wat ik zie is nog erger dan wat ik had verwacht. Ik zie er écht niet uit. Maar ik moet nu écht naar de les. Dus ik doe mijn kluisje dicht en ren de trap op, en dan nog een trap. Uitgeput kom ik aan bij het kunstlokaal. De hele klas zit er al, lachend en kletsend. Maar als ik binnenkomt valt er een doodse stilte.
‘Zo Hanna, nog net op tijd!’ zegt mijn kunstdocente, mevrouw Jacobs. Gelukkig heb ik het eerste uur van haar, ze is altijd vrolijk en ziet er ook altijd kleurig uit. Door haar is vrijdag nog enigszins een leuke dag. ‘Ga maar snel zitten meis, dan kunnen we beginnen.’ zegt ze en ze maakt een gebaar waaruit ik kan opmaken dat ze niet boos is. Ze kijkt wel een beetje raar op van mijn haar en kleding, maar ze vraagt er niks over.
Ik loop naar het tafelgroepje voor het bureau van mevrouw Jacobs. Het lijkt alsof ik tien kilometer loop in plaats van tien meter. Ik voel de priemende ogen van mijn klasgenoten in mijn rug. Tot nu toe gaat het goed, niemand heeft iets gezegd.
Bij kunst mogen we zelf tafelgroepjes maken, dus dit is het enige vak waar ik bij Noor en Feline zit. Ik ga geruisloos zitten op mijn plek en pak mijn etui uit mijn tas. Noor en Feline glimlachen naar me. ‘Ik ben trots op je hoor,’ fluistert Noor.
Ik slik. Als het aan mij had gelegen was ik nooit naar school gegaan, mijn vader dwong me. Maar dat hoeven zij niet te weten. ‘En ik vind je kapsel best mooi!’ Ik hoor in haar stem dat ze dat niet meent en dat ze het alleen maar zegt zodat ik me beter voel. Feline knikt uitbundig.

Mevrouw Jacobs tikt met haar ring op het krijtbord om onze aandacht te krijgen. ‘Vandaag gaan we verder werken aan het thema ‘landschap’, jullie zijn vorige les hieraan begonnen. Deze les kunnen jullie volledig gebruiken om zelfstandig te werken. Ik moet tussendoor even weg, ik heb een dringende afspraak met een leerling. Maar ik ga er vanuit dat jullie jezelf wel kunnen redden. En schroom niet om hulp aan je klasgenoten te vragen. Zijn er nog onduidelijkheden?’ Met een vragende blik kijkt ze de klas rond. Niemand steekt zijn hand op, dus mevrouw Jacobs geeft het sein dat we mogen beginnen.
Ik heb nog niks aan die opdracht gedaan, want vorige les was ik er niet. Als ik zie hoe ver Noor en Feline al zijn, schiet ik in de stress. ‘Fee! Wat is de bedoeling?!’
‘We moeten een tekening van een landschap maken, en je mag zelf weten met welk materiaal je dat doet. Het mag van alles zijn, zelfs Oost-Indische inkt. Zo lang je maar een tekening maakt.’ antwoordt ze kalm. ‘Oja, het moet volgende les af zijn… dus ik zou er maar snel aan beginnen.’ zegt ze met een knipoog. Ik kijk naar mijn tafel, waar nog niks op ligt. Ik wil wel een goed cijfer halen, dus ik ga gewoon in mijn tussenuur verder werken. Dan heb ik meteen het ‘wat moet ik doen in mijn tussenuur’-probleem opgelost.

‘Mevrouw Jacobs, ik was er niet de vorige les dus kan ik misschien het vierde uur eraan werken in dit lokaal?’
‘Tuurlijk mag dat, meis. Ik hoorde dat je een aantal schooldagen gemist hebt, wat is daar de reden van?’ vraagt ze.
oliebol. Wat moet ik zeggen? ‘Ehm… ik was een beetje ziek.’ verzin ik. Ik ben ongelooflijk slecht in liegen, dus ze zal wel aan me zien dat het niet waar is. Ze kijkt me aan met een zachte blik, een blik van een soort medelijden. Maar bij haar vind ik het niet erg. Leraren als de Haan zijn gewoon eng als ze zo kijken, maar zij niet.
‘Gaat het wel met je?’ vraagt ze.
Wat moet ik zeggen…
‘Ja hoor.’ probeer ik te zeggen met een stalen gezicht.
‘Toch wil ik zo even met je kletsen, want het gaat niet goed met jou en dat zie ik. Ga nu maar snel aan het werk.’ zegt ze en ze knikt met haar hoofd richting een stapel tekenpapier.

Eigenlijk vind ik het niet zo erg dat ze aan me ziet dat het niet goed gaat. Misschien heb ik wel behoefte aan iemand om even te praten, misschien is dat juist wel goed. Maar of mevrouw Jacobs nou de geschikte persoon daarvoor is... Ik wil niet dat de leraren straks roddelend over mij in de lerarenkamer zitten.
Maar goed, nu even nergens aan denken en gewoon beginnen met tekenen. Niet dat ik kan tekenen. Als er één ding is waar ik slecht in ben is het wel tekenen. Ik snap ook eerlijk gezegd niet dat ik kunst heb gekozen.
Mijn potlood zweeft over het papier. Ik heb besloten een berglandschap te maken met veel donkere kleuren. Dat past wel bij mijn nieuwe stijl. Ik zit helemaal verdiept in mijn tekening als ik ineens weer de ring van mevrouw Jacobs op het bord hoor tikken.
‘Jullie hebben nog twintig minuten. Ik ga er nu even vandoor, maar ben over tien minuten als het goed is weer terug. Ik vertrouw erop dat jullie rustig kunnen werken!’
En weg is ze.

Ik richt mijn aandacht weer op mijn tekening, als ik plotseling achter me mijn naam hoor. Ik draai mijn hoofd met een ruk om en zie daar Roy staan met een paar anderen in een halve cirkel om hem heen.
‘Hee puistenkop. Dacht jij nou dat je stoer was in de stad? Nee hoor, dat heb je fout, je hebt het alleen maar erger voor jezelf gemaakt. Nu is Jacobs het lokaal uit, je lieve leraresje is er niet meer om je te beschermen. Nu is het tussen jou en mij.’
Ik verstijf. Dit meent hij toch niet? Ik had hem nooit aan moeten vallen. Nu gaat hij er persoonlijk voor zorgen dat mijn leven een hel wordt, als het dat nog niet was.
Hij loopt op me af, met een grijns op zijn gezicht. De jongens om heen hebben de tijd van hun leven. Stoer hoor, meelopen met de grootste klootzak van de school.
Ook al probeer ik niet bang te zijn, het lukt me niet. Ik deins achteruit maar hij komt steeds dichterbij. Dan haalt hij achter zijn rug een kwast vandaan waar een dikke klodder bruine verf op zit, en met een bulderlach duwt hij de kwast in mijn gezicht.

**Geplaatst**: 05-03-13 18:55

Geplaatst: 05-03-13 18:55

Goed geschreven weer!
Mag ik vragen waarom je het toch in het topic zet?
Teveel PB's? Hihi

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-13 20:15

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-13 20:15

Haha ja kostte best veel tijd om al de PB's te versturen. En ik heb een PB'tje gehad van een moderator dat ze mijn topic kan verwijderen als dit verhaal ooit uitgegeven gaat worden

**Geplaatst**: 05-03-13 20:23

Re: [VER] Onrust

Geplaatst: 05-03-13 20:23

Spannend ....

**Geplaatst**: 05-03-13 20:25

Geplaatst: 05-03-13 20:25

Wil je je verhaal ook naar mij pb'en?

Edit zie net dat je al gepost hebt