Ik denk dat ze nog wel zwanger raakt en dat ze dan ontvoerd gaat worden. of Jeff is een loverboy en haalt haar zo over over van alles voor te gaan doen dat net zoals clair wordt.. of ze raakt verslaafd aan de drugs en gaat ook dealen en mannen chanteren en dan gaat ze opgepakt worden door haar broer die politieagent is geworden
Anoniem
Geplaatst: 08-07-20 10:45
Je mag het er natuurlijk altijd zelf bij bedenken
Weet niet hoor, maar mijn eerste vriendje eindigde ook niet al na 2 logeerpartijen 'all the way'
*Roept om meer 'preutse' Boktmama's hier!*
Edit: laat maar, reactie van Ashleytjuhh beloofd niet veel goeds...
Het is onwijs warm dus heb ik een bikini en jurkje aan gedaan. Jeff zit in een korte broek met basebalshirt naast mij in de auto. Hij wilt ergens een 2 persoons tent kopen, zodat we nog een nacht in Zwitserland, maar dan aan het water, door kunnen brengen.
Na alles gekocht te hebben vinden we een mooie plek waar we onze tent op kunnen zetten. Eenmaal geïnstalleerd duik ik als eerste het water in. "Jij bent stoer!", zegt Jeff. "Het water is best fris."
Jeff zwemt naar mij toe en we besluiten voor de grap, onder water te kussen. Deze kus eindigt in een tongzoen en ik voel mijn benen week worden.
Jeff ziet dat ik te veel onder water raak, schrikt en tilt mij snel omhoog. Zijn sterke armen glinsteren van het water. "Streep, ik kan echt niet zonder jou", zegt Jeff terwijl hij mij, bijna treurig aan kijkt. Ik zie zijn lange natte wimpers met druppels water erin.
Die blauwe ogen van Jeff maken mij nog weker.
"Nou dat hoeft ook niet hoor", zeg ik terwijl ik naar hem lach en hem een kus op zijn mond geef. Even later zwem ik weg. Wat ik niet zie is dat Jeff mij op dat moment ernstig nakijkt..
Na het zwemmen besluiten we de omgeving te verkennen. We lopen langs een rotsachtig gebied met kleine watervallen. Zwitserland is werkelijk prachtig. Samen hand in hand met Jeff, voeld het alsof ik de hele wereld aan kan.
Bij een restaurantje nemen we een cappuchino. Eenmaal weer terug bij de tent zie ik allemaal donkere auto's staan. Ik weet niet of ik het goed zie, maar is dat niet de Mercedes van Jurgen?
Ik stoot Jeff aan en hij ziet het ook. "Nou dat lijkt mij stug", zegt Jeff...maar hij stopt wel gelijk met lopen. "Wat nu?" vraag ik, ik kijk Jeff met grote ogen aan.
Jeff ziet het, en hij wordt ook onrustig van mijn blik. "Ik ga naar het restaurant en vraag of iemand wil kijken of het om Jurgen gaat", besluit Jeff.
"Maar hoe leg je zoiets in het buitenlands uit en zorg je ervoor dat wij niet benoemt worden?", vraag ik.
Jeff denkt na...
"Ik ga alleen heen", zegt Jeff en jij gaat terug naar het restaurant. "Nee!", reageer ik resoluut. "Jij gaat niet alleen naar die engerd toe!" "Hij weet vast dat je met mij bent!" "Hij zal jou straffen!"
"Boeit mij niet!" zegt Jeff "Ga nu naar het restaurant, zie je zo."
Jeff loopt met ferme passen van mij weg...Ik wil hem nog tegen houden, maar dat weert hij geïrriteerd af.
Volledig in paniek ren ik naar het restaurant. Ik zoek een plekje in de hoek waar ik niet opval. Het doet mij enorm pijn Jeff achter te laten en ik weet niet goed hoe ik op de harde stoel moet gaan zitten, zonder dat dit ook pijn doet.
De spanning giert door mijn lijf en ik heb het gevoel dat alle mensen die hier zitten, ook aan mij kunnen zien dat het absoluut niet goed gaat. De vriendelijke bediende van de cappuchino, komt naar mij toe gelopen, maar het liefst blijf ik mij focussen op de plek waar Jeff vandaan zou moeten komen, als hij mij weer op komt halen.
Dan zie ik dat de bediende een kussen pakt, die eigenlijk onder mijn billen moet. Hij geeft mij een knipoog en ik probeer te ontspannen. Voor de vorm bestel ik een kop thee.
Ik blijf naar de plek staren waar Jeff vandaan zou moeten komen, maar wat duurt het lang...
Inmiddels zit ik aan mijn tweede kop thee. Ik durf niet naar binnen te gaan terwijl ik eigenlijk nodig moet plassen. Zodra Jeff terug komt, wil namelijk dat hij mij ziet.
Op het terras zie ik mensen komen en gaan. Nergens een spoor van Jeff te bekennen. Naar mate de tijd verstrekt merk ik dat ik nog onrustiger wordt. Inmiddels is er al ruim een uur voorbij. Ik bedenk dat Ik Jeff misschien moet redden.
Nogmaals kijk ik naar de plek waar Jeff vandaan zou moeten komen..
Doordat ik zo gefocust aan het kijken ben, heb ik niet door dat er iemand naast mij is komen te staan. Een onbehagelijk gevoel overvalt mij en ik krijg bijna geen lucht meer..