Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-20 08:38

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-20 08:38

Divers schreef:
Ik hoop niet dat je mijn opmerking als negatief ervaart, het was een punt van opbouwende feedback. Als je verhaal me niet interesseerde zou ik die moeite niet nemen, zo zou je het ook kunnen zien Ik lees in dit topic voor elke 'negatieve' opmerking minstens 10 reacties dat mensen willen dat je doorschrijft... Focus on the positive.

YES! Maar dat bedoel ik ook! Ik waardeer juist ONWIJS dat mensen tips geven

! De moeite nemen etc. Dus zeker blijven doen. Iedereen!

Maar ik las drie berichten van "ik ben afgehaakt", "ik ook" etc., en daar kan ik gewoon niets mee haha!

Soms ben ik ook niet helemaal tevreden (ben nogal kritisch op mezelf hahaha) en dan denk ik "zie je, ik kan er niks van" :))

. Echt stom. Van mezelf haha! Want als je niet probeert, wordt je niet beter ook!

Heb gisteravond wat anders weer geprobeerd dus probeer ik zo te plaatsen. Even nalezen straks, nog.

**Geplaatst**: 28-07-20 09:06

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 28-07-20 09:06

Ik vind het nog steeds een super leuk verhaal en volg het graag. Kijk uit naar de volgende update!

**Geplaatst**: 28-07-20 10:40

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 28-07-20 10:40

Ik volg ook nog steeds hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-20 12:46

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-20 12:46

WOEII doet me ZO goed!

Ja, misschien reageerde ik een beetje teveel uit emotie haha! Maar soms baal ik er ook van dat ik niet beter ben, haha, ofzo!

Maar nogmaals: tips dus juist SUPER leuk, maar blijf dan wel volgen haha, dan heb ik tenminste de kans er iets mee te doen haha

.

Het volgende eerste hoofdstuk had ik vorige week ook al klaar. Waarom heb ik dat dan niet gepost? Om de vaart erin te houden? De reden is dat ik zelf ook twijfelde, het langdradig vond, teveel appjes-tekst. Ik heb er wel wat in aangepast, maar het is gemakkelijker om met een schone lei te beginnen dan dingen aan te moeten passen heb ik gemerkt.

Het tweede hoofdstuk heb ik gisteren pas geschreven en probeerde ik een iets andere stijl uit. Ik ben benieuwd.

Instagram
Donderdag 4 apr 2019

Gisteren had ik afgesproken om met Prem buiten de deur lunchen. Hij kwam me ophalen van kantoor. Ik voelde me super onzeker. Ik heb me ’s ochtends wel 10 keer omgekleed. Toen hij appte dat hij onderweg was, keek ik nog snel in de spiegel. Ik had spijt van de keuzes die ik ‘s ochtends had gemaakt – in zo wel kleding als make-up. Zeker toen mijn collega een opmerking maakte dat ik er “kinky” uitzag in mijn laklederen broek. Ik kon wel door de grond zakken! Maar ik kon er verder niets meer aan doen. Het was niet zo dat ik een tas met reservekleding in mijn achterbak had liggen. Moet ik misschien maar gaan doen.

De lunch was gezellig. Nadat Prem me weer op werk af had gezet, stuurde hij ”jij zag goed uit vandaag. Jij hebt prachtige ogen....”. Mijn ogen! Ik snoof toen ik het las. Voor mij was het een bevestiging dat mijn lijf er niet goed uitzie. Ik durf al weken niet op de weegschaal te staan. Met weemoed denk ik terug aan een paar maanden geleden. Toen zat ik echt lekker in mijn vel. Het komt wel weer, hou ik mezelf voor.

-“Heee, je hebt weer een nieuwe Instagram” appt Prem me in de loop van de middag. Ik zit op kantoor. Ik heb geen idee hoe hij daar zo snel achter is gekomen, want ik heb hem echt pas net geactiveerd.
“Ja. Kan iedereen weer lekker een vertroebeld beeld maken van mijn bestaan” antwoord ik. Prem moet lachen.
Men ziet wel de splinter in het oog van een ander, maar niet de balk in zijn eigen oog denk ik.

“Het is toch jammer dat ik geen leuke foto’s van ons samen kan delen”. Ik stuur hem een foto die ik van ons had gemaakt toen we in het Amstelhotel sliepen.
-“We hebben allebei een gat on onze tanden”. Prem negeert mijn opmerking over het plaatsen. Het klopt dat we beide een spleetje hebben tussen onze voortanden. Op deze foto is dat goed zichtbaar.
“Hahahhaha ja gat in mijn tand, gat in mijn hand” app ik terug.

-“Lacht je telefoon ook terug” hoor ik opeens. Ik kijk op. Mijn collega kijkt me lachend aan. “Je zit zo naar je telefoon te lachen”. Ik word knalrood en lach verlegen terug naar mijn collega. Als iemand me, zoals Prem, door mijn telefoon aan het lachen kan maken, heb je een bijzondere klik. Toch?

Ik pak even later mijn telefoon weer en bewerk de foto van ons. Ik maak Prem’s gezicht blurry. Onkerkenbaar. Ik moet lachen en stuur hem de foto met de vraag of ik hem zo wel kan plaatsen.
-“ Oooh. Mooi werk. Maar jij ziet nog hte patroon van mijn overhemd”. Ik zucht. Ik weet niet of ik eraan toe ben om een geheim vriendinnetje te zijn.

Als Prem even later belt, vertelt hij dat zijn zoon morgen bij hem blijft slapen. Nou ja, ik kwam er achter toen ik vroeg wat wat we zouden afspreken. Prem zou “vrij” zijn, dus het valt me een beetje tegen. Ik voel me onbewust een oproepkracht. Die op mag draven als hij niets anders heeft. Ik had al “vrij” gehouden omdat ik ervan uitging dat we wat samen gingen doen. Niet dus.

Het had een welkome afwisseling geweest. Maar ik word weer op een zijspoor geplaatst. Story of my life denk ik verbitterd.
- “Maar ik kom zaterdag” zegt Prem. Ik denk dat hij mijn teleurstelling voelt. Of misschien voelt hij zich ook wel schuldig. “Manfred is ziek. Hij heeft zijn rib gekneusd met voetballen. Pijn pijn pijn.... Homo

. Hij is allen maar aan het klagen, klagen, klagen”. Opmerkelijk om je zoon homo te noemen.
“Hoe kan ik ooit mijn f*ckit-list afwerken als jij nooit kunt afspreken” vraag ik. Hou het luchtig Nina, hou het luchtig.
- “Heeee in mijn f*ckit list voor komende maanden staat onder andere een oratie houden, feest regelen, Manuela een schop onder de kont geven en op de straat zetten etc. Te lang

”. Prem weer niet wat een f*ckit list is. Ik ga hem ook niet wijzer maken. Dit is te grappig.
“Je bent een man. Dus je kunt hooguit 1 ding tegelijk. Ik zou Manuela even een toontje lager laten zingen”. Prem heeft vaak verteld dat ze ook zingt en ervan overtuigd is dat hun dochter haar zangtalenten heeft geërfd. “Die mag lekker bellen blazen in het zwembad.”

Ik denk aan onze doelstelling. Lol hebben. Beste uit leven halen. Samen leuker dan alleen. Ik moet dat in mijn hoofd houden.

In de avond rijd ik mijn paard. Nou ja, rijden? Hij rijdt eerder met mij. Ik stuur Prem een oortjesfoto. Na vijf kwartier rennen durf ik eindelijk de teugels te laten vieren.
“Kun je hier geen lekkere curry van maken?” schrijf ik erbij. “Zal ik het paard ruilen voor appartement in Amsterdam?”
-“Oooh. Serieus? Wat moet jij in Amsterdam doen zonder paard?

”
“Paard is vervelend. Dus dat is niet zo moeilijk”.
-“Wat bedoel jij? Wil jij gaan samenwonen??

Nu al?

”
“Ja daaggggg dan moet ik zeker elke keer in de kast gaan zitten als een van je kids voor de deur staat.”
Ik stuur hem een link van Funda. “Luxe herenhuis aan de Prinsengracht”.
-“Dit is betaalbaar. Maar beetje te snel..”
“Betaalbaar? Ik denk niet dat ik het kan betalen van de verkoop van dat wilde paard”.
-“You’re broke. But broke with cool shades”. Ik moet lachen. Ik ben trots op mijn collectie zonnebrillen.

Vervolgens krijg ik zeker 10 foto’s doorgestuurd. Als ik ze open, zie ik Manfred met Prem. Prem heeft nog veel haar dus de foto's zijn zeker 10 jaar oud. Ik voel nog altijd hoe de vrolijk kijkende jongen me nog niet zo lang geleden verafschuwd heeft en het doet pijn dat Prem daar totaal aan voorbij lijkt te gaan. Ik vraag Prem wat dit voor fotobom is.
- “Ik zocht de zonnebril foto. Rest is bonus” antwoordt Prem.
“Nu lijk je wel die narcistische paardenman” type ik erachteraan. Snel bedenk ik dat dat niet aardig is. Ik moet me niet mee laten slepen met mijn eigen negativiteit. Snel verwijder ik het bericht.
-“Jij had het over narcistisch paarden iemand. Nu verwijderd?”. Chips, te laat.

Het Paas-incident - deel 1 - de aanloop
24 april 2019

Niet alles loopt zoals gehoopt. Sommige dingen lopen zelfs totaal anders dan gepland. Wonder boven wonder zijn Prem en ik op dit moment nog bij elkaar. Hoge pieken, diepe dalen. Maar alles is gehuld in een wolk van onzekerheid.

We gaan met Pasen met de familie altijd brunchen. Tijdens een “hoge piek” vroeg ik of Prem ook mee wilde. Het zou de eerste keer zijn dat hij mijn familie zou ontmoeten. Ik was bang voor een afwijzing, maar gelukkig zei hij ja. En gelukkig vonden mijn ouders het ook prima. Het is al even geleden dat ik een manspersoon meenam naar een familiegathering.

“Prem gaat als het goed is mee naar onze familie-paasbrunch” appte ik Nienke. Ik vertelde haar dat ik nog steeds twijfels over hem heb, maar dat hij te leuk is om nu al te dumpen. En dat dat misschien ook wel komt omdat ik zelf niet superchill in mijn vel zit en daar ook zelf wat aan zal moeten doen.
-“Gewoon lekker mee door gaan” zegt Nienke daarop. Ik neem haar mening altijd erg serieus. Ze is een nuchter persoon en kent mij ook heel goed. Daarom is ze ook mijn beste vriendin.
“Ja soms denk ik van mwa maar ik wil hem nog niet missen. Ik vind dat wel k*t met zijn kinderen en ex maargoed... dat heeft bijna iedereen tegenwoordig”
-“Ach dat komt vanzelf allemaal goed toch. Jij hoeft die kinderen niet te plezieren”
“Nee maar is wel echt gedeelde aandacht, die kinderen gaan voor alles”. Emily stemt daarmee in.
-“Maar toch raar dat we allebei niet 100% happy zijn" zegt ze. Irritant, want we hebben het goed”. Misschien is het wel onze leeftijd bedenk ik me. De 30's/40's blues.
“Ik heb het idee dat ik 20 kg ben aangekomen en dat is helemaal niet waar maar omdat ik het zo voel voel ik me alleen maar k*tter. Laat mijn gevoel nog steeds erg afhangen van mijn gewicht en dat is k*t”. De tranen stromen over mijn wangen als ik dit zeg. Ik heb het gevoel alsof ik controle verlies en iemand word die ik niet wil worden.

Het is de zaterdag voor Pasen. Ik ben vrijdag nacht bij Prem blijven slapen. Prem vroeg me te helpen met het uitzoeken van een outfit voor Pasen – hij wil een goede indruk maken. Echt superlief! Maar het is maar een casual lunch en mijn familie is altijd vrij informeer.

Ik ging zaterdag middag shoppen terwijl Prem naar de voetbalwedstrijd van Manfred ging. Hij is niet OK volgens Prem. ’s Avonds kwam Prem mee naar mijn huis zodat we zondag samen naar de Paasbrunch konden. Zo ver ging alles volgens het plan.

Maar dan verandert alles. Als ik ’s nachts wakker word van Prem’s gedraai, zie ik dat hij op zijn telefoon zit. Hij kijkt zorgelijk.
“Ga slapen” zeg ik, lief bedoeld.
-“Je snapt dit niet, he” zegt hij nijdig. “Mauela heeft al jouw blogs doorgestuurd naar Man. ‘Kijk, met dit rare wijf date je vader nu’, heeft ze erbij gezet. Die jongen is totaal overstuur. Hij is 12, Nina, 12! Leest nu verhalen over hoe jij met andere mannen hebt gedate, gezoend etc.”.
“Maar ik had alle datingblogs al van mijn site gehaald na Dusseldorf” zeg ik. “Heeft ze ze dan allemaal gescreenshot?”. Prem knikt.
-“Dat mens is gek. De hel is losgebarsten. Sorry, Nina…

to be continued

Laatst bijgewerkt door astridastrid op 28-07-20 13:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-07-20 13:06

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 28-07-20 13:06

wat een k*t ex zeg niet normaal....

**Geplaatst**: 28-07-20 13:09

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 28-07-20 13:09

Wat een k*t streek, dit doe je toch je zoon niet aan. Dan heb je geen steekje los maar een hele kabelboom

**Geplaatst**: 28-07-20 13:16

Geplaatst: 28-07-20 13:16

Ik lees al een tijdje mee en vind de laatste post veel prettiger lezen dan de paar daarvoor wat toen voornamelijk leek te bestaan uit app berichtjes.

Dus ik zeg vooral zo doorgaan! Wel 1 puntje waar je wat mee zou kunnen doen nog. Het laatste stukje heeft erboven staan Het paas-incident. Er lijkt een hele opbouw te zijn naar de paas brunch met haar familie maar eigenlijk stopt het juist op het moment dat het incident volgens mij plaatsvind. ik had het juist heel interessant gevonden om dan meer van het incident te lezen en daarna ook vooral wat gebeurd er tijdens de brunch, gaat hij mee of is het zo ontploft dat hij naar huis gaat.

Wellicht kun je daar nog iets mee voor de volgende keer?

Verder leest het lekker weg en die ex, ik kan haar echt schieten maar Prem ook wel omdat hij het echt niet opneemt voor haar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-20 13:17

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-20 13:17

kiki1976 schreef:
Wat een k*t streek, dit doe je toch je zoon niet aan. Dan heb je geen steekje los maar een hele kabelboom

Erg he,
Blijkbaar is het haar meer waard om haar ex (Prem) en Nina dwars te zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-20 13:20

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-20 13:20

Tucktuck schreef:
Wel 1 puntje waar je wat mee zou kunnen doen nog. Het laatste stukje heeft erboven staan Het paas-incident. Er lijkt een hele opbouw te zijn naar de paas brunch met haar familie maar eigenlijk stopt het juist op het moment dat het incident volgens mij plaatsvind. ik had het juist heel interessant gevonden om dan meer van het incident te lezen en daarna ook vooral wat gebeurd er tijdens de brunch, gaat hij mee of is het zo ontploft dat hij naar huis gaat.

Wellicht kun je daar nog iets mee voor de volgende keer?

Ja haha, ik besloot hier te stoppen omdat het anders wat lang werd haha! Maar volgende keer ga ik weer verder waar ik gebleven was. Had het misschien beter “goede vrijdag” ofzo kunnen noemen (hahahahah). “Aanloop naar Pasen”.

Ja, misschien had ik ook wel even een skup onder mijn kont nodig, hoor! Het houdt me wel scherp

.

**Geplaatst**: 28-07-20 13:23

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 28-07-20 13:23

A vandaar, wellicht is het dan voor het lezen leuker als je anders bv het hele stuk naar een volgende keer doet. Dan leest het prettiger en zit je meer in het moment.

En iedereen heeft soms een schop onder zijn kont nodig

Ik ben heel benieuwd naar het volgende stuk!

**Geplaatst**: 28-07-20 13:46

Geplaatst: 28-07-20 13:46

Check het tweede stuk even, daar gebruik je de naam --- en de naam Nienke volgens mij voor dezelfde persoon?

Laatst bijgewerkt door F_T op 28-07-20 14:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-07-20 13:51

Geplaatst: 28-07-20 13:51

Ik vond het weer leuk lezen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-07-20 13:56

Geplaatst door de TopicStarter : 28-07-20 13:56

Femke_Tweety schreef:
Check het tweede stuk even, daar gebruik je de naam Emily en de naam Nienke volgens mij voor dezelfde persoon?

Aaahhh oeps val ik even door de mand haha! En ik had er al later 1 andere uitgehaald.

Ja, Emily moet ook Nienke zijn. Kan het niet meer aanpassen, helaas! STOM! Je bent in ieder geval wakker, haha!

**Geplaatst**: 28-07-20 14:05

Geplaatst: 28-07-20 14:05

astridastrid schreef:
Femke_Tweety schreef:
Check het tweede stuk even, daar gebruik je de naam --- en de naam Nienke volgens mij voor dezelfde persoon?

Aaahhh oeps val ik even door de mand haha! En ik had er al later 1 andere uitgehaald.

Ja, --- moet ook Nienke zijn. Kan het niet meer aanpassen, helaas! STOM! Je bent in ieder geval wakker, haha!

Ik had die eerste in eerste instantie ook gezien, en verbaasde me toen ik het net nog even checkte voor de zekerheid.
Maar daar zat jouw aanpassing al tussen.

Ik zal de naam in mijn post even anonimiseren.

Dan kun jij dat eventueel ook nog doen in je reply naar mij, en blijft het iig niet staan

**Geplaatst**: 28-07-20 14:11

Geplaatst: 28-07-20 14:11

Oeh!!! Meer meer meer!!!

**Geplaatst**: 28-07-20 17:21

Geplaatst: 28-07-20 17:21

astridastrid schreef:
Femke_Tweety schreef:
Check het tweede stuk even, daar gebruik je de naam Emily en de naam Nienke volgens mij voor dezelfde persoon?

Aaahhh oeps val ik even door de mand haha! En ik had er al later 1 andere uitgehaald.

Ja, Emily moet ook Nienke zijn. Kan het niet meer aanpassen, helaas! STOM! Je bent in ieder geval wakker, haha!

Je kunt temmen als het stiekem half-biografisch is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-07-20 12:46

Geplaatst door de TopicStarter : 29-07-20 12:46

Ik heb mijn best gedaan haha,
julie dagen me wel uit! Top! Schrijven is ZOveel moeilijker dan ik dacht :')

.

Ik hoop dat iedereen nu begrijpt met wie-wat zegt?

Dus:
-"..." als iemand anders wat zegt (ezelsbruggetje -> wijzende vinger, de ander zegt het)
"..." Nina.

Toch ook wel weer wat Appdingen, maar valt mee zo?

Hoop niet dat Nina zeurderig overkomt, of iemand om geen sympathie voor op te brengen valt. Maar wil gewoon een eerlijk verhaal vertellen. Niet een boek waar je per se sympathie voor iemand moet hebben.

Het Paas-incident - deel 2 - eerste Paasdag
Mijn hart gaat als een razende tekeer. Hoewel ik niets aan de situatie kan doen, voel ik me ontzettend schuldig. Door mij heeft Prem nu allemaal problemen. Hij wil er vast een einde aan maken. Aan de relatie, he. En het is mijn eigen schuld. Omdat ik zo nodig blogs wilde schrijven. Ik vind mezelf helemaal niet meer leuk.

“Wil je naar huis” vraag ik.
-“Nee, natuurlijk niet. Ik kan nu toch niets doen. Maar ik ga dit niet trekken, Nina”.
“Als je naar huis wilt, moet je gaan, hoor. Dat snap ik echt”. Prem geeft me een kus op mijn voorhoofd. Het is midden in de nacht. Het is rond 1 uur. Ik weet me totaal geen houding te geven. Prem maakt geen aanstalten om te gaan slapen. Ik draai me om en val niet lang erna in een onrustige slaap. Ik heb geen idee hoe lang Prem die nacht nog op zijn telefoon zit.

Het lijkt wel of er een nieuwe show begint als ik de volgende ochtend de gordijnen open. Prem is al wakker als ik mijn ogen open. Of misschien is hij wel nog steeds wakker. Ik vraag hem of de wind tussen hem en zijn kinderen al een beetje is gaan liggen. Hij negeert mijn vraag.
-“Er is iets vreselijks gebeurd in Iran. Aanslagen. Ook in de plaats waar mijn moeder woont. Er zijn kerken verwoest. Ik weet het allemaal niet, Nien. Ik ga ze eerst proberen te bellen. Ik lig te bibberen in bed”. Ik weet dat hij gevlucht is vanwege de oorlog. Het is voor mij een ver-van-mijn-bed show, maar ik voel zijn pijn en onzekerheid.

De Paasbrunch komt ongelegen. Ik had het begrepen als hij liever naar huis was gegaan. Maar hij wil per se mee naar de brunch. Dat vind ik natuurlijk wel heel leuk. Ik besluit uit bed te gaan om Pop uit te laten. Prem zegt dat hij zijn moeder en familie gaat proberen te bellen. Ik loop een extra groot rondje om hem de tijd te geven en duim dat het allemaal goed komt.

Als ik terug ben, is Prem duidelijk opgelucht.
-“Ze zijn veilig. Thank god”. Ik haal ook opgelucht adem. Prem vertelt dat hij alleen Baukje en Manfred nog niet te pakken heeft kunnen krijgen. Ik voel zijn onzekerheid. Ze zijn waarschijnlijk nog boos – nee, verbolgen – over mijn blogs. Ze zullen al wel op de hoogte zijn van de aanslagen omdat het wereldnieuws is. Het is toch ook hun familie. Zus, tantes, nichtjes, neven.

Ik vraag aan Prem of hij voor de brunch nog even meegaat naar mijn paard. Ik moet er toch heen en we zijn toch al ontzettend vroeg wakker. Prem knikt instemmend. Het lijkt hem leuk om mij te zien rijden.

Er is verder bijna niemand op stal – alleen het personeel. Terwijl ik rij – lees, mijn paard in bedwang probeer te houden – loopt Prem over het terrein heen en weer, druk bellend. Prem gunt me geen blik waardig. Ik kan me niet goed in hem verplaatsen, maar snap het volkomen. Als ik mijn paard later op stal zet, komt de staleigenaresse naar me toe.
“Er loopt een rare man over het terrein. Hoort hij bij jou? Ik vind het maar een rare vent”. Ik knik. Ik vergeet vaak dat hij "een buitenlander" is. Ik had ook gehoopt, nee, verwacht, dat hij bij mij in de buurt zou blijven maar op dat moment heb ik geen idee waar hij is.

Als we even later in de auto zitten op weg naar de Paasbrunch, is de sfeer gelukkig beter. Prem is meer ontspannen nu hij zijn familie gesproken heeft en weet dat ze veilig zijn. Van het drama met zijn kinderen lijkt ook niets meer over.
-“Morgen zijn ze de hele dag bij mij. Ik kijk er naar uit”. Ik glimlach. Als hij gelukkig is, ben ik dat ook.

Een half uur te laat komen we aan. Prem stelt zich netjes voor aan iedereen. Mijn vader probeert wat te zeggen, maar het is onverstaanbaar. Arme pap. We doen ons tegoed aan het lopend buffet, al neemt Prem dat wel heel serieus. Hij staat meer buiten het restaurant dan erbinnen. Ik laat het maar. Pas bij het toetje voegt Prem zich weer bij ons. Hij verontschuldigt zich en vertelt over de situatie in Iran. Mijn familie heeft daar natuurlijk alle begrip voor. Ze wisselen beleefdheden uit en het laatste nieuws over de aanslagen en ik ben op dat moment zo trots als een pauw. Trots dat ze het goed met elkaar lijken te kunnen vinden.

“Nien, ik ga wel gelijk naar huis, oke” zegt Prem als we terug zijn in mijn huis. Ik knik. Snel neemt hij afscheid en weg is hij. Pasen is nog maar net begonnen en ik zit al alleen denk ik, een tikkeltje egoïstisch.

“Wil je de foto’s van zaterdag sturen?” app ik hem in de middag. Prem had een foto gemaakt van Poppy op zijn bank. Alle foto’s van Pop zijn extra dierbaar. Prem stuurt ze. Ze zijn te gek!
“Helemaal Insta-proof” app ik terug.
-“Ze zullen alles herkennen. Man’s speelgoedzwaard staat ook op de foto”.
“Het was meer dat ik het een toffe foto vond. Niet dat ik hem wilde plaatsen. Maar laat maar”.
-“Yes. Freaking kids. They are testing my patience. Too much oliebol going on. I know. Just do what you want. The world doesn’t need to know everything”. Ik voel me net een geheime minnares.

Het Paas-incident - deel 3 - tweede Paasdag
Ik heb niets meer gehoord van Prem. Niets! Heel vreemd.
De hele dag post hij al op Facebook en Instagram hoe leuk hij het heeft. De kinderen krijgen cadeaus, er wordt een luxe lunch aangerukt… Er lijkt niets over van de bedomde stemming waar hij gisteren in verkeerde. Van de “gebroken” man zie ik niets meer terug. Natuurlijk ben ik daar blij om, maar het voelt ook een beetje wrang.

Ik ben op bezoek geweest bij mijn oude paard. En dat viel me heel erg zwaar. Hij was ontzettend in zichzelf gekeerd. Zijn hoeven zagen er niet uit. Zijn zadel lag voor geen meter. De bak waarin ze reden was zo zwaar als de sahara... Ik had hem het liefste mee terug genomen. Ik heb de hele terugweg gehuild en voelde me enorm schuldig.

“Deafening silence.....” appt Prem in de avond. Hij heeft net een foto op Facebook gezet dat hij bij de Harbourclub gegeten heeft. “I am worn out - i am lonely i wanna cry ....... Ik heb mijn moeder gebeld. Heftig maar rustig” appt hij er achteraan.
“Ik had een onwijze poedersuiker in verband met mijn oude paard". Ik had Prem verteld dat ik erheen zou gaan. "En ga erg slecht op mensen die niks van zich laten horen/ geen interesse tonen" app ik er wrang achteraan.
-“Paar vrienden van de familie gedood in Iran. Was ook niet in top mood”.
“Maar je hebt het gelukkig wel een leuke tweede paasdag gehad” app ik verbitterd.
-“Eerste paasdag ook, vrijdag en zaterdag ook. Er is te veel gaande. Familie, kinderen, Iran enz enz. Bit too much. Sorry dat ik jou hierin trek. Hope you are well. X P”
“Heee, we gingen toch samen super veel plezier hebben en toffe dingen doen zonder gezeik?"
-“Ja zeker. Jij bent echt leuk. Maar te veel issues around me, te veel verdriet, te veel boosheid, te veel achterbaksheid.... Just not fair”.
“Haha ik weet niet, this all confuses me

(“
-“Ik ben ook behoorlijk in de war”. What a mess. X”

Als ik toen had geweten wat er nog zou komen, is de rotzooi van die dag slechts een propje in een onberispelijk huis.

to be continued

**Geplaatst**: 29-07-20 13:15

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 29-07-20 13:15

Prima en duidelijk te volgen hoor TS.
Maar soms gaan alle radars wel af, pfffff

**Geplaatst**: 29-07-20 13:32

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 29-07-20 13:32

oehhhhh je sluit echt af met een cliffhanger

meerrrrrrrr

**Geplaatst**: 29-07-20 13:36

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 29-07-20 13:36

Fijn geschreven dit stuk! Ben benieuwd hoe het verder loopt, als dit al ‘niets’ blijkt te zijn.. haha.

**Geplaatst**: 29-07-20 13:42

Geplaatst: 29-07-20 13:42

Ik vind de appjes een heel stuk beter te volgen nu! Met de streepjes en het feit dat je "..." schrijft Prem, ertussen zet af en toe. +:)+

En oef wat een cliffhanger zeg! Ik word heen en weer geslingerd tussen medelijden voor Nina, medelijden voor Prem, haat voor Nina en haat voor Prem

**Geplaatst**: 29-07-20 13:43

Geplaatst: 29-07-20 13:43

oeh! Dit stuk is goed! Ik hou ervan als verhalen ook eindigen met een cliffhanger. Woops had het nog over de vorige post. Zal nu het nieuwe stuk gaan lezen.

**Geplaatst**: 29-07-20 13:50

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 29-07-20 13:50

Meeerrr please!

Heel spannend weer!
Prem maakt me echt boos :')

**Geplaatst**: 29-07-20 13:51

Geplaatst: 29-07-20 13:51

Dit stuk was echt heel fijn te lezen en ik ben nu zeker benieuwd naar meer! Lekker bezig TS!

**Geplaatst**: 29-07-20 13:57

Geplaatst: 29-07-20 13:57

Momo94 schreef:
oeh! Dit stuk is goed! Ik hou ervan als verhalen ook eindigen met een cliffhanger. Woops had het nog over de vorige post. Zal nu het nieuwe stuk gaan lezen.

Ook een heerlijke cliffhanger!! $*\o/*$