[VER]Gebroken
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- Anoniem
Geplaatst: 07-12-20 21:05
Ik hoop gewoon dat ze snel beseft dat er maar één ding is wat haar in deze slechte relatie houdt, en dat dat haar eigen conflictvermijdende gedrag is, want als je nooit eerlijk uitkomt voor wat je raakt, zal niemand je ooit kunnen geven wat je nodig heeft, zelfs de liefste mensen niet. Heel zwart-wit gezegd doe je daarmee eigenlijk iedereen in je omgeving tekort, zelfs de andere helft in een moeilijke relatie.
Ik denk dat ik het ook met Askja eens ben. Prem is tegenwoordig vrij onaantrekkelijk in alles wat hij doet en Nina geeft hem steeds het voordeel van de twijfel, maar dat werkt alleen als de balans klopt. Bijvoorbeeld: A blijft in een rotrelatie met B zitten, want niemand anders geeft haar zoveel aandacht/geld/fysiek contact/status, dus als ze niet eenzaam oud wil worden dan moet ze wel bij B blijven....
Ook al is vriend B altijd nasty/onbetrouwbaar, als lezer snap je dan prima waarom ze bij hem blijft als je die redenen regelmatig weer ter sprake brengt. Maar als vrijwel elke andere man die voorbij loopt haar overspoelt met complimenten, haar bijzonder aantrekkelijk vindt, het hof maakt en eigenlijk ook meteen een date met haar wil, dan is voor de lezer al snel de balans zoek. Want als A inderdaad zulke superkrachten heeft in het aantrekken van geweldig relationship material, waarom settelt ze dan voor nasty B?
Hoe meer leuke en geinteresseerde mannen je richting A gooit (misschien om te bewijzen dat de slechte relatie met B totaal niet aan haar ligt?), hoe moeilijker het voor de lezer wordt om te begrijpen wat ze nog met B doet. Tenzij je een supergoede psychologische reden geeft waarom dit zo in A's hoofd werkt, maar anders verschuift de balans van 'ik snap helemaal waarom je zo verschrikkelijk vast zit in die onmogelijke relatie maar je kunt zoveel beter en ik hoop dat jij dit ook snel ziet!!!' naar 'wat is er eigenlijk mis met jou als je wordt overspoeld met leuke mannen maar je toch krampachtig blijft vasthouden aan de minst geschikte van allemaal?', en dat is misschien niet het verhaal dat je wilt schrijven.
- astridastrid
-
- Berichten: 5821
- Geregistreerd: 08-04-02
- Woonplaats: Warmond
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-20 21:21
Soms voel je je gewoon enorm verbonden met iemand en kun je niet met ze leven en ook (nog) niet zonder ze: Nina was doodongelukkig toen het uit was. Dan wegen de leuke momenten, de onzichtbare dingen dus blijkbaar zwaarder dan de minder leuke.
Het is de som van alles samen.
Ik ben nu gedetailleerd maar denk: kan altijd nog delen eruit laten.
- loveslimpie
-
- Berichten: 1756
- Geregistreerd: 06-04-10
- Woonplaats: Eindhoven
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 07-12-20 21:49
- Zertab
-
- Berichten: 14279
- Geregistreerd: 05-02-11
- Woonplaats: Brabant
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 07-12-20 22:01
- pmarena
-
- Berichten: 51774
- Geregistreerd: 09-02-02
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 08-12-20 08:36
- Malbec
- Berichten: 1965
- Geregistreerd: 09-06-10
- Woonplaats: Gorinchem
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 08-12-20 10:31
Ik vond het goed geschreven, maar ik heb geen idee wat ik van deze gedachtengang van Nina vond.
Had heel erg het idee dat ze bevestiging zocht(?) over haar uiterlijk, ofzo.
Kan mijn vinger er niet zo goed op leggen.
- xPabloBokt
- Fotograaf
-
- Berichten: 10302
- Geregistreerd: 15-06-12
- Woonplaats: Helmond
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 08-12-20 10:33
In plaats van dat hij gewoon even trots is op zijn mooie vriendin. Ik heb zo'n hekel aan jaloers gedrag.
- pmarena
-
- Berichten: 51774
- Geregistreerd: 09-02-02
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 08-12-20 11:12
Ik kan me best voorstellen dat hij dat niet kan waarderen dat ze steeds met andere mannen de hort op is...en dat zijn ex en kinderen en anderen dat ook zien.
Terwijl het vanuit Nina gezien vrij onschuldig is
- Malbec
- Berichten: 1965
- Geregistreerd: 09-06-10
- Woonplaats: Gorinchem
Geplaatst: 08-12-20 11:22
pmarena schreef:Nouja, op zich is het misschien ook wel een beetje apart, dat wanneer je met iemand op stap bent, je elke keer als hij even zijn hielen licht met een ander staat aan te pappen.
Ik kan me best voorstellen dat hij dat niet kan waarderen dat ze steeds met andere mannen de hort op is...en dat zijn ex en kinderen en anderen dat ook zien.
Terwijl het vanuit Nina gezien vrij onschuldig is
Ja dit inderdaad ja.
- Sintara
-
- Berichten: 8452
- Geregistreerd: 07-03-18
- Woonplaats: Denemarken
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 08-12-20 11:29
Dus daar zoek ik niks achter
- PoelieWoelie
-
- Berichten: 4717
- Geregistreerd: 08-12-04
Geplaatst: 08-12-20 11:47
astridastrid schreef:Ik kijk nu Breaking Bad en lees ook veel boeken en eerlijk gezegd denk ik ook vaak: waarom blijven de stellen in Godsnaam bij elkaar? En niet alleen op TV (GTST) overigens.
Soms voel je je gewoon enorm verbonden met iemand en kun je niet met ze leven en ook (nog) niet zonder ze: Nina was doodongelukkig toen het uit was. Dan wegen de leuke momenten, de onzichtbare dingen dus blijkbaar zwaarder dan de minder leuke.
Het is de som van alles samen.
Ik ben nu gedetailleerd maar denk: kan altijd nog delen eruit laten.
Het is soms heel moeilijk om onderscheid te maken tussen liefdesverdriet omdat je DIEGENE mist en liefdesverdriet omdat je IEMAND mist. Achteraf, als je je eigen weg vervolgd hebt, is dat vaak ineens kraakhelder.
Nina wil overduidelijk niet alleen zijn.
- ins_vanbree
-
- Berichten: 80
- Geregistreerd: 03-07-20
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 08-12-20 18:09
- astridastrid
-
- Berichten: 5821
- Geregistreerd: 08-04-02
- Woonplaats: Warmond
Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-20 14:12
Natuurlijk probeer ik langzaam wel de characters te vormen, maar dat valt nog niet mee. Ik leer best veel van Breaking Bad, daar zie je ook steeds dingen terugkomen maar ook langzaam de personen veranderen en daarbij ook je empathie voor een personage. Lastig! Daardoor zit ik wel te worstelen met dit stuk, maar plaats hem gewoon zo - niet mijn beste/ spannendste stuk maar a la (daarom durfde ik hem gisteren niet te plaatsen
maar ik vond even geen andere manier om die twee dingen te verwerken).Volgende stuk wordt weer
En ga ik weer op een heel andere manier schrijven. Ik ga proberen vanuit de derde persoon.
xPabloBokt schreef:Hmm, dat had ik niet zo. Prem is gewoon een oude chagrijn en ze wil gewoon plezier hebben. Waarop Prem zich als een jaloerse trut opstelt.
Haha, precies! Er zit niet zoveel achter. Nina danst niet met een ander omdat ze Prem jaloers wil maken, maar gewoon omdat ze lol wil hebben.
Soms zie je opeens dat je een ander niet "nodig" hebt voor je eigen geluk, en daar begint je geluk pas echt.
Gisteren moest ik opeens denken aan Sex and the City en ik vond veel overeenkomsten (onbewust!). Prem is Nina's Mr. Big (of althans, dat denkt ze nu nog).
Carry is ook een flirt en dat maakt haar ook nog geen manisch, gekrenkt, iemand-met-een-verleden die naar de psycholoog moet.
Dus niet teveel nadenken erover, al heb ik wel weer een stuk erin verwerkt erover. Hoop dat dat (weer) wat (meer) duidelijkheid geeft.
PoelieWoelie schreef:Het is soms heel moeilijk om onderscheid te maken tussen liefdesverdriet omdat je DIEGENE mist en liefdesverdriet omdat je IEMAND mist. Achteraf, als je je eigen weg vervolgd hebt, is dat vaak ineens kraakhelder.
Nina wil overduidelijk niet alleen zijn.
Heel mooi gezegd en helemaal waar
.29.
Zaterdag 23 november 2019
Zo, weer iets om aan mijn lijst met vaardigheden toe te voegen, denk ik voldaan als de laatste klanken van de hofdans geklonken hebben. Ik kende de quadrille alleen van naam – en van het debutantenbal op TV – en dat ik hem nu hier gedanst heb, is iets wat ik nooit verwacht had. Hoewel Wybe nog verder met me wil dansen (het feestgedruis is weer overgegaan in stijldansen), maak ik een kleine buiging - dat hoort er tenslotte bij, volgens mij - en verontschuldig ik me om naar Prem te gaan. Het laatste wat ik op dit moment wil, is gedoe met mijn nog altijd boos kijkende vriend.
Als ik bij de bar ben en mijn armen op zijn schouders leg, schud hij ze woest van zich af.
“Ik heb hierachter ook staan dansen, hoor” zegt hij boos, “met een hele knappe vrouw”. Ik lach amicaal. Ik weet dat het niet waar is - en wat dan nog.
“We gaan” zegt hij resoluut en eigenlijk vind ik het ook wel welletjes geweest.
“Ik heb honger” verzucht ik. Ik had voordat we weggingen wel wat kleins gegeten, maar rode wijn werkt niet alleen op mijn humeur, maar ook op het hongergevoel. Prem had niets gegeten want die was bang dat het op zijn stem sloeg of zoiets.
Opeens zie ik bij Prem ook een glimlach doorbreken. “Ik heb ook honger” zegt hij.
Als Prem gedronken heeft, is hij niet te genieten, als hij honger heeft ook niet, maar de combinatie is werkelijk explosief. Niet alleen voor Prem, trouwens.
Onderweg stoppen we bij de bezinepomp aan de A4, bij het wegrestaurant en terwijl ik in de fel verlichte shop loop, komt opeens de sterrenchef in mij naar boven.
“Zal ik een nacho-schotel maken?”, en ik vervolg, zonder Prem’s antwoord af te wachten: “ja, dat ga ik maken”. Ik vladder aangeschoten door het kleine winkeltje en koop van alles wat maar eventueel bruikbaar is om aan mijn creatieve uitspatting te voldoen. Prem kijkt lachend toe terwijl hij met zijn hoofd schud.
Als we thuis zijn, pakt Prem zijn zeurmoment over mijn huis weer op.
“Wat is het een rommel, wat is het vies, bla bla bla”. Deed het me eerder op de avond nog pijn (het is mijn huis, mijn thuis, een plek waar ik trots op ben), sta ik er nu opeens heel anders in.
“Prem, weet je nog hoe je je voelde toen je erachter kwam dat Manfred foto’s rondstuurde van jouw huis? Dat het zo vies zou zijn? En vervolgens Baukje ook? Besef je dat je nu precies hetzelfde doet?”. Prem kijkt me sprakeloos aan, alsof hij er even over na moet denken. Vervolgens gooit hij morrend de “troep” (papiertjes die op de bank lagen) weg en gaat zitten, terwijl ik een nog grotere rotzooi aan het maken ben in de keuken.
Het maakt niet uit; in een huis moet geleefd worden. En het resultaat is wat telt en pas als we beide onze mond vol hebben met mijn favoriete after-wijn food, is de rust wedergekeerd en niet veel later vallen we, dicht tegen elkaar aan liggend, als een blok in slaap.
Zondag 24 november
“FU*CK!” roep ik, als ik de volgende dag wild in mijn huis rond ren, “ik kan nergens het bonnetje van die andere jurk meer vinden! Het is een jurk van EUR200! Nu kan ik hem niet meer terugbrengen!”. Ik trek van alles uit kasten en laden en het wordt alleen maar een grotere troep. Boos open ik de badmakerdeur waar ik Prem naakt vind: hij is zich aan het scheren.
“Jij hebt gisteren mijn bonnetje weggegooid” beschuldig ik hem, zonder dat hij weet waarover het gaat.
“Ik heb niks…” verweert hij. Maar ik weet het zeker en ik denk dat ik Prem ook aan het twijfelen gebracht heb. Want even later trekt hij de vuilniszak uit de oranje emmer en begint erin te wroeten, vergezeld door luid gemopper. In het begin kan ik er wel een beetje om lachen, totdat hij me weer pakt op mijn zwakste plek:
“…en jij wilt een kind van mij” bijt hij me toe, nog altijd met zijn handen in de vuilniszak. Vanuit het niets begin ik opeens keihard te huilen en plof ik op bed neer. Dit doet ZO’N pijn! Prem draait zich verbaasd naar me om, alsof hij nog altijd niet snapt wat voor impact het heeft.
“Het is toch ook vies” zegt hij verontwaardigd. “Ik lijk wel een zwerver. Je bent een vies mens”. Ik kijk, met een betraand gezicht op en opeens moet ik door de tranen heen lachen.
“Je zit met je handen in een vuilniszak. Het is toch logisch dat dat vies is?” Prem kijkt verbaasd naar mij, omdat ik zit te lachen en te huilen tegelijk.
“Weet je zeker dat het hierin zit?” vraagt hij nogmaals, nu vriendelijker, waarna ik opeens een ingeving krijg en mijn portemonnee pak, waaruit ik vervolgens het bewuste, duivelse bonnetje tover, wat ik triomfantelijk omhoog houd. Prem begint weer te morren terwijl hij alles weer in de vuilnisemmer schikt, terwijl ik weer op bed plof. Nog altijd als Prem over ons kindje begint, lijkt het alle energie uit me te trekken.
“Wat lig je daar nu?” vraagt hij even later, iets blijer: “sta op, we gaan naar Noordwijk. Lunchen aan het strand. En ik trakteer want ik heb zojuist EUR200 bespaard”.
Ik moet lachen en kijk naar Prem, die inmiddels alweer even zijn handen onder de kraan heeft. Waaraan herken je de ware eigenlijk? Waaraan herken je de man met wie je oud wilt worden? Aan zijn empathie of aan een zekere gezamenlijkheid? Aan hartstocht of aan comfort? Want, ook al zou ik Prem verlaten, dan is er nog een ander punt: ik kan wel wachten tot ik door de bliksem getroffen word, maar misschien bestaat de man die dat bij mij veroorzaakt wel helemaal niet. En dan ben ik straks 50 en ben ik nog altijd alleen. Dus dan kan ik beter maar genieten van wat ik heb.
We blijven de hele middag in het zonovergoten Noordwijk, we lunchen bij Alexander Beach (he jammer, geen broodjes geitenkaas – alleen futuristische vegan poke bowls enzo), we nemen koffie (met bonbons) in de van Diepingenlounge bij Huis ter Duin en sluiten af met een borrel in mijn geliefde Koffiehuis, waar niet alleen de eigenaar verbaasd opkijkt dat ik weer met Prem binnen stap.
Als Prem voor mijn huis stopt om me af te zetten (“nee, ik ga niet mee naar binnen, ik moet gaan”) vist hij zijn telefoon uit zijn zak.
“Hè?????!!!!!!???????” roept hij verbaasd uit, terwijl hij mij zijn telefoon onder de neus drukt, waarop ik Baukje’s Instagram-story zie.
“Baukje zoekt per direct nieuwe woonruimte”.
Het kaartenhuis is aan het wankelen, maar dit keer is het niet het onze.
wordt vervolgd
- Askja
-
- Berichten: 5263
- Geregistreerd: 13-11-01
- Woonplaats: De Punt
Geplaatst: 09-12-20 14:54
De relatie tussen Prem en Nina komt wel meer en meer over als een soort broer-zus relatie. De passie & hartstocht die het aantrekken en afstoten tussen die twee beter invoelbaar zou maken, mis ik als lezer, dat wordt eigenlijk nauwelijks beschreven. Het blijft daardoor een beetje een raadsel waarom Nina ondanks zijn zwakheden en irritante trekken zo into Prem is en blijft.
Meer concreet, de vraag 'Waaraan herken je de ware eigenlijk' die Nina stelt is in dit kader een heel interessante, maar in het antwoord dat ze daarop voor zichzelf formuleert, refereert ze op geen enkele manier aan Prem als persoon, het blijft algemeen. Nina's conclusie dat je niet moet wachten tot de bliksem inslaat, is nuchter, maar dan moet er wel wat tegenover staan, en wat Prem haar dan wel aan comfort, hartstocht of vertrouwelijkheid te bieden heeft, wordt niet duidelijk. Terwijl hij Nina ondertussen wel steeds pijn weet te doen met bepaalde opmerkingen en keuzes die hij maakt.
Daar zou je m.i. nog wel wat mee kunnen doen.
- astridastrid
-
- Berichten: 5821
- Geregistreerd: 08-04-02
- Woonplaats: Warmond
Geplaatst door de TopicStarter : 09-12-20 15:02
Maar bedoel je dan meer erotisch? Wat je mist? Of?
Of kun je een voorbeeld (zin) geven? Evt. via PB?
Ik gooi alvast een spoiler voor de volgende haha, weet niet of ik er slim aan doe om voor dit stuk naar de 3e persoon te schakelen, maar anders wordt het weer een Prem-vertelt-aan-Nina-stuk. Is nog in de maak hoor, maar vind het wel ECHT TOF om zo los te kunnen gaan, dus even uit mijn enthousiasme.
“Wat is er allemaal aan de hand?” vraagt Prem als Baukje opneemt, zonder haar begroeting te beantwoorden. Prem zit in zijn comfortabele, zwarte BMW en praat snel.
“Oh, niks. Ik zoek gewoon andere woonruimte” antwoordt Baukje nonchalant.
“Ik kom er nu aan” zegt Prem beslist en hoewel hij Baukje aan de andere kant hoort tegensputteren, hangt hij resoluut op en scheurt hij Warmond uit.
“Pap, je had niet moeten komen” zegt Baukje als ze even later de rode voordeur van hun appartement op de vierde etage opent.
“Natuurlijk kom ik, ik ben je vader. Laat me naar binnen” antwoordt Prem, terwijl hij met zijn hand de deur open duwt en langs Baukje naar binnen stapt, alwaar Rob hem begroet vanuit de keuken.
Wat moet die man hier, denkt Prem. Het idee dat juist hij, de man waar zijn ex hem mee bedroog, staat te koken voor zijn kinderen, in het appartement waar hij de huur voor betaalt, maakt hem furieus. Prem werpt hem een boze blik toe maar voelt zich niet geroepen te antwoorden.
“Waar is je moeder?” blaft Prem tegen Baukje, waarom Manuela de kamer binnenstapt.
“Prem, doe alsjeblieft rustig” begint ze, “de kinderen zijn erbij”.
Op Prem werkt dit juist averechts. “Ik eis een verklaring” begint hij. “Ik ben degene die Baukje’s huur betaalt. Ik had toch gezegd dat ik met de huurbaas zou praten?” zegt hij, waarbij hij Manuela strak aankijkt.
“Rob en ik hebben al met de huurbaas gepraat” zegt Manuela op kalme toon.
“ROB?” roept Prem verbaasd uit. Zijn ogen spuwen vuur.
“Waarom heb JIJ je met de onderhandelingen bemoeid?” schreeuwt hij tegen Rob, die inmiddels dichterbij gekomen is en zijn schort straktrekt. “Het is MIJN dochter. IK betaal de huur. Niet jij”
“Omdat JIJ het liet afweten” reageert Rob zelfverzekerd, terwijl hij zijn hand nonachalant door zijn krullen haalt.
- Momo94
- Berichten: 1546
- Geregistreerd: 05-07-18
- Woonplaats: Oss
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 09-12-20 15:35
- candalisa
-
- Berichten: 3513
- Geregistreerd: 02-08-10
- Woonplaats: Wijchen
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 09-12-20 16:08
hahah kom effe doorschrijven ja 
- Anoniem
Geplaatst: 09-12-20 17:02
astridastrid schreef:Maar Askja, help even haha! Want ik vind dat ZO lastig dus alle hulp is welkom. Broer-zus "bedoel" ik allerminst, eerder "niet zonder maar ook niet met elkaar kunnen leven", en juist het aantrekken/ afstoten, het dealen met rugzakjes.
Ik vind je schrijfstijl ook nog steeds beter worden, maar ik ben het er ergens ook wel mee eens. Je zou het hele stuk over het bonnetje bijvoorbeeld ook kunnen lezen als een fragment tussen een broer en een zus, en dan had niemand er iets raars in gezien (op het naakt scheren en samen een baby willen misschien na
).Puur gekeken naar hoeveel zinnen je aan welk onderdeel van hun relatie besteed, beschrijf je ruzies en botsingen bijna woord voor woord en dus extreem uitgebreid, maar als ze eindelijk eens een hele dag samen zijn zonder ruzies (Noordwijk) dan krijg je als lezer alleen een lijstje met restaurants waar ze geweest zijn. Als je als schrijver alleen de bonnetjes laat zien, dan geef je ons automatisch de conclusie dat zo'n leuk dagje niet opweegt tegen alle tot in details beschreven momenten waarop Prem volgens Nina weer eindeloos banketstaaf doet.
Sex & the City is een supergoed voorbeeld van hoe je een relatie met een ongeschikte man tot en met het einde boeiend kunt houden, niet alleen omdat de schrijvers tot het eind zelf ook verliefd bleven op mr. Big, maar ook omdat ze daardoor de narigheid perfect konden uitbalanceren met de romantiek. Hetzelfde geldt voor Breaking Bad, maar het was voor de makers van Breaking Bad makkelijker om de relatieworstelingen geloofwaardig te maken omdat die relaties al een huis en gezin delen, the stakes are high als de relatie zou klappen. Nina is daarentegen een vrije vogel, woont zelfstandig, heeft een eigen baan, genoeg andere love interests dus zij zou meer in de categorie Sex & The City vallen, alleen is er geen lovable mister Big en dus ook geen romantiek die haar aan hem vast kan lijmen. Dan loop je het risico dat de lezer verschuift van 'ik zie een onmogelijke relatie' naar 'ik zie eigenlijk helemaal geen relatie'.
De belangrijkste vraag is dus eigenlijk: ben jij (nog) wel verliefd op je personage Prem?
Anders zul je hem instinctief altijd blijven beschrijven zoals je hem zelf voor je ziet: te klein, te mager, te oud, niet echt aantrekkelijk, kritisch, zeurderig, te vol van zichzelf, een 'muzikant' van muziek die je niets vindt, en schrijf je hem meteen weg zodra hij iets positiefs/gezelligs doet, want dat past niet bij hoe je hem ziet. Waardoor hij ook geen enkele aantrekkingskracht heeft naar de lezer, er geen romantiek is en er dus ook verhaaltechnisch geen logische lijm is die Nina bij hem houdt.
De ultieme test of je als schrijver wel verliefd genoeg bent op je personage is eigenlijk heel simpel:
Stel, je krijgt de opdracht krijgt om net zo lang over de goede dates te schrijven als over slechte dates, is je eerste reactie dan: maar dat is saai/vinden jullie saai, want dan gebeurt er niks?
Dan weet je eigenlijk al genoeg.
- Mer1980
-
- Berichten: 20267
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 09-12-20 17:33
- Askja
-
- Berichten: 5263
- Geregistreerd: 13-11-01
- Woonplaats: De Punt
Geplaatst: 09-12-20 17:54
astridastrid schreef:Maar Askja, help even haha! Want ik vind dat ZO lastig dus alle hulp is welkom. Broer-zus "bedoel" ik allerminst, eerder "niet zonder maar ook niet met elkaar kunnen leven", en juist het aantrekken/ afstoten, het dealen met rugzakjes.
Maar bedoel je dan meer erotisch? Wat je mist? Of?
Of kun je een voorbeeld (zin) geven? Evt. via PB?
Niet per se erotisch, meer de romantiek. Denk aan momenten waarop de verliefdheid van het begin weer bovenkomt, door een bepaalde blik, door een bepaald gebaar of aanraking. Juist door die momenten terloops maar zorgvuldig te beschrijven, de kleine details ervan, maak je inzichtelijk waarom die twee elkaar blijven aantrekken en afstoten.
Wat ik ook mis, is wat Prem nu als man voor Nina zo aantrekkelijk maakt ten opzichte van de andere mannen die ze tegenkomt of kent. Wat is voor haar zijn 'unique selling point'? Zijn manier van bewegen? Zijn ogen? Zijn handen? Zijn zelfverzekerde houding? Of toch ook zijn status en geld? Het helpt als je als lezer Prem door Nina's ogen kunt zien.
Ik ga ff je laatste stuk lezen, nog niet gedaan.
- VogeltjeM
-
- Berichten: 3971
- Geregistreerd: 31-12-07
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 09-12-20 19:05
- Anoniem
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 09-12-20 20:53
- Suikerspinda
-
- Berichten: 6044
- Geregistreerd: 22-08-12
Geplaatst: 09-12-20 21:14
astridastrid schreef:“We gaan” zegt hij resoluut en eigenlijk vind ik het ook wel welletjes geweest.
“Ik heb honger” verzucht ik. Ik had voordat we weggingen wel wat kleins gegeten, maar rode wijn werkt niet alleen op mijn humeur, maar ook op het hongergevoel. Prem had niets gegeten want die was bang dat het op zijn stem sloeg of zoiets.
Opeens zie ik bij Prem ook een glimlach doorbreken. “Ik heb ook honger” zegt hij.
Prem was net nog zo boos en dan komt er eigenlijk vanuit niets een glimlach. Ik kan me hier weinig bij voorstellen. Als ik naar mijn eigen partner kijk dan gebeurt dat alleen als een van ons een grapje maakt terwijl we boos zijn op elkaar. Snap je wat ik bedoel?
Misschien ligt het aan mij, hoor
Bij het nieuwste stuk wist ik dat het vanuit de derde persoon was, maar in mijn verbeelding zat Nina nog in de auto naast Prem terwijl hij naar het huis van Manuela reed
Dat is mijn eigen schuld.astridastrid schreef:Prem werpt hem een boze blik toe maar voelt zich niet geroepen te antwoorden.
Dit snapte ik ook niet. Heb het stukje 3x opnieuw gelezen maar er werd geen vraag gesteld, toch?
Ik moet wel zeggen dat ik het verhaal een tijdje wat minder vond, maar nu vind ik het wel weer interessant worden. Schrijf vooral door
- Anoniem
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 09-12-20 21:20
- PoelieWoelie
-
- Berichten: 4717
- Geregistreerd: 08-12-04
Re: [VER]Gebroken
Geplaatst: 10-12-20 17:47
Ik zit de hele dag al te wachten op een update!