Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-07-16 17:26

Geplaatst: 07-07-16 17:26

Ik twijfel tussen 3 liedjes

**Geplaatst**: 07-07-16 17:29

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 07-07-16 17:29

Ik doe Dangerous van David Guetta.

Dan koppel ik er iets van Star wars aan vast, dat kwam in me op door de lyrics video omdat je daar veel met ruimtevaart ziet.

**Geplaatst**: 07-07-16 19:15

Geplaatst: 07-07-16 19:15

Whoop! Dag 7! Ik voel mij wel heel erg die-hard dat ik nu al iedere dag gewoon wat klaar heb weten te stomen!

Dankjewel voor de complimenten, dit zijn echt uitdagingen voor mij! Maar vandaag mag ik weer ... schrijven over wolfjes :')

Dat heb je als je favoriete nummer zo heerlijk .... slecht is

**Geplaatst**: 07-07-16 19:45

Geplaatst: 07-07-16 19:45

Wauw .. dat ging snel.

Citaat:
7 juli 2016 Write a story about your favorite song.

Een zeer frisse geur wordt opgevangen door mijn reuk. Ik snuif een keer diep en voel hoe het water in mijn bek komt te staan, ik laat mijn tong langs mijn lippen glijden en grom tevreden. Ik kef een keer naar de groep om een startsignaal te geven. De jacht is begonnen.
Het geluid van poten die zich met veel kracht afzetten en poten die zich vooruit klauwen door de modderige bodem vervult het bos. De jonge wolven maken er een spelletje van en bijten af en toe in elkaars hals om elkaar af te remmen, uiteindelijk kan er maar één de winnaar zijn. Ik heb ze een kleine voorsprong gegeven maar al snel haal ik ze in en laat ze grommend en stoeiend achter mij. De geur is zeer indrukwekkend en het lijkt alsof het mij roept. Een oerinstinct dwarrelt langzaam naar boven en een lichte waas keert zich voor mijn ogen, het menselijke gedeelte in mij verdwijnt bij iedere pas die ik verder en dieper het bos in zet.
Doordat het menselijke gedeelte langzaam verdwijnt komt het echte diepe wolven instinct naar boven. Direct voel ik hoe mijn poten zich dieper in de grond klauwen om zich harder te kunnen afzetten. Mijn oren werken als kleine antennes op mijn kop en vangen ieder geluid op dat zich in de omgeving afspeelt. Mijn dikke pluizige staart zorgt ervoor dat ik scherpe bochten kan maken zonder dat ik voel op mijn bek ga. Mijn neus wijst mij de weg.
Ik hoor de gejaagde hartslag van mijn prooi, ik neem het buitenadem zijn van mijn prooi goed in mij op en maak hier gebruik van. Het spel is begonnen. De maan zorgt voor een klein beetje ligt in het donkere en diepe bos. Mijn ogen helpen mij op de donkerste plaatsen in het bos om toch nog alles te kunnen zien alsof de zon schijnt. Plots rem ik af en duw mijn neus hoog in de lucht. De prooi staat stil en beweegt niet. Je kan je niet voor mij verstoppen. Opnieuw zet ik af met enorm veel kracht en dender tussen de bladeren en omgevallen bomen door. Ik hijg zacht en volg mijn neus. Als ik over een boomstam gesprongen ben rem ik abrupt af en grom zacht. Mijn kop laat ik iets zakken. Ik sta oog in oog met mijn prooi.

Daar staat het tere menselijke figuur. De geur van angst vliegt alle kanten op en haar hartslag bonkt in mijn oren. Tranen rollen over haar wangen en ze maakt zachte smeekbedes. Ik trek mijn lippen op en laad mijn tanden langs mijn ontblote tanden glijden. Langzaam, stap voor stap, kom ik dreigend dichterbij met mijn kop lager dan de rest van mijn lichaam en mijn vacht die rechtop staat. Mijn vlijmscherpe tanden vangen het licht van de maan op en het meisje hapt naar adem en begint harder te huilen. Wie is dat, diep vanbinnen probeert het menselijke deel in mijn lichaam de overhand terug te krijgen, maar de geur van mijn prooi en de geur van haar bloed doet mij watertanden en zorgt ervoor dat ik het menselijke deel net zo hard terug kan duwen. Het meisje krabbelt overeind en probeert van mij weg te rennen. Luid grommend spring ik voor haar en versper haar de weg. Ze valt achterover en probeert zich zo klein mogelijk te maken. Laat haar met rust!, schreeuwt mijn wedermenselijke helft naar mij. Ik grom. Doe haar niets, klinkt het weer. Ik schud wild mijn kop en voel de irritaties omhoogkomen. Ik. Moet. Haar. Ik sluip dichterbij en als ik boven het meisje sta snuif ik haar angst op vermengd met de geur van bloed. Ik laat mijn bek een stukje openhangen en hijg zacht. Blijf van haar af, terug!, schiet er weer door mijn kop heen. Luid grommend negeer ik de mens in mij en sper mijn bek wijd open om daarna mijn tanden te plaatsen in de armen van het meisje. Ze slaat met haar handen in mijn vacht en tegen mijn kop aan. ‘NEE!’. Het meisje begint het uit te schreeuwen, ze huilt, ze schreeuwt. Ik bijt nog een keer en lik het bloed van mijn lippen. Ik spits mijn oren als ze nog harder begint te schreeuwen en voel direct een raar gevoel door mijn lichaam heen gaan. Ik voel het oerinstinct zwakker worden en ik begin medelijden te krijgen met het meisje dat bloeden voor mijn neus ligt.

Luid grommend negeer ik de medelijden en sper mijn bek nogmaals open en zorg er voor dat de stilte overheerst.
Ik staar vervolgens naar het levenloze lichaam. Kalm stap ik een paar passen achteruit en ga voorzichtig zitten en krul mijn pluizige staart rond mijn poten. Ik gooi mijn neus in de lucht en leg mijn oren plat in mijn nek en laat een klagelijk gejank horen.

Baby, I'm preying on you tonight
Hunt you down eat you alive
Maybe you think that you can hide
I can smell your scent from miles
You can't deny
That beast inside

**Geplaatst**: 07-07-16 20:00

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 07-07-16 20:00

JitskeJeldau:
Spannend! Ik moest echt even bedenken dat het verhaal al klaar was toen ik het uitgelezen had. Leuk!

Mooi verhaal over Florence, het komt geloofwaardig over. Nice!

Athelas:
Het was lekker makkelijk inleven in dit verhaal. Ik kon me er een goed beeld bij vormen. Mooi!

Mooi beschreven details! Erg fijn om te lezen.

xDenies:
Mooi geschreven. Heb je nu een stuk (video) nageschreven, of is dit fanfic gebaseerd op GoT? Ik ken de serie (of film?) niet, dus ik kan er weinig over zeggen. Desalniettemin heb je het goed geschreven.

Mooi verhaal over Pompeï. Ik was het eerlijk gezegd vergeten, maar het was ooit mijn favoriete onderwerp in de geschiedenis.

Gaaf, weer wolven! Ook jij kan heel mooi details omschrijven. Erg leuk
Om te lezen.

Marrie_L:
I love Harry Potter. Dus ook hier heb ik gesmuld.

Ik ben niet aan schrijven toegekomen. Ik ga morgen proberen alles in te halen. Sorry.

**Geplaatst**: 07-07-16 20:03

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 07-07-16 20:03

@Denies
Goed verhaal! Animals is ook zo'n leuk liedje

**Geplaatst**: 07-07-16 20:16

Geplaatst: 07-07-16 20:16

@ Amyll,
Ik heb inderdaad een korte scene nagedaan maar dan in mijn eigen schrijfstijl.

Pompeii sprong ook ineens in mijn hoofd!

Animals is een heeeerlijk nummer!

**Geplaatst**: 07-07-16 21:13

Geplaatst: 07-07-16 21:13

Mijn vage stukje, ben niet zo tevreden maar ach, ik heb iets kunnen schrijven.

7. Dangerous

I don't know what you're thinking, sugar
And I just got that feeling, sugar
I can hear the sirens burning
Red lights turning
I can't turn back now

Siernes loeide oorverdovend hard door de stad. Alle oranje waarschuwings lichten begonnen te knipperen. Ik sloot mijn ogen en ademde diep in. Angst sidderde door mijn hele lichaam, kippenvel verscheen op mijn armen. Ik wist dat deze dag zou komen. Hij zit achter me aan. Ik kan er niet onderuit. Ik staarde naar de hemel, daar was - op sterren na - nog niks te zien. Tranen brandde in mijn ogen. Hij was mijn vriend. Was. Nu zat hij achter me aan. Hij wou me dood en nam daarbij mijn hele planeet mee. Een zucht verliet mijn mond en ik nam plaats op het koude, stenen muurtje. Ik wreef in mijn gezicht. Mensen renden volledig in paniek door de stad, ze hadden geen idee wat te doen. Ik ook niet.
Ik stond op en liep richting het gebouw van de regering. Ze wisten niet wie ik was, wie ik vroeger was en dat ik hem kende. Verstoord keken de mannen op toen ik binnen kwam lopen.
“Is er iets waarmee we Death Star kunnen vernietigen.” vroeg ik.
De mannen keken me vragend aan. “Nee,” zei degene die aan heet hoofd van de tafel stond.
“We hebben twintig minuten. Stuur zoveel mogelijk mensen de planeet af.”
De jongste van het stel keek me beledigd aan. “Ga jij ons commanderen?”
“Nee, ik ga zoveel mogelijk van jullie redden. Beman alle schepen die u hebt en ga!” zei ik kalm. Daarna draaide ik me om en liep met grote passen weg. Er waren nooit genoeg schepen om de hele bevolking weg te krijgen. Ik ging ook niet weg. Dat had ik al vanaf het begin besloten.
“Kom mee,” klonk er een hele bekende stem achter mij.
“Nee.”
Ze pakte mijn hand. Haar vingers voelde zacht en warm aan. Ik kreeg er kippenvel van.
“We moeten gaan, Death Star komt eraan.” zei ze kalm.
“Ik blijf hier.”
“Wil je hem zijn zin geven? Hij wil je dood, als je hem dwars wilt zitten ga je weg. Laat jezelf niet opblazen, je bent een van de weinige Jedi’s die Order 66 heeft overleefd.” zei ze, terwijl ze zacht langs mijn wang streek. Ik draaide mijn hoofd weg en bleef een tijdje bitter voor me uit staren.
“Goed dan…” zei ik twijfelend.
Ze glimlachte en drukte een kus op mijn wang. Met tegenzin liep ik achter haar aan. We stapte in. Ik ging naast Lee in de kokpit zitten maar zij stuurde. Een halve minuut later stegen we op. Met grote vaart schoten we de ruimte in. Sterren blonken als lichtpuntje in de zwarte ruimte.
We zouden voor eeuwig verdwijnen in het universum. Hij zou mij nooit meer kunnen opsporen. We hadden geen idee waar we terecht zouden komen of wat we tegen zouden komen. Het was gevaarlijk.

I don't know where the lights are taking us
But something in the night is dangerous
And nothing's holding back the two of us
But, baby, this is getting serious
Oh oh oh
Dan-danger-dangerous
Oh oh oh

**Geplaatst**: 07-07-16 21:39

Geplaatst: 07-07-16 21:39

Ik ga even vanaf mijn laatste tips&tricks/commentaar bij lezen en tips&tricks/commentaar geven.

@ Galathil,
Sorry! Ik heb echt momenteel niet de energie om mij te kunnen concentreren voor een Engelse tekst. Ik ben een groot fan van LOTR en had het daarom wel leuk gevonden om het te kunnen lezen

@ Liesjuh, dag 5.
Mooi geschreven, sterk verhaal, ik moet zeggen dat ik af en toe zelf een beetje afzwakte dat het een beetje 'saai' werd, maar dit was meer door de onduidelijkheid en ik wilde toch ook wel verder leven. Het einde is natuurlijk fijn dat er een happy end is

Probeer er op te letten dat je niet meerdere zinnen achter elkaar begint met het zelfde woord. 'Vanuit daar ...' punt. 'Vanuit daar ..', dat leest heel vervelend. Probeer ook te varieren in woorden. Waar je de ene keer aan geeft 'Samen lopen ze ..', kan je ook een keer aangeven 'ze lopen richting ..', snap je wat ik bedoel? Dat leest gevarieerder en zo lijkt het niet alsof men in de herhaling valt

Daarna heb ik ze al besproken

@ athelas, dag 6.
Mooi hoe je eigenlijk de hoofdpersonage in dit verhaal niet King arthur hebt gemaakt, maar Excalibur. Ik weet niet of dat dit je bedoeling is geweest, maar uiteindelijk komt het wel op mij zo over.
Ik zou sommige stukjes tekst persoonlijker iets langer maken, maar dat is meer omdat ik graag meer zou willen weten haha.

dag 7,
Ik snap er niet veel van, maar ik weet amper wat een Jedi is en wat in hemelsnaam de order 66 is moet je mij ook zeker niet vragen Máár ik vind het wel heel gaaf hoe je uiteindelijk het liedje hebt gevormd in je tekst.

Of iig .. ik herken hem er in

**Geplaatst**: 07-07-16 22:00

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 07-07-16 22:00

@xDenies
Thanks! Het was idd de bedoeling op Excalibur de hoofdrol te later spelen.

Haha, snap ik. Het is ook beetje vaag. _O-

**Geplaatst**: 07-07-16 22:04

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 07-07-16 22:04

Ik loop een beetje vast helaas. Hoop dat ik mijn ideeën in een verhaal kan krijgen.

**Geplaatst**: 07-07-16 22:47

Geplaatst: 07-07-16 22:47

Meer dan dit is me niet gelukt, maarja het is wat.

Faded
I woke by the first light of the dawn.Immediately I got up and anxiously checked the recordings of the hydrophone. Boats, boats, chirpings of otters and porpoises… nope not what I was looking for. Disappointed I deleted the tapes and put the microphone on. We were already offshore for weeks, and had only come across otters, porpoises, seals and one single humpback whale. This wasn’t a successful tracking, especially when you considered what I had been hoping for...
I had just made my breakfast when I heard news calls from the hydrophone.I nearly spilled my cup of coffee. Orcas. I rushed to the deck. Jane beat me there, she was already peering through the field glasses. I saw the misty plume of a whale blow and quickly took my field glasses. It was just beautiful to see, the rise and falls of their dorsal fins as they swam in synchronisation. Our field trip would not be wasted. And this would also explain the absence of the smaller dolphins.
After several hours of enthusiastically listening to the vocal tapes I got restless again. Jane was still analyzing them, writing down every small detail of the variation that occurred. It was a study she had been doing for years, trying to decipher the structure of the complex language of the orca, the dialects that varied from pod to pod. But these languages never captivated my interest long. I just liked to see the animals, and research their behavior.
I went back to sit on the deck, staring at the the water that speeded past me.
I wondered if I would see her back. Where are you now?

------
Flashback
I swam just behind a small pod of bottlenose dolphins, filming their (hunting) behaviors to analyze later.Suddenly someone squeked really loudly in my ear. Dear god, I nearly got a heart attack. I turned around and saw a young dolphin who had playfully snuck up on me. She circled around me, as if to get a better look. I turned with her, and we surfaced at the same time. It became a game for us both, spinning as fast as we could. When I had to slow down , she did too. I stared in those intelligent eyes,and I knew she was looking back. Then she swam right past me, to catch up with the pod and continue with her life. The magic moment was over.
I wondered if I would ever see her again.
-------
Where are you now?
Was it all in my fantasy
Were you only imaginary
Where are you now?
Atlantis
Under the sea, under the sea
Another dream
I’m Faded.
So lost, I’m faded.

**Geplaatst**: 07-07-16 23:17

Geplaatst: 07-07-16 23:17

Ik heb vandaag de dagboekvorm uitgeprobeerd. Ik denk dat het verhaal daar nog het best in overkomt.
Mijn inspiratiesong kan je misschien wel raden..
Maar for the fun of it verklap ik het pas onderaan.

Dag 7. Write the story of your favorite song.

Zaterdag, 27 april 1994

Lief dagboek.

Het is me weer gelukt vanavond. Eigenlijk zoals elke andere avond wanneer ik de discotheek inloop. Ik hoef maar aan de bar te zitten en de ene na de andere man komt naar me toe om me een drankje aan te bieden. Mij leven is heerlijk. Alhoewel het vanavond toch net een tikkeltje anders is geweest als anders. Weet je nog die jongen waar ik je een week geleden over schreef? Hij is er ook geweest vanavond!
Ik was net aan de bar gaan zitten en liet mijn blik door de discotheek glijden. Het was een heel drukke avond. Ik had die ene zacht gele jurk aangetrokken, mijn haar opgestoken en ik had mijn hoofd vol gesprayd met haarversteviger. Mijn make-up was lichtroze met vuurrode lippenstift. Ik knipperde met mijn volle wimpers naar de barman, die me automatisch mijn favoriete cocktail bracht. Uit mijn ooghoek dook er iemand naast me op. “Die betaal ik wel voor je.” Klonk zijn sexy stem. Ik kon werkelijk mijn oren niet geloven. Hij was het echt! Ik knipperde mijn ogen ook naar hem. Ik bedankte hem en schonk hem mijn dankbaarste blik. We hebben nog een hele tijd zitten kletsen en we hebben ook gedanst. Het was geweldig. Het beste kwam aan het einde van de avond, toen hij onze drankjes betaalde en me naar huis bracht. Ik heb hem bedankt voor de gezellige avond en ik zie hem morgen weer! Ik ben naar binnen gegaan, waar ik mijn tasje naast mijn als nieuwe portemonnee neerlegde.
Die heb ik vandaag weer niet nodig gehad! ‘I love cheap thrills.’

Liefs,
Camille.

Vrijdag, 3 Mei 1994

Lief dagboek,

Vandaag is verschrikkelijk geweest. Die vreselijke Koen. Wat hij me vandaag heeft gevraagd! Walgelijk. Dat vraagt een fatsoenlijke vent toch niet! Ik ben zo boos en vernederd. Ik zal je uitleggen waarom.
Weet je nog dat ik vorige week die jongen ben tegengekomen? Koen van der Hoogt heet hij. We hebben zondag de hele middag samen door gebracht en weet je, lief dagboek, ik was helemaal verliefd aan het worden. Hij was superlief en betaalde mijn drankjes en het was goed. De hele week heeft hij zich uitstekend gedragen.
Totdat ik hem vandaag in de discotheek zag. Ik zat weer aan de bar en de barman had mijn cocktail al klaarstaan. Terwijl ik ervan nipte kwam er een leuke jongen naast me zitten en vroeg of hij mijn cocktail mocht betalen. Nog voor ik hem af kon wimpelen (voor het eerst in mijn leven!!) kwam Koen tussenbeide en duwde de arme jongen aan de kant. Hallo!! Ik kan toch best voor mezelf zorgen? Maar dat is nog niet waarom ik zo boos ben. Dat kwam aan het einde van de avond.
Koen was nogal opdringerig en een klein beetje aan de dronken kant. Ik had hem nog niet eerder deze week zo gezien en het verbaasde me een beetje hoe zo’n lieve jongen zo vervelend dronken was. Ik stond op om te gaan toen hij me terug in mijn stoel duwde. “Heel even nog schatje!” Kwijlde hij. Ik rolde mijn ogen naar hem en zei dat ik naar huis wilde. Maar hij wilde er niks van weten. Pas na een half uur stond hij op en gebaarde dat ik hem moest volgen. Ik wist dat we zijn auto hier moesten laten staan en dat we dan maar naar huis moesten lopen. Rijden ging niet meer met de hoeveelheid alcohol die hij achter zijn kiezen had. Eenmaal buiten pakte hij mijn hand en trok me naar zijn auto. Hier ging ik vol in de remmen. Ik zei tegen hem dat hij echt niet meer kon rijden en dat hij met me mee naar huis moest lopen. Weet je wat die smeerlap toen zei? Dat we niet gingen rijden in de auto, tenminste niet op de manier die ik bedoelde. Ik geloofde mijn oren niet! Die vlegel wilde HET met me doen op de achterbank van zijn auto! Ik heb hiervoor bedankt en heb me omgedraaid om terug naar de discotheek te lopen. Toen kreeg ik nog een heel scheld orkest achter me aan. Ik kon toch wel iets terugdoen voor alle drankjes die hij voor me had betaald. Als hij goed genoeg was om alles te betalen, was ik toch wel goed genoeg om de prutsmuts uit te hangen? Het deed echt pijn toen hij dat zei. Ik kan het toch ook niet helpen dat ik er zo goed uitzie dat iedereen mijn drankjes wil betalen? Ik ben de discotheek in gerend en heb die andere jongen van de bar gevraagd of hij me thuis wil brengen. En hier ben ik weer. Compleet vernederd door een jongen die me alleen als een goedkoop nummertje zag. ‘I hate cheap thrills.’

Liefs.
Camille

Inspiratiesong:
Sia - Cheap thrills.

**Geplaatst**: 07-07-16 23:24

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 07-07-16 23:24

Ligt het aan mij of heb in dat nummer altijd heel anders geïnterpreteerd?

**Geplaatst**: 07-07-16 23:25

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 07-07-16 23:25

Ik ben 21 en hier is mijn dag 2 (ik doe ze random haha, mag dat?)

https://monsoonsintherain.wordpress.com ... s-morning/

**Geplaatst**: 08-07-16 06:29

Geplaatst: 08-07-16 06:29

_sharonnn schreef:
Ligt het aan mij of heb in dat nummer altijd heel anders geïnterpreteerd?

Hihi, bedoel je mijn stuk?
Ik heb het lied altijd als 'dag 1' geïnterpreteerd

maar 'dag 2' is een andere betekenis voor 'cheap thrills' en ik vond het wel een mooi contrast geven

**Geplaatst**: 08-07-16 08:21

Geplaatst: 08-07-16 08:21

Even iets anders maar wel een vraagje, hebben jullie ook vaak dat je de 'niet hoofdpersonen' 'bijpersonen' whatever vaak leuker vindt dan de hoofdpersonen? :')

**Geplaatst**: 08-07-16 08:23

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 08-07-16 08:23

Hmm nee eigenlijk niet. Dat kan ook eigenlijk niet want daar treed je niet bij in details, je komt niet zoveel van die personene te weten. Niet netzoveel als van je hoofdpersonage.

Iig zo zie ik het

**Geplaatst**: 08-07-16 08:24

Geplaatst: 08-07-16 08:24

Oke, ik vind het juist vaak wel wat hebben, als je niet heel veel van die persoon weet

Geeft ruimte voor mijn eigen fantasie die er dan van alles bij gaat verzinnen :')

**Geplaatst**: 08-07-16 09:56

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 08-07-16 09:56

Ik heb ook meestal niets met de bijpersonen haha.

**Geplaatst**: 08-07-16 10:28

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 08-07-16 10:28

Ik vind eigenlijk standaard bijpersonen leuker :')

Daar staat gewoon nog veel meer van open voor eigen interpretatie.

**Geplaatst**: 08-07-16 10:32

Geplaatst: 08-07-16 10:32

Ik vind soms bij personen leuk, maar soms de hoofdpersoon ook.
Zoals bij de grijze jager vind ik de hoofdpersoon helemaall niks, maar van Gilan (bijpersoon) ben ik helemaal fan.

Oeh, die van vandaag.

Moet je dan eigenlijk een samenvatting geven of gewoon een random stukje uit een verhaal? Want als ik een TV-show mocht produceren zou ik mijn eigen verhaal doen waar ik nu mee bezig ben. :Y)

**Geplaatst**: 08-07-16 10:32

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 08-07-16 10:32

Ik snap die van vandaag eigenlijk niet. :')

**Geplaatst**: 08-07-16 10:38

Re: [CENTRAAL] 30 days writing challenge! Wie doet er mee

Geplaatst: 08-07-16 10:38

Nee, idd. Het lijkt meer op een vraag waar je gewoon antwoord op moet geven ipv een verhaal over kan schrijven. Als ik mijn verhaal zou inleveren zou ik met zo'n 8500 woorden aankomen zetten. :')

**Geplaatst**: 08-07-16 10:49

Geplaatst: 08-07-16 10:49

7. The story behind your favorite song
Time of our lives - Tyrone Wells

Zelfs de nobelste, eerlijkste personen ter wereld hebben te maken met tegenslag en kwaad in hun leven. Waarom zou ik dan ooit kunnen verwachten dat ik wel zou worden ontzien? Ik ben geen engel en zeker geen heilige. Ik heb mijn fouten in dit leven ruimschoots gemaakt en zal er vast nog veel meer gaan maken.

Waarom ben jij degene die hiervoor gaat moeten betalen uiteindelijk? Niet ik. Jij. Een klein meisje, nog vol dromen en zo onschuldig. Je wist niet van de gruwelen in deze wereld en zag alleen de wonderen. Die dromen zijn je spontaan ontnomen.

Voor heel even is mijn leven volmaakt geweest. Ik was alleen, maar ik had een klein wonder naast me. Ik las verhaaltjes voor het slapengaan, at vaker patat dan ik eigenlijk wilde en had heel even rust. Voor heel even kon ik gewoon een ouder zijn die veel om zijn kind gaf.

Dat geluk was spontaan verpest op de dag dat je naar me toe kwam met de mededeling dat je zo’n buikpijn had. Vele onderzoeken volgden, tot de uitslag kwam: een maand, langer zouden we niet samen hebben.

Oh, mijn kind, wat heb ik gehuild. Die dag en vele dagen erna, maar enkel als jij er niet bij was. Ik wilde dat jouw laatste tijd gelukkig was en dat we iets hadden om te herdenken. Jij mocht niks zien van mijn verdriet. Ik moest sterk zijn voor jou en jou voor heel even weer een lach bezorgen.

Het moment dat de kist werd gesloten was het moment dat ik brak. Ik heb alles laten gaan. Ik heb geschreeuwd, gehuild en ben uiteindelijk ingestort. Waarom heeft het leven bepaald dat ik jou moest begraven? Het zou andersom moeten zijn. Geen enkele ouder zou zijn kind mogen overleven.

Bedankt, kleine meid. Voor even heb je toch mijn leven mogen verrijken. De herinnering doet pijn, maar ik zal je nooit vergeten. Je hebt mijn leven voor even kleur mogen geven en zelfs nu de grijstinten weer terugkeren, heb je me het bestaan van alle kleuren laten zien.

Bedankt, mijn meisje. Rust zacht.