Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-09-05 19:32

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst door de TopicStarter : 04-09-05 19:32

Op het moment zitten we in een verbouwing waardoor ik niet mijn eigen PC heb. Ik wil het wel proberne, maar ik heb gewoon niet mijn eigen informatie bij de hand, die ik normaal gebruik. Dus als ik eens iets weet, probeer ik in vrijheid los te brouwen op wat ik heb, maar betwijfel of dat me gaat lukken.

**Geplaatst**: 04-09-05 19:40

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 04-09-05 19:40

geeft nieks

**Geplaatst**: 18-09-05 13:07

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 18-09-05 13:07

wil meer

**Geplaatst**: 18-09-05 13:08

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 18-09-05 13:08

proberen is altijd een kunst en wie weet is het dan een nog langer verhaal

:P

**Geplaatst**: 21-09-05 12:34

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 21-09-05 12:34

moet ik de hoop op een nieuw stuk nog volhouden, of komen er definitief geen nieuw iets meer?

**Geplaatst**: 21-09-05 15:36

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 21-09-05 15:36

daar ben ik ook beieuwd naar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-05 15:53

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-05 15:53

secricible schreef:
Op het moment zitten we in een verbouwing waardoor ik niet mijn eigen PC heb. Ik wil het wel proberne, maar ik heb gewoon niet mijn eigen informatie bij de hand, die ik normaal gebruik. Dus als ik eens iets weet, probeer ik in vrijheid los te brouwen op wat ik heb, maar betwijfel of dat me gaat lukken.

Dus gewoon je hoop volhouden, zit genoeg in me hoofd, maar jah, alsk geen computer met me eigen bestanden heb, houd het natuurlijk op

**Geplaatst**: 21-09-05 17:22

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 21-09-05 17:22

maakt niet uit

.. ik zal rustig wachten

.. maarre een ding het moet aan t eind wel goedkomen hea

!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-05 22:05

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-05 22:05

ik weet het einde al, maar zal er over zwijgen... Denk niet dat het einde voor iedereen bevredigend is

**Geplaatst**: 22-09-05 10:21

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 22-09-05 10:21

o o .. het komt toch wel goed hea

.. * hoopt en hoopt en hoopt

* nee maarreee ik zal rustig afwachten

!!

**Geplaatst**: 22-09-05 13:45

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 22-09-05 13:45

ik blijf ook wachten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-05 13:58

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-05 13:58

het is wat je goedkomen noemt. Ik moet moeite doen niets te verraden

**Geplaatst**: 26-09-05 20:22

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 26-09-05 20:22

Vertel maar!

**Geplaatst**: 26-09-05 21:08

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 26-09-05 21:08

Het is alweer een tijdje geleden maar nu het topic weer boven komt drijven, herinner ik me het verhaal weer. Je schrijfstijl blijft erg goed en ik ben ook erg benieuwd naar hoe het verder gaat, maar doe maar rustig aan hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-05 21:34

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-05 21:34

LovesSaartje schreef:
Vertel maar!

Dachtut niet, dan wil niemand meer lezen. Ga een hoop mensen teleurstellen, maar goh, wat verwachten jullie nu als einde? Ben wel benieuwd, stuur maar PM

Wil wel weten wat jullie als einde willen zien, beetje uitgebreid.
Als ze vrijkomt, hoe gebeurt dat dan, en hoe overleeft ze het?
Als ze daar voor de rest van haar leven zit, hoe zou je het dan afsluiten, het verhaal?
Als ze daar sterft ofzo, hoe zou dat dan gebeuren

En wat voor einde zien jullie het liefst? Niet dattut iets verandert, maar ben wel benieuwd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-05 15:23

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-05 15:23

Hoofdstuk 11

Ik kijk haar geschrokken aan. Dit moet een grap zijn. In mijn gedachten komen meteen allerlei beelden op, van jonge kinderen met slangetjes, naalden en andere walgelijke dingen in hun lichaam. Ik schud de gedachtes weg.
“Kaya…” Begin ik, maar ze schudt haar hoofd, als teken dat ik niet verder moet gaan.
“Zwijg erover. Ik moet het overdag meemaken, laat me dan ’s nachts ergens anders aan denken.”
Ik knik.
“We zullen opschieten Kaya, hoe sneller je hier weg kan, hoe beter.” Ze knikt en een flauwe glimlach verschijnt om haar lippen. Ik trek haar naar me toe en gearmd vallen we in slaap. De brandende pijn in mijn rug probeer ik zoveel mogelijk te negeren.

’s Ochtends word ik met een schok wakker. Kaya ligt naast me op de grond, slapend. Haar armen heeft ze om mijn middel geslagen en haar hoofd leunt op mijn bovenbeen. Ik glimlach en voorzichtig maak ik me los uit haar greep. Ik sta op en klim naar ons raampje. De sterren staan nog hoog in de hemel. De zon begint heel in de verte op te komen en verspreid een oranje gloed. Honderd kilometer verderop zit misschien een verliefd stelletje naar de opkomende zon te staren. En ze zouden niet doorhebben dat een eind verderop iemand door de tralies naar diezelfde zon zat te kijken. Een traan loopt langs mijn wang en ik slik een brok weg. Als ik een arm op mijn schouder voel kijk ik op. Achter mij zit Kaya.
“We komen hier weg.” Zegt ze zacht en ik glimlach en knik.
“Ja.” Fluister ik schor, het is het enige wat ik kan zeggen.

Onze gedachtes worden ruw verstoord als de deur open zwaait en er een stuk brood met een fles water naar binnen worden geduwd. Het valt ze niet eens op dat Kaya en ik niet zichtbaar zijn. Maar het geeft me hoop, misschien valt het ze dan ook niet op als we ontsnappen.
Als de deur dichtslaat klim ik naar beneden, en breek twee kleine stukjes van het brood, zoals ik al enkele dagen doe. De rest verstop ik weer in mijn zakken.
Kaya, die ondertussen ook naar beneden is geklommen, pakt één van de stukjes brood en ik volg haar voorbeeld. Beide kauwen we het taaie stuk brood weg. Het is niet veel ,maar net genoeg om in leven te blijven.
In mijn zakken zit al een kleine voorraad, genoeg om een week van te blijven leven. Als het op is, kruipen we weer tegen elkaar aan, wachtend tot Kaya weer wordt weggetrokken. Maar er gebeurt niets. De deur gaat niet open, er staat geen woedende bewaker om het kleine meisje weer weg te rukken. Ik kijk Kaya aan.
“Ik denk dat je met mij mee mag vandaag.” Zeg ik. Kaya’s ogen beginnen te stralen. Ook ik voel een vreemd gevoel in mijn maag.
“Vandaag.” Fluistert Kaya en ik knik. Vandaag. Vandaag zal het gebeuren. Vandaag zullen de bewakers het meemaken. Vandaag zullen we zegevieren.
Stil wachten we tot ze ons komen halen. Voor het eerst word ik ongeduldig. Hoe sneller hoe beter.
Wat als ze niet komen? Bedenk ik me ineens. Wat als ze ons voortaan niet meer uit de cel laten. We niet meer hoeven te werken…
Dan slaat de deur open en de prop in mijn keel verdwijnt. Gelukkig! Snel kijk ik Kaya even aan. Ze kijkt ernstig. Haar gezicht verraad niets.
“Eruit!” Schreeuwt de man. Hij ziet er guur uit. Een zwarte snor en baard en hij is bruin gekleurd door de zon. Zijn buik puilt uit zijn broek. Voldaan kijkt hij op ons neer, terwijl hij ongeduldig met de stok tegen zijn bovenbeen tikt. Vlug lopen Kaya en ik de cel uit, door de gang, naar de rest van de groep. Ik voel zachte tikjes tegen mijn onderarm en tel ze in stilte. Als ik er vijf heb gevoeld glimlach ik. Veel kinderen kijken mij hoopvol aan. En eindelijk kan ik doen waar ik al zolang op wacht. Ik knik. Het is bijna onmerkbaar, maar er verandert iets in de groep. Doffe ogen beginnen weer een beetje te glinsteren en mensen kijken elkaar aan met een opgeluchte blik. We worden de vrachtwagen in gedreven en ik neem weer één van de kleinste kinderen op mijn schouders, terwijl ik voel hoe jongere kinderen mijn handen en warmen vast grijpen voor steun.
De vrachtwagen komt schokkend in beweging en ik stap achteruit om mijn evenwicht te bewaren. Zoals altijd is de reis een hel, mijn voeten worden vertrapt en overal staan mensen tegen mij aan. Af en toe zie ik voor mij een gestalte inzakken, die door het tekort aan zuurstof in de benauwde vrachtwagen is flauwgevallen. Maar net zoals altijd eindigt de ellende ook weer en schokkend komt de wagen tot stilstand.
Krakend gaat de klep open en weer een stem die schreeuwt dat we er uit moeten komen. Als een kudde vee worden we van de parkeerplaats afgedreven, als iemand te ver van de groep verwijdert raakt, hoor ik een fluitend geluid, gevolgd door een klap en een gil. Ik probeer me af te sluiten van alle geluiden en alleen te denken aan straks. Een schep wordt in mijn handen geduwd. Kaya kijkt me angstig aan en ik glimlach naar haar.
“Denk aan later, Kaya. Denk aan later.” Ze knikt en veegt de tranen weg. Weer merk ik dat ik bewondering heb voor het kleine meisje. Zes jaar kent ze al niets anders als ellende, en nog blijft ze dapper. Ik geef haar een zacht kneepje in haar schouder, als teken dat ze moed moet houden. Ze kijkt omhoog en een glimlach verschijnt op haar gezicht. Ze is duidelijk blij weer buiten te zijn, de zon weer te zien.
Ik zet mijn schop op de grond en begin te graven, lange horizontale sleuven. Kaya volgt mijn voorbeeld en zo komen we de dag door. Af en toe geef ik haar stiekem een klein stukje brood, zodat ze op kracht blijft. Twee maal klinkt het fluitje dat de aflossing en lunch van de bewaking aangeeft, maar ik kijk niet op. Ik voel hoe mijn lichaam langzaam vermoeid raakt, en ik begin rustiger te graven, om mijn krachten te sparen. Ondertussen bestudeer ik de omgeving. Buiten de grote akkers die we bewerken lijkt er geen beschaving te zijn hier. Af en toe zie ik een boom, maar het is vooral zand en gras. Het zal niet makkelijk worden. Water lijkt er wel te zijn, maar diep onder de grond. We zullen moeten graven om erbij te kunnen.
Toch zie ik alles positief in. Het is geen kale en droge woestijn. In dit klimaat kunnen mensen leven. Ik hoop dat dat ook het geval is. Dat we snel de politie kunnen bellen. En mijn ouders.

Mijn moeder werd zuchtend wakker. Ze lag in een ziekenhuisbed en mijn vader zat naast haar. De zorgen van de laatste weken waren haar teveel geworden. Mijn vader hield bezorgd haar hand vast, ook hij leek compleet uitgeput. Politie liep in en uit sinds de mislukte ontmoeting. Daarna was er geen contact meer geweest. Mijn moeder had geen hoop meer.

Dan schrik ik op uit mijn gedachtes door een harde bel. Op dat moment klinkt een hoop gegil en gekrijs…

Een nieuw hoofdstuk, ben nog steeds benieuwd hoe jullie het einde willen zien

**Geplaatst**: 27-10-05 17:51

Re:

Geplaatst: 27-10-05 17:51

een ontzettend goed stuk weer! ben erg benieuwd ook heo het zal aflopen en heb geen idee

als ze maar neit doodgaan ofzo

**Geplaatst**: 27-10-05 18:22

Re:

Geplaatst: 27-10-05 18:22

weer een mooi stuk:),ik denk dat ze wel onstsnappen,maar dat de bewakers ze achterna komen en op dat moment worden ze gered door de politie,maar we zien wel hoe het einde is;)

**Geplaatst**: 27-10-05 19:17

Re:

Geplaatst: 27-10-05 19:17

wauw mooi verhaal! ik heb net alles zitten lezen en ik heb dr ongeveer 1.5 uur over gedaan. ik wacht op nog een stuk(A)

**Geplaatst**: 27-10-05 19:21

Re:

Geplaatst: 27-10-05 19:21

spannend hoor, leuk dat het weer zo'n lang stuk is

Ben benieuwd hoe het verder gaat

**Geplaatst**: 28-10-05 08:29

Re:

Geplaatst: 28-10-05 08:29

Jaaaaaa weer een nieuw stuk!!
Het blijft ontzettend goed en heel spannend!!
Hoe het afloopt geen idee, maar ik hoop dat ze kunnen ontsnappen.
Ik wacht ongeduldig op het volgende!!!!!

**Geplaatst**: 28-10-05 09:51

Re:

Geplaatst: 28-10-05 09:51

Whaaah echt super, ik ben zeeeer benieuwd naar een volgend stuk

**Geplaatst**: 28-10-05 15:12

Re:

Geplaatst: 28-10-05 15:12

erg mooi stuk weer, je beschrijft het allemaal echt ontzettend duidelijk.
Mooi geschreven!

**Geplaatst**: 28-10-05 15:28

Re: [verhaal] fight of freedom (Nederlandstalig verhaal)

Geplaatst: 28-10-05 15:28

supper verhaal! ga zo door

**Geplaatst**: 28-10-05 20:39

Re:

Geplaatst: 28-10-05 20:39

iets van dat ze ontsnappen ja dat ze van alles... moeten doen om weer terug te komen.... en dat ze de bewakers weer tegen komen ofo

ben nog steeds fan van je verhaal:p