Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-07-25 08:30

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-07-25 08:30

Zacht en teder, niet echt O:)

Wel duidelijk

**Geplaatst**: 04-07-25 11:38

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-07-25 11:38

Oef nee ik heb helaas iets teveel films of series gezien met een open einde, echt niet leuk, ik ben dan ook echt even van slag... je wil gewoon een einde. Iemand moet daarin toch gelukkig zijn of allemaal dood. Is ook en k*t einde, maar je hebt wel een einde. Of gewoon een beslissing, van die leeft met die of juist niet meer... of weet ik veel... ik wil gewoon een einde

**Geplaatst**: 04-07-25 12:07

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-07-25 12:07

Nee, geen dood-einde. Dat noem ik Braveheart-eindes: 4 uur lang meeleven met de hoofdrolspeler (braveheart) en ineens is zijn kop eraf.

Als dat zo zou zijn in het boek van TS; dan nog steeds heeft ze retegoed geschreven. Het heeft me 5 jaar lang weten vast te houden.

**Geplaatst**: 04-07-25 12:21

Geplaatst: 04-07-25 12:21

Rocamor schreef:
Nee, geen dood-einde. Dat noem ik Braveheart-eindes: 4 uur lang meeleven met de hoofdrolspeler (braveheart) en ineens is zijn kop eraf.

Als dat zo zou zijn in het boek van TS; dan nog steeds heeft ze retegoed geschreven. Het heeft me 5 jaar lang weten vast te houden.

Hihi ik kijk dus gewoon geen Bravehaert, maar inderdaad zo'n einde is ook echt niet leuk. OK TS: maak er een goed einde aan

of een mooie overgang naar een deel 2.

**Geplaatst**: 04-07-25 12:25

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-07-25 12:25

Ik dus ook niet meer

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-25 15:10

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-25 15:10

Vandaag een wat langer stuk, we werken nu wel echt toe naar een einde hoor...
Deel 2? Is daar animo voor dan?

Al ben ik ook al even aan het werken aan een ander verhaal.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De dagen na de arrestatie van Niels zijn stil. Ik had verwachtte een storm aan telefoontjes en mensen verwacht, maar er gebeurt niks. Het enige geluid komt van het tikken van de klok, die overigens langzamer lijkt te gaan dan ooit tevoren. Het is vreemd hoe een fijn en veilig thuis zo snel kan veranderen in een persoonlijke gevangenis. Ik heb zijn spullen nog niet durven verplaatsen, alsof het ongeluk zou brengen als ik dat zou doen. Misschien hoop ik ergens dat hij gewoon weer binnen komt lopen, al weet ik dat dit niet het geval is. Ik herinner me zijn blik nog toen hij afgevoerd werd in de politieauto… Paniek, angst, honderd vragen, maar ook een bepaalde schuld. Alsof hij ergens altijd geweten heeft dat deze dag ooit zou komen.
De kinderen heb ik ondergebracht bij mijn ouders, die ik een halve waarheid voorgehouden heb omdat ik weet dat ze anders totaal onredelijk gaan zijn. Vooral mijn moeder, die zou zo ongeveer het politiebureau bestormen om Niels uit te breken.
Van Niels’ ouders heb ik niks gehoord. Ik denk dat hij zijn ouders gebeld heeft om ze zelf op de hoogte te brengen van de situatie. Ik heb ze nog niet durven bellen, bang dat ze het mij allemaal aanrekenen.
Ik heb wel gebeld naar de politie om te informeren over de situatie van Niels, maar ze mochten mij niet voorzien van informatie. En nu… Nu heb ik geen flauw idee wat ik moet, mag of kan.
Ik weet niet eens of hij inmiddels een advocaat heeft, waar hij is en hoe het allemaal verder gaat. Ik weet niks en ik kan niks…
Ik heb mijn telefoon al honderd keer bekeken, in de hoop íets te horen. Misschien van hem, misschien toch van een advocaat, wellicht van de politie?
Ik ben nog nooit zo in aanraking geweest met de politie, ik heb dus geen flauw idee hoe dit soort dingen gaan.
Blijft hij op een politiebureau? Hoe lang mogen ze hem vasthouden? Komt er een rechtszaak?
Ik schrik van de ringtone van mijn telefoon en voor even maakt mijn hart een klein sprongetje omdat er een sprankje hoop is dat het Niels is.
Dit wordt meteen met een moker de grond ingeslagen als ik zie dat het mijn werk is… Zij zullen natuurlijk wel op de hoogte gebracht zijn… Ze kunnen het niet riskeren dat iemand mogelijk schuldig aan geweldpleging nog op een school rondloopt…

‘Met Daniëlle.’ – Met krakerige stem neem ik de telefoon op.
‘Jezus Daniëlle… We zijn vandaag op de hoogte gebracht van jullie situatie… Hoe gaat het met je?’ – Onze directrice. De zorgen om mij bulldozeren dwars door de telefoon heen. Ik ben niet degene die waar ze zich zorgen om moet maken.
‘Ik weet het allemaal niet… Het ging allemaal zo snel…’
‘Dat snap ik helemaal… Het enige dat wij te horen hebben gekregen is dat Niels gearresteerd is op verdenking van mishandeling. Wij zijn op de hoogte gesteld om de veiligheid van de leerlingen en collega’s te kunnen waarborgen, maar wij weten ook niet wat we ermee moeten… Wij kennen Niels zo totaal niet…’ – Ik wil het liefst door de telefoon schreeuwen dat hij zo ook niet is, dat het allemaal een grote leugen is en hij nooit zoiets zou doen. Helaas is het wel gebeurd… Al zou ik het helemaal willen kunnen wissen uit iedereens geheugen.
‘Ik weet ook niets. Ik weet alleen dat ze hem mee hebben genomen.’
‘Heeft hij…’ – Ik hoor de twijfel in haar stem.
‘Heeft hij jou en de kinderen…?’ – Ik weet waarom ze dit vraagt… Maar het liefst hang ik meteen de telefoon op.
‘Hij zou de kinderen nooit iets aandoen!’ – Het komt vinniger mijn mond uit dan ze verdient, maar dat ze denkt dat hij ooit een vinger uit zou steken naar de kinderen…
‘Sorry, het voelt misschien alsof ik aan het vissen ben, maar wij moeten hier nu ook aan crisismanagement gaan doen… Ik wilde niet… Ik bedoel…’ – Ze zucht diep.
‘Sorry Daniël, ik moet je wel vertellen dat Niels tot nader orde geschorst is en gezien de ernst van de beschuldigingen waarschijnlijk ook zijn ontslag gaat krijgen. Ik weet dat ik nu een zakentrut lijk, maar ik moet je ook vertellen dat jij honderd procent ziekgemeld wordt en ook geen les mag komen geven… Tot er meer duidelijkheid komt in deze chaos.’ – Het klinkt of ik naar een vooraf opgenomen bandje luister. Alsof ze het tien keer voor de spiegel geoefend heeft en het nu automatisch af kan draaien.
‘Oké.’ – Dat is het enige dat ik op dit moment uit kan brengen.
‘Ik wil je ontzettend veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd.’
‘Bedankt.’ – Ik wacht niet meer op haar antwoord, maar druk het gesprek meteen weg.

Voordat ik de kans heb om iets uit frustratie tegen de muur aan te gooien, gaat mijn telefoon voor een tweede keer, deze keer een onbekend nummer. Mijn hart lijkt acuut te stoppen, met trillende vingers neem ik op.

‘Met Daniëlle.’
‘Mevrouw Jongst?’
‘Ja…’
‘U spreekt met Peter Hartogs, de advocaat van Meneer Jongst.’ – Eindelijk… Iets.
‘Hoe is het met Niels? Is hij oké? Waar is hij?’
‘Rustig Mevrouw, ik zal zo uw vragen beantwoorden. Ik wil u eerst op de hoogte stellen van het verzoek tot een ondervraging over de beschuldiging.’
‘Ondervraging? Ik wil niet praten… Ik wil Niels zien.’
‘Ik snap dat u uw man graag wil zien, daar ga ik mijn best voor doen, maar daar kan ik u helaas nu geen zekerheid over bieden. Het kan zijn dat de rechter-commissaris besluit om hem naar de PI in Vught over te laten plaatsen tot zijn zaak voor de rechter komt. Om even terug te komen op de ondervraging… Als u nu weigert, wat uw goedrecht is gezien u zijn echtgenote bent, zullen ze dat ook meenemen in zijn vonnis. Wat voor hem nadelig kan uitwerken omdat ze dan enkel uitgaan van de verklaring van degene die aangifte heeft gedaan.’ – Ik denk dat ik hem niet goed heb verstaan… PI in Vught?! Hij is toch geen beroepscrimineel?!
‘Sorry, de PI in Vught?! Tussen alle zware criminelen? Hoe kan dat dan?’ – Ik hoor Peter niet daadwerkelijk zuchten, maar de stilte is net lang genoeg om het er zelf bij te denken.
‘Mevrouw, mag ik Daniëlle zeggen? Niels zit nu op het politiebureau en is verhoord, het is aannemelijk dat hij in bewaring wordt gehouden vanwege de ernst van de aangifte. Hij komt dan op een aparte afdeling waar arrestanten in bewaring worden gehouden voordat hun zaak voorkomt. En aangezien u ook aangewezen bent als slachtoffer in de aangifte, kunt u wellicht nuance aanbrengen in deze zaak. Ik zou u dan ook in het belang van Niels willen verzoeken om een verklaring af te leggen.’ – Ik wil geen verklaring afleggen… Dan moet ik hem beschuldigen van het verlies van ons kindje… Dan moet ik erkennen dat hij me geslagen heeft, dat hij bruut is geweest… Maar ook ten overstaande van de gehele wereld erkennen dat ik een affaire heb gehad met Syl.
‘Daniëlle?’
‘Ja…’
‘Wil u een verklaring afleggen?’
‘Ik zal een verklaring afleggen.’
‘Dan zal ik dat regelen met de inspecteur die over het onderzoek gaat. Ik zal bij dit verhoor aanwezig zijn en u zo goed mogelijk bijstaan. Ik spreek u snel.’ – De verbinding wordt verbroken en ik sta nog even naar mijn telefoon te staren.

De gedachte dat zij me nu precies op de plek heeft waar ze me wilde hebben, sijpelt langzaam binnen. Ook het woord “vonnis”… Dit betekent dat hij hoe dan ook een strafblad krijgt, dat hij nooit meer aan de slag kan op school… Mag hij nog alleen zijn met de kinderen? Mag hij überhaupt nog wel bij me zijn? Er wordt nu een monster van hem gemaakt…

De stilte in huis verstikt me de dag na het telefoongesprek met Peter, ik open de tuindeur op een kier om wat frisse lucht binnen te laten, maar het enige dat ik meekrijg is de lucht van natte aarde. Ik rommel wat in een lade om een schrijfblok en een pen te pakken. Voordat Peter langskomt wil ik eerst wat op papier hebben staan, ik moet toch iets kunnen zeggen dat Niels in een beter daglicht zet…
Ik draai de pen tussen mijn vingers, tik met beide uiteinden op onze tafel. Iedere zin die ik tot nu toe heb opgeschreven, is ook weer doorgestreept. Als ik opschrijf dat hij me geslagen heeft, dat ik bang was… Dan bestaat het, dan is het écht… Dan is het niet enkel meer een nachtmerrie die ik ver weg kan stoppen en kan proberen te vergeten.
Maar als ik zwijg wordt het verhaal van Syl waarheid. Dan is haar waarheid de enige waarheid. Ik weet hoe goed ze is met woorden, ik weet hoe ze mensen kan laten voelen wat zij voelt, ik heb het tenslotte zelf ervaren. Alleen… Weet ik nu ook hoe goed ze dat kan manipuleren. Hoe ze precies de juiste woorden kan gebruiken, hoe ze de controle pakt, die ten koste van alles probeert te houden en mij daar nu volledig mee in haar greep heeft.

Ik schrik van het geluid van de deurbel. De mogelijkheid dat Syl nog een keer voor de deur staat, maakt dat ik eerst door het raam aan de voorkant van de woonkamer kijk naar wie er voor de deur staat.
Gelukkig is het niet Syl, wel een man in een net donkerblauw pak. Ik loop naar de voordeur en wordt begroet door een iets grijzende man, met een leren aktetas waarvan af te zien is dat die al aardig wat jaren dienstdoet. Ik laat hem binnen en we nemen plaats aan de met papier bezaaide tafel.

‘Daniëlle, ten eerste; hoe gaat het met je?’ – Een vriendelijke toon in zijn stem.
‘Daar kan ik niet echt antwoord op geven…’
‘Dat snap ik. Het is ook een lastige situatie.’
‘Ik heb geprobeerd om iets op papier te zetten, maar iedere zin voelt als verraad.’ – Hij schuift de papieren met doorgestreepte zinnen iets dichter naar hem toe en leest sommige ervan.
‘Ik snap dat het moeilijk is, maar we moeten echt wel een aantal dingen duidelijk krijgen. Jij bent in dit hele verhaal aangeduid als getuige, maar ook als slachtoffer. De aangifte is heel gedetailleerd en onderbouwd met foto’s, een medische verklaring van die avond, een brief van Niels en zelfs screenshots van jullie berichten…’ – Eigenlijk verbaast het me niet meer… Als Syl haar zinnen ergens opgezet heeft, zet ze alles op alles om dat ook te krijgen.
‘Ze zal vast niet verklaard hebben wat er vooraf gegaan is aan de zogenaamde mishandeling.’
‘Ik mag de letterlijke inhoudt van de aangifte helaas niet delen, maar ik zit hier zodat jij jouw verhaal kunt doen. Zodat je de nuance aan kunt brengen in dit proces. Het zal Niels wellicht niet vrijpleiten, maar zal zeker meewegen in de uitspraak.’ – Ik slik. Al heb ik geen speeksel meer over om te slikken.
‘Maar dat betekent dat ik moet bekennen dat Niels me geslagen heeft… En dat Syl en ik…’ – Ik durf hem ineens niet meer aan te kijken.
‘Ja, dat is wel zo… Maar met jouw verklaring kun je wel een andere context creëren. Als je zover bent, mag je bij het begin beginnen. Alles op jouw tempo.’

**Geplaatst**: 04-07-25 18:56

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-07-25 18:56

Wat een geweldig verhaal. Elke keer als er een nieuw stuk verschijnt, lees ik het zo snel mogelijk. Zit ik gelijk weer in het verhaal. Je schrijft zo goed, ik zie het helemaal voor me tijdens het lezen. Echt heel knap, ik ben fan $*\o/*$

**Geplaatst**: 04-07-25 19:39

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-07-25 19:39

Heerlijk een langer stuk. Zo benieuwd hoe het verder gaat.

Al de ene kant snap ik Syl wel. Niels heeft wel een doodslag op zijn geweten.
Maar dan had Syl het direct moeten aangeven en niet nu ze aan de kant is gezet.

**Geplaatst**: 04-07-25 19:49

Geplaatst: 04-07-25 19:49

Dat vind ik (ook) het achterbakse van Syl.
Al die tijd haar mond houden en nu ze haar zin niet krijgt (Daan behouden/voor zichzelf krijgen) ineens aangifte gaan doen.
Heel manipulatief gedrag ook en ik vraag me af of Syl psychisch wel helemaal oké is, dit gedrag zie je nogal eens bij bepaalde persoonlijkheidsstoornissen.

**Geplaatst**: 05-07-25 07:07

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 05-07-25 07:07

Goed stuk weer.
Het voelt voor mij ook als, je wilt mij niet meer dus ik geef Niels aan.

**Geplaatst**: 05-07-25 08:26

Geplaatst: 05-07-25 08:26

Wat kun jij vreselijk goed schrijven. Ik had nooit gedacht dat ik nog steeds gepakt zou worden door het verhaal. Normaal gesproken lees ik een boek achter elkaar uit omdat ik anders mijn interesse verlies. Dat is nu totaal niet het geval.. Ik ben heel benieuwd hoe het eindigt

**Geplaatst**: 05-07-25 19:59

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 05-07-25 19:59

Wauw wat een fantastisch stuk, ik ben heel blij dat Niels nu kan gaan boeten, maar ik kan mij ook wel vinden in de opmerkingen hierboven, dat het Syl mooi uitkomt, dit had ze veel eerder willen doen., maar ik snap ook dat ze dat niet heeft gedaan ze wilde Daan houden en ze wist dat als er een aangifte zou doen ze Daan kwijt was, nu heeft ze niets meer te verliezen.

Ze is Daan toch al kwijt dus geef haar groot gelijk dat ze nu doet wat ze altijd al had willen doen....

**Geplaatst**: 05-07-25 21:13

Geplaatst: 05-07-25 21:13

Goed geschreven!! Ik snap Syl dan wel weer :')

Ik zou zo iets heftigs ook niet los kunnen laten, en ik ben steeds weer verbaasd dan Daniëlle dat blijkbaar wel kan. Echt hoe dan?

**Geplaatst**: 06-07-25 07:44

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-07-25 07:44

Whaaa ik had zomaar het topic ontstipt.

Nu dus wel lekker vanaf april in 1x door kunnen lezen.

Ik ben heel benieuwd naar de intentie van Syl inderdaad. Is het wraak omdat ze Daan kwijt is of is het dwt se het nu doet omdat ze vindt dat het echt niet kan, maar daar nu pas wat mee doet omdat se Daan toch al kwijt is.

Wn rsja, het blijft ook absurd wat er is gebeurd. Dat je bij zo’n man kan blijven.

Oftewel ik zit er weer helemaal on. Goed geechreven ts.

**Geplaatst**: 06-07-25 15:32

Geplaatst: 06-07-25 15:32

Ik denk zelf dat dit is wat Syl bedoelde met ik kan dit niet meer. Het idee dat iemand dit allemaal heeft gedaan en dan elke avond lekker het huis in kan lopen. Het perfecte gezinnetje kan spelen en ook nog eens met degene waar je zelf zo verliefd op bent. Ik denk dat ze uit respect voor Daan niets wou zeggen maar dat ze het gewoon niet kon verdragen ook al zou ze hiermee Daan echt verliezen.
(Ondertussen ben ik wel van mening dat ze allemaal eigenlijk knettergek zijn. Maja toe maar

)

**Geplaatst**: 08-07-25 08:01

Geplaatst: 08-07-25 08:01

MissJG schreef:
Ik denk zelf dat dit is wat Syl bedoelde met ik kan dit niet meer. Het idee dat iemand dit allemaal heeft gedaan en dan elke avond lekker het huis in kan lopen. Het perfecte gezinnetje kan spelen en ook nog eens met degene waar je zelf zo verliefd op bent. Ik denk dat ze uit respect voor Daan niets wou zeggen maar dat ze het gewoon niet kon verdragen ook al zou ze hiermee Daan echt verliezen.
(Ondertussen ben ik wel van mening dat ze allemaal eigenlijk knettergek zijn. Maja toe maar )

Dit dus

ik had het niet beter kunnen omschrijven zo 'voel' ik het dus ook. Die man hoort in de gevangenis voor hele lange tijd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-07-25 14:49

Geplaatst door de TopicStarter : 11-07-25 14:49

Ik vind jullie reacties wel zo ontzettend lief!
En ook ontzettend leuk om te lezen hoe jullie tegen de hoofdpersonen aankijken!
Aangezien we maandag overgeslagen hebben, heb ik vandaag een langer stuk.
Naar alle waarschijnlijkheid is het volgende hoofdstuk wel het laatste...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik neem een slok van mijn thee, maar die smaakt helemaal nergens naar. Ik voel mijn hart in mijn keel kloppen en het lijkt of mijn handen nooit meer kunnen ophouden met trillen. Ik weet niet of ik er klaar voor ben om alles opnieuw te beleven, om de film opnieuw af te draaien, om alle verdrongen emoties te herbeleven. Ik kijk Peter even kort aan, maar ik kan zijn blik totaal niet verdragen. Hij is professioneel, afstandelijk, maar het voelt bijna of ik me al tegen hem moet wapenen. Ik kijk de woonkamer door, nog een keer zoals die nu is, want als ik begin met vertellen, zal het hier nooit meer hetzelfde zijn. Alles zal veranderen; voor mij, voor Niels en ook voor Syl.
Als ze door mijn gedachten flitst, bal ik kort mijn vuisten. Hoe heeft ze het toch zo voor elkaar gekregen? Hoe heb ik er zo ver in mee kunnen gaan?
Ik sluit mijn ogen, ik ben meteen terug op die beruchte avond.

‘Syl kwam die late middag langs, om te praten. Niels wist niet dat ze langs zou komen en eigenlijk zou ze ook weer weg moeten zijn voordat hij thuis zou komen. Maar er zijn in die tijd zoveel onuitgesproken zaken geweest tussen ons… Een soort chemie die ik in die tijd heb proberen te ontkennen, want ik hield, nee hou, van Niels. Toch vervielen we weer in oude emoties, we lieten ons gaan en er volgde een kus…’
‘En dat is het moment dat Niels thuis is gekomen?’
‘Ja. Hij zag ons en hij veranderde compleet, er brak iets in hem. Hij heeft haar arm gegrepen, haar bij me vandaan getrokken en me vervolgens tegen de muur gezet. Alsof hij me moest redden van een roofdier. Zo ontzettend veel geschreeuw… Het ging zo snel… Ik ben gevallen, denk ik. Ik zag hem Syl tegen de muur drukken, zijn gezicht was compleet verwrongen van woede, wanhoop en verraad. Ik dacht echt dat hij zou stoppen… Ik heb hem vastgepakt en geprobeerd hem te kalmeren. Hij was zo ontzettend woedend… Ik weet nog dat ik iets gezegd heb over zijn affaire met Bibi, waarop hij me in mijn gezicht heeft geslagen. Ik weet nog dat Syl zich weer met Niels bemoeide, daarna weet ik niet veel meer… Voornamelijk dat ik zo ontzettend veel pijn had en bloedde…’ – Peter zwijgt, hij is gestopt met schrijven en twijfelt duidelijk aan zijn volgende vraag.
‘Dus meneer had ook een buitenechtelijke relatie?’
‘Ja. Al waren we er beiden mee gestopt omwille van onze relatie.’
‘En uw relatie met Mevrouw Jonker?’ – Mijn adem stokt even.
‘Het is begonnen als een wraakactie omdat Niels vreemd is gegaan met Bibi.’
‘En daarna?’
‘Daarna werd het ingewikkeld… Ik ben om haar gaan geven, ze was er voor me als…’ – Ik wil er eigenlijk niet meer aan denken.
‘Als?’ – Peter kijkt me even aan over zijn schrijfblok.
‘Als Niels en ik niet zo goed gingen samen.’
‘Hoe moet ik uw relatie met Mevrouw Jonker zien? Zag u haar enkel in het geheim? Waren andere mensen op de hoogte?’
‘Er is even sprake geweest van dat we zouden kijken of het tussen ons zou kunnen werken.’
‘Is dit voor of na het voorval geweest?’
‘Erna. Daarvoor is het stiekem geweest, waarbij ik uiteindelijk ook heel duidelijk heb gemaakt dat ik met Niels verder wilde.’
‘En waarom heeft u haar dan toch bij u thuis uitgenodigd?’
‘Omdat ik het netter af wilde sluiten dan ik gedaan had. Ik wilde dat ze wist dat ik echt voor Niels had gekozen, dat het tussen ons voorbij was.’
‘Ziet u haar ook als slachtoffer?’ – Dat woord… “Slachtoffer”, het maakt me weer kwaad.
‘Ik weet het niet. Ik denk dat ze het ergens ook opgezocht heeft, hem uit heeft willen dagen, ze wilde mij altijd overtuigen van het feit dat Niels een bruut was. Maar dat rechtvaardigt het natuurlijk niet…’
‘Denkt u dat meneer spijt heeft?’
‘Ik weet honderd procent zeker dat hij onmetelijk veel spijt heeft. Hij is compleet ingestort na die avond, er is iets in hem kapotgegaan. Hij heeft zo ontzettend vaak gezegd dat het hem zo verschrikkelijk spijt, dat hij er alles voor over zou hebben om het terug te draaien… Meneer Hartogs, u moet écht begrijpen dat Niels niet het monster is dat nu van hem gemaakt wordt.’ – De tranen schieten weer in mijn ogen. Peter reikt over tafel en legt zijn hand even op de mijne.
‘Het is oké Daniëlle, ik zal niet verder vragen. Ik heb voor zover mogelijk een beeld van de situatie. Deze wijkt in essentie niet veel af van de verklaring van uw man, dat is positief voor zijn verdediging. Mocht u nog iets nodig hebben, mag u me altijd bellen.’ – Ik haal diep adem en voel de tranen weer iets afzakken als hij me zijn kaartje overhandigd.

De dag na het gesprek met Peter is net zo grijs als de velen daarvoor. Ik vouw de was om iets om handen te hebben, iets te doen waar niet per se herinneringen aan vastkleven. Wanneer ik met een volle wasmand naar de kast loop om alles op te bergen, gaat de deurbel. Van schrik laat ik alles uit mijn handen vallen, ik haast me naar beneden om de deur open te doen. Wellicht is het Peter of weer iemand van de politie. Ik open de deur en sta aan de grond genageld; Syl.

‘Niet meteen de deur dichtdoen alsjeblieft…’ – Een schim van wie ze ooit was staat aan de deur. Bleek, haren in een vettige knot en haar ogen staan vreemd.
‘Syl, ga weg. Ik denk dat ik de vorige keer vrij duidelijk ben geweest.’ - Het liefst zou ik willen schreeuwen dat ze gestoord is en dat ze me met rust moet laten.
‘Ik moest je zien, ik moest weten hoe het met je ging… Praat alsjeblieft met me.’ – Ik ken de ondertoon in haar stem, voor ieder ander zou het klinken als verdriet, maar voor mij klinkt het meer dan bekend. Een vreemd mengsel van controle, obsessie en strijdlust.
‘Nee. Ga weg. Ik wil je niet meer zien, nooit meer. Ik wil niet met je praten, ik wil niet naar je luisteren, ik wil dat je me met rust laat.’ – Ze kijkt even om zich heen voordat ze op zachtere toon weer begint te praten;
‘Ik heb het voor jou gedaan… Ik wilde alleen maar dat je veilig zou zijn…’
‘Door hem aan te geven?!’ – Ze doet een stap in mijn richting.
‘Ja… Je weet dat hij gevaarlijk is, je durft het alleen niet toe te geven. Ik heb gezien wat hij je aangedaan heeft Daniël.’
‘Hij is niet gevaarlijk! Jij maakt ervan dat hij gevaarlijk is. Ik weet dat hij onmetelijk veel spijt heeft van wat er die avond gebeurd is.’ – Ik wil de deur eigenlijk dichtdoen, maar ze houdt de deur tegen.
‘Spijt?’ – Een schamper lachje ontsnapt haar.
‘Hij heeft spijt dat hij nu ontmaskerd is, dat hij gezichtsverlies lijdt, maar niet wat hij daadwerkelijk gedaan heeft.’
‘Laat me met rust, Syl. Ik wil dit niet!’ – Ik duw met mijn hele gewicht tegen de deur, maar ze zet haar voet tussen de deur en het kozijn.
‘Stop nou eens met tegen jezelf liegen. Je houdt alleen van hem omdat je geen flauw benul hebt wie je bent zonder hem. Ik heb je iedere keer overeind geholpen als die klootzak je weer neergehaald had, die er voor je was als je jezelf haatte, hém haatte! Ik heb je nooit gedwongen om iets anders te zijn dan jezelf, ik heb altijd van je gehouden precies zoals je bent… En nu heb je jezelf verloochent voor zijn vergeving.’ – Ze klemt haar hand om de deur en raakt net met de toppen van haar vingers mijn schouder waardoor ik me terugtrek en ze zo ongeveer de hal binnenvalt.
‘Je wist precies waar mijn zwakke plekken zaten en hebt daar gretig misbruik van gemaakt!’ – Mijn stem trilt. Ze heeft zich overeind weten te houden en komt nu mijn richting ingelopen.
‘Nee, ik hield van je… Ik hou nog steeds van je. Zelfs zoveel dat ik er alles voor over heb om te weten dat je veilig bent…’ – Ze reikt een van haar handen naar me uit. Ik deins nog verder achteruit tot ik met mijn rug tegen de gangkast aansta.
‘Waarom denk je dat ik alles op het spel heb gezet? De aangifte, de pijn? Ik wist dat het me jou zou kosten, maar ik heb het gedaan omdat ik zo ontzettend veel van je hou…’
‘Dit is geen liefde… Dit is obsessie. Macht. Ik was verward en jij was precies op het juiste moment, op de juiste plaats en ik was compleet gebroken. Jij wil winnen, jij hebt Niels altijd al buiten spel willen zetten en nu heb je het perfecte excuus gevonden.’ – Haar hand zweeft millimeters boven die van mij en ik kijk naar haar vingers. Diezelfde vingers die me ooit zacht hebben beroerd, die me opgetild hebben uit de puinhoop die mijn huwelijk was… En me daarna zo hard weer terugduwden de puinhoop in.
‘Maak me nou alsjeblieft niet de vijand… Dit is niet wie we zijn…’ – Als ze ziet dat ik me nog verder bij haar vandaan wil bewegen, maar dat niet lukt, trekt ze haar hand terug en stapt weer richting de deur.
‘Ben je bang voor me?’ – Ze wendt haar ogen van me af alsof ik degene ben die haar net een rotschop heeft verkocht.
‘Ik wil dat je gaat! Nu! Anders bel ik de politie.’ – Mijn stem trilt onbeheersbaar.
‘Ik ga al. Ik wil niet dat je bang voor me bent.’ – Ze trekt de deur achter zich dicht. Ik sta minutenlang te luisteren of ik haar nog hoor, maar het blijft stil.

Met trillende vingers zoek ik het nummer van Peter op en druk op het telefoontje.

‘Hartogs.’
‘Met Daniëlle Jongst.’
‘Dag Daniëlle, hoe gaat het met je?’
‘Ze is hier aan de deur geweest…’ – Ik fluister het zo ongeveer.
‘Mevrouw Jonker?’
‘Ja…’
‘Heb je haar binnengelaten?’
‘Ik wilde haar niet binnen hebben, maar ze bleef tegen de deur duwen… Ze wilde praten, dat ze van me hield, dat ze me wilde beschermen tegen Niels. Ik heb me teruggetrokken van de deur, ik ben oprecht bang voor wat ze nog meer gaat doen… Ze is compleet labiel…’ – Ik hoor Peter wat opschrijven terwijl hij “uhuh” terug mompelt. Dit voelt voor mij als de grens overgaan, alsof ik eindelijk toe durf te geven dat het al lang niet meer om liefde gaat.
‘Daniëlle, ik kan drie dingen doen op dit moment. Ten eerste wil ik je adviseren om aangifte te doen van belaging en poging tot intimidatie. Wat ze gedaan heeft, kan gezien worden als een poging om een getuige te beïnvloeden voor het proces, zeker in het licht van jouw rol in de zaak van Niels. Ten tweede kan ik een officiële waarschuwing naar haar laten versturen waarin haar duidelijk wordt gemaakt dat elk contact dat ze nog initieert juridische gevolgen gaat hebben. Als laatste kan ik, vandaag nog, een verzoek indienen voor een kort geding waarin we een contactverbod eisen. Dat betekent dat ze op geen enkele manier contact met je mag opnemen.’
‘Geldt dit ook in de rechtszaal?’
‘Dit geldt enkel in privésfeer. In de rechtszaal gelden er andere voorschriften, ze mag zich echter ook in de rechtszaal niet tot jou richten of contact met je zoeken, dan zal de rechter ingrijpen.’ – Ik slaak een zucht. Het vooruitzicht dat ze op geen enkele manier meer in mijn leven mag verschijnen, voelt alsof er eindelijk iets van verlichting komt in deze hele chaos.
‘Moet ik per sé aangifte doen?’ – De gedachte aan nog meer verhoren, nog meer vragen en nog meer dossiers die onthullen wat ik al die tijd heb willen verbergen, zorgt wel weer voor een knoop in mijn maag.
‘Haar actie in combinatie met jouw aangifte kunnen we juist strategisch gebruiken in de zaak van je man. Het laat zien dat Syl een dubbele agenda heeft, dat ze instabiel is en dat haar verklaring mogelijk gekleurd is door haar persoonlijke motieven. Jouw aangifte onderstreept alleen maar jouw betrouwbaarheid.’
‘Ik wil dat het stopt, voor altijd… Ik wil haar nooit meer zien.’
‘Dan gaan we daarvoor zorgen.’

Hoofdstuk 22: Voor de stilte valt.

**Geplaatst**: 11-07-25 15:34

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 11-07-25 15:34

Dat wijf is gek. Is het eerste wat in me opkomt haha. Pff, wat een mindfuck!

Zo goed geschreven hoe je het gehele verhaal van links naar rechts gaat en weer terug, qua empathie. Zo jammer dat we richting het einde gaan. Maar wel logisch.

**Geplaatst**: 11-07-25 16:31

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 11-07-25 16:31

Gommenikke, hoe krijg je toch telkens die draaien weer voor elkaar? Knap! Ik krijg er een "I see death people" gevoel bij (aangezien ik pas vrij laat in de film de clue zag 8)7

).

Knap! Maar die bewuste cliffhanger met de hoofdstuk titel... aaaarghhhhh

**Geplaatst**: 11-07-25 21:26

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 11-07-25 21:26

Mennn, Syl meid waaróm

Zó goed geschreven! Je zit er zo in elke keer en ik word helemaal gegrepen.

**Geplaatst**: 11-07-25 21:39

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 11-07-25 21:39

Ja dit stuk was echt goed. Ben nu zo benieuwd

**Geplaatst**: 11-07-25 23:00

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 11-07-25 23:00

Jeetje, je schrijven is heel erg gegroeid in het verhaal. Ben erg benieuwd naar het einde, al vind ik het ook super jammer dat het verhaal dan is afgelopen. Hopelijk ga je niet stoppen met schrijven en mogen we bij een volgend verhaal ook weer meelezen.

**Geplaatst**: 12-07-25 06:37

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 12-07-25 06:37

Syl met d'r mega obsessie. Niet best.

Echt weer super geschreven ts

**Geplaatst**: 12-07-25 15:42

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 12-07-25 15:42

Super stuk weer. Ik hoop echt dat je nog meer verhalen gaat schrijven.
En echt, als het als boek uitgegeven wordt, koop ik het

**Geplaatst**: 12-07-25 17:34

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 12-07-25 17:34

Oef gaat Syl er nu voor zorgen dat Niels ermee weg komt? Wauw dat meen je niet. Nee Niels moet boeten. En de rest moet een gesticht in vrees ik. Echt Syl is ook compleet doorgeslagen. Krijg nu wel medelijden met Daan... Zo labiel dat ze gekken aantrekt.