Geplaatst Onderweg kletsten we wat, totdat Iris ineens over Hugo begon..
"Waarom heeft Huug 't eigenlijk uitgemaakt? Het ging toch zo goed?"
"Hannah," zeg ik zachtjes en staar naar de prachtig blauw hemel waar ineens grijze wolken voor in de plaats komen. "Zij heeft hem van me afgepakt"
Er rolt een traan over mijn wang en ik kijk Iris aan, ik zie dat ze het begrijpt en medelijden met me heeft.
"Wat erg voor je meis, als er iets is dat ik kan doen!" zei Iris, even behulpzaam als altijd.
"Ik weet het schat, dankje." zei ik tegen haar.
De vijf minuten die we nog moesten lopen naar de bioscoop werd er gezwegen, ik voelde dat Iris medelijden met me had, waarschijnlijk ook omdat ze iets soortgelijks had meegemaakt. Haar ex-vriendje Roy was vreemdgegaan, pas na een jaar kwam ze erachter..
Toen we in de zaal zaten, te wachten tot de film begon, vroeg ik of ze nog wel eens aan Roy dacht.
"Ja, soms. Op momenten als die van net, ik ben zo bang dat jou dit ook nog een keer overkomt" zei ze zachtjes.
"Als dat gebeurd, zal dat wel zo moeten zijn," zei ik wijs. "Maar sst, de film begint"
We lachten af en toe, dan keken we elkaar aan, ik wist zeker dat ze voor altijd mijn vriendin zou blijven, ze is zo geweldig!
Eigenlijk is ze ook best knap, dacht ik bij mezelf, ik lette niet meer op de film en kon mijn ogen niet van haar afhouden, af en toe keek Iris terug, maar richtte zich daarna weer op de film.
Ik voelde kriebels in mijn buik, was ik verliefd op mijn beste vriendin?Zomaar ineens?
Ik besloot de film maar verder te kijken en er niet meer aan te denken, wat aardig lukte...
"Héhé" zuchtte ik, toen de film afgelopen was. "Wat vond jij ervan?"
"Haha, wel grappig. Niet geweldig ofzo" zei Iris.
"Inderdaad, laten we hier weggaan, slaap je bij mij eigenlijk?" vroeg ik nieuwsgierig.
"Ja is goed hoor, moet ik nog wel even mijn moeder bellen zo"
"Ok!" zei ik, en reed de zaal uit.
"Hoe is het met jouw liefdesleven eigenlijk?" vroeg ik aan Iris terwijl we de bioscoop weer uitreden met nog een beker cola in onze handen.
"Haha, daar hebben we het lang niet over gehad, dankzij jouw Hugo," zei Iris plagend. "Eerlijk gezegd, ik heb wel een jongen op het oog!"
Iris begon enthousiast te springen en draaide een rondje.
"Haha, gek mens," zei ik terwijl ik toekeek hoe ze nog een paar gekke sprongen maakte. "Maar vertel, wie is het?"
"Oeh, ken je Bram? Uit de vierde?" vroeg Iris.
Bram was een hele leuke, vooral grappige jongen die een klas hoger zat dan Iris, maar toch niet echt mijn type.
"Ja tuurlijk ken ik die! Ik heb daar toch ook op school gezeten!" zei ik enthousiast.
"Nou, die dus. Ik heb 'm uitgevraagd..." zei Iris geheimzinnig.
"VERTEL!" schreeuwde ik.
"Haha, rustig. We gaan volgende week zaterdag naar de film!" zei Iris waarop ze weer hyper rondjes ging draaien, ook al was t eigenlijk een beetje mislukt dansen.
Ondertussen waren we thuis aangekomen, nadat ik d'r helemaal had uitgehoord over Bram.
Zoo, klaar. Weer een beetje anders geworden
Haha, dan wordt er nu al een nieuw stuk gepost, sorry
zelfs als je hele been in het gips zit kan je namelijk gewoon op krukken blijven lopen hoor 
)
