Bokt.nl

Hoofdstuk 5

Midden april

Een doodnormale zaterdagavond, weer gekluisterd aan de computer. Heel gek, maar op de een of andere manier kon ze er dit keer niet achter vandaan komen. Het leek wel of er een magneet in dat ding zit die haar er niet bij weg wilde hebben. Ilva had een aantal gesprekken op msn, maar met Kailey en Marlies in het bijzonder. Het was een gezellig gesprek, met z’n drieen. Kailey werd iets te uitbundig en zette haar naam en die van Marlies in haar nickname. De gebeurtenis die daarop zou volgen, ging het leven van Ilva voor de komende maanden helemaal veranderen...

Kailey had me al eens verteld over Mark, de jongen met wie ze alleen gemeenschap had, en verder niets. ‘Jakkes’, dacht Ilva in zichzelf. ‘Dat ze dat volhouden, dat zou ik nooit kunnen...’

Mark was vanavond ook online, en had dus per overmaat van ramp ook de naam van Kailey gezien. Hij was nieuwsgierig, en wilde graag weten wie ‘Ilva en Marlies’ waren. Zo gezegd zo gedaan, binnen de korste keren ontstond er een gesprek met vier personen.

Na een aantal minuten voegde Mark haar persoonlijk toe, wat Ilva een apart gevoel gaf... Mark zat in het leger, was knap, aardig, had ongeveer dezelfde interesses. De nadelen waren dat hij 160 kilometer verderop woonde en bijna een jaar jonger was, maar dat mocht de pret niet drukken. Dit voelde anders, Ilva voelde aan dat dit goed zat. Misschien te optimistisch gedacht, maar hoe kon het dat ze ineens typte met de jongen van haar dromen? Nummers en foto’s werden uitgewisseld, het leek te mooi om waar te zijn. Om één uur in de nacht besloten ze allebei met tegenzin msn af te sluiten, om de volgende ochtend weer af te spreken.

Die zondagmorgen

Ilva schrok om 10.00 wakker: ‘Mark, msn, snel naar beneden!’ Als een razende rende ze de trap af, naar de woonkamer. Mark had gisteravond gezegd dat hij rond een uur of 9 online zou zijn, dus ze was al een uur contact met hem misgelopen. Toen ze online kwam werd ze warm begroet, zoiets had ze nog nooit meegemaakt. ‘Hoe heb je geslapen meis?’ Dat laatste woord had van haar niet gehoeven, daar werd ze harstikke verlegen van. ‘Euh, ja goed hoor!’ Reageerde ze vlug, om hem niet te laten merken dat ze overblufd was.

Naarmate de dag vorderde werd het steeds duidelijker. Ilva en Mark pastten misschien wel bij elkaar. Het contact ging zo leuk, alsof ze elkaar al jaren kenden. Zouden ze dan echt voor elkaar gemaakt zijn?

**Geplaatst**: 13-09-05 17:55

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 13-09-05 17:55

yeahhh weer een stukje

super hoor, kom maar op met het volgende stukje

**Geplaatst**: 14-09-05 17:02

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 14-09-05 17:02

Meer

!

**Geplaatst**: 14-09-05 17:19

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 14-09-05 17:19

weer een leuk stukje

meeeer!!!!!!!!!!

**Geplaatst**: 14-09-05 17:20

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 14-09-05 17:20

leuk verhaal! ga zo door!

.. ** is ook 6 januari jarig

*

**Geplaatst**: 14-09-05 23:41

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 14-09-05 23:41

ik vind het verhaal echt geweldig, niks op aan te merken

**Geplaatst**: 15-09-05 12:02

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 15-09-05 12:02

Leuk
Komt Syl eigenlijk nooit meer op msn

of is ze die helemaal vergeten?

**Geplaatst**: 15-09-05 17:47

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 15-09-05 17:47

Hihi had al n keer n stuk gelezen... Maar dit is leukkkk...
I want more

**Geplaatst**: 16-09-05 08:59

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 16-09-05 08:59

leuk geschreven! ik volg het

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-09-05 09:23

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst door de TopicStarter : 16-09-05 09:23

Het volgende stuk

.

Hoofdstuk 6

2 weken later

Dagen verstreken, en elke dag leefde Ilva naar het contact met Mike toe. Op school, op de brommer, en zélfs op haar pony. Haar pony, bij wie ze normaal nooit tijd had voor de gedachten aan iets anders. Dat was het meest rare aan het hele gebeuren van de afgelopen tijd. Ilva was er met haar hoofd niet meer bij, en kon nergens anders meer aan denken dan de naam met 4 letters: ‘Mark’.

“Mark, hoe zou je het vinden om eens af te spreken? Ik wil eigenlijk wel eens weten of we écht zo goed bij elkaar passen.”, Vroeg Ilva aan de jongen toen ze telefonisch contact hadden. “Nouja, volgende week hebben we allebei vakantie, dus dat kunnen we best doen!”. Er klonk enige opwindig in de stem van Mark. Zelfs over dít dachten ze nog hetzelfde.

4 mei 2005

Ongeduldig stond Ilva te wachten op het perron. Kijkend naar haar vader die in de auto wachtte, en krabbelend aan haar nagels. Het was nu 15.14, de trein had op dit moment 4 minuten vertraging. ‘Er zouden toch geen treinen zijn uitgevallen? Nee, tuurlijk niet. Dan had hij vast een sms-je gestuurd...’

In de verte kwam een gele stip tevoorschijn. Mark!! Toen de trein dichterbij kwam hield Ilva het niet meer. Haar gezicht werd rood, haar handen klam, en haar benen leken net drilpuddingen. Toen de trein zijn laatste zucht uitblies, en de deuren zich opende, zag Ilva van alles, maar geen Mark.. Ze raakte lichtelijk in paniek, tot ze helemaal aan het einde van de stoet mensen iets donkerblonds zag lopen. Een fijn gebouwde jongen die niet wist wat hij moest doen, of waar hij moest kijken. Om het net te laten lijken of hij heel druk was, begon hij met zijn mp3-speler te prutsen, om het oogcontact zo lang mogelijk uit te stellen. Het eerste wat in Ilva opkwam, was dat hij dus verlegen moest zijn. Iets wat ze over msn en de telefoon niet gemerkt had, en niet had kúnnen merken.

Het leek net of de afstand van de Mark tot haar kilometers lang was. Het leek wel een eeuw te duren voor ze elkaar eindelijk echt aan konden raken. Gek genoeg had Mark die morgen op msn nog gevraagd hoe hij zich nu moest gedragen tegenover Ilva. Moest hij 3 kussen geven, of alleen de hand schudden? Ilva was vastbesloten, en drukte 3 kussen op de wangen van Mark toen hij haar hand had vastgepakt. Allebei met een rood aangelopen gezicht en trillende handen, liepen ze in gedachten verzonken naar de auto.

Op weg naar huis kon Ilva eindelijk weer helder denken. Hij was leuk, gigantisch, en helemaal haar type. Dit kon niet meer stuk, en ze was er zeker van dat het wat ging worden tussen haar en Mark.

**Geplaatst**: 16-09-05 09:28

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 16-09-05 09:28

ben benieuwd naar het volgende stuk! ga zoo door

**Geplaatst**: 17-09-05 06:31

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 17-09-05 06:31

Ik ben ook benieuwd, super verhaal

**Geplaatst**: 17-09-05 07:36

Re: [verhaal] Het dilemma dat jongens heet...

Geplaatst: 17-09-05 07:36

ga zo door, leuk verhaal...