Ik dacht na over de mogelijkheden, er waren er na mijn idee twee. Of ik moet weg, of wraak. Ik dacht er goed over na die dag, ik zat op me kamer. Voor een trein springen, dacht ik. Maar daar zou ik meerdere mensen een ongelukkig leven mee geven, mijn ouders, de machinist. Nee dat kon niet. Weglopen, dat leek me ook niet mogelijk, mijn ouders zullen ongelukkig worden, en ze zouden me toch wel vinden, want ik ben niet zo op me zelf. Toen bleef er maar één optie over, wraak. Maar hoe, ik wist het niet, ik was alleen, en Joey had een helle groep om hem te steunen. Het zou moeilijk zijn om hem te pakken te nemen, dat wist ik. Ik moest zijn zwakte punt vinden, en zorgen dat niemand anders er onder zou lijden. De volgende dag, had niet zo veel zin om na school te gaan. Maar ik moest wel, omdat anders mijn wraak niet zou helpen. Ik wist wel dat Claudia en Mirjan achter me zouden staan, en dat hielp erg. Ik hield Joey de helle tijd in de gaten. Ik merkte dat hij verliefd is op een meisje, Natasja heet ze, ik kende haar niet. Maar ik dacht dat het zou helpen als ik bevriend zou zijn met haar, de wraak actie iets makkelijker zou lopen. Toen de school uit was, zocht ik Natasja op. Ze stond bij haar fiets, en ik liep na haar toe. Ik vroeg waar ze woonde, 2 straten verder als mij. “Mag ik met je meefietsen” vroeg ik. Ze vond het goed. We praten een beetje, en ik probeerde op het onderwerp Joey te komen. Ik vroeg of ze een vriendje had, dat had ze niet. Ik vroeg wat ze van Joey vond. “Ik vind hem heel leuk, en aardig als ik alleen bij hem ben. Maar wanneer jij en Chris in de buurt zijn, is het net alsof hij veranderd.” Ik wist even niet wat ik erop moest zeggen. “Ik weet dat hij me niet mag” Zei ik. “Waarom niet?” vroeg Natasja. “Ik weet het niet” Zei ik. Ik was bijna thuis, en moest afslaan, “doei” zij ik. En ik sloeg af.
Owkee, ik ga weer even snel verder
