Het is misschien laat, hééél laat maar ik heb nog een vervolgje
Ik was dit verhaal eigenlijk een beetje vergeten
Omdat jullie misschioen niet meer mee zijn staat er nog een stukje bij dat ik al gepost had.
Diezelfde dag nog zocht ze met haar papa naar een manege in de buurt. Er waren er twee “Het Peerdeknolleke” en “De Grote Hoeve.”
Eerst bezochten ze “De Grote Hoeve”. Het was een manege met een 50-tal paarden die er goed verzorgd uitzagen. Er liepen allemaal kinderen in nette rijkleren en ouders die praatten over hoe goed hun kind wel was.
“Dit is meer een soort manege voor de lezers van mama’s blad” grinnikte Alex.
Haar vader knikte instemmend en ze reden naar “Het Peerdeknolleke.” Deze manege was iets kleiner en daardoor ook gezelliger. Je kon de binnen- en buitenpiste zien van in de kantine en de mensen liepen er wat normaler bij.
“Hier lijkt het me leuk” zei Alex “Mag ik een proefles doen?”
“Ja hoor. We zullen even gaan vragen wanneer de beginnerlessen zijn” antwoordde haar vader.
Ze liepen de kantine binnen, waar een man achter de toog stond.
“Dag” zei Alexs vader “Mijn dochter wilt graag paardrijden”
De man knikte en kwam naar hen toe.
“De eerste lessen zijn aan de longe, dan moet ze zelf niet sturen. Als ze juist kan zitten en lichtrijden gaat ze leren sturen. Als dat goed gaat mag ze in de groepslessen voor beginners gaan rijden” legde hij uit.
Hij liet hen alle paarden zien en vertelde hoe ze heetten. Na de paarden toonde hij de kantine, de zadelkamer, de binnenpiste, de buitenpiste en de WC.
“En dan zal ik nu even kijken wanneer je je eerste les kan hebben” zei hij.
Alex en haar vader wachtten tot de man terugkwam.
Er kwam een meisje met paard de binnenpiste in. Ze steeg soepel op en zette haar paard in beweging. Nadat ze een aantal rondjes had gestapt ging ze draven. Het paard leek wel te dansen en het meisje ging in zijn tempo op en neer.
“Zou dat lichtrijden zijn?” vroeg Alex aan haar vader.
Die haalde enkel zijn schouders op.
Het meisje stopte met het op en neer gaan, nu zat ze doodstil in het zadel terwijl het paard verder draafde. Toen ze in een bocht kwamen ging het paard over in een soepele galop.
Alex keek met open mond toe hoe ruiter en paard één geheel leken te vormen.
“Je kan overmorgen” hoorde ze de man plots zeggen “Om half twee of om twee uur, kies maar”
“Half twee?” stelde Alexs vader voor.
Alex knikte en keek terug naar de binnenpiste. Het meisje liet haar paard halt houden in het midden van de bak. Eerst dacht Alex dat ze zou stoppen met rijden maar toen zag ze tot haar verwondering dat het paard een paar passen achteruit zette.