Na een lange dag naar school gaan, de trein missen en stressen kon ik eindelijk naar Lisa. “Freezing..!” mompelde ik, terwijl ik m’n trouwe puch op het erf stalde.
Onderweg naar het zwijnenhok hoorde ik het bevroren zand knisperen onder m’n snowboots. Gelukkig heb ik geen koude voeten meer, die dingen zijn echt goud waard! Ik schakelde de lichtknop om, m’n poetsplaats was gelijk verlicht.
De zwijnen werden er ook wakker van, en oma zwijn, een chagarijnige ouwe taart, begon luid te gillen omdat een van de kleinkinderen op haar ging staan.
De honden begonnen helemaal te freaken, waardoor ze nog erger ging stressen. Ookal zo’n leuk spelletje: zwijntjes laten gillen. Flink hard blaffen, dan willen ze wel. Om gek van te worden af en toe!
Vijf minuutjes later deed ik de staldeur open. Geen schaduw of geadem, Lisa stond dus buiten. Ik deed het licht aan. Wat een zooi. Die had waarschijnlijk een flink dagdeel binnen gestaan. Ik keek naar de deur opening, die versperd was door een oversized haflingerkont. “he muppet, hoeist ermee vandaag?”
Ik gaf haar een klopje op haar kont, en perste mezelf tussen haar kont en de deur opening door. (Dit is er zo een die dan gezellig nog even wat dichter tegen je aan komt staan, zodat je plat word gedrukt tegen de staldeur)
Hmm.. ze keek niet al te blij. Ze drukte haar neus in mijn handen, misschien had ik wat te eten..? niet dus.
Nadat ik haar roze-met-grijs gestreepte .(..jaja!..) halster om had gedaan, probeerde ik haar om te draaien. Daar had je het al. Het ging, maar met veel moeite. Ze had ook weer moeite met de staldrempel, en het bevroren zand was natuurlijk al helemaal niets. Ik krabde haar hoeven uit, haalde een borstel over haar heen en mestte uit. Lekker dik opgestrooid.
Ik ging het huis in. Ik kom nu alleen als het al donker is, omdat ik voor die tijd op school zit. En in het donker ga ik niet langs de weg lopen, omdat het daar altijd flink druk is. De bak is niet dicht bij stal, daarvoor moet je eerst een mega drukke weg oversteken… Daarom heeft Adrie vandaag met Lisa gewandeld. En het ging perfect..! Ze liep heel goed, wat snel zelfs. Maarja.. Vandaag zijn we op 1 poedertje (pijnstillers) overgegaan. Elke ochtend één. En eerst dus twee.
De vorige keer dat we gingen afbouwen, ging het weer verschrikkelijk slecht.
Het lijkt er sterk op dat dat nu weer zo gaat. In dat geval, komt de hoefsmid, die er zolen en ijzers onder gaat timmeren…
Adrie vertelde dat er gisteren nog 3 meisjes aan de deur geweest waren.
Van een jaar of tien. “Mogen wij die pony verzorgen?”
Hehe.
Arme kinders, je zou het ze toch niet aan willen doen! ‘gezellig wandelen’ word
‘gezellig meegesleurd worden de hele wei door’. Jaaa, mijn paard weet wel hoe ze penny-kinders moet behandelen

Na een lang gesprek over m’n opleiding (da-assistente), donker weer, winter, sneeuw, Lisa, pijnstillers, onderuit gaan als het glad is enzovoorts, ging ik weer naar huis, op mn brommer. Ready for a new day.
Morgen kijken we hoe het gaat. Proef dag.. Hoefsmid of niet? Ik weet het niet, we zien het morgen. Misschien zijn die ijzers wel goed.. Want goed lopen op 2 zware pijnstillers is over het algemeen niet zo raar. (alhoewel, na een maand strompelen met 2 pijnstillers is het al heel wat, maar toch)
Nougoed, jullie horen het.. Tot morgen!