Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 16:37

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 16:37

Hoofdstuk 13:
Eerste aankoop Utrechtse paardenmarkt!

Na wat maanden herstellen ging ik weer eens naar de Utrechtse paardenmarkt.
Mijn oog viel op een mooi gebouwde schimmel, maar deze had een lelijk litteken op zijn achterbeen.
Na nog een paar keer over de markt te hebben gelopen, bleef deze schimmel mijn aandacht trekken.
Ik wilde eens zien of hij een beperking in zijn bewegingen had ivm het litteken, dus ik vroeg de handelaar of hij hem voor wilde laten draven.
Van het litteken had hij zeker geen last, wat kon dit paard goed bewegen!

Hij had geen afstammingspapieren maar dat maakte hem geen slecht paard en icm het litteken was de prijs er ook naar om hem mee te nemen.
Eenmaal thuis verliep zijn opleiding vrij soepel, hij was wel iets schrikkerig maar geen noemenswaardige gekke dingen.
Behalve die ene keer dat ik in het donker door het park naar de vereniging (LR&PC Zuiderpark) reed om daar te lessen, hij schrok ergens van en ging er keihard vandoor richting de mega drukke Groene Kruisweg!

Ik ergerde me mateloos aan zijn gele staart die ik niet wit gewassen kreeg, en toen bedacht ik om zijn staart te verven...
Het pakte iets anders uit dan ik verwacht had, maar geel was zijn staart zeker niet meer!

Het toeval wilde dat onze verenigings-instructrice rond aan het kijken was voor een paard, en mijn schimmel beviel haar wel.
Zo zijn we met hem naar Offereins gereden, alwaar hij goedgekeurd werd en de dierenarts was vol lof over dit paard en dan vooral over de bewegingen.
Onze instructrice heeft veel plezier van hem gehad, heeft verdienstelijk Z2 gereden en hem uiteindelijk verkocht naar Amerika, dat was in die tijd écht heel bijzonder!

Eens een schimmel, nooit weer een schimmel...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 16:39

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 16:39

Hoofdstuk 14:
Henderos, van onbeleerd naar toppaard bij de bereden politie!

Een stalgenootje was op zoek naar een paard en zo kwamen we bij van Tunen, een tuigpaardenman in hart en nieren.
Hij had een koppel jonge paarden lopen in oude glazen broeikassen.
M'n stalgenootje zocht er 1 uit en eenmaal thuis bleef een ander paard, van de hengst Ahoy, uit de koppel in mijn hoofd zitten dus die ben ik toen maar gaan halen.

Dit paard was braver dan braaf, niks was hem te gek!
Met zijn 3 jaar liep hij al mee in een trouwstoet, sprongen we over greppeltjes en picknicktafels in het park.
Ook inspannen voor de wagen ging vanzelf met dit paard.
Ik was in die tijd zo fanatiek dat ik in Dordrecht een proef reed in de ochtend, om vervolgens in de middag op onze eigen vereniging ook nog een proef te rijden.
Dit paard was niet alleen braaf, maar ook enorm gezond!

Tijdens een buitenrit hoorde ik sirenes van politie en brandweer.
Ik was nieuwsgierig wat er gaande was en reed het tumult tegemoet.
Er was inderdaad een fikse brand en toen ik een tijdje had staan kijken, stopte er een politiewagen naast me...
Zij vroegen of dit paard te koop was en hoe oud hij was.
In eerste instantie gaf ik aan deze nog niet te willen verkopen, en toen ze hoorden dat hij pas 3 jaar was vonden ze hem eigenlijk ook wel te jong.
Maar als ik van gedachten zou veranderen moest ik hun zeker bellen!
Mijn handelsgeest nam het over en al heel gauw belde ik dat hij toch te koop was.

Ze hebben hem opgehaald om te testen en te keuren, waarvoor hij glansrijk slaagde!
Na het afrekenen was ik zo blij dat, terwijl een hele rij agenten me na stonden te zwaaien, ik in de auto stapte en wegreed... Ik was alleen even vergeten de trailerklep dicht te doen!!

Henderos, door de bereden politie omgedoopt tot Huzaar, heeft ruim 20 dienstjaren bij de politie voldaan.
Hij liep met 4 jaar al voorop tijdens surveillance's door de stad, liep als één van de koppaarden bij voetbalrellen en won regelmatig kampioenschappen...
Ik werd later nog gebeld met de vraag of ik nog zoiets wist of zelf had, want van zulke paarden wilden ze hun stallen wel vol hebben staan!

**Geplaatst**: 26-09-25 17:21

Geplaatst: 26-09-25 17:21

Leuke verhalen! Ik heb ze graag gelezen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-25 18:07

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-25 18:07

Leuk! En we zijn voorlopig nog niet klaar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-25 13:16

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-25 13:16

Hoofdstuk 15:
Van ruilen... komt niet altijd huilen!

Na de verkoop van Henkie kreeg ik een paard aangeboden via de agent die Henkie bij mij had bekeken.
Dit was een heel ander type paard, vooral heel saai zonder aftekeningen, dan waar ik voorheen mee thuis kwam...
Het proefrijden beviel me wel, dus laten keuren en meegenomen.
Eenmaal thuis deed dit paard niks anders dan steigeren en ik was hem al snel zat.
Achteraf bedacht ik me dat dit paard waarschijnlijk gesedeerd was geweest...
Ik doopte dit paard om tot "Fiasco"!

Ik belde een handelaar of hij iets had staan om in te ruilen, en hij dacht wel iets passends te hebben.
Er was net een groep jonge paarden binnen gekomen waarbij er 1 uitsprong qua makheid.
Zo ruilde ik Fiasco in voor een jonge, iets eenvoudige Darwin nakomeling.
Dit paard bleek inderdaad goed bij me te passen, een heerlijk nuchter en braaf dier met 1 maar: hij wilde absoluut niet lopen aan de longeerlijn!
Ik ben er dus maar gewoon op gaan zitten, en daarmee was hij ook super braaf.

Een stalgenootje wilde graag een week naar Renesse om daar lekker op het strand te rijden, maar had geen geschikt paard...
Ik bood aan om Ivory mee te nemen, met in het achterhoofd al de gedachte dat ze hem wellicht zou willen kopen want ik was al wel weer toe aan een nieuwe uitdaging.

En zo geschiedde!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-25 13:18

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-25 13:18

Hoofdstuk 16:
Dood of leven?

Vervolgens ging ik terug naar de handelaar en hij had een jong tuigpaard van Droomwals staan die ik mee kon nemen.
Een prima paard, alleen zijn hals was erg arm bespierd.
Thuis heb ik direct zijn manen in een korte boog geknipt, zodat het leek of hij meer hals had.
Het inrijden ging vanzelf, maar hij was wel aartslui!
Tijdens een verenigingsles was ik het zo zat, en terwijl ik af wilde wenden gaf ik hem flink been waarna hij z'n balans verloor, mij over de bakrand kieperde en hij er zelf ook achteraan kwam...
Ik ben met de ambulance opgehaald en bleek een engeltje op m'n schouder te hebben gehad, want ik had alleen een zwaar gekneusde enkel!

Ik besloot direct dat ik dit paard niet langer aan wilde houden, en bracht hem naar de eerstvolgende paardenmarkt in 'S Hertogenbosch.
Toen wij daar aankwamen, werd de trailer direct besprongen door een handvol handelaren die om het hardst "dood of leven?!" riepen!
Een bijzondere ervaring...

Het toeval wilde dat de, inmiddels bevriende handelaar Alex, ook aanwezig was op deze markt en zei me dat ik dit paard hier niet moest verkopen, maar naar hem moest brengen in Gellicum.
Ik deed inmiddels veel zaken met hem, zowel voor mezelf als voor derden.
We hadden een fijne regeling afgesproken wanneer ik bemiddelde tussen hem en derden, en ik kreeg altijd een goede prijs voor mijn eigen paarden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-25 13:57

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-25 13:57

Hoofdstuk 17:
Geluk bij een ongeluk...

Nadat ik de Droomwals-nakomeling bij Alex af had geleverd, maar hij op dat moment niks had staan voor mij ben ik terug gegaan naar de tuigpaardenman J. van Tunen waar ook Henkie vandaan kwam.
In het koppel wat hij nog had lopen, was er 1 paard (v. Waterman als ik het me nog goed herinner) dat mij wel beviel ondanks dat hij maar vier lage witte voetjes had hahaha!
Maar 4x wit is sowieso altijd goed.

We deden zijn halster om en leidde hem naar de trailer.
Dit paard was groener dan groen maar was toen al braaf en meewerkend.
Eenmaal bij de trailer liep hij er zo in, en ik schrok me kapot want ipv de stang erachter gooide de fokker de laadklep dicht waar het paard uiteraard van schrok en weer achteruit wilde gaan...
Dit had zo verkeerd af kunnen lopen!!
Gelukkig bleef het paard toch in de trailer en zijn we op goed geluk gaan rijden zonder achterstang.
We kwamen veilig op stal aan en ook dit bleek weer een probleemloos paard.
Leve de goede, oude tijd waar de paarden niet zo doorgefokt waren als tegenwoordig!

Een stalgenootje was al snel weg van dit paard maar had er zelf ook al 1 staan, én ik wilde dit paard ook nog niet verkopen.
Toen het stalgenootje, met wat anderen, op wedstrijd wilde gaan was haar paard heel moeilijk te laden...
Het paard steigerde, viel achterover en overleed direct.
Het was een vreselijk traumatische gebeurtenis en ons stalgenootje was natuurlijk ontroostbaar!

Ik bood al snel aan om mijn paard over te nemen, want 1+1 is nog altijd 2: ze was al gek op mijn paard en had nu zelf niks meer...
Dit bleek ook weer een match made in heaven, ze hebben ruim 20 jaar van elkaar mogen genieten!

**Geplaatst**: 28-09-25 14:21

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst: 28-09-25 14:21

Wauw wat een verhaal! Heb net alles van in het begin gelezen! Ben benieuwd naar meer

**Geplaatst**: 28-09-25 14:49

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst: 28-09-25 14:49

ik geniet ook mee, wat leuk om te lezen. de tijdgeest van toen herken ik nog wel, ik was zelf ook vaak (als kind) op de paardenmarkt in Utrecht. Nooit wat gekocht daar, maar kijken en leren.

**Geplaatst**: 28-09-25 21:00

Geplaatst: 28-09-25 21:00

Wat een leuke verhalen en wat snap ik je moeder met 4x hoogwit.

Ik heb zelf ook een vos met 4x hoog wit en meer wit her en der (1/4 hackney grote maat uit een kwpn tuigpaardstam).

Het heeft iets, dus ik snap je moeder heel goed

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-25 15:27

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-25 15:27

Hoofdstuk 18:
Gellicum...

Ik zocht, weer, een ander paard en belde hiervoor wederom naar de bevriende handelaar Alex uit Gellicum, het dorpje waarnaar ik dit paard vernoemd heb.
Hij had een stel jonge paarden staan, maar er liep niks bij waar m'n hart sneller van ging kloppen...
Toen gaf Alex aan dat hij ergens anders nog een 3 jarig tuigpaard had staan, koffievos met veel wit.
Deze moest ik uiteraard zien!

Eenmaal aangekomen stond er een beer van een paard op stal, een paard met de "WAUW" factor.
Toen ze hem los lieten in de bak, moest ik mijn onderkaak even oprapen: wát kon dit paard gruwelijk bewegen!!
Hier hoefde ik geen seconde over na te denken, deze ging mee naar huis.
Ik moest hem wel héél snel ophalen, want hij was nog hengst en eigenlijk niet te hanteren...
Ik hoopte dat een castratie hem wat makkelijker zou maken, dus al de volgende dag werd hij in de wei aan de Charloisse Lagedijk gecastreerd.
Hij werd wel iets kalmer en nadat hij hersteld was, zijn we hem gaan beleren.
In het park werd hij beleerd, ik erop en een vriendin op een ander paard ernaast die hem zo lang als nodig was aan een touwtje vast hield.

Hij bleek dan wel iets rustiger, maar makkelijk was hij zeer zeker niet!
Ik zocht hulp en deze instructeur nam het rijden soms over als ik er niet uit kwam.
Dit paard was niet bang om te steigeren, en net zo lang achteruit te lopen tot hij een muur tegen kwam om zich daar dan achterover te willen laten vallen.
Ook hing hij weleens met zijn voorbenen over de bakrand...
Toch was ik niet bang en reed ik ook wedstrijden met hem, maar zijn energie zat hem wel een beetje in de weg dus mijn instructeur trainde hem 's ochtends zodat ik 's middags een proefje kon rijden en winnen!

Dit paard was eigenlijk niet geschikt voor een amateur, waardoor ik besloot hem te verkopen.
Al snel stond er een, in de omgeving zeer bekende, dressuurpaarden-handelaar op de stoep die hem voor een zeer mooie prijs gekocht heeft...
Want ondanks z'n karakter, had dit paard bizar veel kwaliteit!
Uiteindelijk kwam hij bij Seth onder het zadel en wonnen ze o.a een rubriek voor bestgaand rijpaard, terwijl hij volledig tuigpaard gefokt was.
Een waar unicum!

~~voor begeleidende foto's kun je naar de insta-pagina via mijn onderschrift. We zouden het enorm waarderen als je dan ook gelijk op "volgen" klikt~~

**Geplaatst**: 03-10-25 17:22

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst: 03-10-25 17:22

Ik volg op insta, superleuk dat er ook foto’s bij zijn!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-25 17:37

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-25 17:37

Leuk! Ja, met de foto's maakt het echt af vind ik.
Al hebben we niet van alle paarden foto's helaas...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-25 17:24

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-25 17:24

Hoofdstuk 19:
Snel, sneller, snelst...

Ik was weer op zoek naar een tuigpaard, liefst vos met veel wit.
Na wat advertenties doorgespit te hebben, zag ik een advertentie die me aansprak.
Het paard stond wel in Drenthe, bij zijn fokker.
Toen ik ging kijken schrok ik me rot, er stond een bijzonder grof gebouwd paard in de stal.
Die hele reis, met de trailer, vanuit Rotterdam naar Drenthe voor dit...
Z'n kleur en aftekeningen, een hele lichte sabino vos, was wel wat ik zocht en Noor zonder paard was geen optie, dus ik nam hem toch maar mee naar huis.

Het bleek een heel lief en leergierig paard, want binnen een week kon ik hem al los in de bak rijden.
Toen ik er weer eens op zat, hield een dame (werkzaam bij een paardenverzekering) me staande met de vraag of dit paard te koop was.
Ze wist een manege die heel dringend op zoek was naar goede lespaarden.
Al voordat ik afstapte, was de verkoop geregeld.
Hij bleek het goed te doen op de manege, en kreeg al snel een heel bijzonder band met een zwaar autistische jongen...
Deze jongen werd niet veel later zijn eigenaar en heeft nog jaren plezier met hem gehad!

Maar nu zat ik weer zonder paard hahaha!
Samen met een vriendin gingen we, laat in de nacht, een paard voor haar ophalen uit Staphorst.
Daar stond ook een bruine ruin, rijpaard*tuigpaard die ik wel interessant vond.
Een week later heb ik nogmaals de rit naar Staphorst gemaakt om dat paard op te halen.

Dit paard had een wat gecompliceerd karakter, als ik hem opgezadeld had in een poets-stand kroop hij op z'n knieën achteruit en hij steigerde nogal makkelijk met rijden.
Dit paard heb ik maar heel kort gehad...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-25 16:26

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-25 16:26

Hoofdstuk 20:
Weer een kanskoopje op de Utrechtse paardenmarkt...

Ik ging weer eens naar de Utrechtse paardenmarkt, voor ons een echt uitje op de maandagochtend.
De sfeer zoals die daar was, heb ik later nooit meer gevonden...
Na de gezelligheid in de kantine onder het genot van een bakje koffie en links en rechts wat praatjes met de handelaren, ging de markt beginnen.
De kantine stroomde leeg en de handelaren zochten hun handelswaar op.

Ik werd als een magneet aangetrokken tot een heel sjiek tuigpaard, een koffievos met heel veel wit.
Ik zocht de handelaar op en vroeg naar zijn afstammingspapier.
Die bleek hij niet te hebben, waardoor ik wat argwaan kreeg en zocht de bevriende handelaar Alex op.
Hij vond het paard een ribje te lang maar verder een goed gebouwd paard, dat had ik natuurlijk ook al gezien!

Ik was wel klaar met het rijpaard*tuigpaard die ik had staan, maar die moest toch echt weg om plaats te creëren voor deze koffievos...
De handelaar was wel geïnteresseerd in een ruil en dat is diezelfde dag nog geregeld.
Helaas werd mijn nieuwe aanwinst die avond enorm ziek, hele hoge koorts en wilde niet meer staan.
Ik had veel stress, want dit was wel echt hét paard waar ik een fijne toekomst in zag.

De hele nacht heb ik bij hem gewaakt, en godzijdank was hij de volgende dag opgeknapt.
Zodanig dat hij even lekker zijn benen mocht strekken in de bak.
Hij ging flink tekeer, en wat een féést om dat paard te zien lopen!
Een minder feest was toen hij besloot over de omheining te springen...
Hij redde de sprong prima, maar ik zag hem wel richting de enorm drukke Groene Kruisweg rennen!
In een split second besloot ik NIET achter hem aan te gaan, maar eerst naar de telefoon in de kantine te rennen om hem te verzekeren hahaha!
Gelukkig liep het met een sisser af en bleef hij vlakbij het erf grazen en kon ik hem zo pakken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-25 16:26

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-25 16:26

Hoofdstuk 21:
Vervolg...

Het zadelmak maken ging soepel, en al snel gingen we met een groepje naar buiten waar hij heel onverwachts een enorme klap tegen z'n neus kreeg van de haflinger die voor hem liep.
Daarna begon hij wat raar en zelfs wel gevaarlijk gedrag te vertonen onder het zadel: hij ging ineens rennen met z'n neus helemaal omhoog, of hij ging vanuit het niets steigeren en tollen...
Hier zat ik niet meer op te wachten, ik was tenslotte ook geen 20 meer.

Vanuit onze rij-vereniging hadden we regelmatig wedstrijden met een andere vereniging uit Rotterdm.
Een meisje van die vereniging was, ondanks zijn fratsen, wel heel geïnteresseerd in hem.
Aangezien ik er niet meer met een veilig gevoel op zat, en zij serieus interesse had was de afspraak om te keuren vlot gemaakt.
Zonder enig probleem werd hij goedgekeurd, en zo wisselde ook hij toch vlot van eigenaar.
Dat meisje had een enorm doorzettingsvermogen en lef, en samen hebben ze zelfs nog Zz-l gereden en is hij tot zijn dood bij haar gebleven.

Dat dit paard geen papier had was vreemd, maar we hebben uiteindelijk wel de fokkers kunnen achterhalen.
Hij kwam van een grote stal midden in het land, maar de fokkers wilden absoluut niets kwijt over dit paard...
Hij was, gezien zijn kleur/model en de fokker, waarschijnlijk van de koffievos tuigpaardhengst Fabricius (zie foto)
Toen kon je een papier nog achterhouden en zodoende het verleden van een paard "wissen", tegenwoordig met de chips en bijbehorende paspoorten is dat een ander verhaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-25 16:26

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-25 16:26

Hoofdstuk 22:
Hét, It...

Na zo'n opvallende verschijning wilde ik voor mezelf wel weer een bijzonder paard hebben (qua uiterlijk dan)...
In mijn eigen zoektocht ging ik ook regelmatig mee met derden, zo ook deze keer.
Door de stallen dwalend zag ik hem, een heel ander type paard dan de laatste maar zeker niet minder apart.
De staleigenaar vertelde dat dit paard soms weken z'n box niet uit kwam omdat de jonge eigenaresse haar interesse had verloren en er ook wat bang voor was geworden.
Het meisje wilde hem wel verkopen waardoor ik, natuurlijk, getriggerd werd.

Zo, koud, uit z'n stal gaf hij toch een mooi showtje weg!
Maar ik wilde hem ook wel onder het zadel zien want ik was langzamerhand meer op zoek naar braaf...
Dus de kennis waarmee ik was reed hem, in overleg, even voor en ook daarin viel hij me zeker niet tegen.
Helaas vroeg de eigenaresse veel te veel geld voor dit paard, en dus schakelde ik Alex in die hem wel meekreeg voor het bedrag wat ik wilde betalen!

Eenmaal op stal kreeg ik de vraag wat ik met die XL Haflinger moest? Ik was toch van de tuigpaarden??
Maar ik zag onder dat lelijke, onverzorgde uiterlijk een kampioenspaard!
En gelijk kreeg ik...
Na 6 weken voeren, trainen en een bezoek van de hoefsmid nam ik hem mee naar de keuring voor Gelderse paarden in Hengelo.
We waren wat laat waardoor ik geen tijd meer had om een voorbrenger te vinden en ik dus zelf, inclusief schoudertasje, hem voor moest brengen in de ring.
De heer Lelieveld, een grote naam bij het kwpn, riep lachend: "dat paard houd je niet bij hè, vrouwtje!"
De toeschouwers rond de ring lagen in een deuk!

Maar terwijl iedereen hun tranen van hun gezicht veegden, werd dit paard achter elkaar opgenomen in het stamboek, Ster verklaard en vervolgens óók nog Kampioen 3 t/m 7 jarige ruinen en niet goedgekeurde hengsten!!
Ik lachte het allerhardst!

Dit paard was daarnaast ook echt heel erg braaf, mijn dochter Sam reed met haar 8 of 9 jaar zelfs onderlinge proefjes op hem.
Toen ik merkte dat hij moeite kreeg met zijgangen door zijn enorm brede borst, en ik toch graag verder wilde in de dressuur verkocht ik dit paard...
Achteraf met heel veel spijt!

**Geplaatst**: 11-10-25 16:32

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst: 11-10-25 16:32

Heerlijk om weer een paar verhalen te lezen.

Ga vooral door

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-10-25 18:10

Geplaatst door de TopicStarter : 11-10-25 18:10

Om de begeleidende foto's te zien verwijs ik jullie naar de insta-pagina "een.leven.lang.paarden".
Als je dan ook op het volgknopje wilt drukken zijn we helemaal gelukkig

Het doel is om straks alle hoofdstukken in een verhaal verhaalvorm te gieten...
En er komt nog zoveel meer!

Iedereen hier ontzettend bedankt voor de leuke reacties, ik geef ze allemaal door aan m'n moeder en die straalt dan keer op keer

**Geplaatst**: 11-10-25 18:20

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst: 11-10-25 18:20

Ik heb helaas geen IG. maar de verhalen blijf ik hier volgen

**Geplaatst**: 12-10-25 21:39

Re: Een leven lang paarden!

Geplaatst: 12-10-25 21:39

Wat een superleuke verhalen. Prachtig om dit met je moeder op te schrijven