ik liep heel zachtjes naar de badkamer om te plassen, maar daar stond ‘mama’ ik ga haar voortaan gewoon bij haar echte naam noemen: Evi. Ze riep wild: ‘je sliep dus helemaal niet!’ ik zei piepend: ‘wel Evi, ik werd wakker omdat jij mij sloeg!’ ‘je liegt stom wijf!’ ze sleurde mij onder de douche, en zette die aan, op zijn aller-koudst en draaide de knoppen ervan af, zodat ik hem niet meer uit kon zetten. Ze hield de deur stevig vast, en zei: ‘spreek de waarheid, dan pas laat ik je eruit’ ‘ik sprak de waarheid’ maar ze luisterde niet. Ik stond daar al 10 minuten onder een koude douche. Het werd steeds kouder, en kouder, mijn tenen begonnen te verkleuren. Ik bleef nog 5 minuten staan, Ik kon me alleen maar overgeven en zei: ‘ja Evi je hebt gelijk ik was nog wakker’ ze liet de deur los en liep weg. Ik pakte 2 handdoeken en sloeg die om mij heen. Ik draaide de knoppen erop terug, en pakte toch maar even een warme douche. Mijn tenen kregen iets meer kleur. Ik sloeg de handdoek om me heen en liep naar mijn kamer lopen. Ik deed snel een pyama aan, maar dat deed pijn! Ik ging in mijn bed liggen en begon weer te huilen. Ik viel naar een half uur in slaap. ------------------------------------------------------------------------------------------------- 4. Om 7 uur werd ik wakker, mijn ouders hadden weer eens ruzie. ‘ik snap niet dat ze nog bij elkaar zijn, doen ze zeker alleen maar om mij te pesten!’ zei ik zacht. Ik ging er toch maar uit, moest ontbijt maken voor die monsters, paarden moesten natuurlijk eten hebben. Ik schoot in mijn kleren, haalde een borstel door mijn haar, en keek in de spiegel. paar blauwe plekken. Ik liep naar beneden en ging ontbijt maken, er was niet veel in huis dus kon ook niet veel maken! Alles stond klaar op tafel, en ik ging naar de paarden toe. Eenmaal alle paarden gevoerd te hebben, mest uit de weide gehaald, en even gereden, kwam Niels naar mij toe om te vragen hoe het was. ‘goed’ loog ik. Hij keek naar mijn blauwe plekken en vroeg voor de rest niks. Ik ging maar naar huis toe, want al mijn huiswerk voor maandag moest ook nog gemaakt worden. ‘Nog even doorzetten en dan is het zomervakantie’ dacht ik. Eenmaal in onze straat aangekomen stond er bij onze buren verkocht op het huis. (dat huis stond te koop, en verbaasde me niks dat het zo snel verkocht was, zat veel grond bij en was een prachthuis) ‘nu alleen afwachten wie onze buren zijn!’ ik liep naar binnen toe en zei: ‘er komen weer buren langs ons wonen!’ ‘hou je kop’ kreeg ik terug als antwoord van mijn vader oftewel “Evert”. Evi was natuurlijk weer niet thuis, kan ook niet anders. Hier was ik wel heel blij mee! Ik zag vanuit mijn ooghoek een grote paardenvrachtwagen bij de buren het erf oprijden. Ik dacht: ‘daar ga ik eventjes een kijkje nemen!’ er stapte een slanke vrouw met blonde haren uit de vrachtwagen, ik stak beleefd mijn hand uit en stelde mij netjes voor: ‘hallo ik ben Elise, jullie zijn vast onze nieuwe buren!’ ‘hallo ik ben Jitske, en dit is mijn man…’ ‘ik ben Ruben’ zei hij heel vriendelijk. ‘en wij zijn inderdaad jullie nieuwe buren, wij hebben zelf paarden. Zo te zien jij ook? Wil je even helpen met uitladen?’ vroeg Jitske meteen. Ik zei: ‘ja lijkt me leuk!’ ik liep mee de paardenvrachtwagen in, en zag wel 10 paarden erin staan. Naar dat er 9 paarden waren uitgeladen, mocht ik de laatste doen. Ik liep de paardenwagen in, en zag iets kleiners staan, het was een d/e pony vertelde Jitske mij. Wat een schatje was het! (voor andere mensen een saaie KWPN-er) ‘het is een heel bang paardje, is nu 10 jaar en hebben wij gevonden in een oud vervallen schuurtje. In een half jaar is ze goed opgeknapt! Ze heet: A new day. Maar we noemen haar Daydream’ vertelde Jitske. deze namen paste wel bij de pony. Ik zag het verdriet in de ogen van de pony. ‘die heeft heel wat meegemaakt’ dacht ik. Ik liep met de pony de paardenwagen uit, de pony liep ver van mij af. Jitske maakte de wei open, en ik klikte het halster los. De pony gooide haar hoofd in de lucht, en liep naar de hoek van de wei. ‘wat staan ze toch rustig voor de eerste keer op een vreemd terrein’ merkte ik op. ‘ze zijn gewend aan andere terreinen, en nu zijn ze met z’n alle!’ zei Jitske. Jitske vroeg of ik nog wat wou drinken, maar ik bedankte haar, ik moest nog van alles doen! Ik liep naar huis en opende zachtjes de deur. Ik liep naar de wasmachine, stopte alles erin en zette de was aan. Daarna pakte ik de stofzuiger en begon te stofzuigen. Daarna avond eten maken, en tafel vast opdekken. Ik at maar vast, hoefde ik niet met "hun" te eten. Er werd aangebeld, en ik deed maar open, dat deed toch niemand anders. Het was Jitske, ze vroeg of ik wou helpen met de paarden op stal te zetten, en te voeren. 'ja, natuurlijk!' zei ik. Ik liep met haar mee achterom, en ze zei: ‘daar hangen alle halsters, pak ze maar’ ik knikte en pakte de halsters. We liepen zwijgend naar de wei toe. Bij de wei aangekomen zei ze: ‘pak maar 2 halsters, de rest leg je aan de kant’ dat deed ik zonder iets te zeggen. Ik gaf haar 1 halster en deed de andere om mijn schouder. Ik liep met Jitske samen de wei in, en pakte een paard, Jitske ook, en liepen naar de stallen toe. Nadat we er 8 binnen hadden gezet, hoefde alleen nog maar Daydream en een ander paard. Jitske zei: ‘pak jij Daydream maar, dat lukt je wel!’ aarzelend liep ik naar Daydream toe, ze tilde haar hoofd heel voorzichtig op, en keek me met bange ogen aan. Er liep een rilling over mijn lijf, iemand bespiede mij. Ik deed het halster voorzichtig om, en wou aanlopen, op dat moment gaat de pony stokstijf stil staan, en kijkt naar ons huis, ik kijk er ook heen en zie “Evi” naar mij kijken. ‘oeioei, dat wordt dadelijk foute boel’ dacht ik. Ik liep aan en Daydream volgde mij, ik keek iedere keer achterom en zag de zielige oogjes van de pony die mij helemaal lieten smelten. Ik zette haar in dr stal, deed heet halster af en wou aanlopen, maar ze keek me met doordringende oogjes aan, ik knuffelde haar, en werd helemaal warm van binnen. Jitske riep mij: ‘Elissseee kom je het voer pakken?’ ik liep snel de stal uit, maar door mijn vlugheid vergat ik de deur dicht te doen, dus de pony liep achter mij aan, ik had niks in de gaten. Toen ik bij Jitske aankwam zei ze: ‘draai je eens om!’ ik draaide me eigen om, en schrok. ‘kleine boef’ zei ik. ‘ik zet haar wel weer terug, geef maar vast voer!’ ik kreeg een schep voer, en liep met de pony en de brokjes terug naar de stal, zette haar in de stal en deed het voer erin. Ik liep naar buiten en controleerde of ik de deur wel dicht deed. Ik hielp mee met alle paarden voeren. ‘wil je nog wat drinken?’ vroeg ze. ‘ja, lekker’ – ‘ga daar maar zitten, dan pak ik wel drinken’ – ‘oke’ antwoorde ik. Ze kwam terug met bekers en een kan ranja. Ze vroeg waar ik mijn paard had staan, wat voor een het was, en nog veel meer. ‘hij staat bij de koeienboer, bij de wekker’ – ‘owja die ken ik wel’ We kletsten en kletsen. Ik vroeg hoelaat het was, en ze zei: ‘9 uur’ - ‘ow dan is het tijd om te gaan.’ Zuchte ik. Ik stond op, en bedankte haar voor het drinken. ‘jij mij bedanken? Nee ik moet jou bedanken dat je wou helpen!’ zei ze. Ik bloosde en riep ‘tot morgen!’ ik opende de achterdeur voorzichtig, gelukkig niemand was thuis. Ik liep meteen door naar mijn kamer, deed mijn pyama aan en ging in bed liggen. Om 1 uur hoorde ik de voordeur met een harde knal dichtvallen. Ik hoorde harde voetstappen naar boven komen, steeds dichterbij ik begon sneller te ademen, bang dat ik was! Ze opende de deur woedend en begon te schreeuwen…. het zijn net geen 1500 woorden, sorry daarvoor