Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-11-10 16:45

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 12-11-10 16:45

Komt er nog een nieuw stuk? Of was je tot hier gekomen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-10 17:14

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-10 17:14

Er komt nog wel meer, maar was even druk bezig met school

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-10 17:17

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-10 17:17

Hoofdstuk 8

De eerste drie weken op school zijn omgevlogen, veel huiswerk, veel schoolwerk en natuurlijk niet te vergeten de leraren die erop hamerden dat dit het voorexamenjaar is en dat er nu toch echt wat inzet getoond moet worden. Ik had best aardige leraren moet ik zeggen, Mevrouw Knokke voor kunst spande wel de kroon. Ze was zo’n lieve, aandoenlijke vrouw. Dan had je nog die nieuwe voor wiskunde, Meneer Gewaard een aardige man die weet waar hij het over heeft, maar ook wel in is voor een geintje. Nee, ik mocht niet klagen. En ook sommige mensen uit mijn klas waren ook best wel oké, de verhouding jongens/meisjes was goed in balans en voor ieder wat wils. Er zaten natuurlijk huppelkutten in de klas, maar ook studiebollen en alto’s ontbraken niet. Ik hing eigenlijk overal een beetje tussenin, ik was geen huppelkut, geen overdreven studiebol en echt alternatief was ik ook niet.

Y=ax+b met coördinaten (3,4) en (7,9). “hoe moet ik nu weten hoe ik daar een formule uit kan halen verdomme!” Klote wiskunde… Ik snap nog steeds niet waarom ik het gekozen heb, nou eigenlijk wel, maar het is een domme reden. Alleen maar om indruk te maken op haar… Alsof dat iets uit had gemaakt… Ik gooide mijn huiswerk in een hoek en pakte haar foto’s erbij die ik van Internet geplukt had, want het lef om ze zelf te maken had ik niet. Ik had morgen weer een gesprek met haar… Ik mis die zorgeloze praatjes die we maakten. “Was het maar weer zoals voorheen, toen alles nog normaal was”. En na die woorden viel ik in een diepe slaap. “Saar?” “Saartje!” Ik keek om en zag haar staan in een witte blouse die net over haar derrière viel. Ze lachte en de wind speelde met haar mooie krullen. “kom!” en ze wuifde met haar hand richting een heuvel een eindje verderop. Ik liep er heen, maar het leek langer te duren dan ik had verwacht, ik begon sneller te lopen, te rennen maar ze leek zelfs verder weg te zijn! “wacht! Niet weggaan! Daniëlle, nee!!”

“Goedemorgen bij Ruud de Wild! Voor alle mensen die net inschakelen u luistert naar Ruud’s ochtendshow, het is vijf voor zeven en u luistert naar een nummer van Anouk wat niet zo bekend is: With you!” Alsof mijn ogen tien ton wogen gingen ze langzaam open. Wat een koppijn! Oef.. Ik stond op uit mijn bed en begon wat kleren bij elkaar te rapen. Ik propte snel mijn boeken in mijn tas en begon mijn gezicht schoon te maken. Na een nieuwe laag zwarte troep op mijn ogen te hebben gesmeerd ging ik naar beneden voor ontbijt. Op tafel lag een briefje: Ik ben al naar mijn werk, ben eerder begonnen vandaag. Vergeet de deur niet op slot te doen en de hond niet uit te laten. Met tegenzin pakte ik de riem van onze hond die al stond te wachten bij de achterdeur. Ik stak mijn oortjes van mijn iPod in mijn oren en liep met de hond naar buiten, het regende.

Hoofdstuk 9

“ik kan jou toch niet vertellen wat ik voel!” “het is nog steeds U voor jou!” Die woorden van haar klonken alsof haar afgunst tegenover mij er nu eindelijk eens uitkwam, eindelijk liet ze zien hoe ze me echt zag, wat ze echt van me vond. Ze zat me aan te kijken met duidelijke spijt in haar ogen, maar haar excuses aanbieden deed ze niet. “U vraagt me elke week hoe ik me voel, hoe het gaat en of u me kunt helpen… Maar weet u, ik kan u toch nooit eerlijk vertellen wat ik voel! Ik zal hier toch niet openlijk toe gaan geven dat ik fantasieën heb, dat ik verlangens heb en dat uw aanwezigheid me gek maakt! Uw parfum, uw stem, uw ogen…” Ze wendde haar blik af en ik zag haar de juiste woorden zoeken. Ze bleef strak naar de muur staren of dat daar de juiste woorden geschreven stonden. Na ik gok een minuut of 2, 3 die een eeuwigheid leken te duren, keek ze me heel even recht in mijn ogen aan, stond op en liep zonder nog maar iets te zeggen of om te kijken het lokaal uit. Ik ondernam verder geen poging haar achterna te gaan. Ik zette de tafels weer goed en pakte de lege koppen thee die ik meenam naar de conciërge om ze om te laten spoelen. Ik had eigenlijk nog een uur Frans, maar ik voelde me zo klote dat ik besloot me ziek te melden en naar huis te gaan. Het regende nog harder dan vanochtend, maar dat maakte me niks uit. Niemand kon zo zien dat ik huilde, dat ik spijt had dat ik zo tegen haar had geschreeuwd… Ze probeerde me alleen te helpen, maar ik was weer egoïstisch en dacht alleen aan mezelf. Ik fietste zo hard als ik kon en voelde mijn hart in mijn keel bonken. Ik nam een verschrikkelijke omweg om zo lang mogelijk van huis weg te blijven.

ing, ding, ding, ding* de rode lampen knipperden en de sirenes loeide luid, maar ik was te ver in mijn eigen wereldje dat ik niets merkte. Pas toen ik haast tegen de slagboom aan fietste werd ik wakker geschud. Ik stond te wachten hoe de trein met grote snelheid voorbij zou razen en even een enkele seconde dacht ik eraan om gewoon midden op de rails te gaan staan zodat alles voorbij was. Zodat ik er niet meer was, mijn probleem er niet meer was, er gewoon niets meer was… De trein raasde voorbij en ik bleef staan waar in stond netjes wachtend op de omhoog gaande slagbomen. Netjes wachtend op wat er komen zou…

**Geplaatst**: 12-11-10 17:57

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 12-11-10 17:57

Inderdaad erg leuk geschreven.

Nog wel even een opmerking over de Ipod oordopjes, i.p.v. "Ik stak mijn oortjes van mijn iPod in mijn oren en liep met de hond naar buiten, het regende."

"Ik stak de oortjes van mijn iPod in mijn oren en liep met de hond naar buiten, het regende."

Twee keer mijn in de zin staat zo raar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-11-10 18:00

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-11-10 18:00

Dankje!

Ik ga het meteen aanpassen

**Geplaatst**: 13-11-10 11:20

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 13-11-10 11:20

Ik vind het heel leuk geschreven, leuk concept. Ik denk alleen, dat wanneer je het uit wil laten geven, het op sommige stukken toch iets uitgebreider mag. Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, maar ik denk dat het om uit te geven net niet goed genoeg is. Ik ben wel heel benieuwd naar meer, want het leest wel echt lekker weg!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-10 15:39

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-10 15:39

Dankjulliewel allemaal! Ik zal er dan nog een keer naar kijken Coldplay90, want jij bent al de 2e die het zegt.

**Geplaatst**: 14-11-10 16:04

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 14-11-10 16:04

Het is opbouwend bedoeld hoor, want ik vind het wel echt een goed verhaal, als je het verder uit gaat werken moet het zeker goed komen. Ben wel heel benieuwd naar meer eigenlijk

**Geplaatst**: 14-11-10 17:35

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 14-11-10 17:35

Moderatoropmerking:

Zojuist heb ik een boel oneliners verwijderd.
Hoe er rekening mee dat er op Uit de Kunst onderbouwd commentaar geplaatst dient te worden. Tevens is het niet de bedoeling om steeds om updates of 'meer' te vragen; deze berichten worden ook verwijderd.
Voor de TS: een verhaal uit delen hoort dient uit minstens 1500 woorden per plaatsing te bestaan, graag daar rekening mee houden

**Geplaatst**: 16-11-10 21:11

Geplaatst: 16-11-10 21:11

mooii geschreven
heb het in een keer weggelezen..
verder ga ik wel mee met het commentaar dat al is gegeven
ik ga het ok zeker volgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-10 23:45

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-10 23:45

Hoofdstuk 10; the day it all started

“Napoleon maakte grote indruk bij het Franse revolutionaire bewind met zijn optreden tijdens het Beleg van Toulon en werd benoemd tot bevelhebber van de artillerie van het Armée d'Italie, het Franse leger aan het Italiaanse front. In 1795 sloeg hij op bloedige wijze een royalistische opstand in Parijs neer (de opstand van 13 Vendémiaire). Napoleon, nu een nationale held, werd bevorderd tot brigadegeneraal en kreeg op 2 maart 1796 het bevel over het Armée d'Italie. Hij stak de Alpen over, veroverde Piemonte en ging vanuit hier via de Po-rivier richting het oosten…” de geschiedenisles leek voorbij te kruipen. Wat had ik nu aan Napoleon? Die vent is toch allang dood. En hoewel ik wel degelijk in geschiedenis geïnteresseerd was liet ik deze les voor wat het was en begon aan mijn brief voor haar. Ik wist al zeker dat ik het haar ging vertellen, maar ik zou het voor de zekerheid nog in een brief schrijven zodat ik nog eens na kon gaan wat ik allemaal zou vertellen. Ik was op van de zenuwen want het laatste lesuur was wiskunde. Na die les zou het gebeuren, na die les zal ik eindelijk kunnen vertellen wat me al een heel jaar op de schouders ligt. “Lieve Mevrouw de Graaff…” Nee, lieve is te persoonlijk… Beste dan? Nee, ik begin wel gewoon met de naam.

Mevrouw de Graaff,
Ik heb u net wat verteld waarvoor ik een heel jaar moed heb moeten verzamelen. Nu ik dit schrijf gaan er wel honderd gedachten door mijn hoofd over hoe u zou reageren en hoe ik bepaalde dingen moet brengen om ze niet verkeerd over te laten komen. Ik hoop van harte dat u het niet verkeerd opvat, want ik weet zelf ook wel dat er niks komen gaat of niks zal veranderen aan onze situatie. U moet dan ook niet denken dat ik bepaalde dingen probeer in die zin, dat ik u op die manier ga benaderen. Ik hoop dat u het snapt en ook snapt waarom ik het u heb willen vertellen.
Saar

Ik liep de les in en ging op mijn oude vertrouwde plekje bij de deur zitten. Ik gooide mijn boeken en tas op tafel. Helaas gooide ik ze iets te hard op tafel, waar een opmerking van Mevrouw de Graaff aan vastzat. Ik keek haar recht in haar ogen aan, mijn hart maakte een enorme sprong en er leek wel een bom aan vlinders ontploft te zijn in mijn buik. Ik knikte begrijpend en sloeg mijn boeken open. Ik kon mijn aandacht niet bij de les houden, het enige wat ik kon was kijken en dromen. Ze stond voor het bord, ze had een strakke witte spijkerbroek aan. Op haar spijkerbroek had ze een lichtroze katoenen blouse aan. Haar mooie krullen in een speld naar achteren vastgemaakt. Haar handen omsloten het krijtje vastberaden, maar haar handen zo zacht als een kersenbloesem. De bel ging en ik veerde op van schrik, bruut wakker geschud uit mijn dromenwereld. Dit was hét moment, hier had ik het hele jaar moed voor verzameld. Ik pakte zo langzaam mogelijk mijn tas in en zei tegen Elke en Minke dat ze vast konden gaan, dat ik nog dingen moest doen. Iedereen was de klas al uit en Mevrouw de Graaff vroeg of ik ook niet weekend wilde gaan vieren. “Mevrouw…?” “hmmm?” “nou… ik wil u al heel lang iets zeggen…”“je kunt alles tegen me zeggen, dat weet je toch.” “ja, maar het ligt nogal gevoelig”… Even keek ze me vreemd aan, maar haar blik veranderde snel naar bezorgd toen ze mijn van zenuwen wit weggetrokken gezicht zag. “Is er thuis iets aan de hand Saar?” “Nee, dat is het niet… Ik weet niet zo goed hoe ik het moet vertellen…” Nog steeds keek ze me bezorgd aan, al was er nu iets van nieuwsgierigheid in haar blik te ontdekken. “Heb je het er al met je mentor over gehad dan?” “Nee, maar het is ook niet echt een probleem wat ik met hem zou bespreken. Ik heb een brief geschreven, maar ik MOET het u zeggen.” “Je hoeft je echt niet te schamen Saar..” “Nou.. Mevrouw de Graaff… Ik ehm… Ik… heb gevoelens voor u…” De woorden waren gezegd nog voor ik er erg in had. Ze keek me met verbaasde, verwarde ogen aan en je zag dat ze niet goed wist hoe ze hierop moest reageren. Doordat ik de brief ondertussen al 100 keer open en dichtgevouwen had besefte ik dat ik die haar nog moest geven. Ik stapte haar richting uit en legde de brief voor haar neer. “Saar.. Je weet toch dat ik getrouwd ben met Meneer de Graaff?En dat ik een kind heb?” “Ja, dat weet ik. Maar leest u de brief dan wordt alles duidelijk.” Ik had mijn tas al gepakt en ik schaamde me zo verschrikkelijk erg dat ik met een rotgang het lokaal uitstormde zonder nog maar een woord te zeggen en zonder een keer om te kijken. Mijn hart bonkte in mijn keel en ik hoopte vurig dat ze me niet achterna zou lopen. Ik rende naar mijn fiets toe en wilde net opstappen toen ik haar hoorde roepen: “Saar! Wacht nou even!” Maar ik had geen zin in een diep gesprek op dit moment, ik wilde naar huis en daar onder de dekens kruipen en er niet meer onder vandaan komen. Ik stapte op mijn fiets en negeerde haar herhaaldelijk geroep. Ik reed de poort uit en eenmaal uit het zicht van school barstte ik in tranen uit. Verschillende mensen keken me raar aan en een enkeling vroeg of het wel met me ging. Ik moest over een weg langs een bos fietsen, maar besloot even een tussenstop te maken om even door de net groen wordende bomen te wandelen. Ik wist dat als ik het bos door zou lopen en door de buurt rechtdoor zou lopen ik bij haar huis uit zou komen.
Ik liep langzaam en bedacht me wat ik net voor onheil over me had afgeroepen. Ik ging zitten in het dichtbegroeide stuk dennenbos, daar waar het donker en vochtig was. Wat goed bij mijn gevoel van dat moment paste. Ik snoof diep en rook de verfrissende lucht van de dennen en de zware geur van de aarde onder me. Ik leunde half tegen een nog kleine boom die haast leek te bezwijken onder mijn gewicht, maar sterker was dan hij leek en zich kranig overeind hield. Ik vroeg me af of ik me ook zo kranig zou kunnen houden de laatste paar weken van 4 vwo… Of ik überhaupt nog wel naar school zou gaan met de enorme schaamte die ik voelde. Ik voelde mijn telefoon trillen in mijn broekzak en zag dat de school mij belde, ik besloot niet op te nemen en drukte op het rode hoorntje in de rechter hoek onderaan. Niet veel later ontving ik een berichtje dat mijn voicemail ingesproken was. Ik was erg nieuwsgierig naar wat er op ingesproken stond, dus luisterde ik aandachtig. Ik voelde de zenuwen door mijn buik gieren en mijn hart begon harder en harder te bonken in mijn keel. Ik hoorde het hoofdmenu van mijn voicemail en mijn handen trilden oncontroleerbaar toen ik het juiste cijfer in wilde tikken voor het beluisteren van mijn ingesproken bericht. De vrouwelijke computerstem maakte mij nogmaals duidelijk dat ik een nieuw bericht had dat vandaag ingesproken was. Even was het stil aan de telefoon en even dacht ik dat ik flauw zou vallen van de spanning. Er klonk een mannenstem… “Saar, ik weet niet waar je bent, maar je hebt verzuimd bij je inhaalproefwerk Duits. Je weet wat dat betekend! Ik hoop je morgen echter wel in mijn les te zien verschijnen, groet Meneer de Graaff.” Ik liet mezelf met een plof tussen de gevallen dennennaalden en op de harde aarde vallen, mijn handen nog natrillend van alle adrenaline die door mijn lijf had gesuisd. Dat proefwerk kon me op dit moment gestolen worden, ik had mijn jaar nu toch al verknald.
“oliebol!” ik schreeuwde zo hard dat ik er zelf van schrok. Meneer de Graaff… Mevrouw de Graaf… “oliebol, oliebol, oliebol!” Ik had me helemaal nog niet gerealiseerd dat het via haar natuurlijk ook bij hem terecht zou komen… Fijn, morgen sta ik mezelf daar voor schut te zetten door te zeggen dat ik door ‘persoonlijke omstandigheden’ niet aanwezig kon zijn bij mijn inhaalproefwerk. En hij lacht zich helemaal rot vanbinnen omdat hij natuurlijk weet wat ik tegen zijn vrouw heb verteld. En gelijk met die gedachte brak de jonge boom doormidden…

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-10 23:49

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-10 23:49

voorlopig zal dit even het laatste zijn wat ik post omdat anders mijn complete verhaal al online staat. Het is nu verzonden naar de uitgever en die heeft een reactie terug dat hij bezig gaat met het doorlezen van mijn verhaal en er zo snel mogelijk reactie op terug zal sturen. Dus *FINGERS CROSSED*

nog een kanttekening, de "scheldwoorden" zijn door de bokt filter veranderd, ik ga niet letterlijk Oliebol in mijn verhaal zetten

**Geplaatst**: 19-11-10 16:10

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 19-11-10 16:10

leuk stukje,er staat alleen in het begin: Mevrouw de Graaff vroeg of ik ook niet weekend wilde gaan vieren.
Later in het stukje : Ik hoop je morgen echter wel in mijn les te zien verschijnen, groet Meneer de Graaff.

**Geplaatst**: 19-11-10 16:36

Geplaatst: 19-11-10 16:36

goed stuk weer.
ben benieuwd wat de uitgever er van zegt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-11-10 17:23

Geplaatst door de TopicStarter : 19-11-10 17:23

maxie schreef:
leuk stukje,er staat alleen in het begin: Mevrouw de Graaff vroeg of ik ook niet weekend wilde gaan vieren.
Later in het stukje : Ik hoop je morgen echter wel in mijn les te zien verschijnen, groet Meneer de Graaff.

bedankt!! was me echt niet opgevallen!

heb het veranderd in maandag

**Geplaatst**: 20-11-10 14:48

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 20-11-10 14:48

Weer een leuk stuk! Alleen op het eind staat dat ze zich op de grond laat vallen (en dus niet meer tegen het boompje leunt) en tegelijkertijd breekt het boompje, terwijl ze er niet meer tegen aan leunt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-11-10 21:07

Geplaatst door de TopicStarter : 20-11-10 21:07

Coldplay90 schreef:
Weer een leuk stuk! Alleen op het eind staat dat ze zich op de grond laat vallen (en dus niet meer tegen het boompje leunt) en tegelijkertijd breekt het boompje, terwijl ze er niet meer tegen aan leunt

ja klopt

Misschien moet ik er nog iets bijzetten dat het duidelijk is dat het boompje uit zichzelf omknakt... of zal ik het gewoon weglaten?

**Geplaatst**: 21-11-10 15:22

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 21-11-10 15:22

Ik zou het niet weglaten, ik vind het juist wel een leuk zinnetje! Misschien kun je er iets van maken als ´en gelijk met die gedachte hoorde ik de jonge boom naast me door midden breken´.

**Geplaatst**: 21-11-10 15:35

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 21-11-10 15:35

Goed verhaal!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-11-10 01:17

Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-10 01:17

Coldplay90 schreef:
Ik zou het niet weglaten, ik vind het juist wel een leuk zinnetje! Misschien kun je er iets van maken als ´en gelijk met die gedachte hoorde ik de jonge boom naast me door midden breken´.

Dankje, ik denk dat dat wel een goede zin is ja. =)

Ik heb helaas nog niets terug van de uitgever, maar dat zal denk ik nog wel even duren.

**Geplaatst**: 22-11-10 01:34

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 22-11-10 01:34

Ik heb het verhaal nog niet gelezen, wat ik wel kan zeggen is dat het misschien belangrijk is voordat je het naar een uitgever stuurt dat je de leestekens en dan voornamelijk de .... die achter wel heel veel zinnen staan eerst even in orde maakt, ik snap het idee, maar om het zo vaak te herhalen lijkt me niet nodig. nogmaals ik heb het verhaal nog niet gelezen, dit is gewoon wat me opviel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-11-10 19:49

Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-10 19:49

Leo3hoekje schreef:
Ik heb het verhaal nog niet gelezen, wat ik wel kan zeggen is dat het misschien belangrijk is voordat je het naar een uitgever stuurt dat je de leestekens en dan voornamelijk de .... die achter wel heel veel zinnen staan eerst even in orde maakt, ik snap het idee, maar om het zo vaak te herhalen lijkt me niet nodig. nogmaals ik heb het verhaal nog niet gelezen, dit is gewoon wat me opviel.

Hee ik heb van tevoren al mailcontact gehad met de uitgever en hij heeft me verteld dat het gedeelte van de leestekens en interpunctie voor mij in orde zou worden gemaakt als er besloten wordt het uit te geven. Maar bedankt voor je reactie

**Geplaatst**: 29-11-10 17:37

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 29-11-10 17:37

wow mooi verhaal!

**Geplaatst**: 12-12-10 19:49

Geplaatst: 12-12-10 19:49

Ik vind het, tot nu toe, een goed verhaal

Ik stoor me alleen ontzettend aan een hoop fouten.
Dingen als: .. naar haar en het gesprek te lopen.
Weet de zin niet precies meer, maar dat is echt heel storend.
Naar haar lopen kan, maar naar een gesprek niet.
Foutieve samentrekking is dat geloof ik.
Er staan nog veel meer van dat soort fouten in de tekst.
Spelling en leestekengebruik wordt uiteraard nagekeken en verbeterd bij de uitgever, maar dit leest erg storend, en een uitgever zal zich daar net zo aan storen als ik.
Ik zou je verhaal nog goed nalezen, de ... weghalen en het dan pas versturen.
Komt misschien banketstaaf over, maar zo is het niet bedoeld.
Ik probeer je alleen te helpen met je verhaal

**Geplaatst**: 13-12-10 11:57

Re: [VER] Alles wat ik wilde... en meer.

Geplaatst: 13-12-10 11:57

Dit is geen foutieve samentrekking, dit is beeldspraak. Je kunt in figuurlijke zin wel naar een gesprek lopen. Het is dus niet fout, maar je moet wel oppassen dat je dit soort uitdrukkingen niet te vaak beruikt, want dan wordt het inderdaad storend.

Heb je al iets van de uitgever gehoord?