[VER] Ik heb je liever dan lief…
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
- soeboenoe
-
- Berichten: 1526
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-25 10:45
- Rocamor
-
- Berichten: 12324
- Geregistreerd: 21-11-02
- Mer1980
-
- Berichten: 20556
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 15-02-25 16:15
- soeboenoe
-
- Berichten: 1526
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-25 15:06
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
‘Heb je nog gevoelens voor haar?’
‘Ja, maar ik handel er niet naar.’
‘Ik vroeg alleen of je nog gevoelens had voor haar. Wat zijn die gevoelens dan?’
‘Ik geef nog heel veel om haar.’
‘Maar dat is behoorlijk vaag, Syl. Hoe zou je jouw gevoelens voor Daniëlle beschrijven? Lust? Verliefdheid? Vriendschappelijk?’
‘Jezus, weet ik veel.’ – Ik wil wederom niet hoeven bekennen dat ik nog steeds verliefde gevoelens heb voor haar.
‘Dat weet je wel, maar je wil het niet zeggen. Als het is omdat je je zorgen maakt dat je me kwetst, dat doe je alleen als je niet eerlijk bent. Ik zal het anders formuleren: Als ze nu hier voor je staat met de mededeling dat ze toch ontdekt heeft hopeloos verliefd op je te zijn, wat zou je dan doen?’
‘Dat weet ik niet…’
‘Kom op Syl, je hebt me beloofd eerlijk te zijn.’
‘Dat weet ik oprecht niet. Ergens zou het me nog steeds ontzettend blij maken, want dat betekent dat alles dat ik denk dat er nog tussen ons is, ook echt bestaat. Niet alleen maar in mijn hoofd. Ik weet echter ook hoe wispelturig het kan zijn, dat zij echt nooit gaat erkennen dat ze op vrouwen valt en een relatie niet werkt op die manier.’
‘Maar nu leg je de verantwoordelijkheid weer bij haar neer. Wat zou JIJ doen? Wat zou JIJ willen?’
‘Eerlijk? Ik zou willen dat ik geen geheim zou zijn, dat ik gewoon samen met haar kon zijn zoals andere stellen. Dat ik genoeg ben voor haar, dat ze niet zo wanhopig vast zou blijven houden aan Niels. Dat ik haar in het openbaar een kus zou kunnen geven, haar hand vast zou kunnen houden en me gelukkig prijzen met zo iemand als mijn partner.’ – Meteen nadat ik dit gezegd heb, schaam ik me diep. Ik heb net ten overstaande van Mar, die al die dingen met mij zou willen doen, toegegeven dit met iemand anders te willen als de situatie daarnaar zou zijn. Het lijkt alleen of Mar totaal niet geraakt is door mijn woorden van net.
‘Oké. Zie je wat je doet?’
‘Uhh… Nee?’
‘Zij is perfect. Ik ben nooit genoeg voor haar. Ik zou me gelukkig mogen prijzen met zo iemand als partner. Als Mevrouw Perfect dit toch allemaal toe zou laten, zou ik compleet gelukkig zijn, want dan mág ik háár adoreren… Zie je het zelf écht niet?!’
‘Kappen Mar, ik meen het.’
‘Nee, want nu we bij de essentie komen, gaat het zeer doen. Dan word je gedwongen om anders naar de realiteit te kijken en dat wil je niet. Je wil haar als Mevrouw Perfect blijven zien, je wil je vasthouden aan die obsessie, want dat voelt zo ontzettend fijn en vertrouwd. Dat is jouw alternatieve realiteit, jouw toevluchtsoord, zodat je niet hoeft te dealen met andere gevoelens dan die jouw obsessie in stand houden.’
‘Mar, ik zei dat je moest kappen. Al helemaal als je haar zo belachelijk maakt en mij daarbij.’
‘Ik maak haar helemaal niet belachelijk, jou ook niet overigens. Het enige dat ik doe is heel direct duidelijk maken dat jouw kijk op haar niet normaal is. Als jij denkt dat ik jullie belachelijk maak, heb ik mijn punt gemaakt en bewezen. Ik kijk kritisch naar iets waar ik geen deel van ben, ik heb er geen belang bij om haar belachelijk te maken of af te kraken, ik ken haar notabene niet eens. Jou ken ik wel, maar als ik de behoefte zou hebben om je belachelijk te maken, waarom zou ik dan de moeite steken in een gesprek als dit? Het feit dat jij denkt dat ik je belachelijk maak, geeft wel aan dat je ergens ook wel beseft dat dit helemaal niet zo normaal is als je jezelf wil doen geloven.’ – Haar hele uitdrukking verandert geen millimeter, terwijl ik van binnen aardig begin te koken. Naar mijn idee is dit ook meer dan duidelijk van mijn gezicht af te lezen.
‘Je stopt er nu mee! Jij gaat naar huis, uit of… Maakt me eigenlijk geen bal uit, als het maar weg is van hier. Ik heb namelijk totaal geen behoefte aan mensen die me voor gek verklaren, dat heb ik het afgelopen jaar meer dan genoeg meegemaakt.’ – Ze staat rustig op en loopt naar mijn slaapkamer om daar haar tas te pakken.
‘Even voor de duidelijkheid; zal ik meteen alles inpakken en meenemen? Ik verwacht hier namelijk niet snel meer terug te komen als je me zo de deur wijst.’
‘Als jij die conclusie daaraan wil verbinden, lijkt het me handig dat je alles meeneemt, ja.’ – Op dit moment kan het me echt even gestolen worden of ze nog terugkomt of niet. Na een kort rondje door mijn kamer heeft ze alles wat herkenbaar van haar is in haar tas gestopt, die ze bij de deur heeft gezet.
‘Syl, ik hoop echt dat je in gaat zien dat je zo niet verder komt. Dat je net zo lang rondjes blijft draaien tot je op den duur met je gezicht tegen een gigantische muur opknalt. Ik hoop écht dat je hulp gaat zoeken, maar ook dat je Niels en Daniëlle hun eigen weg laat gaan… Dit is namelijk een onhoudbare situatie die alleen maar verliezers oplevert.’
Zonder op mijn antwoord te wachten, loopt ze de deur uit. Met gigantische koppijn laat ik me op de bank vallen, zet een programma op waar je niet voor na hoeft te denken, ik heb namelijk genoeg nagedacht vandaag. Ik besef alleen wel terdege dat ik zojuist de laatste vriendin die ik in mijn omgeving heb, de deur heb uitgejaagd.
Ondanks dat ze pas net weg is, daalt het besef van eenzaamheid vrij snel in. Mijn initiële reactie is om mijn telefoon te pakken en een berichtje te sturen aan Daniël nadat zo ongeveer mijn hele dag om haar gedraaid heeft, maar ik doe het niet. Al is het alleen maar om te bewijzen dat Mar geen gelijk heeft.
Ik verplaats naar mijn bed, laat de tv aan met een timer en probeer wat te slapen voordat ik morgen de kroeg moet openen.
De weken na het vertrek van Marjolein heb ik me volledig gestort op mijn werk en mijn collega’s, ben veel op stap geweest en heb het eenzame gevoel redelijk van me af kunnen schudden. Ondanks mijn afleiding, spoken de woorden die ze gezegd heeft nog regelmatig door mijn hoofd. Hoe hard ik ook probeer om niet bezig te zijn met Daniël, heb ik al meerdere keren de neiging om haar een berichtje te sturen, moeten onderdrukken. Ergens vind ik het vervelend dat ik er nu weer zo’n enorme lading aan verbind, aangezien er feitelijk niets aan de hand is waardoor ik niet “gewoon” een bericht zou kunnen sturen. Zou Daniël het ook zo zien? Zou zij ook vinden dat ik geobsedeerd ben en me daar ook naar gedraag? Zou ons contact daarom op zo’n laag pitje staan? Nee, de laatste keer was het ook gewoon gezellig. Ik heb me helemaal niet op die manier gedragen naar haar. Waarom heeft die discussie met Mar nog steeds zo’n invloed op mij?
- PotjeMayo
-
- Berichten: 854
- Geregistreerd: 13-05-17
- Woonplaats: bij m'n kat
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 17-02-25 21:51
- Rocamor
-
- Berichten: 12324
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 17-02-25 23:01
- GabberGill
-
- Berichten: 6971
- Geregistreerd: 11-06-04
- Woonplaats: rotterdam
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-02-25 00:09
Ik ga nu beginnen en ben benieuwd
- soeboenoe
-
- Berichten: 1526
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-25 09:26
@Rocamor zeg dat..
@Gabbergill veel plezier! Laat me vooral weten wat je ervan vindt!
- kiki1976
-
- Berichten: 17783
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-02-25 10:09
Pfff je zou maar zo'n partner hebben die zo geobsedeerd is naar een ander. Kan Mar goed begrijpen, en de mazzel
- Mer1980
-
- Berichten: 20556
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-02-25 15:04
- Anouk_H
-
- Berichten: 2382
- Geregistreerd: 20-05-13
- Woonplaats: Bij de paarden tussen het hooi
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 19-02-25 10:18
Goed stuk weer!
- soeboenoe
-
- Berichten: 1526
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-25 15:25
@Anouk Er is een Marit in het verhaal geweest. Aan het begin van de studie van Syl.
Dankjewel!
- Anouk_H
-
- Berichten: 2382
- Geregistreerd: 20-05-13
- Woonplaats: Bij de paarden tussen het hooi
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 19-02-25 20:50
- soeboenoe
-
- Berichten: 1526
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 21-02-25 17:22
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eigenlijk moet ik er ook gewoon schijt aan hebben, het is mijn leven en het zijn mijn eigen beslissingen, dus als ik contact wil houden met Daniël, dan doe ik dat.
Ik zoek haar naam in mijn contactenlijst en druk op het telefoontje achter haar naam. Na een paar keer overgaan, wordt er opgenomen.
‘Met Daniëlle.’
‘Hey, met Syl.’
‘Hey, wat leuk dat je belt. Hoe is het?’
‘Gaat zo zijn gangetje, met jou dan?’
‘Ups en downs, maar dat is niets nieuws.’
‘Oh, ik had na de vorige keer toch wel een iets meer positief antwoord verwacht.’
‘Tja, het is niet anders. Hoe is het met Marjolijn?’
‘Lastig verhaal. Wil ik je ook niet mee lastigvallen.’
‘Nee joh, daar val je me niet mee lastig. Ik ben nog steeds niet volledig aan het werk, dus ik heb een soort van tijd over.’
‘Weet je het zeker? Ik bedoel maar te zeggen dat je genoeg aan jouw eigen zaken hebt… Er zal beslist een reden zijn dat je nog niet fulltime werkt.’
‘Syl, je klinkt ontzettend bedrukt. Gaat het allemaal wel goed?’
‘Nee, niet helemaal. Maar zoals ik al zei; je hebt ook jouw eigen zaken en wil je er niet mee lastigvallen.’ – Ik hoor aan de andere kant van de lijn wat gemompel en denk meteen dat Niels zich er tegenaan bemoeit. Ik hoor vaag dat hij niet thuis kan blijven voor de kinderen en verwacht eigenlijk dat ze zo zegt dat bellen momenteel het enige is dat ze voor me kan betekenen.
‘Wil je even een kop thee komen drinken? De kinderen worden wel thuisgebracht tussendoor, maar dat geeft niet, toch?’
‘Graag. Dan kom ik zo jouw richting in.’
‘Laat maar weten als je vertrekt, zorg ik dat de thee klaarstaat. Tot zo!’
Ik fris mezelf een beetje op, al wil ik er ook niet teveel moeite voor doen, wil haar namelijk niet het idee geven dat ik ontzettend mijn best heb gedaan om er goed uit te zien. Ik begin wel meteen te twijfelen of ik moet vertellen waarom het zo lastig is met Marjolijn… Het lijkt me voor haar ook enorm confronterend om te horen dat mijn relatie met haar de reden is dat het stuk loopt tussen Marjolijn en mij. Misschien moet ik het oppervlakkig houden en haar er inderdaad niet mee lastigvallen.
Niet veel later zit ik in mijn auto en stuur een bericht dat ik onderweg ben. Ergens voelt het enorm fijn om haar weer te zien, maar dat het bij hen thuis is, maakt het vreemd. Ik weet dat het ook een hele tijd een soort van mijn “thuis” is geweest, maar sinds zij en Niels weer bij elkaar zijn, voelt het toch weer alsof ik daar niet echt welkom ben. Ik hoop ook stevig dat Niels niet thuis is, ik heb het gewoon nog steeds niet op die man. Hij heeft zich nooit echt meer vervelend naar me gedragen sinds die ene avond, maar ergens vertrouw ik hem nog minder dan ervoor. Ik tolereer hem omdat hij belangrijk is voor Daniël, maar ik zie ons niet gauw samen een drankje doen.
Hoe dichter ik bij hun huis kom, hoe meer er toch zenuwen in mijn buik manifesteren. Als ik mijn auto een stukje bij hun huis vandaan parkeer om toch een klein beetje een frisse neus te kunnen halen voor ik bij hun binnenstap, sta ik zo ongeveer te trillen als een rietje.
Met dat ik hun huis dichterbij zie komen, voelen mijn passen steeds meer als een dronkemansgang, klopt mijn hart direct achter mijn oren en wil ik eigenlijk meteen weer omdraaien.
Alle herinneringen aan de tijd die ik daar doorgebracht heb, komen weer boven. De ontzettend fijne, maar helaas ook alle ruzies en natuurlijk de avond waarop alles naar de paasei is gegaan. Met een slap vingertje druk ik het knopje van hun deurbel in, ik wacht op het degelijke deuntje, alleen is deze vervangen door een simpele “ding dong”. Lang om daar bij stil te staan heb ik niet, want Daniël doet zo ongeveer meteen de deur open.
Ik herinner me haar van de laatste keer als meer sprankelend, meer ontspannen en zonder dat denkrimpeltje tussen haar wenkbrauwen, al kan ik het mooier hebben gemaakt dan het is.
Ze geeft me een knuffel als ik binnen sta waardoor mijn spanning een klein beetje afneemt. Hun deurbel-deuntje mag dan veranderd zijn, de rest van hun huis is nog precies zoals ik het me herinner. Ik spits mijn oren om te kunnen horen of Niels thuis is, maar het lijkt me stil in de rest van het huis.
‘Hij is niet thuis, Syl.’ – Ze geeft me nog net geen knipoog, alsof ze mijn gedachten heeft gelezen.
‘Sorry, ik weet dat ik hier niet in het geheim ben… Maar toch…’
‘Hij is er oké mee dat je er bent en dat ik met je afspreek, dus kun je dat laten varen?’
‘Ik doe mijn best.’
‘Goed, ga zitten. Het water is al warm, rooibos?’
‘Ja, dankje.’ – Het grootste gedeelte van mijn spanning begint weg te ebben als ik haar doodnormaal thee zie zetten. Haar haren zijn wel langer dan de vorige keer, ze hangen nu iets meer over haar schouders en ze heeft een gedeelte vastgemaakt met een klip. Ze komt naast me zitten als ze de twee koppen thee op tafel zet.
‘Nou, wat is er allemaal aan de hand?’ – Vriendelijk kijkt ze mijn richting in voordat ze een slok neemt van haar, overduidelijk, nog iets te warme thee.
‘Gezeur met Marjolijn over…’ – Ik slik net op tijd het woord “jou” in.
‘Gewoon gezeur over zaken waar zij anders over denkt dan ik.’
‘Wat voor zaken dan? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat jij moeilijk doet over futiele zaken.’ – Weer voel ik mijn hartslag versnellen als ze me aankijkt en ik niet meteen een antwoord weet te verzinnen.
‘Kunnen we het even ergens anders over hebben? Ik wil even niet aan Marjolijn denken. Hoe is het hier?’
‘Ik vind het prima hoor. Hier zoals ik al zei; ups en downs. Zoals verwacht eigenlijk, het kan ook niet altijd rozengeur en maneschijn zijn.’ – Voor héél even zie ik haar wenkbrauwen in een kleine frons trekken, maar ze verstopt zich weer snel achter haar kop thee waardoor ik niet zeker weet of ik dat goed gezien heb.
‘Nou ergens ook wel fijn dat het geen extremen zijn, toch?’
‘Ik heb denk ik genoeg extreem gehad voor de komende jaren.’ – Wat lijkt ze vlak zeg, vergeleken met de vorige keer.
‘En met de kinderen? Alles goed?’
‘Ja, Tyg groeit veel te hard en Feline is veel te wijs voor haar leeftijd. Maar gelukkig heeft Feline al een heel stuk minder driftbuien dan eerst.’
- Mer1980
-
- Berichten: 20556
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 21-02-25 18:54
- MarrieLeen
-
- Berichten: 11586
- Geregistreerd: 17-05-04
- Woonplaats: Twente
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 21-02-25 20:15
- kiki1976
-
- Berichten: 17783
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 21-02-25 22:56
- Anouk_H
-
- Berichten: 2382
- Geregistreerd: 20-05-13
- Woonplaats: Bij de paarden tussen het hooi
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 22-02-25 07:20
- soeboenoe
-
- Berichten: 1526
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-25 16:53
Ik heb het af en toe echt even nodig om te zien dat het verhaal nog iets met mensen doet.
Voor nu weer een stuk, nu nog vanuit Syl. Dit zal waarschijnlijk het laatste hoofdstuk zijn vanuit het standpunt van Syl, maar daar ben ik nog wat mee aan het stoeien.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
‘Ja, Tyg groeit veel te hard en Feline is veel te wijs voor haar leeftijd. Maar gelukkig heeft Feline al een heel stuk minder driftbuien dan eerst.’ – een klein glimlachje als ze over haar kinderen praat.
‘Fijn dat het een stuk beter gaat met Feline.’ – Toen waren mijn koetjes en kalfjes vragen eigenlijk wel op.
Ik heb het idee dat haar vragen aan mij ook aardig op zijn, we zitten namelijk voor mijn gevoel minuten lang naast elkaar zonder een woord te wisselen. Om beurten nemen we een slok van onze thee of kijken we elkaar even aan om vervolgens even kort te glimlachen.
‘De vorige keer was het niet zo ongemakkelijk toch? Of verbeeld ik het me?’ – Ik ben de eerste die er iets over zegt.
‘Nee, je verbeeldt het je niet. Ik weet alleen niet zo goed waar het aan ligt.’ – Ze kijkt me niet aan als ze dit zegt. Wat mij doet vermoeden dat ze het wel weet, maar het niet uit wil spreken.
‘Is er iets gebeurd?’
‘Nee, niet specifiek. Het gaat hier allemaal gewoon zijn gangetje.’ – Weer kijkt ze me alleen even vluchtig aan.
‘Toch heb ik het idee dat er iets is.’
‘Syl, ik heb je uitgenodigd omdat ik het idee had dat het bij jou niet zo lekker gaat. Zullen we mijn leven dan even niet gaan analyseren?’ – Oké…
‘Nou, sorry, denk ik.’ – Ik haal even kort m’n schouders op
‘Als je me niet wil vertellen wat er aan de hand is, vind ik dat ook prima. Ga dan alleen niet naar iets op zoek om je op de fixeren in mijn leven.’ – Wat een botte reactie.
‘Ik wil het je niet vertellen omdat jij er al helemaal niets mee kunt. Dat heeft niks te maken met iets zoeken om op te fixeren, ik ben gewoon oprecht geïnteresseerd in hoe het met je gaat.’
‘Ik bepaal zelf of ik er iets mee kan of niet, maar ik begin steeds meer het idee te krijgen dat ik het toch niet van je te horen ga krijgen.’
‘Marjolijn vindt jou het probleem.’ – Laat maar zien dan, of je er iets mee kunt. Dit gezemel hoeft namelijk niet van mij.
‘Oh… Die zag ik niet helemaal aankomen. Waarom in vredesnaam? Vanwege ons verleden?’
‘Dat we elkaar nog steeds zien na wat we allemaal meegemaakt hebben.’ – Ik houd bewust nog wat informatie achter, eerst maar eens zien hoe ze hierop reageert.
‘Waarom heeft ze daar een probleem mee? Ze weet hopelijk toch dat wij elkaar vriendschappelijk zien?’
‘Zij vindt dat ik het niet los kan laten en verder kan gaan als ik jou blijf zien.’
‘En is dat ook zo?’ – Ze kijkt me aan, al kan ik haar blik niet helemaal duiden. Dat stukje gelatenheid lijkt nu weg te zijn, maar wat er voor in de plaats is gekomen… Geen idee.
‘Eerlijk? Ik zou het contact met jou voor niemand opgeven… Dus dat zegt misschien wel iets.’ – Nu ben ik het die haar niet aan durft te kijken.
‘Lieve Syl…’ – Ze pakt mijn hand vast.
‘Hier hebben we nu al een paar keer gestaan hè? Ik weet hoe het is om verliefd te zijn en ik kan me levendig voorstellen hoe het moet zijn om die gevoelens niet beantwoord te krijgen, maar waarom blijf je er toch zo aan vasthouden? Ik weet dat ik het je niet nogmaals hoef te vertellen, maar ik doe het toch. Niels en ik zijn samen, we houden van elkaar, hebben voor elkaar gekozen. Dat betekent dat er geen plek bestaat voor andere gevoelens dan die voor hem.’ – Ik weet dat de situatie zo is, maar toch blijft het pijn doen. Zelfs meer dan ik vooraf in had kunnen schatten, gezien ik dacht dat ik toch al wel wat vooruitgang had geboekt op dit vlak.
‘Ik weet het. Ik weet wat de situatie is, maar ik denk je inmiddels wel zo goed te kennen dat ik de vorige keer op het terras toch weer een klein vlaagje spanning heb gevoeld tussen ons.’
‘Lieverd, kijk me eens aan. Jouw handen gaan nergens naartoe en ik wil dat dit echt even bij je binnenkomt.’ – Met beide handen tilt ze mijn hoofd omhoog en héél even, een milliseconde, verwacht ik een kus, zo een vanuit het begin. Zo een waaraan je je overgeeft en waar je in verdwijnt.
‘Al zou er spanning zijn tussen ons, al zouden er gevoelens zijn, dan nog heb ik ervoor gekózen om samen met Niels te zijn. Mijn keuze. Ik word niet gedwongen, ik ben niet hulpeloos in zijn armen gevallen waarbij hij me niet meer laat gaan, ik ben niet gevangen in een leven dat ik eigenlijk niet wil. Besef je dit?’
De tranen branden achter mijn ogen als ze me zo intens aankijkt in combinatie met de woorden die ze net uitgesproken heeft. Ik wil haar ook niet redden, dat is mijn intentie zeker niet, ik weet dat ze meer dan capabel is om haar eigen keuzes te maken en dat ze slim genoeg is om haar leven zelf op orde te krijgen en houden. Het gaat daar niet om. Ergens wéét ik gewoon dat ze me niet compleet vergeten is op romantisch vlak, anders zou ze niet zo specifiek benoemen dat wanneer er gevoelens zouden zijn, ze ervoor kiest om met Niels te zijn.
‘Ik besef dat je deze keuze gemaakt hebt, dat je samen met Niels bent. Daar heb ik me de afgelopen tijd bij neer proberen te leggen, maar ik voel gewoon aan alles dat er iets niet klopt. Er is iets dat ervoor blijft zorgen dat er twijfels zijn. Ik weet heel goed dat ik je niet hoef te redden van een leven dat je niet wil, dat is ook zeker niet mijn intentie. Ik weet wel dat wanneer je echt honderd procent gelukkig zou zijn, die elektriciteit die ik nu voel als je me aanraakt, niet alleen vanuit mezelf komt. Ik weet het gewoon zeker.’
Ze trekt haar handen terug en schudt zachtjes haar hoofd. Er bestaat een grote kans dat ik nu alles verpest heb en dat ook vriendschap er niet meer in zit. Dat zou ontzettend veel pijn doen, maar ik moet het gewoon vanuit haar weten. Als ik vanuit haar de bevestiging krijg dat het echt alleen in mijn hoofd zit, dat ik me echt alleen maar dingen verbeeld, dan ben ik Marjolijn een ontzettend groot excuus schuldig en is het misschien maar beter dat ik nu die muur tegenkom.
Ik hoor haar diep zuchten voordat ze opstaat en naar de keuken loopt. Ze komt met twee wijnglazen plus een fles wijn teruggelopen. Ze vraagt het niet eens, maar schenkt beide glazen in, waarna ze er een in mijn richting schuift.
‘Ik kan dit gesprek niet met je voeren met alleen thee, dus hier.’ – Ze wenkt naar het glas en om niet onbeleefd te zijn, pak ik het van tafel. Ze giet het in een teug naar binnen om haar glas weer bij te schenken.
‘Ik ga heel direct tegen je zijn nu. Ik ga je nu een aantal dingen vertellen die je misschien niet wil horen, maar gezien je me blijkbaar op een andere manier niet wil geloven… Ik ga er overigens wel vanuit dat je dit voor je houdt, als ik namelijk merk van niet, hoef ik je oprecht nooit meer te zien.’
‘Je weet dat ik nooit…’
‘Ik hoef geen beloftes van je, ik eis dat je het niet verteld. Simpeler kan ik het niet zeggen.’
‘Oké.’ – Meteen schiet heel mijn lijf weer vol met zenuwen. Zou ik dan toch écht gelijk hebben?
‘Voordat ik je dit vertel; nogmaals: Niels en ik zijn samen, dat is mijn keuze.’ – Ze kijkt me indringender dan ooit aan en ik kan alleen maar knikken, geen enkel woord krijg ik nu over mijn lippen.
‘Je bent niet compleet gek, er is inderdaad een bepaalde spanning geweest de vorige keer op het terras. Dat heeft me enorm verward, gezien ik oprecht gelukkig ben met het feit dat Niels en ik weer bij elkaar zijn en we weer ontzettend fijn met elkaar omgaan en ik niets anders wil. We communiceren weer met elkaar, over alles. Letterlijk alles. Ik heb hem ook verteld wat we gedaan hebben en hoe wij intiem zijn geweest. De eerste keer dat Niels en ik weer verder zijn gegaan dan enkel een zoen, gaf dat bij mij een enorme blokkade. Ik kon niet, wilde niet, wilde tegelijkertijd wel, maar het ging niet. Daarin is hij zo ontzettend begripvol geweest, alles op mijn tempo. Ik wist gewoon dat hij verlangde naar meer en ik ben daarin meegegaan tot het punt waarop hij stopte en me vertelde dat hij dit zo niet wilde. Laat ik niet té specifiek worden, maar we hebben wat geëxperimenteerd…’ – Mijn gezicht kan ik niet meer in de plooi houden. We hebben het vaker gehad over Niels en seks, maar het idee en het beeld in mijn hoofd van hen die met elkaar aan het experimenteren zijn, maakt me onpasselijk waarbij het koude zweet me uitbreekt. Ik weet eigenlijk niet of ik dit gesprek nog verder aan kan horen.
‘Het probleem daarbij Syl…’ – Weer een flinke teug wijn.
‘Is niet het experimenteren. Het probleem is dat jij daarbij mijn hoofd in bent gekropen. Ik probeerde me te herinneren wat je bij me hebt gedaan, zodat ik het ook met Niels zou kunnen ervaren, zodat we weer met elkaar naar bed zouden kunnen zoals stellen dat doen.’ – Ik zet mijn glas wijn weer onaangeroerd op tafel. Ik krijg op dit moment toch geen slok naar binnen.
‘Ik kon me nog wat dingen herinneren waardoor het weer fijn begon te worden, maar op het moment suprême was jij daar ineens. Ik heb me zó immens schuldig gevoeld naar Niels, hij heeft zo zijn best gedaan, alles gedaan of gelaten om het voor mij zo fijn mogelijk te maken en dan kom ik verdomme klaar met jou in mijn hoofd!’ – Ik heb echt geprobeerd om het niet te laten zien, maar een heel klein moment krulden mijn mondhoeken zich in een lach en is er toch weer een klein verdwaald vlindertje in mijn buik bij die gedachte.
‘In de eerste instantie heb ik het van me af proberen te zetten en het afgeschoven op dat ik je die middag gezien heb en probeerde te herinneren wat het dan is geweest dat ik zo fijn heb gevonden aan wat je bij me hebt gedaan. Helaas… De keren erna, als hij probeerde te doen waarvan hij dacht dat ik het fijn vond, kwam jij weer terug mijn hoofd in. Ik kan geen seks met hem hebben en met jou in mijn hoofd zitten. Resultaat; ik blokkeer volledig. We hebben al weken geen seks meer of iets dat daar voor door moet gaan. Na mijn laatste afwijzing probeert hij het niet eens meer. Ik zie aan hem dat hij het niet snapt, hij doet er echt zijn best voor om het wel te snappen, maar er is gewoon wéér een geheim tussen ons. Ik wil met hem verder dan handjes vasthouden als twee kinderen Syl, maar de laatste keer dat ik me kan heugen dat ik echt met hem genoten heb van seks, is geweest toen wij… En jij daarna boven lag te slapen. Ik weet dat seks absoluut niet het belangrijkste is in een relatie, maar het maakt wel het verschil tussen een “broer/zus- of vriendschappelijke relatie en een liefdesrelatie. En ik wil zo ontzettend graag die liefdesrelatie weer met hem. Waarom blijf jij dan door mijn hoofd spoken op zo’n moment?! ’ – Nu is ook haar tweede glas leeg en ze schenkt weer bij.
‘Ik eh, ik weet niet zo goed wat ik hierop moet zeggen.’
‘Er valt ook niks te zeggen. Ergens zit jij nog in mijn systeem, waarom weet ik niet. Dus ik begrijp je als je zegt dat je voelt dat er nog “iets” zit. Dat het voor jou ook voelt alsof er nog iets speelt. Ik begrijp je. Ik kán er alleen niets mee, want ik wil verder met Niels.’
- Mer1980
-
- Berichten: 20556
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 24-02-25 17:31
- BarbaravdW
-
- Berichten: 1243
- Geregistreerd: 31-07-11
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 24-02-25 17:41
