Natuurlijk lezen we allemaal nog mee! Je schrijfstijl leest lekker weg en ik ben nog geen einde van het begin van je topic tegen gekomen dus wil weten hoe het eindigt! (Of ik heb het eind gemist ergens... maar ik lees toch nog lekker mee)
‘DANIËL! fiets!’ – Als een hert starend in de koplampen van een auto, kijkt hij me aan. ‘Ik, eh… Ik, Ik…’ – Hij kijkt naar beneden, weer naar mij en beseft dat hij, gezien de plaatsing van zijn hand, geen andere verklaring kan geven dan wat ik ook al bedacht heb. ‘Ik kon het niet helpen na vanavond en ik dacht écht dat je sliep. Ik wil je er niet mee lastigvallen.’
Wat zeg je in zo’n situatie? Wat doe je in zo’n situatie? Eigenlijk staar ik alleen maar naar zijn blote lijf, waar het warme water nog steeds overheen stroomt. Eigenlijk heb ik meteen spijt dat ik achter hem aan ben gegaan, ik weet ook niet goed waarom. Ik weet ook niet wat uit te brengen, ik ben niet boos, waarom zou ik in vredesnaam boos zijn? Ik blijf maar staren, zonder een woord uit te brengen.
‘Ik heb het weer verkloot hè… appelflap!’ – Hij gromt het laatste als hij met zijn vuist tegen de tegels slaat. ‘Ik wilde je er gewoon echt niet mee opzadelen nadat ik jouw reactie daarstraks zag… Ik wil me niet aan je opdringen… Praat alsjeblieft met me…’
Hij zet de douche uit, slaat een handdoek om zijn middel om een glibberige stap mijn richting in te doen.
‘Toen ik de douche hoorde, wist ik al wat je aan het doen was.’ – Meer kunnen mijn hersenen er niet van maken op dit moment. ‘Waarom kom je dan achter me aan? Had me geroepen of laten weten dat je niet sliep… Dan had ik nooit…’ – Zijn armen bungelen aan zijn verslagen afhangende schouders.
‘Laat ik je te lang wachten?’ – Deze vraag had hij duidelijk niet aan zien komen. ‘Zoals ik eerder zei, jouw tempo. Ik wil niet dat je je gedwongen voelt.’ ‘Dat vraag ik je niet. Vind jij dat ik jou te lang laat wachten?’ ‘We zijn wel al een paar maanden bij elkaar en ik verlang enorm naar je.’ – Hij kijkt me niet aan, zijn hele houding straalt nog steeds uit dat hij zich schuldig voelt. ‘Dus ja, ik laat je te lang wachten.’ ‘Daniël, ik wil niet… Ik bedoel; ik wil zo lang op je wachten als nodig is, maar ik moet af en toe wel wat “stoom afblazen”… Begrijp je? Ik verlang er namelijk wel enorm naar.’ – Hij staat bijna tegen me aan. ‘Naar seks of naar seks met mij?’ ‘Wat denk je zelf… Ik wil na afgelopen jaar nooit meer een ander, echt nooit.’ – Hij tilt mijn kin omhoog en geeft me een kus.
Ik initieer een zoen en trek de handdoek om zijn middel los, die met een zachte plof op de badkamervloer valt. Hij wil zich terugtrekken, maar ik trek hem juist dichter tegen me aan waarop hij me schijnbaar moeiteloos optilt. Hij legt me zacht neer op ons bed nadat hij met mij om hem heen gekruld, behendig naar de slaapkamer is gelopen. Hij doet ontzettend zijn best, denkt voornamelijk aan mijn behoeften en probeert daarin te voorzien, maar het is het allemaal net niet. Net niet de goede plek, aanraking of snelheid. Ik probeer hem nog wat aanwijzingen te geven, maar ondanks dat verbetert het weinig. Ik merk dat ik langzaam verdwijn in mijn gedachten terwijl Niels wel op lijkt te gaan in het moment. Hij klimt bovenop me en ik bereid mezelf voor op wat ik weet dat daarna komt. Ik voel hem daar tegen me aan, maar vervolgens rolt hij van me af naast me op bed.
‘Je wil dit niet, ik zie het aan je.’ – Hij aait zachtjes over mijn wang. ‘Ik ben het toch zelf begonnen?’ – Ik probeer hem “daar” aan te raken, maar hij houdt mijn hand tegen. ‘Nee, je doet dit omdat je bang bent dat ik anders teleurgesteld ben. Ik wil dit samen doen, dat jij het ook wil. Niet dat je het doet om mij tevreden te stellen.’ – Wat beschaamd kijk ik naar het plafond. Het werkt verdomme ook niet mee dat ik weet hoe het ook kan voelen, wat wel de juiste aanrakingen zijn of goede plek is.
Heerlijk geschreven! Het loopt vlot maar je voelt de emoties, de frustratie en de interactie is super herkenbaar. Erg tof dat je de smaak weer te pakken hebt
ik ben benieuwd. Wanneer het einde er is, ga ik alles nog een keer in één stuk lezen
soeboenoe
Berichten: 1493
Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter: 23-01-25 22:25
Rocamor schreef:
Komt er geen tweede boek
Wellicht wel een ander verhaal. Maar ik denk dat de avonturen van Niels, Daniëlle en Syl hierna wel ophouden... Hoe jammer ik het zelf ook vind.
BarbaravdW schreef:
Misschien vanuit het perspectief van de kindertjes, tien jaar later
Haha, hoe mijn vader en moeder ervoor gezorgd hebben dat ik totaal verknipt tegen de liefde aan kijk
soeboenoe
Berichten: 1493
Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter: 24-01-25 16:59
Ik heb weer een stuk geschreven, echter moet een gedeelte daarvan weer in pb. Zouden degene die het stuk in pb willen ontvangen, mij een pb willen sturen?
Ik zie dat hij nog steeds naar me kijkt, hij heeft weer die zachte blik in zijn ogen. Ik denk even terug aan de avond waarop ik hem gebeld heb, de avond waarop we ons beiden helemaal aan elkaar hebben overgegeven. Dat was zo ontzettend fijn, daarbij was er geen gemorrel over wel of niet willen, over rekening houden met… Dat was puur naar elkaar verlangen, jezelf overgeven aan het moment en intens genieten van elkaar. Waarom kon dat toen wel? Waarom heb ik er nu zo’n moeite mee? Als er zich een perfect moment aangediend heeft deze afgelopen maanden, dan was het vanavond. Zo’n fijne avond gehad, gewoon met ons tweeën en dan toch weer die blokkade. Waarom is mijn libido weer tot onder het nulpunt gezakt?
‘Waar ben je ergens?’ – ik draai mijn hoofd in zijn richting en hij herhaalt de vraag. ‘Op de avond dat ik je gebeld heb, dat we elkaar zo ongeveer opvraten.’ ‘Ja… Die staat me nog helder bij ja. Ook dat we elkaar daarna weer zo ongeveer naar de keel vlogen.’ – Hij trekt zijn wenkbrauwen kort op om zijn zin af te maken; ‘En… Syl boven. Dát herinner ik me ook.’ – Hij sluit even zijn ogen. ‘Zullen we Syl even buiten beschouwing laten? Die ligt hier niet in bed.’ ‘Nee, maar daar heb je wel seks mee gehad en daar hebben we het nooit over gehad samen.’ ‘Waarom zouden we het daar over moeten hebben? Jij hebt toch ook seks gehad met Bibi?’ – Oh God, ik wil niet met hem bespreken wat ik met Syl heb gedaan. ‘Ja, dat klopt. Alleen ben ik nog steeds geen vrouw Daan… Ik heb die avond naar je geroepen dat ik er niks van geloofde dat je genoot van seks met een vrouw omdat ik bang was dat je er misschien meer van genoot dan wat ik je kon of kan geven.’ – Ik draai me naar hem toe en laat mijn hoofd op mijn hand rusten. Ik durf hem eigenlijk niet goed aan te kijken. ‘Ik genoot er inderdaad van, misschien wel meer dan ik ook aan mezelf toe durfde te geven. Maar ik genoot van wat ze bij mij teweeg bracht, hoe ze het deed en precies leek te weten waar ze moest zijn, niet zozeer van haar “vrouw zijn”, als je begrijpt wat ik bedoel?’ ‘Niet helemaal…’ – Hij kijkt er wat moeilijk bij. ‘Ik werd heel onzeker bij het idee dat ik haar net zo zou aanraken als dat zij bij mij deed. Terwijl dat niet zo was als ze met mij “bezig” was. – Ik maak aanhalingstekens in de lucht. Ik merk dat ik ook een kleur begin te krijgen, gelukkig is het enige licht in de kamer dat vanuit de gang. ‘Dus het probleem is niet zozeer dat ik een jongeheer heb, maar voornamelijk dat ik er, kortgezegd, niks van bak?’ – Ik zie aan hem dat hem dat wel enigszins krenkt. ‘Nou dat is wel erg hard naar jezelf. Het is gewoon anders. Ik kan het niet uitleggen… Misschien is het ook wel dat jij toewerkt naar het moment dat je jouw “ding” kunt doen als man zijnde. Dat was met Syl niet.’ – Ik kijk wat bedrukt, hij kijkt bedenkelijk. ‘Dus… Als ik het goed begrijp… Is mijn pik wél het probleem?’ ‘Nee.’ ‘Ik probeer het echt te snappen Daan, maar ik krijg er moeilijk chocola van gemaakt…’ ‘Als ik terugdenk aan die avond, snap ik het zelf ook niet helemaal. Ik heb geen probleem met jouw piemel.’
Hij zucht diep, ik rol me weer op mijn rug. Ik blijf toch ergens gefrustreerd dat het nu weer door mij een soort van spaak loopt. Hij heeft ergens ook wel een punt dat ondanks zijn seks met Bibi, het niet essentieel anders is geweest dan wat hij al kende. Ik daarentegen heb een compleet nieuwe ervaring opgedaan, dat is niet te vergelijken met elkaar.
‘Daan?’ ‘Hmm?’ ‘Laat me zien wat je fijn vindt.’ ‘Wat zeg je?’ ‘Laat me zien wat je fijn vindt. Ik meen het.’ ‘Ik ga toch niet…’ ‘Waarom niet? Schaam je je daarvoor?’ ‘Ja. Ik vind het vreemd.’ ‘Ik vind de gedachte wel iets hebben.’ – Hij kijkt me aan met een mix van geiligheid en hoop in zijn blik. ‘De sfeer is compleet weg.’ ‘Dat vind ik totaal niet.’
Hij kruipt dichter tegen me aan, plant een kus op mijn lippen terwijl hij mijn hand naar beneden beweegt. Ik besluit, na een moment van twijfel, om mee te gaan in zijn idee. Ik wil hem ook niet compleet afwijzen, hij doet enorm zijn best om me te begrijpen.
*knip*
oliebol.
oliebol, oliebol, oliebol. Nee, hij was het. Niels. Je bent hier met Niels. Híj heeft je het laatste zetje gegeven, niet zij. Focus Daniël!
Als ik mijn ogen weer open doe, kijk ik recht in het van oor tot oor glimlachende gezicht van Niels. Hij heeft duidelijk genoten van het schouwspel. Ik ben alleen maar blij dat hij geen gedachten kan lezen, want ik voel me schuldiger dan ooit.
Ik probeer in mijn hoofd het begin van dit topic te plaatsen, het is me nog niet duidelijk. TS zei dat dat later wel zou komen maar komt dat nog of heb ik wat gemist? Mijn hoofd heeft error.