Strevend naar de wereld,
zo moedig en zo klein.
Het was zo'n kleine kerel,
zo schattig en zo fijn.
Zonder op te geven,
elke dag weer door.
Denkend over later,
ging hij er weer voor.
Toen mamma hem vertelde dat
mensen dood konden gaan,
was zijn dappere karakter
direct van de baan.
Maar ach, kleine jongen.
Dood gaan we allemaal,
denk dus niet aan later
want dat zijn de dingen waar je van baalt.
De toekomst is nog helder,
een leeg vel papier.
Wat je zelf in kan vullen,
tot en met je gaat van hier.
Kleine jongen, droom niet over later.
Dromen is goed,
maar het is meestal hetgeen wat pijn doet.
Beetje vaag en zie het thema er niet echt in, maar ben dan ook inspiratie loos XD