Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-23 14:31

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-23 14:31

Ik zit op de bank een beetje met mijn telefoon te kloten omdat ik verder geen idee heb wat te doen met de rest van mijn vrije middag. Ik heb eigenlijk vrij snel het huis al op orde gekregen en aangezien ik nog niet vol aan het werk ben, heb ik vrij weinig te doen op dat gebied.
Ik heb de laatste tijd al een aantal keer met het idee gespeeld om Syl weer eens te contacten, het is namelijk al zo’n lange tijd geleden dat ik haar gezien heb… Het is natuurlijk ook niet gek dat we elkaar al een hele tijd niet gezien hebben, zij is druk geweest met haar date en ik met sleutelen aan mijn huwelijk. Zal ik gewoon eens proberen te bellen?

“Met Syl.”
“Hey Syl, met Daniëlle.”
“Dat is even geleden! Hoe is het met je?”
“Naar omstandigheden goed, hoe is het met jou?”
“Goed, goed.”

Er valt even een stilte en ik merk dat ik ook niet goed weet wat ik verder moet zeggen. Voorheen konden we uren praten over alles en niets, maar nu voelt het als zoeken naar een onderwerp.

“Hoe is het met Marleen? Nee, Manon? oliebol, sorry, ik ben haar naam kwijt…”
“Marjolijn. Maar ook daar gaat het goed mee, denk ik. We zien elkaar even wat minder.”
“Oh… Dat klinkt niet zo fijn?”
“Nou, het ging allemaal een beetje snel. Dus even rustig aan, maar daar ga ik je niet mee lastig vallen hoor. En met Niels dan?”
“Ja, goed hoor. We lopen bij een relatietherapeut.”
“En helpt dat?”
“Jawel, hij helpt ons dingen helder te zien en vooral om zaken uit te spreken.”
“Nou, dat is fijn.”
“Zeker.”
“Maar belde je met een specifieke reden?”
“Ik moest even aan je denken, het is al best een tijd geleden dat we elkaar gesproken of gezien hebben, dus ik dacht; ik bel je even.”
“Ik wist ook niet zo goed of je wel behoefte had aan mij, gezien je al zoveel aan je hoofd had met Niels en het werk.”
“Het is ook geen verwijt naar jou, Syl. Ik heb zelf ook geen contact met je opgenomen. Dus het is gewoon zo gelopen.”
“Heb je een punt. Nu we het er toch een soort over hebben, heb je zin om misschien weer een keer wat af te spreken? Kunnen we wat bijkletsen, misschien weer een wijntje doen?”
“Lijkt me gezellig, kijk maar wat in jouw agenda past. Plan ik daar wel omheen.”
“Ik heb vandaag vrij van het werk…?” – Oei… Dat is wel iets sneller dan ik in gedachten had, aangezien ik nu ook niet de kans heb om Niels erover in te lichten.
“Nou… Niels is naar de voetbal en zou over een uurtje of twee weer thuiskomen, dus ik weet niet of dat een goed idee is.” – Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn, ik gok om geen banketstaaf opmerking te maken over Niels.
“Als het niet gaat, dan gaat het niet.” – Ik hoor wat frustratie in haar stem, al probeert ze het te verbergen.
“Zijn er andere dagen dat je vrij bent?”
“Nou, ik werk zo ongeveer iedere dag en Marjolijn wil me ook nog zien tussendoor. Dus heel veel opties heb ik niet, tenzij je een keer in de avond kunt?”
“’s Avonds zijn de kinderen vaak thuis en proberen Niels en ik wat tijd voor elkaar vrij te maken…’
“Dan denk ik dat het lastig plannen wordt.”
“Anders kom ik wel naar de stad toe, kletsen we even en ga ik daarna weer terug naar huis, goed? Anders gaan er weer maanden overheen.”
“Zie ik je over een uurtje bij mij thuis dan?”
“Ik ga mijn best doen.”
“Leuk! Tot zo!”

Ik stuur Niels een berichtje dat ik nog even de stad in ga en ik waarschijnlijk wat later terug ben dan hij, pak wat spulletjes bij elkaar en wandel richting de bushalte. Ergens voel ik me toch wat nerveus om Syl weer te zien, al kan ik niet helemaal verklaren waarom. Zij zit momenteel in een relatie en weet dat Niels en ik ook weer bij elkaar zijn, dus er is eigenlijk niets om me druk om te maken.
Als ik in de bus zit, krijg ik een berichtje van Niels terug met “veel plezier en tot straks!”. Ik hoop dat ik me aan mijn woord kan houden en gewoon zeg dat ik iets met Syl heb gedronken, want als ik er nu aan denk, voel ik toch een knoop in mijn maag. Achterin mijn hoofd hoor ik de therapeut bijna vragen of dat die knoop is omdat ik mezelf er niet “goed” over voel of omdat ik denk dat Niels het er niet mee eens is. Ergens voelt het weer alsof ik achter zijn rug om iets doe, juist omdat hij gezegd heeft geen contact meer met Bibi te onderhouden zodat ik me daar niet druk om hoef te maken. En nu ga ik wel iets drinken met Syl, terwijl ik weet dat hij dat niet fijn vindt.

Na een klein half uurtje stap ik uit bij de halte vlak bij de studio van Syl en verdwijnt Niels uit mijn gedachten. Ik stuur Syl een berichtje dat ik er ben en ga even in het zonnetje zitten terwijl ik wacht. Niet veel later hoor ik haar stem vrolijk mijn naam roepen en sta ik op van het bushalte bankje.

‘Zo, jij ziet er een heel stuk beter uit mevrouw!’
‘Dankje, therapie heeft me echt goed gedaan.’
‘Dus je bent helemaal “genezen” nu?’ – Ze geeft me een por.
‘Genezen?’
‘Ik maakte een grapje Daniël, ik ben blij dat het veel voor je doet.’
‘Maar hoe is het met jou? Of jullie.’
‘Ja ik zei al, we zien elkaar even wat minder. Mar heeft andere verwachtingen dan ik, dus we kijken even aan wat we willen.’
‘Klinkt niet optimaal, maar als het voor jullie werkt, prima toch?’
‘We gaan het zien, maar genoeg daarover, anders duiken we weer meteen de ellende in en ik ben juist zo blij dat het beter met je gaat. Ik vind het ook echt heel leuk om je weer te zien!’ – Ik zie haar weer een beetje stralen zoals ik haar ken, ik heb haar stiekem meer gemist dan ik dacht.