Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-07-22 07:18

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-07-22 07:18

Ik dacht dat we het stuk van beginpost soort van al gehad hadden, en dat dit weer stuk verder is. Maar misschien heb ik het mis..

**Geplaatst**: 06-07-22 10:32

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-07-22 10:32

Nee het begin stuk is tevens het einde. Daar werken we naartoe...

**Geplaatst**: 06-07-22 14:03

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 06-07-22 14:03

Ik hoop wel dat we nog ooit uitleg krijgen van Syl dr reden dat ze het niet meer kon, want dat antwoord hebben we aan het begin nooit gekregen

**Geplaatst**: 08-07-22 15:16

Geplaatst: 08-07-22 15:16

plutolover schreef:
Ik dacht dat we het stuk van beginpost soort van al gehad hadden, en dat dit weer stuk verder is. Maar misschien heb ik het mis..

Nou inderdaad, ik moest even de OP teruglezen maar voor mijn gevoel was zou hij net zo goed op het punt geweest kunnen zijn net voor Syl in het ziekenhuis belandde. Nu kan ik alleen maar denken: gaat ze nu dus nóg een keer zo hysterisch doen?
(Niks ten nadele van jou hoor TS, gaat me puur om het verhaal.)
Maar ik wacht rustig af wat er gaat gebeuren

**Geplaatst**: 09-07-22 12:34

Geplaatst: 09-07-22 12:34

Ik ben de draad beetje kwijt. Denk telkens dat we er zijn (tenzij mega cliffhanger), en dan komt er weer een deel }:0

**Geplaatst**: 15-07-22 20:02

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 15-07-22 20:02

It’s friday again

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-22 08:07

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-22 08:07

Ik ben momenteel bezig aan een lang stuk, wat wel moet kloppen met de rest, dus het duurt eventjes wat langer.

Maar om even te antwoorden op de verwarring omtrent waar we nu zijn, we zijn bijna bij het beginstuk, waarna de Grande finale *kuch kuch* is.

**Geplaatst**: 17-07-22 22:34

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 17-07-22 22:34

Succes met schrijven TS!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-22 12:17

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-22 12:17

‘We zien het vanzelf Daniël. We hoeven ook niet alles in een avond op te lossen, dat zou behoorlijk naïef zijn.’
‘Je hebt gelijk, maar zoals ik eerder zei, ik wil alles liever vergeten. Ik wil eigenlijk met een schone lei kunnen beginnen.’ – Ik zet een glas voor haar neer en ga zelf met mijn glas water op de bank zitten. Het lijkt of ik iets of wat rustiger begin te worden, maar het zou zomaar kunnen dat ik zo weer omhoogschiet.
‘Weet je, dat heb ik de afgelopen tijd ook geprobeerd. Ik heb door van alles te gebruiken, geprobeerd om alles te vergeten en dat is ook niet goed afgelopen. Ik denk dat je beter kunt accepteren dat het allemaal gebeurd is en proberen om het een plek in je leven te geven.’
‘Hoe moet ik dat doen? Hoe geef ik het een plek dat de man waarvan ik dacht daar oud mee te worden me belazerd heeft en vervolgens iets onvergeeflijks gedaan heeft, maar die ik nog steeds ontzettend mis? Hoe geef ik het een plek dat ik gevoelens ontwikkeld heb voor een jonge vrouw, maar daar niet naar kan handelen omdat ik dan op slot sla? Hoe geef ik het een plek wanneer ik naar mijn kinderen kijk en mijn doodgeboren baby voor me zie…’
‘Door bij het begin te beginnen. Waarom mis je Niels?’
‘Ik mis ons, ons leven voor heel deze ellende, ik mis hoe lief hij voor me kon zijn, dat hij er altijd voor me heeft gestaan in moeilijke tijden, zijn warmte, zijn aanwezigheid, hoe hij was…’
‘Oké, maar is hij nu dezelfde man als hij in jouw herinnering is?’
‘De laatste keer dat ik tijd met hem heb doorgebracht wel.’
‘Nu ga ik je iets vragen waar je misschien niet heel blij van wordt… Weet jij het van Niels en Bibi?’ – Ze sluit langzaam haar ogen en zucht diep voordat ze antwoord geeft.
‘Ik weet van Niels en Bibi, hij is mij notabene komen vragen hoe ik daar insta. Hij wilde me niet nog meer kwetsen dan hij al gedaan had en heeft ook toegegeven dat hij het afgehouden heeft tot hij het met mij besproken zou hebben.’
‘Dat scheelt al een slok op een borrel. Maar zo te horen is hij wel bezig met verdergaan met zijn leven?’
‘Hij probeert wel verder te gaan met zijn leven, ja. Misschien maakt dat ook dat ik er zoveel moeite mee heb om los te laten wat ik had. Vooral ook omdat ik met compleet lege handen sta.’
‘Als ik even voor mezelf mag spreken… Je duwt iedereen ook wel behoorlijk van je af.’ – Ze kijkt me met grote ogen aan.
‘Om maar even het voorbeeld te noemen dat ik je bel en jouw eerste reactie is: “Laat me met rust.” Ik snap dat het je misschien allemaal te veel wordt, maar wanneer mensen maar vaak genoeg horen dat ze jou met rust moeten laten, komen ze op een gegeven moment niet meer terug…’
‘Ik weet waar je op doelt, maar je hebt geen idee waar je het over hebt. Ik ben wekenlang “aan de tand gevoeld” over de hele situatie. Over Niels, de scheiding, de zwangerschap, zelfs over jou… Ik heb vaak zat aangegeven dat ik het er niet over wilde hebben, maar mensen en hun nieuwsgierigheid… Daarom heb ik besloten om even helemaal niemand te zien, weer te stoppen met werken totdat ik het wel aankan.’
‘Misschien moeten we maar ophouden.’
‘Waarmee?’
‘Met de afgelopen weken analyseren. Ik merk dat ik er meteen weer erg defensief van wordt en ik wil jouw emoties niet ontkennen.’
‘Ik denk dat dit ook de reden is dat we zo explosief uit elkaar zijn gegaan. Ik zit compleet anders in elkaar dan jij. Ik overdenk alles tot er voor mezelf iets uitkomt waar ik iets mee kan. Jij bent meer van het verdringen of zonder nadenken doorgaan.’
‘Je wil niet weten hoe veel ik aan je gedacht heb, aan mijn acties gedacht heb en wat er nu daadwerkelijk fout gelopen is. Het is niet zo dat ik ergens een punt achter zet en het vervolgens compleet vergeet.’
‘Jij hebt niets fout gedaan Syl. Ik ben degene geweest die fout is geweest door met Niels naar bed te gaan terwijl jij boven lag te slapen. Ik ben degene die jou voor lief heeft genomen en je geen duidelijkheid wilde geven terwijl jij wel duidelijk bent geweest naar mij. Ik neem je van die tijd niets kwalijk, ik ben alleen wel teleurgesteld dat je besloten hebt om het contact volledig te verbreken.’
‘Zoals ik eerder al gezegd heb, ik heb het contact verbroken omdat ik niet wilde wachten tot er iets van contact zou komen vanuit jou. De vorige keer heb ik mezelf helemaal gek gemaakt terwijl ik heb gewacht op iets van contact, dat wilde ik niet nog een keer. Bovendien kon ik het niet verdragen dat je zo bij Niels bleef plakken.’ – Ik word wel een stuk directer van dit spul, al merk ik wel dat het enigszins uit begint te werken.
‘Dat snap ik rationeel wel, maar mijn gevoel zegt iets anders. Kijk, een relatie zit er voor ons gewoon niet in… Dat ligt aan mij, ondanks dat je wel heel speciaal voor me bent. Maar we kunnen het wel fijn hebben samen toch?’
‘Wat bedoel je met “fijn hebben samen”?’
‘Nou, dat we contact houden, het gezellig hebben…’
‘Friends with benefits?!’ – Ik schiet nog net niet in de lach.
‘Nee, nee, niet in die richting. Gewoon als een soort vrienden.’
‘We kunnen natuurlijk altijd kijken hoe dat gaat.’ – Ergens voel ik een soort teleurstelling, maar ik kan het niet goed verklaren.

Ze neemt de laatste slok wijn uit haar glas om het meteen weer bij te vullen. Met de fles wijn in haar hand, kijkt ze naar mij en gebaart of ik inmiddels al iets wil. Ik denk dat ik inmiddels best wel een glas kan drinken, ik voel haast niets meer van de pil en ik heb toch iets opbeurends nodig om de teleurstelling niet aan haar te laten zien. Misschien dat ik ergens toch nog de hoop heb gekoesterd dat er nog wel iets van gevoelens bij haar zaten, gezien ze me ook gemist heeft. Maar het is wellicht ook maar goed dat we niet weer hetzelfde traject ingaan als waar we mee geëindigd zijn.
Ik stem toe met een glas wijn en loop naar de keuken om een glas te pakken.

‘Ik zie heus wel dat je teleurgesteld bent, maar het gaat gewoon niet Syl. Ik zou jou op te veel manieren kwetsen, dat is wel gebleken uit de afgelopen tijd.’
‘Ik weet het.’

De serieuzere onderwerpen zijn allemaal de revue gepasseerd. Vooral het bespreken van haar overleden kindje in combinatie met haar twee andere kinderen heeft voor de nodige stille momenten gezorgd. Ik wilde namelijk niet vervallen in het beschuldigen van Niels, maar ook niet de indruk geven dat het voor mij niets betekent. Ik ben na twee wijntjes gestopt met alcohol en zij heeft de fles leeg gemaakt. Ik kan me goed voorstellen dat het scherpe randje er dan wat vanaf gaat. Beiden wat aangeschoten, komt er dan toch een punt waarop de gezelligheid het overneemt van de serieuzere gesprekken en uiteindelijk kom je uit bij het onvermijdelijke; het einde van de avond.

‘Ik moet eigenlijk wel weer naar huis, Syl.’
‘Jij mag niet meer rijden.’
‘Maar heel eerlijk, blijven slapen is ook niet verstandig.’
‘Ik kan best naast je liggen zonder iets te proberen hoor.’
‘Syl, zet deze situatie even op een rijtje; we zijn beiden een beetje aangeschoten, beiden ontzettend veel behoefte aan affectie en we zijn elkaar op dat vlak niet vreemd. Ik zeg dat dit een mix is die alleen maar fout af kan lopen.’
‘Wat is er mis met een knuffel?’
‘Niet zo schijnheilig doen, je voelt het gewoon in de lucht hangen sinds we de fles wijn leeg hebben gemaakt.’
‘En dan Daniël? We zijn toch twee volwassen mensen, die doen dat soort dingen. Morgen staan we weer op, wensen we elkaar een fijne dag en hebben weer wat geluk hormonen aangemaakt.’
‘En dan gaan we weer dezelfde weg in als waar we vandaan zijn gekomen…’
‘Als we dat van tevoren uitsluiten niet. Heel simpel; wil jij een relatie met mij?’
‘Dat werkt niet.’
‘Dat vraag ik niet… Wil jij een relatie met mij?’
‘Nee.’
‘Oké, duidelijk. Wil je “plezier” maken samen vanavond?’
‘Ik ga geen antwoord geven.’
‘Dus als ik je nu kus, ga je me niet tegenhouden.’ – Ik beweeg mijn gezicht dicht naar dat van haar, maar blijf op een kleine afstand.
‘Syl…’
‘En als ik mijn vingers hierlangs laat afglijden, stop je me dan?’ – Zonder haar huid daadwerkelijk aan te raken, beweeg ik mijn middel- en ringvinger achter haar oor langs, naar haar hals. Ik zie dat de kleine donshaartjes die daar groeien omhoog gaan staan.
‘Syl… Dit werkt niet zo…’ – Ze draait haar hoofd van me weg.
‘Als je iets van een dekentje hebt, slaap ik wel op de bank. Ik wil je niet de valse hoop geven dat er meer inzit.’ – Ze kijkt me niet aan.
‘Sorry als ik te ver ben gegaan. Ik slaap zelf wel op de bank, dan kun jij gewoon in bed slapen.’
‘Je bent niet te ver gegaan, want ik wil het ook. Maar er zit altijd nog een verschil tussen gevoel en verstand. Ik wil nu niet in een opgewonden opwelling iets doen en daar morgen spijt van hebben. We zijn nu namelijk al een aantal maanden zo aan het “aanmodderen” en het werkt niet.’
‘Daniël, rustig aan. Ik heb mijn duidelijkheid nu, heel mijn lijf schreeuwt het uit, je voelt de lucht bijna tintelen, waarom er niet aan toegeven? Zoals ik net al zei; morgen ben je nog net zo vrij om te doen en laten wat jij wil. Al rij je meteen door naar Niels, jouw keuze.’
‘Nee, het is beter van niet.’ – Er klinkt een soort berusting in haar stem.
‘Oké, verstandige.’ – Ik steek mijn tong naar haar uit.
‘Nou, nu dit de wereld uit is, zullen we maar gaan slapen? Ik ben best wel kapot.’
‘Hup naar jouw bed dan, samen slapen is uit den boze!’ – Een scheve glimlach siert haar gezicht.
‘Je kunt er best bij komen liggen, maar we gaan echt SLAPEN.’

Nadat ik haar een kort joggingbroekje en een T-shirt heb gegeven, verkleed ik me naar ongeveer dezelfde outfit voordat ik in bed ga liggen. Niet veel later ligt ze naast me in bed en we liggen elkaar nog even zonder wat te zeggen aan te kijken. In haar ogen lijk ik een soort “sorry” te kunnen lezen, wat haar een aandoenlijke aanblik geeft. Waarschijnlijk hebben we dit wel echt nodig om zaken af te kunnen sluiten, dat we gewoon bij elkaar kunnen zijn zonder dat er iets tussen ons gebeurt. Al heb ik er wel moeite mee om mijn gevoelens, die er nog steeds zijn, van me af te zetten. Mezelf kennende, zal ik nog wel een hele tijd met deze gevoelens blijven zitten, aangezien ik mezelf vastklamp aan die gevoelens. Op de een of andere manier lukt het me niet om ze los te laten. Het is ook wel een wonderlijk iets, dat één persoon je zo ontzettend veel kan laten voelen. Zelfs als je weet dat er niets met die gevoelens gedaan kan worden. Ik zou kunnen zeggen dat ik het helemaal aan het begin tot een halt had moeten roepen, dat ik vooral ver bij haar uit de buurt had moeten blijven en niet zo achter mijn gevoel aan had moeten lopen. Echter had ik het ook weer voor geen goud willen missen, ik weet nu hoe het voelt om écht verliefd te zijn. Om je hele leven samen met iemand te willen spenderen, om jezelf compleet onder te willen dompelen in de ander en helemaal op te gaan in de ander. Alsof je voelt dat er altijd een stukje heeft gemist en je dat stukje terugvindt bij die ene iemand. Voorheen heb ik altijd heel hard geroepen dat geen enkel mens gemaakt is om voor de rest van je leven samen te zijn met iemand, maar ik denk dat ik mijn mening toch wel wat bij moet stellen. Op het moment dat je zulke heftige emoties ervaart wanneer je bij die ene persoon bent, voel je je verslaaft. Iedere ontmoeting, aanraking of het kruisen van elkaars blik is weer een kick, je vergeet dat er zorgen zijn, elkaars slechte kanten worden dan even weggevaagd en je weet dat het goedkomt zo lang die ene persoon deze gevoelens bij je teweeg kan brengen.

Ik lig naar haar te kijken terwijl ze langzaam wegdommelt en heel zachtjes streel ik nog langs haar gezicht. Ik denk terug aan het begin, waarbij we in de docentenkamer zaten en ze een discussie had met Niels. Dat ze, voor hem ongezien, met haar ogen rolde en het voor me op probeerde te nemen terwijl Niels zijn verhaal wilde doen over onderwijs, studeren en stagelopen. Dat ze met me mee is gegaan naar het ziekenhuis vanwege Bibi, terwijl ze me totaal niet kende en zo ontzettend lief voor me was. Aan de avond waarbij we haar wijnvoorraad soldaat hebben gemaakt en we voor de eerste keer een kus gedeeld hebben, de eerste keer intiem zijn en hoe ontzettend prachtig ze er toen uitzag. Een zucht ontsnapt me en ik rol me op mijn rug. De toppen van mijn vingers laat ik tegen elkaar rusten en tik met mijn wijsvingers tegen mijn kin aan, ik ben nog lang niet toe aan slapen. Ik word een beetje onrustig, maar wil haar ook niet wakker maken. Ik ga rechtop tegen de rand van mijn bed zitten, met mijn knieën opgetrokken tegen mijn borst aan. Ze draait zich om en ligt nu met haar rug naar me toe. Ik zucht wederom, probeer te bedenken waar ze nu echt gelukkig van zou worden en kan er eigenlijk niet onderuit dat dat Niels is. Zij heeft waarschijnlijk dezelfde gevoelens voor Niels als ik heb voor haar.
Uit eigen ervaring kan ik nu wel zeggen dat wanneer je zulke diepe gevoelens hebt voor iemand, je iets makkelijker vergeeft waar een ander nooit overheen zou kunnen stappen. Ik baal er gewoon zo ontzettend van dat hij het is, hij gaat gewoon verder waarmee hij begonnen is terwijl ze nog samen waren. In mijn ogen betekent zij voor hem niet zoveel als hij voor haar betekent en dat maakt me ergens ontzettend boos. Als ik zie hoe zij aan het ideaalbeeld van hem hangt, ik voel dat haar hele “zijn” verlangt naar hem, zijn omhelzing, zijn affectie, zijn liefde en ik denk dat het haar stiekem best wel opbreekt dat ze dat vanuit hem niet terug lijkt te zien.
Heel stil probeer ik uit bed te klimmen en open haar telefoon, ik weet inmiddels haar code en ga naar haar contacten om het nummer van Niels te vinden. Ik weet dat ik dit niet hoor te doen, maar ik wil haar zo ontzettend graag gelukkig zien…

Met mijn telefoon bel ik Niels terwijl ik naar het balkon loop om een sigaret te roken. Na twee keer overgaan hoor ik een krakerige stem;

‘Hallo?’
‘Niels?’
‘Spreek je mee, wie is dit?’
‘Syl…’
‘Wat?! Syl het is verdomme half twee in de nacht, spoor jij wel helemaal?!’
‘Wacht, niet meteen ophangen! Ik weet dat het laat is en dat ik wel de laatste ben die je midden in de nacht wil spreken, maar ik moet dit nu doen.’
‘Wat doen? Is er iets met Daniël aan de hand?’
‘Hou je nog van haar?’
‘Écht Syl… Waar gaat dit over! Ik ga zo ophangen.’
‘Wil je alsjeblieft mijn vraag beantwoorden? Hou je nog van haar?’
‘Waarom wil je dat weten? Is ze weer bij jou uit komen huilen? Wát heb ik nu weer gedaan?!’
‘Jezus vent, beantwoord nou eens gewoon mijn vraag!’
‘Natuurlijk hou ik nog van haar. Ze is de moeder van mijn kinderen.’
‘Maar hóu je nog van haar? Wil je haar nog alles geven, je leven met haar delen, haar opvangen als ze dreigt te vallen en voor haar zorgen als dat nodig is?’
‘Is dit een of andere zieke grap?!’ – Ik wrijf met mijn hand over mijn gezicht, zo vermoeiend die man…
‘Niels, dit is geen grap, ik probeer je niet in de zeik te nemen, ik wil je niet voorschut zetten en probeer je ook niet uit de tent te lokken. Ik stel je oprechte vragen, zonder je daarbij te willen schaden.’ – Op de achtergrond hoor ik Bibi vragen wie hij aan de lijn heeft en waarom hij zo hard praat. Ik hoor hem iets terug brommen, maar hij houdt waarschijnlijk zijn hand tegen de microfoon.
‘Moment.’ – Na wat gerommel en gefluister hoor ik weer helder geluid.
‘Waarom bel je me om half 2 ’s nachts met de vraag of ik nog van Daniël hou? Ik probeer op haar verzoek door te gaan met mijn leven, dus ik snap niet helemaal waar dit over gaat.’
‘Waarschijnlijk snap ik dit morgen ook niet meer, dus daarom bel ik je nu. Ik wil wel even duidelijk maken dat dit mijn eigen conclusies zijn en dat Daniël hier niets vanaf weet, ik zou het dan ook waarderen als het tussen ons zou blijven dat ik je vannacht gebeld heb.’
‘Nee, ik ga geen geheimen meer achterhouden voor haar, dat maakt alles alleen maar kapot. Maar kan het snel? Het is laat…’
‘Ik denk dat zij jou verzocht heeft om door te gaan met je leven omdat ze jou niet tegen wil houden, maar mijn gevoel blijft maar zeggen dat ze helemaal niet wil dat jij doorgaat. Ik denk dat ze stilzwijgend ontzettend verlangt naar het herstellen van wat jullie ooit zijn geweest. Voordat er mensen tussen zijn gekomen die zaken alleen maar ingewikkelder hebben gemaakt. Het breekt mijn hart om te zien dat ze zo ongelukkig is, ik weet namelijk hoe het voelt om zo ontzettend veel om iemand te geven en ik gun het haar om weer gelukkig te zijn met de persoon waar ze het meest van houdt…’
‘Syl… We zijn volwassen genoeg om dit zelf af te handelen. Ik ken Daniël al vanaf haar vijftiende, jij goed en wel bijna een jaar… Nu wil ik niets bagatelliseren, want ik heb echt wel gezien dat ze een speciale band met je heeft, gezien ze normaal niet zo snel iemand vertrouwt, maar dat je nu als een of andere koppelaarster achter haar rug om contact met mij opneemt, kan ik niet heel erg waarderen. En ik denk dat zij je dit ook niet in dank afneemt, dus als je het niet heel erg vindt, ga ik zo ophangen en geef ik je de kans om het haar zelf te vertellen. Want zoals ik eerder al tegen je gezegd heb, ik ga niets meer voor haar achterhouden. Ze weet van mijn relatie met Bibi, ze weet dat ze altijd bij me terecht kan en ik weet van haar gevoelens voor jou. Eén tip van mij; houd je erbuiten, focus je op jouw band met haar en ben er voor haar als ze je nodig heeft. Fijne avond, Syl.’

**Geplaatst**: 18-07-22 14:20

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 18-07-22 14:20

En toen was het sprookje uit. Of niet, kan ook nog.
Bedankt weer, TS!

**Geplaatst**: 18-07-22 16:19

Geplaatst: 18-07-22 16:19

balance schreef:
En toen was het sprookje uit. Of niet, kan ook nog.
Bedankt weer, TS!

Dat kan niet. Want in het begin stuk. Waren ze bij Daan thuis.

**Geplaatst**: 18-07-22 16:58

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 18-07-22 16:58

Wat een fijn stuk weer, erg goed geschreven!

Krijg zo'n gevoel waar dit heen gaat...

**Geplaatst**: 18-07-22 18:38

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 18-07-22 18:38

wauw.....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-22 09:18

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-22 09:18

balance schreef:
En toen was het sprookje uit. Of niet, kan ook nog.
Bedankt weer, TS!

Er komt na dit hoofdstuk nog 1 hoofdstuk en dan is het verhaaltje wel echt uit...

Dan mag ik me druk gaan maken over het herschrijven haha

**Geplaatst**: 19-07-22 20:04

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 19-07-22 20:04

Goed stuk weer.

**Geplaatst**: 26-07-22 09:25

Geplaatst: 26-07-22 09:25

Ik ben benieuwd wanneer we het aller aller laatste stuk te lezen krijgen

**Geplaatst**: 26-07-22 11:52

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 26-07-22 11:52

Ik hoop nog heeeeel veeeeel tussenstukjes!! Of een part 2 Biebs

**Geplaatst**: 04-08-22 21:41

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 04-08-22 21:41

Hoe is het ermee, ts?

**Geplaatst**: 10-08-22 17:15

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 10-08-22 17:15

Ik dacht even: zou ik het topic ontstipt hebben. Toch niet. Ik ben erg benieuwd naar het volgende stuk

**Geplaatst**: 11-08-22 13:27

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 11-08-22 13:27

Ik ben ook benieuwd. Maar wie weet is TS lekker op vakantie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-08-22 14:40

Geplaatst door de TopicStarter : 15-08-22 14:40

Hoi hoi, nee geen vakantie helaas. Ik heb mijn eigen persoonlijke perikelen gehad waardoor ik even niet heb kunnen schrijven. Als het goed is, is dat nu voorbij en kan ik weer gewoon verder.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Verdwaasd is niet het goede woord, maar ik denk wel dat dit het beste in de buurt komt wanneer ik mijn telefoon wegstop. In mijn achterhoofd hoor ik Bibi bijna schreeuwen dat ik me niet overal mee moet willen bemoeien en hoewel ik nu niet anders kan dan haar gelijk geven, doe ik het alleen met de beste bedoelingen. Zoals ik het net van Niels heb gehoord, gaat Daniël het ook echt niet waarderen dat ik Niels heb gebeld… Ik moet het haar echter wel zeggen, anders hoort ze het van Niels en dan gaat het weer compleet de verkeerde kant op. We hebben zo ongeveer weer vierentwintig uur contact en ik ben het alweer aan het verkloten… Goed bezig, Syl! Echt bravo!
De bekende bal vormt zich alweer in mijn maag wanneer ik terug naar boven loop. Zo zacht mogelijk open ik de deur en schrik me een ongeluk wanneer ik Daniël op de bank zie zitten.

‘Jezus, Daan, ik dacht dat je sliep.’ – Met een hart dat zo ongeveer in mijn keel zit, ga ik naast haar zitten.
‘Ik werd wakker toen je uit bed ging.’ – Ze houdt haar telefoon beschuldigend omhoog.
‘fiets…’
‘Ja, fiets, ja. Wat moest jij met mijn telefoon?’ – Ik weet dat het schuldgevoel zo ongeveer van mijn gezicht afdruipt.
‘Ik heb het nummer van Niels opgezocht… Ik heb hem gebeld.’
‘Dus je hebt je gewoon wéér bemoeit met zaken waarvan ik je meermaals gevraagd heb je erbuiten te houden!’ – Van haar gezicht straalt nu een hele andere emotie…
‘Ik weet het, ik ben net ook al uitgekafferd door Niels.’
‘En terecht! Waarom doe je dit toch iedere keer? Waarom kun je je niet gewoon op jouw eigen zaken focussen, waarom moet je meteen weer je neus in andermans leven steken!!’
‘Je hebt gelijk, helemaal gelijk. Ik wil “het spijt me” zeggen, maar ik denk niet dat je dat nu van me aan wil nemen.’
‘Syl, ik wil gewoon bij iemand terecht kunnen die niet het idee heeft dat ik een zielige straathond ben die gered moet worden. Ik kan echt zelf wel contact opnemen met Niels als ik daar behoefte aan heb, ik kan mijn eigen conversaties voeren, mijn eigen beslissingen nemen, daar heb ik jou niet voor nodig. Ik wil gewoon dat je naar me kunt luisteren, dat we het leuk hebben samen, dat je me ziet als mens, gewoon Daniëlle. Ik ben niet zielig, ik ben niet wanhopig, ik hoef niet gered te worden van de grote boze wereld. Snap dat nou eens!’ – Ik pulk wat aan een velletje dat aan mijn hand zit, ik weet dat ze helemaal gelijk heeft en voel me een enorme sukkel.
‘Sorry Daniël. Ik vind je geen zielige straathond, maar ik wil je gewoon zo graag gelukkig zien. Je hebt helemaal gelijk dat ik wéér mijn boekje te buiten ben gegaan en ik wil er ook geen excuus voor bedenken. Het spijt me dat ik je teleurgesteld heb, dat ik dit gedaan heb en ik zou dan ook begrijpen dat je het vertrouwen kwijt bent…’ – Ik slik de brok in mijn keel weg. Het is nu niet mijn plaats om te huilen.
‘Ik vind het fijn dat je je verontschuldigt, ik wil ook niet meteen de handdoek in de ring gooien aangezien ik zelf ook de nodige fouten heb gemaakt, maar laat het alsjeblieft los. Laat Niels met rust, bemoei je niet met hem en Bibi en al helemaal niet met de relatie die ik met hem heb.’
‘Ik snap het.’ – Al durf ik nog steeds niet in haar richting te kijken.
‘Dankjewel dat je er eerlijk over bent geweest.’ – Met haar wijsvinger onder mijn kin tilt ze mijn blik omhoog en ze kijkt me met een zachte blik aan.
‘De credits gaan naar Niels hoor… Die heeft ook al gezegd dat ik het aan je moest vertellen.’
‘Dat dacht ik al.’ – En ze lacht.

De volgende ochtend zijn we beiden al vroeg op en de sfeer is ontspannen. We drinken koffie en bestellen een ontbijt, aangezien ik zo goed als niks in huis heb. Ik probeer vrolijk mee te doen, maar zie wel op tegen het moment waarop ze weer naar huis gaat. Op de een of andere manier lijkt het bijna of ik haar eenzame gevoel over heb genomen. Ik besef me nu pas eigenlijk goed dat zij de enige is waar ik nog contact mee heb. Ik ben nooit de persoon geweest van grote vriendengroepen en veel mensen om me heen, maar het zou toch wel ontzettend fijn zijn om wat mensen om me heen te hebben.

‘Syl, ik heb het fijn gehad, maar ik ga zo wel echt weer naar huis. Ik moet mijn ouders nog bellen en bij Niels toch echt even polshoogte nemen over afgelopen nacht.’
‘Ik snap het. Zou je tegen Niels willen zeggen dat het me spijt? Ik had hem niet lastig moeten vallen zo midden in de nacht.’
‘Zal ik doen, Syl. Doe je rustig aan? Je moet namelijk nog langer mee dan vandaag.’
‘Ik doe mijn best. Zal ik nog even met je meelopen?’
‘Nee joh, ik weet inmiddels de weg, blijf lekker hier.’

We geven elkaar nog een knuffel, ze controleert of ze alles bij zich heeft en loopt met nog een keer zwaaien de deur uit.

Hoofdstuk 17; In de herfst krijgt de twijfel gelijk – II

Ik ben voor de zomervakantie niet meer aan het werk geweest. Ik ben nog wel een aantal keer op school geweest, maar de vragende, verwijtende en boze blikken raakten me nog te veel. Vooral de blikken van medelijden zorgden ervoor dat ik net zo snel weer naar buiten wilde lopen als ik naar binnen was gekomen.
Niels heeft met mij overlegd en tijdens een vergadering in grote lijnen verklaard waarom ik zo ontzettend veel moeite heb met het werk. Hij heeft onze persoonlijke zaken buiten beschouwing gelaten en vooral de focus gelegd op het verliezen van de baby. Ik heb hierna veel berichten, kaartjes en telefoontjes gehad van verschillende collega’s die me een hart onder de riem wilde steken en vanuit de directie het aanbod gekregen om na de zomervakantie samen een plan op te stellen om weer te re-integreren. Met beide handen heb ik het aanbod aangenomen, al twijfel ik of ik ooit weer volledig op deze plek aan het werk zal kunnen gaan. Er kleeft ontzettend veel pijn en verdriet aan deze plek, nog buiten beschouwing gelaten dat ik iedere dag geconfronteerd ga worden met collega’s die me veroordelen voor mijn uitspatting met “een stagiaire”. Niels daarentegen weet het prima verborgen te houden dat hij Bibi nog steeds ziet en als ik eerlijk ben geloof ik ook niet dat hij degene is geweest die de geruchten over Syl en mij bevestigd heeft. Het maakt het alleen niet minder pijnlijk dát de geruchten bevestigd zijn. Het geeft me wel een stukje rust dat het nu vakantie is en het nog minstens twee weken duurt eer ik met de directie om de tafel ga zitten voor een re-integratie plan.
Gelukkig is het contact met Niels weer zo goed als herstelt en kunnen we prima met elkaar communiceren over de kinderen. De kinderen zijn drie dagen bij mij, drie dagen bij hem en één dag bij zijn of mijn ouders. Ik woon nog steeds in “ons” huis, aangezien we er nog niet uit zijn hoe we dat aan willen pakken. Hij huurt nu ergens een appartement en heeft aangegeven het voor nu even te willen laten rusten. Hij betaalt niet mee aan de hypotheek of andere kosten aan het huis totdat we weten hoe we het aan gaan pakken zodat hij ook de financiële ruimte heeft om zijn eigen leven te leiden. Hij heeft me weten te beloven dat de kinderen geen contact hebben met Bibi, dat hij ervoor zorgt dat wanneer ze bij hem zijn, ze ook echt tijd met hem doorbrengen.
Hij heeft me nog gevraagd naar Syl en wat hij daarvan kan verwachten, waarbij ik aangegeven heb dat een relatie er niet inzit tussen haar en mij. Ik kan het me ingebeeld hebben, maar hij leek opgelucht.
De laatste anderhalve week hebben we ook meer contact dan voorheen. Hij appt geregeld hoe het met me gaat en stuurt foto’s van de kinderen als ze bij hem zijn. De afgelopen twee dagen heeft hij me zelfs welterusten gewenst en was hij de eerste die in de ochtend een bericht heeft gestuurd met “goedemorgen”.
Ik blijf me afvragen of het ooit weer goed zal komen tussen ons, want als ik naar mijn gevoel luister zijn het niet alleen de kinderen die ons nog met elkaar verbindt. Als hij de kinderen komt brengen, wil hij altijd nog even binnenkomen en iets drinken. We kunnen dan goed nog een uur met elkaar kletsen over de alledaagse dingen en het voelt dan alsof het zo moet zijn.

Voor vandaag heb ik vast thee gezet, aangezien we beiden minder koffie willen gaan drinken. We hebben altijd bij hoog en laag beweerd dat koffie ons niet prikkelbaar zou maken, maar ik merk goed wanneer ik een dag meer koffie heb gedronken, dat ik beduidend minder kan hebben dan wanneer ik aan de thee heb gezeten. Zodoende ben ik begonnen met thee drinken en wanneer Niels bij mij op bezoek komt, doet hij mee. Hij komt straks de kinderen weer brengen, een dag eerder dan we afgesproken hebben omdat hij zijn ouders mee wil nemen op een paar dagen weg. Ik vraag me af of hij op deze trip Bibi ook meeneemt. Ik vraag me überhaupt af of zijn ouders al kennis hebben gemaakt met Bibi. Wij zijn nu al een aantal maanden uit elkaar en hij is toch al een tijd aan het scharrelen met haar. Als ik terugdenk aan de tijd dat wij aan het daten waren, duurde het ongeveer een maand of 2 à 3 eer hij me voorgesteld heeft aan zijn ouders.
Overigens heb ik gedurende deze moeilijke tijd nog een paar keer zijn ouders aan de lijn gehad, zij weten nog steeds niet dat Niels degene is geweest waardoor de zwangerschap afgebroken moest worden. Ergens weet ik dat het beter is als ze het niet weten, maar ze hebben altijd zo’n perfect beeld van hem gehad, dat ik in hun stemmen toch wel enige afkeuring hoorde toen onze breuk aan bod kwam. Ze hebben me meerdere malen subtiel laten weten dat hij erg gekwetst is door “mijn keuze” om uit elkaar te gaan en dat hij enkel goed over mij kon praten.
Ze weten ook niets van het hele gebeuren omtrent Syl en dat wilde Niels graag zo houden. Ik kan me dan ook levendig voorstellen dat zijn ouders geen idee hebben waarom wij dan uit elkaar zouden gaan.

Nog verzonken in mijn gedachten sta ik op de automatische piloot het zakje thee in de pot te “soppen” als ik de deurbel hoor. Dat zal beslist Niels zijn, al is hij wel aan de vroege kant.
Ik open de deur en wil Niels eigenlijk begroeten, maar ik kijk vol verbazing Syl aan.

‘Hey, ik was in de buurt en ik dacht; ik kom even langs.’
‘Hoi… Uhm, normaal geen probleem, maar Niels komt zo de kinderen brengen…’
‘Oh, misschien had ik even moeten bellen. Geen probleem, dan ga ik weer verder!’ – Ze glimlacht als ze zich weer omdraait om weg te lopen.
‘Hé Syl, anders kom morgen even langs als dat gaat?’
‘Nee joh, dan heb je de kinderen. We spreken nog wel iets af.’
‘Zondag komt Niels de kids weer halen, dus als je in de avond tijd hebt om even gezellig te kletsen, ben je meer dan welkom.’
‘Ik zal eens kijken, als ik tijd heb, lijkt me dat zeker leuk.’

En ze stapt zonder veel gedoe weer in haar auto en verdwijnt net zo snel uit het zicht als dat ze aan mijn voordeur stond. Ze ziet er goed uit, het lijkt of ze weer een beetje uit dat donkere dal aan het klimmen is en ze niet meer zo afhankelijk is van mijn aanwezigheid om zich goed te voelen.
Ineens herinner ik me dat ik bezig was met thee zetten en dat de thee nu zo ontzettend sterk moet zijn, dat het haast koffie is.
Ik snel naar de keuken en haal het zakje uit de intens donkere thee, die ik voor een gedeelte weggiet en er kokend water bijschenk.

**Geplaatst**: 15-08-22 17:05

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 15-08-22 17:05

Goed stuk weer wauw!

**Geplaatst**: 15-08-22 17:22

Geplaatst: 15-08-22 17:22

Goed stuk, al moet ik wel toegeven dat ik even verward was met de omschakeling van Syl naar Daan.
Kan aan mij liggen hoor

**Geplaatst**: 15-08-22 20:02

Geplaatst: 15-08-22 20:02

Vind het zo vervelend dat het einde inzicht is. Bedankt weer TS

**Geplaatst**: 15-08-22 22:21

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 15-08-22 22:21

Goed stuk weer.
Ik moest idd ook even schakelen ondanks je wel een duidelijk een nieuw hoofdstuk aangaf