[VER] Ik heb je liever dan lief…
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
- balance
- Moderator Over Paarden
-
- Berichten: 19749
- Geregistreerd: 24-08-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 07-06-22 23:50
- MissJG
-
- Berichten: 443
- Geregistreerd: 28-09-16
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 17-06-22 16:31
- soeboenoe
-
- Berichten: 1530
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 21-06-22 11:45
Maar als het goed is, komt de routine er weer in en dus ook weer wat regelmatiger een update! voor hoe lang het nog duurt, aangezien we heel dichtbij het einde zijn...
- Rocamor
-
- Berichten: 12341
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 21-06-22 12:33
- ChristaMoor
-
- Berichten: 2754
- Geregistreerd: 18-09-05
- Woonplaats: Houten
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 21-06-22 13:52
- Rocamor
-
- Berichten: 12341
- Geregistreerd: 21-11-02
Geplaatst: 21-06-22 15:57
kiki1976 schreef:Rocamor schreef:Ik heb zo'n hekel aan die kleine lettertjes...
Haha ik klik al standaard dan op quote, dan kan ik het tenminste normaal lezen
TS benieuwd naar het volgende stuk!
Het ging in dit geval om hetgeen in kleine lettertjes stond geschreven (net als die eeuwig kleine lettertjes van je verzekeringen; staat ook altijd iets dat niet gunstig is
- kiki1976
-
- Berichten: 17795
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Geplaatst: 21-06-22 16:12
Rocamor schreef:Het ging in dit geval om hetgeen in kleine lettertjes stond geschreven (net als die eeuwig kleine lettertjes van je verzekeringen; staat ook altijd iets dat niet gunstig is
Ja daar bedoelde ik het ook om, door op quote te klikken kan je ze in de quote op normaal formaat lezen
- MissJG
-
- Berichten: 443
- Geregistreerd: 28-09-16
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 23-06-22 15:29
- Zinzi_jewel
-
- Berichten: 9433
- Geregistreerd: 24-01-08
- Woonplaats: In het mooie zuiden !!
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 23-06-22 18:11
Duurt lang ...
Niet meer leuk
- soeboenoe
-
- Berichten: 1530
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-22 12:20
‘Goedemorgen. Goed geslapen?’
‘Redelijk, veel gedroomd. Jij?’ – Ze wrijft in haar ogen terwijl ze gaapt. Ik twijfel of ik meteen met de deur in huis moet vallen.
‘Ik heb niet zo goed geslapen…’ – Mijn maag draait om, misschien maar meteen door de zure appel heen bijten.
‘Oh?’ – ze lijkt me wat verwonderd aan te kijken.
‘Niels is hier gisteren nog geweest.’ – ik durf haar niet aan te kijken.
‘Zo laat nog? Is er iets aan de hand met de kinderen?’
‘Nee, gelukkig niets aan de hand met de kinderen…’ – ik krijg het echt niet geformuleerd.
‘Waarom is hij dan hier geweest zo laat?’ – ik blijf, voor mijn gevoel uren, stil.
‘Daniël? Waarom is hij zo laat nog geweest?’
‘Ik heb hem gisteren nog gebeld…’
‘Ik snap je even niet denk ik. Jij hebt hem gevraagd om nog langs te komen?’
‘Ja…’
‘Oké… En, nog wat wijzer geworden?’ – Ik zie dat je geïrriteerd is. Ze plukt wat aan haar vingers en haar wenkbrauwen trekken in een frons.
‘Ik weet niet zo goed hoe ik je dit moet zeggen, Syl…’
‘En toch wil ik het je horen zeggen. Ik wil je horen zeggen dat je eindelijk eens verantwoordelijkheid neemt voor wat je blijkbaar “in een opwelling” doet.’ – Duidelijk. Ze is boos, wat begrijpelijk is.
‘Ik… Hij… Ik krijg het mijn mond niet uit.’
‘Je had er gisteren blijkbaar ook geen moeite mee.’ – Kil, afstandelijk.
‘Er is wat gebeurd ja…’
‘Nee Daniël, er is niet “wat gebeurd”. Je hebt je laten nemen door die gestoorde ex van je. Ik mag hopen dat je ervan genoten hebt, want ik vind het om te kotsen. Ik kan je niet eens aankijken, zo ontzettend veel walging voel ik nu.’ – Ze stapt met een ruk uit bed, pakt het eerste bundeltje kleren binnen haar bereik en verdwijnt uit de slaapkamer.
Ik kan haar geen ongelijk geven, ik weet dat het walgelijk is wat ik heb gedaan. Ik lig nog even te twijfelen of ik meteen achter haar aan ga of dat ik haar misschien even de tijd moet geven om haar gedachten op een rij te krijgen. Misschien moet ik eerst mijn eigen gedachten op een rij krijgen, ik heb notabene niet eens uit durven spreken dat ik seks met Niels heb gehad. Waar komt dat verlangen naar Niels vandaan? Waarom wil mijn hoofd er niet aan dat hij helemaal niet zo’n goede man is? Waarom worden al die dingen die er gebeurd zijn, allemaal weggecijferd als ik aan hem denk? Wat maakt hem nog zo belangrijk terwijl er hier iemand is die mij zo ongeveer de wereld wil geven en óveral rekening mee wil houden…
Ik stap toch ook maar het bed uit en kleed me aan om naar beneden te gaan. Als ik de woonkamer binnen kom lopen, zie ik Syl aan het kookeiland zitten met een kop koffie. Ik krijg meteen een flashback naar de meerdere ruzies die Niels en ik gehad hebben, waarbij hij op precies dezelfde manier daar zo zat.
‘Ik zou willen zeggen dat het me spijt…’
‘Maar?’ – Ze kijkt niet op van haar koffie.
‘Ik heb er spijt van dat ik het zo stiekem achter je rug om heb gedaan, maar het is wel iets dat ik nog helemaal uit moet zoeken. Ik moet nog uitvinden hoe we met elkaar om moeten gaan, aangezien al die jaren dat we samen zijn geweest niet zomaar uit mijn geheugen zijn verdwenen.’ – Ze zucht geïrriteerd en ik zie haar met haar ogen rollen.
‘Je gelooft niet dat ik het allemaal niet met voorbedachten rade doe hè?’ – ze trekt haar wenkbrauwen kort op en beweegt haar hoofd op een “tja-manier”, maar zegt nog steeds niks.
‘Wat wil je van me horen Syl? Zeg me dan eens wat je van me wil horen, want ik ben compleet eerlijk naar je. Ik houd niks achter.’ – ineens kijkt ze me aan, met een blik die ik nog niet bij haar gezien heb, zo ontzettend vol met woede.
‘Ik wil verdomme niks van je horen! Ik ben er altijd zó van overtuigd geweest dat je zo’n slimme vrouw was, dat je niet met je laat sollen, dat je eerlijk en oprecht bent en dat je het echt ontzettend moeilijk hebt, maar je maakt het jezelf gewoon zo ontiegelijk onmogelijk! Je draait en wringt je in de meest rare bochten om vervolgens de “het spijt me, ik weet niet hoe het allemaal moet-kaart” te trekken! Je bent toch verdomme volwassen? Jij kunt toch ook best wel snappen dat wanneer je eerst seks hebt met mij, me in slaap laat vallen en dan vervolgens je benen opengooit voor Niels, dat dit écht alle grenzen te buiten gaat?! Ja, ik weet het, je gaat zo weer “we hebben geen relatie” in het gesprek gooien en dat je aangegeven hebt dat je uiteindelijk toch weer de behoefte aan een man zou gaan krijgen, maar kom op! Diezelfde avond nog! Én Niels?!’ – Ze staat op en zet haar kopje in de spoelbak, draait haar lange haren in een knot en leunt vervolgens met beide handen op het aanrecht.
‘Ik wil je alle ruimte geven Daniël, want ik kan volledig snappen dat het allemaal ontzettend verwarrend voor je moet zijn, maar dit gaat me veel en veel te ver. Ik weet even niet meer of al wat ik voor je voel genoeg is om in dit circus te blijven rondlopen.’ – Ze heeft zich omgedraaid en wrijft over haar gezicht.
Ik bijt wat op mijn onderlip, ik heb er niets tegenin te brengen, want ze heeft gelijk. Ik ben veel te ver gegaan, ik ben inderdaad degene die het allemaal veel te complex maakt en vervolgens probeert om alles weer glad te strijken. Ergens heb ik het gevoel dat wanneer ik niets doe, ik haar kwijt ben. Maar misschien is het wel egoïstisch om haar bij me te willen houden, aangezien ik haar blijf kwetsen. Misschien moet ik het haar gunnen om iemand te vinden die wel met volle overgave voor haar wil gaan, zonder alle rompslomp van een gestrand huwelijk, kinderen en iemand die niet weet wat voor gevoelens ze heeft.
‘Moet ik je laten gaan, Syl?’ – verschrikt kijkt ze me aan nadat ik deze vraag op haar afgevuurd heb.
‘Hoezeer ik ook “nee” wil zeggen, ben ik daar niet meer van overtuigd. Je hebt me wéér gekwetst en ik weet niet of ik daar deze keer zo makkelijk overheen kan stappen.’
‘Dat snap ik.’
‘Ik denk dat ik ga, Daniël… Ik had gehoopt dat het anders zou lopen, aangezien ik ervan overtuigd was dat jij de liefde van mijn leven was, maar het lijkt erop dat het maar een droom was.’ – haar stem trilt als ze dit zegt. Ik kan van haar gezicht aflezen dat wat ze nu zegt en wat ze voelt, met elkaar in conflict zijn, maar ik mag haar niet nog meer aan het twijfelen brengen.
‘Je moet doen, wat voor jou het beste is. Als dat betekent dat je wil gaan, dan zal ik dat niet in de weg staan, hoe zeer me dat ook doet.’
Voor even is het vanuit ons beiden doodstil, alsof er net een atoombom ontploft is en al het geluid waaruit de wereld bestaat, even verdwenen is. We kijken elkaar aan, recht in elkaars ogen en zonder dat we het uitspreken, voelt het of we deze keer definitief afscheid van elkaar nemen. Het besef dat maandenlang worstelen uiteindelijk uitgelopen is op dit afscheid, komt wel even hard binnen. Zij is degene geweest die mij heeft doen beseffen dat de wereld uit meer bestaat dan het standaard plaatje dat ons voorgehouden wordt, dat liefde meer en tegelijkertijd minder is dan wat ik altijd geloofd heb en dat voor jezelf kiezen het belangrijkste is dat er bestaat. Ze straalt aan alle kanten uit dat ze het er moeilijk mee heeft en dat ze zich groot probeert te houden, waarschijnlijk om de schijn op te houden dat het haar geen verdriet doet.
Ik steek mijn armen uit naar haar en maak een uitnodigend gebaar.
‘Kom eens hier.’ – Ze laat zich door mij omarmen en haar hele lijf trilt als een rietje.
‘Het is goed zo, ik ben niet boos, neem je niets kwalijk en vind je echt een fantastische vrouw die veel te wijs is voor haar leeftijd.’ – nadat ik dit gezegd heb, geef ik haar nog een kus op haar hoofd en pak haar net iets steviger vast. Na een tijdje voel ik ook haar armen om mijn middel en staan we samen even in deze omhelzing. Onze harten huilen, maar de ogen blijven droog. We weten allebei onbewust dat dit moment er vroeg of laat aan zou komen, maar dat het op deze manier zou zijn, is voor ons beiden een verrassing.
Ik wrijf nog eens over haar rug voordat onze omhelzing uit elkaar valt en wederom zonder woorden, weten we dat ons nog een ding te doen staat; haar spullen pakken, samen.
Hoofdstuk 16; In de herfst krijgt de twijfel gelijk
Sinds de dag dat ik bij Daniël weg ben gegaan, lijkt het of er een andere realiteit is begonnen met bestaan. Hoewel het voor mij als erg eenzaam is begonnen, heb ik mijn weg erin aardig gevonden. Ik heb nog tweemaal geprobeerd om contact te krijgen met Biebs, maar toen ik daar onaangekondigd voor de deur stond om wat te drinken, de schrik van mijn leven kreeg toen ik door het raam naar binnen keek om te zien of ze thuis was en het naakte lijf van Niels zag passeren, was dat hoofdstuk voor mij gesloten. Ik heb op alle vlakken geprobeerd om zowel Niels als Daniëlle uit mijn leven te bannen, wat me zwaarder is gevallen dan verwacht. Ik heb geweigerd om weer dagenlang, zij het geen weken lang, als een wandelend lijk door het leven te gaan en heb haar nummer twee dagen nadat ik ben vertrokken geblokkeerd, als ook het nummer van Biebs.
Ik ben niet meer in de buurt geweest van de school waar ze allemaal nog steeds werken, hoe dat kan en goed gaat, is me nog steeds een raadsel.
De eerste vijf weken ben ik me overal aan te buiten gegaan; ik heb gedronken tot ik geen besef meer had van de wereld, heb drugs geprobeerd waarvan ik de naam niet eens uit kan spreken en gedanst tot mijn benen me niet meer konden dragen. Alles gedaan om de opdoemende herinneringen en gevoelens te onderdrukken en er niet bij stil te staan dat ik nooit meer bij haar zou zijn. Maar wanneer je zo over al je grenzen gaat, kom je de man met de hamer een keer tegen, mijn lijf heeft na die vijf weken duidelijk gezegd “ik ben op” en de laatste nacht waarin ik me aan alles te buiten ben gegaan, eindigde met een opname in het ziekenhuis en een leeggepompte maag.
- kiki1976
-
- Berichten: 17795
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 25-06-22 15:04
Goed stuk!
- Nynkex01
- Berichten: 1164
- Geregistreerd: 05-07-21
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 25-06-22 16:33
- Chapeau2002
-
- Berichten: 925
- Geregistreerd: 18-03-15
- Woonplaats: Heemskerk
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 25-06-22 18:02
- primera
-
- Berichten: 924
- Geregistreerd: 31-10-04
- Woonplaats: Zuid Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 25-06-22 18:43
- plutolover
-
- Berichten: 11823
- Geregistreerd: 30-07-04
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 26-06-22 14:01
- yvetjes
-
- Berichten: 932
- Geregistreerd: 18-03-07
- Woonplaats: Hoogland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 26-06-22 22:46
Typo: Ik zie dat je geïrriteerd is.
- Joltsje
-
- Berichten: 9580
- Geregistreerd: 10-03-06
- Woonplaats: in mijn huis
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 26-06-22 22:51
- soeboenoe
-
- Berichten: 1530
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-22 15:29
Helaas betekent een aantal dagen blijven ook dat ik alles in een keer onder ogen moet komen. Mijn hoofd zit dagenlang vol met Daniël, wat er gebeurd is, wat ik allemaal weggestopt heb in die tijd en dat ik nog steeds niet weet hoe mijn leven eruit gaat en moet zien zonder haar. Ergens is er ook een stemmetje op komen zetten, ik noem hem mijn innerlijke japie krekel, die me vertelt dat het enigszins wanhopig en treurig is dat ik me zo vast blijf houden aan een vrouw die duidelijk niet dezelfde gevoelens deelt als ik. Als ik alles zo langs ga, want meer heb ik toch niet te doen in het ziekenhuisbed, heeft ze me grotendeels gebruikt om te ontsnappen aan haar eigen ongelukkige leventje. Ik ben een mooie afleiding geweest voor de ellende die zich ontpopte in haar huwelijk met een overspelige Niels. Ik heb voor haar gezorgd, heb haar de liefde gegeven die ze miste vanuit haar man en heb mezelf compleet aan de kant gezet voor haar. Zij is de drug waaraan ik verslaafd ben, niet de chemische rotzooi die ze uit mijn lijf hebben gehaald. Die chemische zooi zorgt er alleen maar voor dat zij niet terug in mijn systeem komt, dat ik de wilskracht heb om haar buiten mijn leven te houden. Zo lang ik niet aan haar denk, maakt ze geen deel uit van mijn leven, heeft ze geen invloed op mij.
Uiteindelijk is ze er nu toch weer, denk ik toch weer aan haar ogen, haar krullen, haar lach en zijn de vlinders in mijn buik nog steeds niet gestorven. Het maakt me droevig, want mijn hoofd krijgt aan de rest van mijn lijf niet uitgelegd dat dit niet is wat ik wil. Ik wil niets meer voor haar voelen, ik wil niet meer afhankelijk zijn van haar om me gelukkig te voelen, aangezien zij geen enkele poging heeft ondernomen om contact met me te krijgen. Ik durf er bijna geld op in te zetten dat zij en Niels meerdere keren afgesproken hebben om “zaken uit te zoeken” waarna hij dus blijkbaar zijn behoeften bevredigt bij Bibi. Die moet ook zo blind zijn als een vleermuis, om niet te zien dat hij haar alleen maar gebruikt totdat Daniël toch weer voor hem bezwijkt.
Veel langer heb ik niet de tijd om te verdrinken in mijn gedachtestroom, want nog voor het bezoekuur officieel is begonnen stapt mijn moeder de kamer binnen. Ze heeft weer fruit meegenomen, want volgens haar is het ziekenhuis eten niet goed genoeg om aan te sterken. Deze keer komt ze echter niet meteen naast mijn bed zitten, maar blijft een beetje ongemakkelijk met het pakketje fruit langs mijn bed staan.
‘Ga toch zitten mam, ik word een beetje nerveus van je.’
‘Ik moet je eerst even iets vragen.’
‘Nee, ik weet niet meer wat ik allemaal genomen heb en ja ik weet dat het dom is, maar ik hoef echt niet naar een afkickkliniek…’
‘Dat wilde ik je niet vragen…’
‘Oh, sorry… Ik ben een beetje geïrriteerd door de verveling.’
‘Dat had ik al door, misschien des te meer reden om “ja” te zeggen als ik je dit vraag.’ – wat wil ze me vragen dan?
‘Ik weet dat jullie elkaar al even niet meer gezien hebben, maar ze heeft ons gecontacteerd en gevraagd of het oké is dat ze jou even bezoekt, ze is namelijk erg geschrokken van wat er met je gebeurd is.’ – voor een hele seconde heb ik de prille hoop en illusie gehad dat het Daniël was die op de gang stond te wachten. Wederom, dom.
‘Hey Syl…’ – Oh nee! Nee, nee, nee, dit hoeft dus echt niet…
‘Hoi Bibi.’
‘Is het oké als ik er even bij kom zitten?’
‘Het is vast goed bedoeld, maar daar heb ik eigenlijk geen behoefte aan.’
‘Syl! Je hoeft niet zo bot te doen tegen Bibi!’
‘Het is goed mevrouw Penders, ik wil Syl ook niet van streek maken. Het gaat namelijk al een hele tijd niet zo soepel tussen ons.’ – Ik zie in haar gezicht iets van schuldgevoel, maar ik wil me er eigenlijk niet te veel door laten leiden.
‘Niet zo goed tussen ons?!’ – Ik kijk even snel naar mijn moeder en vervolgens weer naar Bibi
‘Jij hebt voor Niels gekozen, in álle opzichten! Dus nee, ik heb niet heel erg veel behoefte aan jouw gezelschap nadat je me compleet hebt laten vallen voor die gestoorde vent.’
‘Moet ik jullie twee even alleen laten? Misschien dat jullie dan wat zaken uit kunnen praten.’
‘Mam, heel lief, maar ik heb Bibi vrij weinig te vertellen.’
‘Ik heb jou wel genoeg te zeggen, Syl. En aangezien je mijn nummer hebt geblokkeerd, is dit een van mijn enige kansen om goed met je te kunnen praten.’
Mijn moeder schuifelt ongemerkt de kamer uit en ik lig met mijn armen over elkaar, defensief naar Bibi te kijken. Ergens wil ik helemaal niet horen wat ze allemaal te zeggen heeft, het zal vast allemaal weer te maken hebben met Niels en hoe moeilijk hij het gehad heeft.
‘Nou, praat dan. Het is niet alsof ik ergens heen kan.’
‘Ik snap dat je boos op me bent, ik snap dat je me hierna niet meer hoeft te zien en al helemaal dat je eigenlijk geen behoefte hebt om aan te horen wat ik allemaal te zeggen heb. Ik kom ook niet om je te smeken of we alsjeblieft weer contact met elkaar kunnen hebben, maar ik wil je wel graag uitleg geven.’
‘Wat heb ik aan die uitleg?!’
‘Dat zul je snappen als ik je alles verteld heb…’ – Ze pauzeert even, maar ik blijf haar alleen met opgetrokken wenkbrauwen aankijken.
‘Syl… Ik weet wat Niels gedaan heeft. Wat hij Daniël en jou aangedaan heeft. Ik heb er ook met Daniël over gesproken en zij heeft het verdrongen en wil het er niet over hebben.’
‘Hoe kun je dan met hem samen zijn, als je het allemaal zogenaamd weet?!’
‘Hij loopt al even bij een psycholoog en is druk bezig met aan zichzelf werken. Ik weet ook wel dat hij niet bij me blijft, hij heeft het nog zoveel over Daniëlle dat het me niet zou verbazen als die twee ooit weer bij elkaar komen. Maar ik ben er nu voor hem en hij is goed voor mij, ik ben voor het eerst sinds ik me kan heugen verliefd en ondanks dat ik zijn geschiedenis ken, wil ik ervan genieten zo lang dat kan.’
‘Hij neukt nog steeds met Daniëlle, voor het geval je het nog niet wist.’ – Ik zie geen verbazing in haar gezicht.
‘Dat weet ik. Dat heeft hij me nog gezegd. Zoals ik zei; ik weet dat hij niet bij me blijft.’
‘En jij laat je vervolgens ook door hem doen? Heeft ie goed geregeld…’
‘Syl, ik geef je groot gelijk in je woede naar mij toe, maar kun je alsjeblieft een heel klein beetje moeite doen om je botte opmerkingen een beetje te beperken? Ik wil je verder helpen.’
‘Verder helpen? Door het in mijn gezicht te wrijven dat jij seks hebt met Niels en Niels met Daniëlle? Hoe helpt mij dat verder?!’
‘Het gaat echt niet goed met Daniëlle… In jouw belevingswereld valt ze misschien iedere avond in de armen van Niels en is het een grote pornofilm, maar ze is al twee weken niet op het werk geweest en niemand krijgt contact met haar. Niels is inderdaad een paar keer langs geweest toen jij net bent vertrokken en hij heeft me het daarna verteld, maar nu laat ze hem niet eens meer binnen. Hij durft de kinderen niet meer naar haar toe te brengen, zelfs haar ouders hebben gevraagd om de kinderen niet meer naar haar te brengen. Ze heeft zichzelf compleet afgesloten van iedereen.’
‘Ja, dus? Die vrouw is gewoon aan het rouwen, ze heeft verdomme een baby verloren en haar huwelijk is geklapt, snapt niemand dat dan? Bovendien ziet ze ook wel dat jij met haar ex hokt, dat is ook wel even iets hè?! Het is niet alsof ik daar aan de deur ga staan en alles is ineens opgelost. Er is een reden dat ik weg ben gegaan. Ik vind het oprecht heel erg dat het niet goed met haar gaat, maar ik moet ook aan mezelf denken. Dat heb ik al die tijd veel te weinig gedaan.’
‘Je hebt haar ook geblokkeerd Syl. Ze heeft meerdere keren geprobeerd om contact met je te leggen, maar nul op rekest.’
‘Er zijn meerdere manieren dan enkel via de telefoon.’
‘Doe nou eens niet zo verschrikkelijk koppig!!’
‘Zie je waar ik lig? Weet je in welk gebouw je bent? Ik heb mezelf niet helemaal de tyfus in geholpen om vervolgens weer naar haar te rennen en alles opnieuw te doen!’ – Met een afkeurende blik kijkt ze me aan.
‘Ik weet niet wat die rotzooi met je gedaan heeft, maar vroeger kende ik jou als een empathisch persoon, die klaarstond voor de mensen om wie ze iets gaf. Nu zie ik hier een enorme egotripper die ligt te zwelgen in zelfmedelijden om iets wat ze zichzelf heeft aangedaan.’ – Ze staat op en buiten haar afkeurende blik, schudt ze nu ook haar hoofd.
‘Ik heb echt de hoop gehad dat je haar zou willen helpen, aangezien ze zoveel voor je betekend heeft, maar blijkbaar betekent bij jou uit het oog, ook uit het hart.’ – Ze draait zich om en zonder nog iets te zeggen loopt ze de kamer uit.
Mijn overbuurvrouw, die normaal gesproken zo’n tweeëntwintig van de vierentwintig uur slaapt, heeft met haar volle aandacht het gesprek mee liggen luisteren en staart me nu aan. Ik blijf haar ook strak aankijken, maar in tegenstelling tot de meesten, kijkt ze niet weg en knippert langzaam.
‘Dus je gaat haar hetzelfde door laten maken als wij? Dat ze straks geen uitweg meer ziet en haar heil gaat zoeken in de rotzooi waardoor wij hier ook liggen?’
‘Bemoei je er niet mee alsjeblieft.’ – Ik rol op mijn zij.
‘Volgens mij heeft zij heel wat meer meegemaakt dan jij en jij ligt hier. Just saying.’ – Ze zet haar koptelefoon weer op en doet haar ogen weer dicht.
Wat weet zij nou… En wie zegt dat wanneer ik wel contact opneem, ze mij wel toelaat?! Ze is toch zelf verantwoordelijk voor wat ze doet en wie ze toelaat in haar huis en leven? Ergens geloof ik mezelf niet, maar ik wil mezelf niet opzadelen met iets van hoop om vervolgens ook buitengesloten te worden, net als de rest. Ik bedoel maar te zeggen, ze wil zelfs haar kinderen niet zien. Haar eigen kinderen… En dan zou ze mij wel willen spreken?! Hoe haalt Bibi het in haar hoofd… Of misschien verkapt wel Niels, dat zou helemaal een bak zijn! Dat hij mij om hulp vraagt via Bibi. Misschien kan het toch geen kwaad om haar te deblokkeren? Of toch even proberen te bellen? Ik houd mijn telefoon tegen mijn oor en hoor de beltoon, ze heeft mij dus niet geblokkeerd. Twee keer, drie keer gaat de telefoon over totdat ik een klik hoor. Ze heeft me weggedrukt. Zou ik ook doen als ik haar was. Ik probeer het nog een keer, weer na drie keer overgaan, hoor ik een klik. Wanneer ik het een derde keer wil proberen, komt er een berichtje binnen.
“Laat me met rust.”
“Ik wilde weten hoe het met je gaat?”
“Nee, Niels wil weten hoe het met me gaat. Niet liegen, jij had me geblokkeerd.”
“Ik heb je geblokkeerd zodat ik verder kon gaan, anders zou ik weer te veel aan je gaan hangen en hopen op contact.”
“Dus, laat me met rust. Dan kun je verder gaan.”
“Ik wil weten of ik me geen zorgen over je hoef te maken.”
“Had je dan eerder mee moeten komen. Laat. Me. Met. Rust.”
Haar profielfoto verandert in een grijs poppetje en ik kan niet meer zien wanneer ze voor het laatst online is geweest, nu is zij degene die mij geblokkeerd heeft. Misschien komen mijn telefoontjes nog wel door, waarop ik een derde keer probeer om haar te bellen.
‘Wat snap je niet aan: “Laat me met rust”?’
‘Blijkbaar ben ik hardleers.’
‘Ik ga zo ophangen en ik wil niet dat je me nog belt. Ik probeer mijn leven weer op te pakken nadat je vertrokken bent en niets meer van jezelf hebt laten horen.’
‘Naar wat ik gehoord heb, ben je eerder een kluizenaar geworden die niet eens meer naar haar werk gaat.’
‘Hoe kom jij nou weer aan die informatie?’
‘Mocht je het echt willen weten, Bibi is op ziekenhuisbezoek geweest en heeft alles uit de doeken gedaan.’
‘Ziekenhuisbezoek? Wat doe je daar?’
‘Ik ben ongeneeslijk ziek en mijn laatste wens is om jou nog een keer te zien.’ – ik probeer er een behoorlijke dosis sarcasme in te leggen om ervoor te zorgen dat ze het niet serieus neemt.
‘Wát zeg je? Wat is er aan de hand dan?’
‘Mooi, nu luister je. Ik ben niet ongeneeslijk ziek, al ben ik wel bijna door mijn eigen domme schuld het hoekje om gegaan. Ik heb een overdosis aan drugs en alcohol genomen om jou te vergeten en nu lig ik hier ter observatie. Dus ik meen het oprecht als ik zeg dat ik nog om je geef, maar het niet heb kunnen verdragen om te zitten wachten tot er weer iets van contact zou komen. En nu voel ik me oer-stom en veracht ik mezelf dat ik niet eerder contact met je opgenomen heb, want blijkbaar gaat het met jou ook niet goed.’
- PoelieWoelie
-
- Berichten: 4717
- Geregistreerd: 08-12-04
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 27-06-22 15:51
- Rocamor
-
- Berichten: 12341
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 27-06-22 16:56
- kiki1976
-
- Berichten: 17795
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 27-06-22 17:12