[VER] Ik heb je liever dan lief…
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
- Anoniem
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-03-22 17:04
- plutolover
-
- Berichten: 11823
- Geregistreerd: 30-07-04
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-03-22 18:35
- kiki1976
-
- Berichten: 17795
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-03-22 19:05
- primera
-
- Berichten: 924
- Geregistreerd: 31-10-04
- Woonplaats: Zuid Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-03-22 20:05
- amies100
-
- Berichten: 2050
- Geregistreerd: 12-03-09
- Woonplaats: Deurne
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 21-03-22 11:58
Ik heb overigens wel gemist dat ze een eigen auto heeft gekocht, waarschijnlijk te snel een stuk gelezen van jou en het niet opgeslagen
- Mer1980
-
- Berichten: 20574
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 21-03-22 21:36
- kiki1976
-
- Berichten: 17795
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
- Anouk_H
-
- Berichten: 2387
- Geregistreerd: 20-05-13
- Woonplaats: Bij de paarden tussen het hooi
Geplaatst: 22-03-22 10:47
kiki1976 schreef:soeboenoe schreef:Ik vind het dan wel heel fijn om te zien dat jullie nog steeds graag meelezen
Hoewel we nu wel echt richting het einde aan het gaan zijn.
Niks hier spieken, schrijven jij
Ahhhh richting het eindeje was pas toch op de helft met schrijven?
Op de helft?
ik 
- kiki1976
-
- Berichten: 17795
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 22-03-22 10:58
- MarrieLeen
-
- Berichten: 11586
- Geregistreerd: 17-05-04
- Woonplaats: Twente
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 22-03-22 11:59
- Nynkex01
- Berichten: 1164
- Geregistreerd: 05-07-21
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 27-03-22 23:10
- soeboenoe
-
- Berichten: 1529
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter : 28-03-22 20:49
- Mer1980
-
- Berichten: 20574
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 29-03-22 07:47
- soeboenoe
-
- Berichten: 1529
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-22 23:29
Aan de andere kant van de lijn blijft het even stil, het lijkt bijna of ze niet verwacht had dat ik op zou nemen.
‘Syl? Waar ben je?’
‘Ik moest even weg uit de situatie, even mijn hoofd leegmaken.’
‘Sorry dat je zo tegen Niels op bent gelopen, ik had je misschien even op de hoogte moeten stellen.’
‘Het is niet alleen Niels, het is gewoon de hele situatie waar ik even niet mee om kan gaan.’
‘Kom je naar huis, dan kunnen we het er goed over hebben?’
‘Ik mag niet meer rijden… Ik heb wat gedronken in de stad.’
‘Dan kom ik je wel halen.’
‘Lukt je dat wel?’
‘Natuurlijk lukt dat wel. Waar ben je? Dan kom ik eraan.’
‘Ik loop wel naar mijn studio, hoef je niet heel de stad door.’
De telefoon wordt opgehangen en ik had eigenlijk verwacht dat ze ontzettend boos zou zijn, maar ze klonk eerder ongerust en bezorgd.
Wanneer ik de barvrouw gebaar dat ik graag af wil rekenen, krijg ik een bonnetje waarop één drankje staat gerekend.
‘Hé, ik heb drie drankjes op en er staat er één op het bonnetje.’
‘Je hebt één gin-tonic op.’ – ik krijg weer een knipoog van haar.
‘Nee, ik ga niet op jouw kosten drinken. Ik weet niet eens je naam.’
‘Marjolijn. En je hebt echt maar één gin-tonic op.’
‘Nou, Marjolijn, dankjewel.’ – ik leg het benodigde bedrag plus nog een tientje neer. Wanneer ze het geld plus bonnetje pakt, laat ze het tientje op de bar liggen.
‘Dat is voor jou, een relatietherapeut is duurder hoor!’
‘Ik heb me prima vermaakt hoor, met jouw levensverhaal.’ – heel even denkt ze na over wat ze net gezegd heeft.
‘Ik bedoel niet dat ik het leuk vind dat je problemen hebt…’
‘Ik snap je, maar ik laat ‘m toch liggen. Al is het alleen maar voor de goede service.’ – Ik steek mijn tong naar haar uit. Ben ik nu aan het flirten? Is zij met mij aan het flirten?
‘Nou vooruit, als je belooft dat je nog een keer terugkomt. En neem eventueel jouw vriendin mee, maken we er een groepssessie van.’ – ze lacht nog een keer voordat haar aandacht verdwijnt naar een gast aan een tafeltje die gebaart of ze kan komen.
Wat verward loop ik de kroeg uit en begin aan mijn wandeling richting mijn studio. Stiekem genoot ik wel van wat verwachting-loos geflirt. Het doet me denken aan de tijd waarin Daniël en ik nog een enorme vonk voelden als we elkaar per ongeluk aanraakten, de blikken die we toen uitwisselden, het gekriebel onder in mijn buik. Mijn mond heeft zich tot een mijmerende glimlach gevormd, ver weg voel ik dezelfde kriebeltjes weer terugkomen als ik aan Daniël denk. En tegelijkertijd hoe snel iets de nek omgedraaid kan worden als de situatie roet in het eten gooit. Als je de rottigheid wegdenkt, heb ik hier wel van gedroomd vanaf het moment dat er zich vlinders in mijn buik begonnen te manifesteren. Weliswaar heb ik het ontzettend geromantiseerd en ben er niet vanuit gegaan dat het dagelijkse leven zo ontzettend veel invloed zou hebben. Ik heb ook nog nooit zulke intense gevoelens gehad voor iemand, dus misschien heb ik het teveel geïdealiseerd, ben ik er te veel vanuit gegaan dat het een grote fantastische droom zou zijn als we bij elkaar zouden zijn.
Mijn gemijmer wordt onderbroken door Daniël die aan komt rijden en ik stap enigszins schuldbewust in. Ik krijg meteen een kus op mijn slaap geplant voordat ze weer invoegt op de reguliere rijbaan.
‘Sorry, ik ben de laatste tijd inderdaad erg met mezelf bezig geweest. Ik weet ook even niet zo goed wie ik ben, wat ik wil en hoe ik nu verder moet. Niels is zo’n groot deel van mijn leven geweest, dat ik nu even uit moet vogelen hoe ik weer alleen mezelf ben. Ik heb nooit geweten dat ik verliefd kon worden op een vrouw en nu dat het geval is weet ik ook niet hoe dat moet en wat ik ermee moet. Ik wil ook niet dat jij straks gekwetst raakt, stel dat het weer weggaat… Misschien heb ik me ook wel te veel afgesloten van jou, ik ben er een soort vanuit gegaan dat ik nog even deze hobbel moest doorstaan en dat ik dan al mijn aandacht op jou en ons kon gaan leggen om uit te vinden of dit echt iets is. En ik wil jou eigenlijk ook niet helemaal in het ongewisse laten, maar ik wil ook niet dat wat ik nog met Niels af moet sluiten tot in de kleinste details met jou besproken wordt. Dat vind ik namelijk nog steeds iets wat privé is tussen Niels en mij, het gaat om ons leven dat we samen gehad hebben, onze financiën, onze kinderen… Ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden. Ik ben echt gek op je Syl, maar wat er tussen ons is, is op dit moment zo pril en fragiel. Ik kan niet eens benoemen wat het precies is, want ik herken het niet. Ik heb me nooit zo gevoeld, zelfs niet in het begin met Niels. Het lijkt of ik je een soort van adoreer, maar dat maakt ook dat ik soms niet weet hoe ik ermee om moet gaan. Bij Niels heeft het altijd vertrouwt gevoeld, we wisten een soort van zeker dat we voor elkaar wilden gaan, vertelden elkaar alles en zijn allebei vanaf nul begonnen met elkaar. Met jou… Jij komt binnen terwijl mijn leven al zo ongeveer op zestig procent is, jouw leven moet nog écht beginnen. Ik heb al een heel ander leven geleid voordat jij binnen bent komen wandelen en dat dit leven nu afgesloten wordt, vind ik moeilijk. Ook dat het vorige nu samenkomt met wat hier en nu speelt. Ik durf mijn kinderen nog steeds niet te vertellen dat jij meer bent dan “een vriendin”, ik durf tegenover mijn collega’s niet te vertellen dat ik gevoelens heb voor een vrouw, mijn ouders durf ik niet eens over na te denken en dan denk ik ook aan die van jou… Wat zouden zij er in hemelsnaam van vinden dat een vrouw die zoveel jaar ouder is dan jij, met kinderen, met hun dochter date?! Ik weet niet hoe ik daarop zou reageren als het mijn dochter zou zijn. Natuurlijk moet dat niet de hoofdreden zijn dat ik er niet vol voor wil gaan, maar het speelt wel mee. Dan zitten we ook nog met wat er gebeurd is waardoor ik mijn baby verloren ben en jij zo gespannen bent als een springveer wanneer Niels er is, wat ik overigens echt compleet begrijp en ik neem het je op geen enkele manier kwalijk.’ – heel even is het stil in de auto.
‘Ik ben aan het ratelen hè?’ – ze laat haar rechterhand even over haar gezicht gaan.
‘Ik wacht wel tot je klaar bent met praten hoor, ik heb eindelijk het gevoel dat ik je weer een beetje herken.’
‘Sorry… Ik herken mezelf niet eens meer. Ik ben echt een kreng geworden, die alleen maar aan zichzelf denkt.’
‘Lieve Daan, ik hou van je. Ik zeg het nu voor de eerste keer zonder dat ik betwijfel of het bij je aankomt en ik heb kippenvel over heel mijn lijf. Jij bent het voor mij, met of zonder dat hele leven dat je hiervoor geleid hebt. Ik hoef ook niet overal met mijn neus tussen te zitten, maar betrek me er een beetje bij, vertel hoe het gaat, wat je denkt of hoe jij je voelt, meer verlang ik niet in deze rare situatie. En als het weggaat, wat ik niet hoop, dan is dat zo. Dan hebben we het in ieder geval een eerlijke kans gegeven en dat telt honderd keer meer dan angstvallig vasthouden aan “ik wil je niet kwetsen”. Waar gevoelens zijn, wordt gekwetst. Er zullen zich beslist nog vaker situaties voordoen waarbij een van ons tweeën gekwetst raakt, ook al bedoel je dat niet zo. Nogmaals, ik vraag je alleen om Daniëlle te zijn en ik hoef geen vooruit gedacht plan van aanpak. Ik wil emotie, ik wil gevoel, rauw, onbevangen. Gewoon ervaren met z’n tweeën. Ik wil heel simpel, jou.’
Wanneer mijn betoog aan zijn einde komt, draaien we de carport van haar huis weer op. Ze draait het contact van de auto uit en dan pas zie ik dat ze met vochtige ogen en een verbeten gezicht zit. Als ze zich naar me toedraait en weer iets wil zeggen, klinkt haar stem vreemd en vervormd, alsof ze een kikker in haar keel heeft.
‘Syl… Ik zou je heel graag willen zeggen dat ik ook van jou hou… Maar dan zou ik liegen. Voor mij heeft houden van een veel diepere betekenis dan wat dit nu is, wellicht groeit het wel naar “houden van", maar dat is het nu nog niet. Je geeft me een fijn gevoel, je hoeft maar op een bepaalde manier naar me te kijken en ik voel me week worden, als je me liefdevol aanraakt voelt het of er een elektrische schok door mijn lijf gaat, als we seks hebben dan ben ik op een andere wereld omdat ik er zo van geniet, maar dat is voor mij meer het gevoel van verliefd zijn op iemand.’ – ik heb haar nog nooit met zoveel schuldgevoel uit haar ogen zien kijken naar mij en ik moet toegeven dat het best wel zeer doet om te horen dat het “houden van” niet wederzijds is, maar ze is eerlijk en dat heb ik van haar gevraagd. Het feit dat ze niet meteen afkapt dat het nog kan groeien, wil in ieder geval zeggen dat ze het een eerlijke kans wil geven.
‘Dat is oké, Daniël. Voel je daar alsjeblieft niet schuldig over. Zullen we naar binnen gaan?’
Het is best fris als we de auto uitstappen, maar dat kan ook komen omdat ik een beetje gloei van de drie gin-tonics die ik als ranja naar binnen heb gegooid. Er staat een zacht briesje en voor het eerst in tijden ruik ik heel bewust haar geurtje weer, wat er meteen voor zorgt dat de vlinders in mijn buik weer wakker worden. Er ontspringt een idee in mijn hoofd en zonder twijfelen voer ik het uit. Ik pak haar schouder vast en draai haar naar me toe, kus haar vol op haar mond en duw haar tegelijkertijd tegen de voordeur aan. Als ik aanzet tot een zoen, merk ik dat ze even aarzelt en zie ik haar ogen zoeken of niemand kan zien wat er gebeurd. Ik leg semi-nonchalant mijn handen zo langs haar gezicht dat ze er amper langs kan kijken en tot mijn verbazing laat ze haar schouders zakken, sluit haar ogen en vervalt de twijfel om mee te gaan in mijn actie. Ze slaat zelfs haar armen om mijn onderrug en trekt me nog iets dichter tegen haar aan.
Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet stiekem denk aan net iets verder gaan dan een brutale zoen bij de voordeur, maar dat laat ik volledig bij haar.
Net zo snel als het begon, heeft ze zich alweer omgedraaid om de voordeur te openen en de gang in te lopen. Een guitige glimlach siert haar gezicht, terwijl ze haar tas wegzet in de garderobe. Ze flipt haar krullen naar achter en kijkt over haar schouder als ze naar de woonkamer loopt. Ik hoor haar bijna grinniken.
Ook ik loop, na mijn spullen te hebben weggelegd, de woonkamer in en zie haar op de bank zitten, ze gebaart of ik erbij kom. Ik ga naast haar zitten en ik krijg wederom een kus op mijn slaap.
‘Gaat vanavond niet gebeuren lieve schat. Dat kan mijn lijf nog niet aan, denk ik zo.’ – ze kijkt me liefkozend aan en aait met haar wijsvinger langs mijn wang.
Ik leg mijn hoofd op haar schouder en zucht eens diep, geen geërgerde zucht, maar een contente zucht. Ik voel haar een beetje onderuit zakken, met haar linkerhand aait ze zachtjes over mijn haar. Dit is fijn, dit voelt goed, zo hoort het te zijn tussen ons.
- Anouk_H
-
- Berichten: 2387
- Geregistreerd: 20-05-13
- Woonplaats: Bij de paarden tussen het hooi
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 31-03-22 09:31
- MarrieLeen
-
- Berichten: 11586
- Geregistreerd: 17-05-04
- Woonplaats: Twente
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 31-03-22 11:47
Zo voelbaar, heel goed geschreven weer. 
- kiki1976
-
- Berichten: 17795
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 31-03-22 13:43
- Mer1980
-
- Berichten: 20574
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 31-03-22 17:50
- soeboenoe
-
- Berichten: 1529
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-22 16:14
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik aai voorzichtig over haar buik over haar blouse en dat lijkt ze niet erg te vinden, maar op het moment dat ik met mijn wijsvinger tussen de opening van haar blouse over haar blote huid wil strelen, houdt ze mijn hand tegen. Als ik haar aan probeer te kijken schudt ze haar hoofd.
‘Doe ik je pijn?’
‘Nee, maar ik vind het niet fijn.’
‘Oké, ik zal het net niet meer doen.’
‘Heb je al iets gegeten?’
‘Nee, heb jij al iets gegeten?’ – Ze antwoord niet meteen en dat is raar.
‘Ik heb met Niels wat gegeten… Ik raakte wat in paniek toen je zomaar de deur uitgelopen bent, hij is toen bij me gebleven tot ik weer wat gekalmeerd was en heeft wat te eten gemaakt. Niet boos worden alsjeblieft…’ – ergens steekt het me wel, maar ik wil helemaal niet boos worden. Het is voor haar ook heel anders dan dat het voor mij is. Zij heeft al die jaren al samen geleefd met hem, voor haar is samen eten gewoon, voor mij daarentegen voelt het vervelend dat ze met hem weer zoiets gedeeld heeft.
‘Ik ben niet boos.’
‘Ik zou het snappen als je het vervelend vindt.’
‘Ik ben niet boos, ik vind het wel vervelend. Ik kan nu wel uit de doeken doen wat ik ervan vind, maar dat heeft geen meerwaarde. Hij betekent voor jou totaal iets anders dan voor mij en dat moet ik accepteren.’
‘Syl…’
‘Ja?’
‘Je hebt me gevraagd eerlijk te zijn.’
‘Ja.’
‘We hebben niet alleen gegeten.’ – wanneer ik rechtop ga zitten, kijkt ze van me weg. Mijn hartslag schiet omhoog en ergens ga ik als vanzelf van het ergste uit.
‘Dus daarom voelde je je ineens zo schuldig naar mij toe.’
‘Het was een kus, een soort automatisme voordat hij de deur uitging.’
Ik sta op en pak haar handen om haar ook omhoog te trekken. Wanneer ze tegenover me staat, durft ze me nog steeds niet goed aan te kijken, maar doet het toch. Ik pak haar gezicht tussen mijn handen en kus haar zacht op haar mond.
‘Plus één voor mij vandaag.’ – ik geef haar een knipoog en ze valt me om m’n hals.
‘Ik dacht echt dat dit de druppel zou zijn voor je… Mijn egoïstische gedrag de afgelopen weken en dan ook nog een kus van Niels.’
‘Hij is jarenlang jouw man geweest, je hebt hem jarenlang iedere dag gekust. Weet je, als dat het is, een automatisme dat nog uit je systeem moet, dan is het dat. Als we ons nu eens gaan focussen op leukere en betere dingen?’
‘Je bent echt te lief. Wat wil je morgen gaan doen? Maandag ga ik weer een paar uurtjes naar school, dus het lijkt me fijn als we dit weekend samen nog iets leuks gaan doen.’
‘Zullen we morgen eens iets totaal onlogisch doen?’
‘Nou?’
‘Zullen we een escaperoom gaan doen?’
‘Wat? Een escaperoom? Hoe kom je daar toch in godsnaam op?’
‘Lijkt me heerlijk om gewoon stomweg wat puzzels op te lossen en te kijken of we het kunnen halen samen. Gewoon lekker lachen samen.’
‘Oké, ik heb nog nooit een escaperoom gedaan, dus ik laat me verrassen.’
‘Ik zal morgen wel eens bellen, ik zeg verder niks. Gaan we naderhand gewoon een hapje eten en misschien nog een terrasje pakken.’
‘Ik weet niet of ik… Weet je, nee, ik wil niet zo onzeker zijn, we gaan gewoon een terrasje pakken.’ – ik lach breeduit en met haar hoofd schuin lacht ze naar me terug voordat ik een kus terug krijg.
De zaterdag begint met een flauw zonnetje dat af en toe verstoppertje speelt achter de wolken. Vanuit “mijn” kant van het bed kan ik door een kier naar buiten kijken. Daniël lijkt nog ontzettend ver weg in slaap en ik wil haar niet wakker maken door uit bed te gaan. Ze ligt met haar gezicht op mijn bovenarm en haar hand ligt ergens op mijn buik. De rest van haar lijf ligt diagonaal gestrekt naar haar kant van het bed en haar linkervoet piept onder de deken vandaan. Wederom hoor ik haar af en toe heel zachtjes snurken en voel ik dat ze wat beweegt met haar gezicht. Ik ben al even wakker en het stadium waarin mijn arm begint te tintelen is al lang en breed voorbij, ik voel inmiddels mijn vingers al niet meer.
De wekker geeft 9.21 aan en het lijkt erop dat ze nog lang niet wakker wordt, voorzichtig probeer ik mijn vingers wat te bewegen en wanneer dat niet lukt, draai ik me op mijn zij om haar toch voorzichtig wakker te maken.
Met moeite doet ze haar bruingroene ogen open en gooit er meteen een gaap achteraan. Ze knippert nog even een paar keer voordat er een half fluisterende “goedemorgen” uit haar mond komt.