seabiscuitje schreef:Beter kon je jouw vorige post gewoon aanpassen..maar die kun je nu misschien nog wel verwijderen?
helaas niet, ik kan hem niet meer verwijderen én veranderen..
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
(het loopt niet echt lekker?)



Marjo_x schreef:Ik zit voor mijn raam
te wachten
op jou
Je neemt
je tijd
Doe maar
rustig aan
Want
zodra jij er bent
is er
geen weg meer terug
naar het verleden
91laura schreef:Herboren
Ooit als klein kind geboren,
met een toekomst voor me.
Je word geboren en
komt uit mammies buik.
Je bent nu nog zo veilig,
je hebt nog niets verloren.
Maar elk jaar dat verstrekt,
zal er iets verandert zijn.
Mensen komen en gaan,
en dat heeft veel effect.
Geen toekomst meer zien,
maar een naar verleden
dat zich herhaalde.
Een morgen, misschien?
Nu weer herboren,
met een nieuwe toekomst voor me.
Voor mijn gevoel,
18 jaar terug in de tijd.
Opnieuw uit mammies buik,
voor het eerst bevrijd.
Ik zal weer gaan leven,
met de mensen die ik ken.
Genieten van elke seconden,
die ik nu aan het herleven ben.
seabiscuitje schreef:Toekomst
wensen, angsten, dromen
willen we weten en voelen
wat er wanneer gebeuren zal
waarschijnlijke scenario´s
waarom, waarom, waarom
wat is de waarde van weten
wandelen we wanhopig
waar we nog niet kunnen gaan
worstelen we weerloos
waarom, waarom, waarom
wanneer worden we wakker
worden we wijs zonder wachten
want we kunnen weten, voelen
waar wij leven in warmte
is de wereld wonderlijk
Mizora schreef:Toekomst:
Wat bied het
Een grijze muis
Een groots persoon
Een ouwe knar
Of slechts de stilte
Van een kist
Of een urn
Fenn schreef:mijn toekomst
Ik was zes
en werd prinses
dan nog koningin
maar ik werd negen
toen was dat te min
ik blies negen kaarsjes uit
nu werd ik arts was mijn besluit
en ik weet waarom
want ik was zes en werd prinses
nu ben ik oud en is dat stom
superlotje schreef:Alles wat was
is niet meer
Hoop verloren
Toekomst voorbij
Alstublieft!
Nog wat langer alstublieft…
Want het is nog geen tijd
Voor afscheid
Mitchall schreef:Als ík later groot ben..
Altijd alle knoppen indrukken,
lachend zitten voor de tv.
huilen om de kleinste dingen,
ik ben toch immers twee?
Woorden onuitgesproken,
pen zachtjes over 't papier.
blijf ik droompaardjes tekenen,
ik ben toch immers vier?
Mijn eerste woordjes schrijven,
dromen van het leven als prinses,
daarbij mijn eerste rijlesjes krijgen,
ik ben toch immers zes?
Zelf mijn eigen prijzen winnen,
wie had toch ooit gedacht?
ik moet zelf voor toetsen leren,
ik ben toch immers acht?
Ik ga nu zelf op jongens letten,
stiekem hopen dat ze me zien,
samen met vriendinnen praten,
ik ben toch immers tien?
Toch blijf ik nog lekker dromen,
over later, alles mooi en goedgezind,
ik mag nu nog lekker raar doen,
ik ben toch immers kind?
Mitchall schreef:Een toekomst vol verrijking
zachtjes fluisterend, lachend naar de zon,
tranen vloeiden, kruipend naar een nieuwe stap,
Kleine woorden groeiden, bloeiden tot uithalen,
gevoelens speelden rollen, nadat jaren verstreken,
duiven vlogen, reikte tot de horizon en stortte neer,
een tweede ik was aangekomen, rust werd onverstoord,
zijn toekomst aangebroken, wachtend op de cyclus start.
uitleg:het gaat over het levenscyclus van een mens, regel 1. de geboorte, regel 2. de baby, regel 3. de peuter, 4. de kleuter, 5. de puber, 6.de trouwdag van een volwassene, regel 7. de geboorte haar kind, regel 8. de toekomst van haar kind.
Fenn schreef:Weer een stukje kwijt
steeds een beetje minder
laat het achter
haal het in
neem het mee
een stukje toekomst
is straks
verleden tijd
renske_13 schreef:Toekomst
Ieder een eigen toekomst
Met vaak geluk of altijd pech
Ieder een eigen toekomst
waar vind jij jouw beste weg?
De weg die naar jouw toekomst leid
De weg om alle heuvels heen
De weg die jou een toekomst geeft
De weg voor jou alleen
Van zo'n weg is er maar één
Die ene zal de jouwe zijn
Die brengt je naar jou toekomst
De toekomst waar ik ook zal zijn
Ann_moi schreef:Vliegend ga ik door de lucht
op mijn persoonlijk luchtkasteel
kijkend in de wind
naar verre streken
grote steden, enorme metropolen
Op mijn grote luchtkasteel
zwevend door de lucht
kijkend naar de sterren
geen aarde maar de wind
Metropolen zijn de wereld
de chaos is de dag
maar op dat luchtkasteel
heerst rust en ik
ben ik de wind en de sterren
zijn de steden de metropool
en is het zijn
Mariss schreef:Stilstand
Je droomt, je droomt.
En probeert niet terug te kijken
naar alles wat ooit mislukt is
naar alles wat je niet kon verrijken
Je wacht, je wacht.
Tot alles beter wordt
je leven een wending neemt
de inleiding uitgeschreven wordt tot een plot
Je zwoegt, je zwoegt.
Vecht je door de problemen heen
wanneer gaat de toekomst toch beginnen
merkt iedereen dat je het echt meent?
Je kijkt, je kijkt.
En ziet nog geen nieuw licht aan de horizon
Misschien is je leven al begonnen
maar drong het nog niet helemaal door
Je voelt, je voelt.
dat het niet allemaal zo zwaar is als het lijkt
je hebt een nog een zekere weg te gaan
maar weet dat het tot een goede toekomst leid
91laura schreef:Je leven
Het verleden
overleven
Bij ’t heden
gebleven
De toekomst
beleven
En je leven
overleven.
fenna1995 schreef:Bloemen die bloeien onder het ijs
zie je de dood op een schommel
En weet dat die unieke droom
alleen op film te zien zal zijn
Alle woorden uit het leven
zijn enkel een vertaling
De toekomst is een motor
die nog nooit heeft gelopen
En voor sommigen van ons
het einde zal zijn
Inney schreef:De toekomst maakt me onzeker.
En ook wel een beetje bang.
Wat zal er gaan gebeuren?
Al duurt het misschien nog lang.
Straks ook nog gaan studeren.
Weg uit moeders warme hol,
en onder vaders beschermende vleugel vandaan.
Het idee maakt met horendol!
Mijn eigen geld verdienen.
Ergens toch wel fijn,
Om mijn eigen keuzes te maken,
En officieel 'groot' te zijn!
Maar van mij mag het nog wel wachten.
Wil ik nog wel even vaders stoere meid zijn,
En mijn moeders dapper prinsesje.
Laat mij nog maar even klein!
Laat mij nog maar lekker puberen,
Van mijn ouders bescherming genieten.
En stiekem heel veel van ze houden,
terwijl ik weer eens roep dat ik ze wel kan schieten!