Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-06-20 17:55

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 16-06-20 17:55

Stiekeme lezer en het enige dat ik dacht:
jeetje hoe oud is die zwemleraar als Prem ook bij hem heeft leren zwemmen.
Oh wacht, hij kan ook als volwassene hebben leren zwemmen...

gauw weer onder steen verder, kom maar op met de rest

**Geplaatst**: 16-06-20 18:50

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 16-06-20 18:50

Leest lekker weg zo +:)+

Ik blijf het wel apart vinden dat als je Prem zijn gedachten leest, het een hele geschikte kerel lijkt. Dan komen die vervelende opmerkingen waar "zij" onzeker van wordt, ineens helemaal niet voor

**Geplaatst**: 16-06-20 21:25

Geplaatst: 16-06-20 21:25

Rocamor schreef:
Stiekeme lezer en het enige dat ik dacht:
jeetje hoe oud is die zwemleraar als Prem ook bij hem heeft leren zwemmen.
Oh wacht, hij kan ook als volwassene hebben leren zwemmen...

gauw weer onder steen verder, kom maar op met de rest

Haha, dit dacht ik ook! :')

Niet iedereen leert als kind zwemmen.

Leuke stukjes weer, je gaat echt vooruit!

**Geplaatst**: 17-06-20 12:59

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 17-06-20 12:59

Jaaaaa schrijf vooral verder, je hebt een leuk verhaal te pakken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-20 13:42

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-20 13:42

Rocamor schreef:
Stiekeme lezer en het enige dat ik dacht:
jeetje hoe oud is die zwemleraar als Prem ook bij hem heeft leren zwemmen.
Oh wacht, hij kan ook als volwassene hebben leren zwemmen...

gauw weer onder steen verder, kom maar op met de rest

Nee, leuk juist, blijf reageren!

De zwemleraar is 5 jaar ouder. In Nederland is het heel normaal om als kind te leren zwemmen. Maar in andere landen is dat helemaal niet gebruikelijk. Zeker niet in landen als Iran ed.

Nissima schreef:
Dat komt omdat Prem ook geen Iraanse naam is
[...]

Ssshhhh

.

Een gewaagde stap, maar ik maak hem toch (sorry, toch ook weer wat mysterie):

Sitting on a rainbow
Zondag 24 februari 2019

“En, wat vond je van Prem” app ik Esther.
- “Ja, leuke man. Hoort zichzelf wel erg graag praten. Maar absoluut een intelligente man. Niet echt mijn type qua uiterlijk. Maar smaken verschillen”. Esther en ik hebben dezelfde smaak. “Ik vond het trouwens echt niet OK wat je vertelde over Antwerpen. Pas maar een beetje op”. Ze doelt op wat er ’s nachts is gebeurd. Ik heb het hier met nog niemand anders over gehad.

Ik beloof haar dat ik oppas en besluit uit bed te stappen. Het is 9h30 en Poppy wil graag uitgelaten worden. Ze likt elke keer aan mijn gezicht omdat ze aandacht wil. Daarnaast heb ik nog veel te doen en heb ik vanavond weer met Prem afgesproken.

Terwijl ik even later met Poppy loop, hoor ik een berichtje binnenkomen. De zon schijnt en ik voel me goed. Het is een berichtje van Bernhard. Mijn hart bonkt.

Ik had ongeveer tegelijkertijd met Prem en Bernhard een match. Bij Prem was het al snel tot een date gekomen. Met Bernhard nog niet. Tot gisteren. We hadden contact gehouden. Het appcontact met Bernhard was ZO bijzonder.

Bernhard haalde me over een drankje met hem te drinken in Amsterdam. Ik wilde geen spijt hebben van dingen die ik niet gedaan heb. Hij beloofde op zijn beurt een blog te schrijven voor mijn website over onze eerste date – “het zou ook eens leuk zijn de andere kant te belichten” – aldus Bernhard. Het leek me een win-win sitatie.

Ik wacht nog even met het openen van zijn bericht en denk terug aan gisteren. Zonder enige verwachting ging ik naar Amsterdam – ik had namelijk niets te verliezen. Bernhard was precies zoals op de foto, maar totaal anders qua innerlijk dan ik had verwacht. Ik hou van dominantere mannen. Mannen die dingen regelen. Staan voor wat ze zeggen en actie ondernemen om tot hun doelen te komen. Mannen die handelen.

Bernhard was een typische zeg-jij-het-maar-man. Toch hadden we een erg gezellige middag maar verlangde ik halverwege de date enorm naar Prem. Bernhard liet mij alles betalen en zeurde continue over geld. Of eigenlijk meer: het gebrek eraan.

Toen ik Prem weer zag in het cafe, wilde ik hem wel om zijn hals vliegen, zo blij was ik. Dus achteraf was het misschien toch wel goed om met Bernhard af te spreken.

"Ik ben altijd zenuwachtig voor een date. Mensen noemen het gezonde spanning. Soms kan ik het echter niet gezond noemen. Misschien is dat de reden dat ik niet zo vaak date.

Maar op de een of andere manier was ik de ochtend voordat ik Nina zou ontmoeten ontspannen. Het vooraf App'en toonde een intellectuele dame, maar ik voelde ook een klik, en na twee telefoontjes (ik doe dat nooit, maar het voelde goed) voelde het alsof haar ontmoeten het juiste zou zijn om te doen. Dus blokkeerden we de hele middag om ons wat speelruimte te geven.

In de metro (ze heeft een hekel aan de metro, maar stemde ermee in om voor mij trein en bus te nemen - wat een grote opgave voor haar was, verslaafd aan haar voiture) wisselden we onze live locaties uit en citeerde ik een zekere meneer Hay: “no more speed, I’m almost there. Gotta be cool, gotta take care”. Punten voor haar, ze herkende het nummer meteen. Radar Love.

Het voelde zo goed haar te ontmoeten. Ze stond daar, met een rode broek, een zwarte leren jas en ogen verborgen achter een zonnebril, haar haar was een puinhoop (ze had geen elastiekje, maar ik vond het zo leuk) en mooie hoge hakken, leunend tegen de muur, glimlachend.

Na drie kusjes stelde ze voor het centrum te bezoeken zoals toeristen dat doen, en besloten we om met een Uber naar de lounge van een hotel te gaan. We dronken daar Espresso Martini's op een heel mooie plek, dicht bij elkaar zittend, op een bank wat voelde als fluweel. We vertelden elkaar over familie en probeerden op alle mogelijke manieren indruk op elkaar te maken.

Vervolgens besloten we een wandeling langs de grachten te maken en kwamen we terecht in galerijen vol prachtige kunst. We besloten daar niets te kopen vanwege een tekort aan cashflow en uiteindelijk belandden we in de eerste bioscoop, die gevuld was met schreeuwende kinderen en geen films vertoonde waarin we geïnteresseerd waren. Dus besloten we om onszelf te Uberen naar de tweede bioscoop, om daar tien minuten te laat aan te komen. De filmzaal was gesloten. Maar er was daar nog meer te doen. We kochten wat toffees, proefden wat marktwaar en bestelden nacho's en champagne. Een smaakvolle combinatie.

Toen we aan een tafeltje zaten te genieten van onze nacho's keken we elkaar diep in de ogen. Maar haar tas zat tussen ons in. Ik vroeg haar het weg te halen, wat toen geen erg gewaagde stap leek. Ze gehoorzaamde en ik voelde een enorme drang naar haar toe te schuiven. Ik wilde haar kussen. Maar ze draaide haar hoofd weg. Na een paar minuten stond ik op, endorfines pompten door mijn aderen. Dit gevoel, geen enkele drug kan dat verslaan.

Tijd voor een snelle toiletpauze, waarna we onszelf opnieuw Uberden. Dit keer naar haar trein, vertrekkend vanaf het Centraal Station. Op de achterbank keken we elkaar aan. Ik voelde een mengeling van dankbaarheid om haar bij me te hebben, maar verdriet om haar te laten gaan. De Uber duurde een eeuwigheid. Even later stonden we op het station voor het onvermijdelijke afscheid. Na drie zoenen liep ik terug.

I got the world on a string, sitting on a rainbow.”

Opeens was ik niet meer zo overtuigd om hem af te schrijven.

to be continued

**Geplaatst**: 17-06-20 14:05

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 17-06-20 14:05

Oeh....... intriges!! :Y)

**Geplaatst**: 17-06-20 20:30

Re: [VER]Gepest - dagboek van een "bonus" moeder

Geplaatst: 17-06-20 20:30

Schrijft Bernhard dit? Even voor de zekerheid. Ik wil meer lezen!!

**Geplaatst**: 17-06-20 21:16

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 17-06-20 21:16

Dit gaat Prem niet leuk vinden.

**Geplaatst**: 17-06-20 22:05

Geplaatst: 17-06-20 22:05

astridastrid schreef:
Anna_Dani schreef:
Leest Prem hier ook mee trouwens?

Haha er bestaat geen hoogleraar endocrinologie die Prem heet en uit Iran komt, Anna !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-20 13:22

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-20 13:22

miesnaom schreef:
Schrijft Bernhard dit? Even voor de zekerheid. Ik wil meer lezen!!

Ja, dat schuine was Bernhard's verhaal - hij ging een stukje schrijven voor Nina's blog - zijn kant van de date.

Dichter bij
Zondag namiddag 24 februari 2019

“Ik ben onderweg” app ik Prem later. “Huisnummer 6666662 toch. Einde van de straat” ik doel op de eerste keer dat ik bij hem kwam.
- “Ja. Rij langs mijn huis en ga naar de volgende straat zoals normale mensen doen”.
“Normale mensen???”
- “Ach. Ik reed vrijdag bijna naar Calcutta om Indiaas eten ergens vandaan te halen”. Ik moet lachen. Het was inderdaad een eind rijden naar het restaurant.

“Wat zie je er fantastisch uit!” roept Prem uit als hij de deur open doet. Ik heb Poppy meegemomen en zet haar op de grond. Prem vertelt dat hij speciaal voor mij cola light en koekjes gehaald heeft – iets waar ik gisteravond meerdere malen om zeurde. Ik vind het fantastisch want ik weet dat hij hiervoor speciaal naar de Lidl gegaan is – ergens waar hij normaal nooit komt.
“Kom, we gaan straks Espresso Martini’s drinken ergens. Ik heb al uitgezocht waar ze de beste serveren”. Ik weet weer wat ik zo leuk vind aan Prem en ben blij dat ik bij hem ben.

Prem neemt me mee naar een hotelbar – blijkbaar heb ik hem aangestoken – en het is er heerlijk rustig. Ik ben in een romantische bui. Prem legt me in de watten en vertelt honderuit over zijn werk. De meeste verhalen heb ik al in diverse vormen voorbij horen komen, maar ik laat hem praten. Ik zit in mijn eigen bubbel te genieten van het moment.
“Heb je het naar je zin?” vraagt hij even later.
- “Ik vind het geweldig. Liefde is geweldig. We maken samen nieuwe herinneringen. Het begon een beetje moeilijk. Maar je bent fantastisch”. Op dat moment meen ik het.
“Ach Nina, ik ben een professor. “I overthink stuff”. Zeker als het gaat over relaties. Dan moet je me maar slaan als ik dat doe. Voorzichtig".
We zitten naast elkaar zitten op een bankje en ik heb mijn hand op zijn been gelegd. Het is tegen 17h en er komt activiteit in de keuken van het restaurant wat zich naast ons bevindt.

“Vertel eens, waarom is het niets geworden met die bekende springruiter die ook een manege heeft? Je hebt het nu al een paar keer over hem gehad” vraagt Prem. Ik moet echt stoppen met over exen praten.
- “Oh, dat was ZO’N narcist” antwoord ik. Iedereen had me er al voor gewaarschuwd.
“Dat moet je niet zeggen. Dat mag je NOOIT meer zeggen”. Ik zie Prem’s blik verstrakken. Hij schuift naar achteren.
- “Oh uhm, sorry” corrigeer ik mezelf. Ik kijk Prem aan en zie de pijn in zijn ogen. Hij begint te vertellen.
“Kijk, Nina, Manuela en ik bleven voor de kinderen bij elkaar. Verder hadden we een verschrikkelijke relatie. Op een gegeven moment ontdekte ik dat Manuela contact had met een psycholoog - ik zag een mail voorbij komen met “Wat moet ik doen als mijn partner een rasnarcist is”. Uit nieuwsgierigheid opende ik de mails. Het was verschrikkelijk; er werd heen-en-weer gemaild en ik was het onderwerp in deze.
“Je moet zo snel mogelijk weggaan en hulp zoeken voordat hij doordraait” raadde deze psycholoog aan. Maar het ergste vond ik nog dat mijn ex dit allemaal doorstuurde naar mijn dochter”. Ik reken snel uit dat die toen rond de 19 geweest moet zijn.
“Ze schreef: kijk, meisje, dit gaat nu over je vader. Het is een enge narcist”. Ik zie de pijn in Prem’s ogen. En ik voel het ook. Wat moet dat vreselijk zijn.
“Ze heeft de kinderen zo tegen me opgestookt en dat doet me vreselijk veel pijn”. De sfeer verandert. Ik voel medeleiden met Prem en maak een belofte met mezelf dat ik zo nooit zal worden.

Als er even later Prem’s huis binnen stappen, is het rond 19h en heb ik wel een beetje trek. Poppy stond al bij de deur te wachten en ik til haar op om haar te knuffelen. Ik had gehoopt dat Prem voor zou stellen om in het restaurant van het hotel te blijven eten.
“Zullen we Indiaas halen? Want dat zit hier namelijk wel echt om de hoek” stelt Prem voor. Ik lach. De eigenaar van het restaurant is een patient van Prem en Prem wil ons graag aan elkaar voorstellen.

Prem steekt even later thuis de kaarsjes aan en we luisteren naar “The Doors”. Het eten is heerlijk en de sfeer op-en-top romantisch. Ik kan hier wel aan wennen. Hiervoor hoef je inderdaad niet uit eten.

Pas veel later ben ik thuis – chips, ik moet morgen werken – en stop ik het laatste koekje in mijn mond. Prem had me de rol maar meegegeven. Ik vind dat ik het verdien.

Net voordat ik mijn lampje uitknip, komt er een bericht van Prem binnen.

So you see i have come to doubt - all that once I held as true - I stand alone without belief - the only truth I know is you
Het was weer leuk - sleep tight pretty lady... ❤❤

to be continued

**Geplaatst**: 18-06-20 16:44

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 18-06-20 16:44

Oke thnx! Ik ging even twijfelen namelijk. Ik wil een vervolg. Over n uurtje ofso :Y)

**Geplaatst**: 18-06-20 18:01

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 18-06-20 18:01

Vraag me af waar, wanneer en hoe het mis gaat...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-20 21:57

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-20 21:57

Zertab schreef:
Vraag me af waar, wanneer en hoe het mis gaat...

Hey, gun ze ook even een paar mooie dagen :-P

**Geplaatst**: 18-06-20 23:53

Geplaatst: 18-06-20 23:53

Heel erg leuk om te lezen! Zit helemaal in je verhaal en koop je boek als je het uitbrengt

**Geplaatst**: 19-06-20 07:45

Geplaatst: 19-06-20 07:45

Ik vind dit het leukste stuk tot nu toe!

**Geplaatst**: 19-06-20 09:30

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 19-06-20 09:30

Leuk stuk inderdaad! Nu snap je beter waarom ze bij elkaar zijn

**Geplaatst**: 20-06-20 13:32

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 20-06-20 13:32

Graag vervolg

**Geplaatst**: 21-06-20 13:02

Geplaatst: 21-06-20 13:02

astridastrid schreef:
Zertab schreef:
Vraag me af waar, wanneer en hoe het mis gaat...

Hey, gun ze ook even een paar mooie dagen :-P

**Geplaatst**: 23-06-20 09:20

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 23-06-20 09:20

Ik wil een update, is al veel te lang geleden hoor :))

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-20 13:45

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-20 13:45

Haha, als jullie het stuk lezen, begrijpen jullie denk waarom het even duurde voor de update. Twijfels, twijfels. Maar ik ga de stap toch nemen.

Amstel-hotel Amusement
Woensdag 27-feb-19 (ochtend)

“Nee, nee, nee” roep ik uit als ik mezelf opraap van de straat. Het is 7h ’s ochtends en ik ben aan het hardlopen. Nou ja, ik WAS aan het hardlopen. Totdat ik struikelde over een stoeptegel. Allerlei gedachten gaan door mijn hoofd. Ik heb maandag en gister bijna niets gegeten. Ik mag niet tegen mama zeggen dat ik gevallen ben. Die gaat zich gelijk weer zorgen maken dat ik een terugval heb. Ik klop mijn knieën en ellebogen af. Het bloed gutst eruit; het is een nare, diepe schaafwond. In het scherm van mijn telefoon, welke in de band aan mijn arm zat, zit een lelijke barst.

“Chips, chips, chips” zeg ik weer. Had ik maar een lange broek aangetrokken. Ik ben halverwege dus er zit niets anders op dan toch maar terug te rennen. Ik word ook nog op tijd op mijn werk verwacht.

“Er zit allemaal bloed aan je benen” wijst een passerende fietser even later.
“Ja dat weet ik” snauw ik terug. Ik had me een beter begin van de dag voor kunnen stellen.

Thuis kan ik er gelukkig om lachen en stuur ik Prem een foto van mijn bebloedde benen.
“Is er een dokter in de zaal?”. Hij belt gelijk.
“Ah, het komt wel goed, joh” stel ik hem even later gerust. We kletsen wat en spreken af elkaar rond 13h in het hotel te ontmoeten.
“Neem je wel zelf wijn mee?” zegt hij, voordat hij ophangt, doelende op ons Antwerpen-incident. Ik lach.
“Ja. Zodat jij het af kunt kraken dit keer”. We lachen beide. We raken steeds beter op elkaar ingespeeld.
Tijd om me te bekommeren om de chaos op mijn knieën. Ik heb alleen een lange rol pleisters waarvan de witte plastic plakbescherming aan de hoeken al los is. Er plakken op die delen haren en pluisjes aan het plakgedeelte.

Het wordt uiteindelijk een chaos van pleisters die ik aan elkaar maak om de wonden helemaal te bedekken. Het plan om een jurkje aan te trekken parkeer ik in de koelkast. Ik hoef dit pleisterkunstwerk niet per se met de rest van de wereld te delen. Ik pak mijn hond en mijn tas met slaapspullen en vertrek richting mijn ouders op Pop af te zetten.

Ik werk maar een halve dag, dus ik werk hard. Totdat een binnenkomend WhatsApp-bericht me uit mijn concentratie haalt.
“The sun is out
The skies is blue
Not a cloud
To spoil the view”. Bernhard. Chips! Helemaal vergeten hem een bericht te sturen. Het is inmiddels al woensdag.
“Hoi” antwoord ik, omdat ik nog niet weet wat ik precies met de situatie aan moet.
- “Je hebt mijn blog nog niet op je site gezet” stuurt hij, na wat algemene beleefdheden uitgewisseld te hebben.
“Haha” antwoord ik “je hebt het wel netjes gehouden”.
- “Ja, ik wist niet zeker of je het ging plaatsen als ik alles erin zou zetten, Nien”.
“Dare me” antwoord ik “herschrijf het laatste deel. Maar hou het netjes”. Ik zie dat Bernhard aan het typen is.

"We keken elkaar diep in de ogen. Ik voelde een drang opkomen. Ik wilde haar kussen, en dan wel hier en nu. Dus pakte ik haar voorzichtig vast en bewoog mijn lippen naar de hare. Haar kussen voelde geweldig. Ik begon haar haren te strelen en kuste haar nek en het gebied rond haar oor. Na een paar minuten stond ik op, endorfines pompten door mijn aderen. Dit gevoel; geen enkel medicijn kan dat verslaan.

Tijd voor een snelle toiletpauze, nog een kusje en daarna Uberden we onszelf opnieuw. Dit keer naar haar trein, vertrekkend vanaf het Centraal Station. Op de achterbank zoenend, voelde ik een mengeling van dankbaarheid om haar bij me te hebben, maar verdriet om haar te laten gaan. De Uber duurde een eeuwigheid, dus we hadden veel tijd voor elkaar voor het onvermijdelijke afscheid. Na een laatste kus liep ik terug.

I got the world on a string, sitting on a rainbow.”

Ik twijfel geen moment en plaats het hele stuk op mijn website.

to be continued

**Geplaatst**: 23-06-20 14:06

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 23-06-20 14:06

Oef.....spannend!!

**Geplaatst**: 23-06-20 14:35

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 23-06-20 14:35

Ik lees al langere tijd stilletjes mee, maar waar ik eerst een hekel had aan narcistische Prem, begin ik nu ook een dubbel beeld van de hoofdpersoon te krijgen. Wat een trut zeg, beetje met twee mannen daten

Het schrijven wordt steeds duidelijker zo, je gaat echt vooruit! Maar denk aan de details, het valt nu uit de tekst in eerste instantie niet op te maken waar de wond nou zit bijvoorbeeld.

Zo, ik kruip weer onder mijn steen. Maar ga zo door!!

**Geplaatst**: 23-06-20 23:43

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 23-06-20 23:43

Meer meer meer

**Geplaatst**: 24-06-20 08:12

Geplaatst: 24-06-20 08:12

kiki1976 schreef:
Meer meer meer

**Geplaatst**: 25-06-20 09:45

Geplaatst: 25-06-20 09:45

Hier ook eens stille mee lezer.

Je schrijft leuk! Soms wat van de hak op de tak maar tot nu toe goed te volgen.

Even wilde ik niet verder lezen. Mede door dat ik mij toch stoor aan de Engelse teksten en ik daarin gewoon een vervelende manipulatieve vent in een midlifecrisis zie.

Maar blijf toch lezen mede doordat ik hoop dat het ten goede keert van de dame in het verhaal.

Daarnaast hoop ik ook dat niet waarheidsgetrouw is uit bijvoorbeeld jou eigen leven.

Zo'n vent verdient jou niet. Niemand eigenlijk!

Uit een eerder berichtje leek namelijk dat dit jou zelf over komen is.

Ik hoop zo van niet!

Schrijf gerust verder.