Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-12-21 10:20

Geplaatst: 28-12-21 10:20

Mri schreef:
soeboenoe schreef:
Zijn jullie ook tevreden met een 4e kerstdag cadeautje?

Bijna zeker dat het vandaag geplaatst gaat worden.

Het beste zijn de cadeautjes die onverwachts komen!

Eens, dat zijn vaak de beste

**Geplaatst**: 28-12-21 11:12

Geplaatst: 28-12-21 11:12

Vierde kerstdag is hier al bijna voorbij hoor O:)

**Geplaatst**: 28-12-21 12:04

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 12:04

Ik ben gek op cadeautjes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-21 12:38

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-21 12:38

‘Waar ik me vooral op verkeken heb, is het schuldgevoel dat zich al heel snel aandiende. Je bent er al die tijd voor mij geweest, hebt me opgevangen toen ik dacht dat ik niet meer kon en ik heb je zo mijn huis uit gegooid zonder je te voorzien van een degelijke verklaring. Ik wilde écht heel graag met je praten, maar besefte me ook heel goed dat wanneer ik dat zou doen en Niels erachter zou komen dat ik weer contact met je zou hebben mijn relatie met hem helemaal voorbij zou zijn. En begrijp me niet verkeerd, je hebt echt heel veel voor me betekend, maar zoals vaker gezegd; Niels is mijn man… We hebben zoveel geschiedenis samen, we hebben zoveel waar we nog voor wilden vechten. Heel wat jaren geleden hebben we elkaar gekozen, dat gooi je niet zomaar weg voor iets nieuws. Dus jij bent langzaam uit beeld verdwenen en Niels is in die tijd weer naar huis gekomen. We hebben een hele fijne tijd gehad samen, we genoten oprecht weer van elkaars gezelschap. Ik zag in hem weer de man waar ik op gevallen ben en dat is iets waar ik in onze turbulente zo ontzettend naar verlangd heb.’ – deze laatste woorden spreekt ze uit met een zachte glimlach rond haar mond, ik kan aan haar zien dat ze deze gedachten oprecht koestert.
Helaas veranderde deze man weer in de persoon waar ik alleen maar ruzie mee kon maken. Het is niet dat hij het niet heeft geprobeerd, maar het vertrouwen tussen ons is gewoon compleet weg. Zaken waar we mee zitten betreffende “de andere” spreken we niet uit naar elkaar omdat we bang zijn dat we elkaar dan kwetsen. Ik zie aan hem dat hij haar mist… Hij zegt van niet, dat ik alles voor hem ben, echter weet ik precies wanneer hij de waarheid achterhoudt en ik ben ook geen heilige… Ik heb jou ook ontzettend gemist. Ik heb bij jou gewoon alles eruit kunnen gooien zonder erbij na te hoeven denken op wiens tenen ik zou staan, zelfs al waren het die van jou, er kon altijd over gepraat worden.
Weet je Syl… Hoezeer ik het ook probeer, ik kan jou niet uit mijn leven bannen. Niet alleen omdat jij dat blijkbaar niet accepteert, maar ik ben echt heel erg veel om je gaan geven. Je hebt ervoor gezorgd dat ik een gedeelte van mezelf heb leren kennen, waarvan ik het bestaan niet wist. En dan heb ik het niet over de fysieke aspecten, maar dat ik mezelf niet altijd aan de kant hoef te schuiven en mezelf ook eens een klein meisje mag voelen dat even niet weet wat, hoe en waarom. Ik heb je zo ontzettend gemist, ik heb zo vaak momenten gehad waarop ik je van alles wilde vertellen, gewoon even mijn dag met je door wilde nemen of me afvroeg hoe het met je ging. Ik dacht echt dat Niels en ik goed gingen, we hebben zo vaak even een moment van recuperatie gehad samen. Maar uiteindelijk bleek dit ook schone schijn… Ik begon steeds meer te merken dat mijn telefoon opende op andere apps dan ik geopend had en dat Niels áltijd in de buurt was wanneer ik een telefoontje pleegde of even een berichtje stuurde. Nu nog steeds overigens… Hij vertrouwt me niet, controleert waar ik ben en waarom. Het put me uit, slaat me lam en ik wil niet meer op deze manier. Ik hou echt nog van hem, de man waarvan ik weet dat die in hem zit, maar ik ben geen bezit, geen eigendom, geen hond die commando’s opvolgt…’
‘Daan…’
‘Nee, nog niet.’
‘We willen elkaar niet kwijt, maar we kunnen op dit moment ook niet goed met elkaar. Hij heeft gisteren zelfs geopperd dat omdat we elkaar niet kwijt willen, we misschien maar moeten verhuizen, een andere baan moeten gaan zoeken en ons helemaal afsluiten van wat er hier allemaal gebeurd is. Toen hij dit heeft gezegd, is hij de hele dag uit zijn hum geweest en heeft zich boven teruggetrokken. Hij heeft waarschijnlijk gedacht dat ik hem niet zou horen, maar toen ik de kinderen zou gaan halen hoorde ik hem zeggen; “Nee, ik wil dit ook niet, maar het kan niet anders”. Dus onze afspraak waarin we beiden geen contact zouden hebben met de ander, heeft hij duidelijk ook niet erg serieus genomen. Ik neem het hem ook niet kwalijk, ik heb namelijk echt het idee dat hij zijn hoofd niet meer leeg durft te maken bij mij, bang dat dit ervoor zorgt dat het de druppel is waardoor er definitief een punt achter “ons” gezet wordt. Heel eerlijk gezegd, denk ik dat er bijna geen “ons” meer over is. Als ik terugdenk aan de periode waarin we echt samen zijn geweest, is het zo’n lieve en zorgzame man geweest. Altijd maar willen zorgen dat ik gelukkig zou zijn, altijd rekening houden met mij en later ook met de kinderen… Nu heb ik het idee dat het hem niet meer boeit. Ik krijg een hand op mijn rug op het moment dat ik het zwaar heb met de zwangerschap en hoe vaak ik al gehoord heb dat “een douche misschien wel wat verlichting geeft”. Hij is niet hier met zijn hoofd, zit vaak voor zich uit te staren en uitjes met de kinderen lopen zo goed als altijd uit op ruzie in de avond. Hoe gek het misschien ook klinkt, ik mis zelfs het echte ruziemaken. Zo vurig als ik hem ken in voorgaande ruzies, is het nu vaak “laat maar Daniël, het is goed”. Hij gaat niet meer weg met zijn vrienden, zit avonden thuis op de bank naar de tv te kijken en negeert zijn werk nadat de schooldag voorbij is. Als je eens wist hoe vaak ik geprobeerd heb om tot de kern te komen, dat hij me eindelijk eens zou vertellen waar dat gelaten gedrag vandaan komt of hij nog wel bij me wil zijn, misschien dat hij bang is voor wat er gaat komen nadat er uitgesproken is dat het op is tussen ons… Zijn antwoord? “Maar ik hou zo ontzettend veel van jou, ik wil niet zonder jou. Sorry dat ik ben wie ik ben, ik zal het beter doen”. Ik denk dat hij niet meer van mij houdt, maar van het idee van mij, van ons. Dit is niet wat een gelukkig koppel hoort te zijn, maar ik durf ook niet degene te zijn die hem een trap geeft als hij al op de grond ligt.’ – Ze blijft nu stil en kijkt me met waterige ogen aan.

Ik wil 100 dingen zeggen, maar geen enkel woord, geen enkele zinsopbouw beslaat wat ik uit zou willen drukken. Het enige dat ik doe, is mijn armen openen om haar alleen maar te omhelzen. Ik voel dat ze haar hoofd tegen mijn schouder aan laat rusten en haar armen voor zich gevouwen houdt. We zitten even zo en ik probeer iets van orde te scheppen in de enorme hoeveelheid aan woorden die zojuist in mijn richting gekatapulteerd zijn.
Met haar nog steeds in mijn omarming waag ik toch een poging om iets te zeggen:

‘Voor wie doe je dit allemaal? Voor jezelf? Voor Niels? De kinderen?’
‘Voor wat ik denk dat nu moet.’
‘Van wie moet?’
‘Van niemand moet, maar ik kan moeilijk zeggen: hé Niels, de groeten, ik zie je wel weer als je jezelf weer bent.’
‘Waarom kunnen jullie niet gewoon eens tegen elkaar zeggen dat het je zwaar valt? Dat het allemaal niet zo uit heeft gepakt als je gedacht hebt en dat het moeilijk is om “de ander” los te laten?’
‘Ik weet in ieder geval dat iedere keer dat hij maar hint naar Bibi, ik ontzettend kwaad word. Puur en alleen omdat ik walg van het idee dat hij bij haar klaargekomen is. Met zijn zogenaamde “problemen op dat vlak”.’ – ik trek een wenkbrauw op en kijk haar zo aan als ze rechtop is komen zitten.
‘Had je het minder erg gevonden als er seks zou zijn geweest zonder een hoogtepunt?’
‘Ja.’
‘En dan nu eerlijk. Heb je problemen met het seks hebben met een ander of het hoogtepunt?’
‘Het seks hebben met een ander vind ik ook niet oké, maar je wil niet weten wat voor een perikelen we uitgehaald hebben om hem zijn hoogtepunt te laten hebben tijdens onze vrijpartijen. En met haar is het de gewoonste zaak van de wereld.’
‘Dus voel je je ondergeschikt aan Bibi omdat het bij haar wel gewoon lukt?’ – Ik voel weer dat vreemde gevoel opkomen, ik wil hier eigenlijk helemaal niet over praten, maar schijnbaar zit het haar enorm dwars.
‘Zoiets ja.’
‘En dat weet Niels ook?’
‘Zoals ik je al heb gezegd, we praten hier amper tot niet over.’
‘Lijkt me best wel een essentieel iets. Hij weet ook van ons tweeën, toch?’
‘Ja.’
‘Hij zal het vast ook geen fijn idee vinden dat jij intiem bent geweest met iemand anders.’
‘Hij heeft er vooral moeite mee dat jij dat bent geweest. Zoals je weet is hij niet jouw grootste fan en dat wij dan gezamenlijk in zijn gezicht hebben gelogen, is wat hem kwaad maakt. Hij zegt dat hij mij het seks hebben met iemand anders makkelijker kan vergeven aangezien hij zelf ook fout is geweest.’ – dat verrast me dan weer. Ik heb hem altijd ingeschat als “wat van mij is, is van mij, handen af.”
‘Oké, dus nogmaals mijn vraag; als het jullie beiden zo boos maakt… Waarom wordt er dan niet over gesproken?’
‘Misschien omdat we het beiden een beetje opgegeven hebben. We worden heel onredelijk als het over dit onderwerp gaat, gaan met woorden smijten en oude koeien worden weer uit de sloot getrokken.’
‘Relatietherapie?’
‘Jij denkt dat ik Niels meegesleept krijg naar relatietherapie?’ – een sarcastische ondertoon weerklinkt duidelijk in haar stem.
‘Hij wil zelfs verhuizen en een andere baan zoeken, dus waarom niet?’
‘Hé Syl, je weet nu wat er zich allemaal afspeelt, waarom ik je niet gesproken heb en waarom dat zo abrupt is geweest. Als Niels erachter komt, weet ik niet tot wat hij in staat is… Dus, hoe is het met jou?’
‘Dat wil je niet weten.’
‘Dat wil ik wel weten, anders vraag ik er niet naar.’
‘Eerlijk? Ik heb mezelf echt compleet verwaarloosd. Ik heb alleen maar gehoopt dat er een telefoontje of berichtje van jou zou komen… Ik heb me alle mogelijke redenen in mijn hoofd gehaald waarom je maar niets van jezelf liet horen en zoals ik je aan de telefoon al gezegd heb, ik ben er echt bijna aan onderdoor gegaan. Ik heb je zo ontzettend gemist…’ – Nu ben ik degene die haar niet aan durft te kijken, het klinkt ook wel heel erg dramatisch als ik het mezelf hoor zeggen.
‘Sorry…’
‘En ik ben ontzettend bang voor wat er komen gaat. Dat ik nu hier met jou zit, heb ik niet durven hopen. Ik weet dat die onzekerheid wanneer en of ik je überhaupt nog spreek of zie me helemaal gek maakt. Jij bent een deel van mij, je maakt dat ik het gevoel heb de wereld aan te kunnen en zonder jou voelt alles leeg en nutteloos. Ik wil je jouw geluk niet ontzeggen, want als jij jouw geluk vindt bij Niels, gun ik je dat meer dan je weet, maar helemaal zonder jou kan ik niet…’
‘Je geeft me meer credit dan ik verdien. Ik heb je gebruikt, ben bij de eerste gelegenheid die zich heeft voorgedaan terug gerend naar Niels en heb je nog een schop na gegeven door je compleet te negeren… Je zou woest moeten zijn, zou tegen me moeten schreeuwen dat ik het maar uit moet zoeken met heel mijn ellende en dat ik je vooral met rust moet laten.’
‘Dat wil ik niet. Ik wil deel zijn van jouw leven, op wat voor manier dan ook. Als dat betekent dat ik je alleen kan zien wanneer Niels er niet is of enkel een berichtje van je krijg als jou dat uitkomt, dan is dat maar zo. Ik kan niet zonder jou.’
‘Syl, je snapt zelf toch ook wel dat ik niet achter de rug van Niels om met jou om kan blijven gaan? Jij weet net zo goed als ik dat dit uit de hand gaat lopen. Misschien gaat het even goed, maar dan doet er zich weer een situatie voor waarbij er iets gebeurt en ik weer moet liegen tegen Niels. Ik wil niet meer liegen, niet tegen Niels en niet tegen jou. Ik weet dat ik gezegd heb dat ik je niet uit mijn leven kan bannen, dat meen ik, want het liefst zou ik je blijven zien. Ik weet echter ook niet hoe ik je bij me kan houden zonder iemand voor de gek te houden.’

De bal aan verdriet die zich steeds duidelijker heeft gemanifesteerd tijdens dit gesprek, heeft zich nu verplaatst naar mijn keel. Ik probeer uit alle macht om hem weg te slikken, maar de woorden die ze zojuist heeft uitgesproken, maken dat ik mijn handen voor mijn gezicht sla en het niet meer tegen kan houden. Ik stort in, laat alle restricties die ik mezelf heb opgelegd los en een hysterisch gesnik klinkt vanachter mijn handen. Totale paniek neemt het over en waar ik me normaal gesproken zou schamen voor zo’n uitspatting, maakt het me nu niets meer uit. Ze mag best zien wat ze met me doet, hoe ontzettend kapot ik ben. Dat ik niet iemand heb waarnaar ik terug kan rennen om me op te vangen, dat de wanhoop me compleet opslokt en ik echt niet weet wat ik zonder haar moet.
Ik voel dat ze haar hand op mijn knie legt en in een vlaag van verstandsverbijstering dat dit de enige uiting van affectie is die ik krijg nadat ik net mijn hart open en bloot op tafel heb gelegd, trek ik mijn been onder haar hand vandaan. Ik schuif bij haar vandaan en haal mijn handen van mijn gezicht af om haar verbijsterd aan te kijken.

‘Ik weet het niet Syl. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen… Ik wil je ook geen valse hoop geven.’ – ze schuift naar me toe en pakt allebei mijn knieën vast waarop ik opsta.
‘Ik heb nog een vraag voor je; heb je überhaupt ooit gevoelens voor me gehad? Of is dat ook allemaal toneelspel geweest?’
‘Ik geef echt heel veel om je…’
‘Dat is geen antwoord op mijn vraag! Heb je gevoelens voor me gehad? Of vond je het allemaal wel prima dat er iemand was die je opving toen jouw hele leven overhoop lag?!’
‘Niet doen alsjeblieft. Niet deze richting in gaan…’
‘Geef me nou verdomme eens antwoord!’
‘Ik ben altijd eerlijk naar je geweest over mijn gevoelens, dat weet je.’
‘Antwoord Daniël! Ik wil antwoord!’ – ik schreeuw nu zo hard dat ik het idee heb dat ze het drie huizen verderop nog kunnen horen.
‘Ik heb nog steeds gevoelens voor je! Maar dat mag helemaal niet, ik kan er niks mee!’

Zonder te twijfelen, met een hartslag zo hoog dat ieder ander flauwgevallen zou zijn, pak ik haar gezicht tussen mijn handen en kus haar. Alle emoties die ik ooit in mijn leven heb gevoeld, schieten door mijn lijf. Ik voel me verdrietig, kwaad, wanhopig, verliefd, verslaafd en zelfs ergens een klein beetje gelukkig. Waar ik verwachtte dat ze weg zou trekken of me weg zou duwen, kust ze me terug. Ik ga met mijn knieën op de bank bij haar op schoot zitten en ik voel haar armen om me heen. Zilte tranen vloeien in overvloed en alles bij elkaar is dit een compleet vervreemdende ervaring. Wanneer onze kus overgaat in een zoen, voel ik ineens een gruwelijk scherpe pijn in mijn bovenarm. Ik open mijn ogen en zie een hand die wit uitgeslagen is van de druk die deze uitoefent op mijn bovenarm. Dit alles gebeurt in een split second, want voor ik het weet lig ik op de grond tegen de muur aan. Mijn hoofd bonst en ik heb voor een klein moment geen enkel idee wat er aan de hand is. Totdat ik iets omhoogkom om naar Daniël te kijken. Meteen ben ik weer volledig bij als ik zie dat Niels, Daniël tegen de muur heeft gezet en haar arm achter haar rug gevouwen houdt. Het duurt even voor ik me besef dat hij als een dolle tegen haar staat te schreeuwen.

‘… in ons huis appelflap! Vuile, achterbakse prutsmuts! Hoe kun je?! Ben je dan echt zo achterlijk?!’

Met iedere zin die hij uitschreeuwt geeft hij een ruk aan haar arm om haar vervolgens weer ontzettend hard tegen de muur aan te smijten. In de ontembare woordenstroom die uit Niels blijft komen, hoor ik Daniël vaag huilen; ‘Niels, de baby, alsjeblieft, de baby.’
Ik sta op en wankel in de richting van hun twee, mijn hoofd doet echt gruwelijk veel zeer. Met de kracht die ik nog over heb, trek ik aan de arm van Niels. Hij kijkt me aan en zijn gezicht straalt niets anders uit dan pure woede. Hij laat Daniël los en gooit haar zo ongeveer op de grond om vervolgens mij met zijn onderarm tegen mijn keel, tegen de muur aan te drukken. Met moeite kan ik kleine beetjes ademhalen, ik zie echter dat Niels niets liever zou doen dan me hier ter plekke van mijn leven te beroven.

**Geplaatst**: 28-12-21 12:44

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 12:44

Omg

**Geplaatst**: 28-12-21 13:03

Geplaatst: 28-12-21 13:03

Okeeeeee, dit was het wachten wel waard zeg!

Edit: wat niet wil zeggen dat je ons weer zo lang in spanning moet laten nu he O:)

**Geplaatst**: 28-12-21 13:24

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 13:24

Wauw echt een super stuk $_/-\o_$
maar meer meer meer, wil weten hoe het afloopt

**Geplaatst**: 28-12-21 15:09

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 15:09

Omg... en dan stopt het weer

Goed stuk en het wachten zeker waard!

**Geplaatst**: 28-12-21 15:11

Geplaatst: 28-12-21 15:11

Dan zal het nu wel definitief over gaan tussen Daniël en Niels. De keuze is dan niet zo moeilijk meer.

**Geplaatst**: 28-12-21 15:22

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 15:22

Dat ligt eraan. Wellicht worden ze liever naar elkaar als ze elkaar ruimte geven bij "de ander".

**Geplaatst**: 28-12-21 16:14

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 16:14

Maar de op dan? Syl en Daan leven ook niet meer lang en gelukkig

**Geplaatst**: 28-12-21 16:54

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 16:54

We zijn nu toch chronologisch voorbij het punt in de OP?

**Geplaatst**: 28-12-21 17:12

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 17:12

Ooooo niet stoppen.. meer meer.. wat onzettend goed geschreven weer.

**Geplaatst**: 28-12-21 17:25

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 17:25

Super goed geschreven

Ben benieuwd hoe dit afloopt.

**Geplaatst**: 28-12-21 17:28

Geplaatst: 28-12-21 17:28

Wow goed stuk weer.
Ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren.

**Geplaatst**: 28-12-21 17:38

Geplaatst: 28-12-21 17:38

Go ooooooon!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-21 19:47

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-21 19:47

Rocamor schreef:
We zijn nu toch chronologisch voorbij het punt in de OP?

Nee, daar zijn we nog niet voorbij

Dankjulliewel allemaal!

**Geplaatst**: 28-12-21 19:54

Geplaatst: 28-12-21 19:54

soeboenoe schreef:
Rocamor schreef:
We zijn nu toch chronologisch voorbij het punt in de OP?

Nee, daar zijn we nog niet voorbij

Dankjulliewel allemaal!

Schiet dan eens op

**Geplaatst**: 28-12-21 20:32

Geplaatst: 28-12-21 20:32

soeboenoe schreef:
Rocamor schreef:
Nee, daar zijn we nog niet voorbij

Schiet dan eens op

Nee! Dan gaan we richting einde en dat willen we niet hoor!

**Geplaatst**: 28-12-21 21:29

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 21:29

WTF ik kan niet weken wachten op het volgende deel.... jemig ik zit er echt zo in....

**Geplaatst**: 28-12-21 22:33

Geplaatst: 28-12-21 22:33

Goed stuk weer.. $_/-\o_$

**Geplaatst**: 28-12-21 23:55

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 28-12-21 23:55

Pff, jeetje TS!! :oo

Ik ging al lezend van links naar rechts, waar gaat dit heen. Maar dat dit kantje van Niels boven ging komen, was ik al bang voor. $:\$

Heel goed stuk weer!

**Geplaatst**: 29-12-21 02:25

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 29-12-21 02:25

Pfff

**Geplaatst**: 29-12-21 14:13

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 29-12-21 14:13

Ik had deze kant van N ook wel verwacht maar niet meer op dit punt

**Geplaatst**: 29-12-21 15:33

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 29-12-21 15:33

Nu niet zo lang over het volgende stuk doen hoor!!