Bokt.nl

VERAx schreef:

De bloem

Langzaam opent zich een schild
als een wachter van een koning.
Zachtjes, lichtjes, heel erg mild
komt een kleurenspel naar voren.

En langzaam begint het te groeien
geuren komen vrij.
De bloem begint te bloeien
En laat trots zijn kleuren zien.

Maar helaas kan dat niet lang duren
want aan alles komt een eind.
Want na vele mooie uren
is het afgelopen met zijn schoonheid.

Fenn schreef:

bloemen

met zijn allen zwaaien ze naar mij
hoor ze roepen, hoor ze lachen
zie ze de wereld kleuren geven
laat ze alsjeblieft hun gang gaan
want dit hoort er toch zo bij

met zijn allen lokken ze een glimlach
hoor ze groeien, hoor ze bloeien
zie ze wat leeft het leven geven
laat ze alsjeblieft hun gang gaan
en van deze stille helden leren mag

Fenn schreef:

vandaag kan het me even niet meer schelen
ik wil alleen nog oppervlakkigheid
lekker onwetend door het leven
barstensvol gezelligheid

dus ik steek bloemen in mijn haar
hijs me in een bloemenjurk
ga lekker madeliefjes plukken
kan mij niet schelen, ik ben druk

lalala, lalala
het doet me niets
lala, lala
ik heb geen reden nodig
om te lachen

8nnemiek schreef:

Bloemen verwelken..

We zetten de bloemetjes buiten
Gaan op de rozen zitten
Luisteren naar het groeiende gras
Maar een addertje verspert ons de pas

8nnemiek schreef:

Summer

Colorful flowers
brighten my day
Sun shines upon us
Butterflies play

Red roses arise
The sight of a Daisy
caught by bumblebees eyes
buzzing like crazy

And friendly faces
ask how we've been
I nuzzle the warmth
Damn, summer's a win!

seabiscuitje schreef:

Ouderdom

Ze zijn vertrokken
Achter de horizon
Vrienden die 'k liefhad
Eenzaam in ouderdom

Afgemeten adem
Want jaren snellen
Diep gegroefde rimpels
Die mijn verhaal vertellen

Elke maandagochtend
Mijn lieve kind, volwassen
Brengt ze bloemen
Gekamd en gewassen

Ze luistert naar verhalen
Waaraan ik mij in jaren
Heb vastgeklampt, van toen ik
Nog was zonder grijze haren

Ze schenkt mijn thee
Kust mijn hoofd
Zit daar sierlijk terwijl
Ze eenzaamheid dooft

Tot half twaalf blijft ze
Dan zegt ze gedag
En blijf ik wachtend achter
Tot weer -een maandag

Mizora schreef:

Doekje
Het ligt stoffig in een hoekje
Vergeten lijkt het te zijn
Vergeten en verloren
Niet langer gewenst

Nog altijd stof opnemend
Daar in dat kleine hoekje
Zij kijkt er niet meer naar
Al was het ooit haar doekje

Haar kroelding
Haar knuffel
Haar troost
en haar lap

Maar nu is ze groot
En doekje is klein
Toen was zij jong
En nu is het doekje
oud aan het zijn.

IrisP92 schreef:

Verlangens

Verlangens naar vroeger,
Die goede oude tijd.
Een lach op mijn gezicht,
En een traan die over mijn wang glijdt.

Boogschieten op zolder,
op een dambord geschaakt.
Denkend aan vroeger,
wat we hebben meegemaakt.

De mooie herinneringen,
Maar ook de slechte tijden.
Altijd blijven lachen,
Altijd blijven strijden.

Van klein meisje,
Tot grote meid.
Mijn lieve opa,
Hij neemt nu afscheid.

Fenn schreef:

Samen met mijn gieter
op mijn wang een traan
sta ik bij zijn graf
ik word meer volwassen
terwijl hij niet ouder worden mag