Bokt.nl

Heb alles in 1 keer gelezen! Wat een leuk en pakkend verhaal!
Wat je zegt dat het voor je gevoel saai is, daar heb ik ook laat van! Ben momenteel ook aan het schrijven en dat loop ik dus ook tegenaan (voor mijn verhaal zie onderschrift )
Ik heb trouwens nog wel een uitgever waar ik mijn verhaal straks ook naar toe wil sturen (pb maar voor info

)
Maar echt petje af! Je merkt ook echt dat je steeds beter wordt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-13 19:35

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-13 19:35

hoi allemaal! ik denk dat ik stop met hier update's posten, en ga proberen om het uit te geven.. sorry ervoor, maar ik denk niet dat uitgever's er fan van zijn als alles toch al op internet staat! maar iedereen bedankt voor het volgen natuurlijk!!

**Geplaatst**: 14-03-13 19:36

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst: 14-03-13 19:36

het topic word toch verwijdert als het uitgeven word?
zag ik laatst in een ander topic

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-13 19:37

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-13 19:37

ik weet niet hoe dat werkt eigenlijk! zal het weleens na zoeken, maar denk niet dat het slim is om het nog op internet te gaan zetten als ik dat van plan ben toch?

**Geplaatst**: 14-03-13 19:51

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst: 14-03-13 19:51

Ja inderdaad, het kan worden verwijderd.
Dat is al vaker gebeurd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-13 19:52

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-13 19:52

als iets eenmaal op internet staat krijg je het nooit meer helemaal weg he? ik denk dat het niet slim is

**Geplaatst**: 14-03-13 20:03

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst: 14-03-13 20:03

Snap ik volledig TS wil je ons wel op de hoogte houden van wat uitgevers er van vinden. Moesten ze het willen publiceren koop ik het ook zeker.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-13 20:05

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-13 20:05

yap, ik hou jullie sowieso op de hoogte ja! haha, dankje!

**Geplaatst**: 14-03-13 20:06

Geplaatst: 14-03-13 20:06

Ze kunnen het anders behoorlijk grondig wegkrijgen!
(weet ik uit ervaring)

En anders kan je (zoals een andere TS deed) nog altijd pb's sturen :Y)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-13 20:08

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-13 20:08

tenzij iemand het al gekopiërd heeft ofzoiets

heb je ook een boek uitgegeven dan?

dan kan idd wel ja, moet alleen nog zien wanneer ik verder ga! (hopelijk snel :')

)

**Geplaatst**: 15-03-13 09:06

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst: 15-03-13 09:06

Ja, maar kopieren kan natuurlijk altijd!
Ze kunnen nu ook al de eerste hoofdstukken gekopieerd hebben

En nee, maar ik volgde hier een vverhaal en dat is behoorrlijk van de aardbodem verdwenen en ik heb er flink naar gezocht

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-13 09:08

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-13 09:08

ja oke, das waar

maar ik denk dat ik het toch maar op safe hou eerlijk gezegd

**Geplaatst**: 15-03-13 17:17

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst: 15-03-13 17:17

zolang je ons maar op de hoogte houdt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-13 17:51

Re: [VER] Bang in de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-13 17:51

zal ik doen ja! zeker weten :))

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-13 00:06

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-13 00:06

Hier toch weer een keer een 'update' voor de gene die het leuk vinden, het is niet opvolgend maar gewoon een stuk wat verder, dit kwam toevallig vandaag binnen vallen dus ik dacht dat ik het maar beter op kon schrijven

(sorry de spelling is niet verbeterd, evenals de enter's maar ik ga nu slapen :')

)

‘Zal ik je zo even bij je oma afzetten?’, vraagt Jaron, ‘dan ga ik ook even naar mijn ouders, misschien is het goed als ze ons een keer los van elkaar zien’, vervolgt hij met een grijns, ‘goed idee’, antwoord ik lachend, ‘straks denken ze nog dat we aan elkaar vergroeid zijn’, lach ik. We lopen naar de auto en stappen in, ‘ik blijf niet lang weg’, zegt Jaron, ‘met mijn ouders weet je het wel’, lacht hij, ik knik alleen maar. Al snel zijn we bij mijn oma’s huis ‘tot straks!’, zeg ik vrolijk en ik geef Jaron nog snel een kus voor ik uitstap, ‘tot straks’, zegt Jaron. Ik zwaai de deur dicht en hij rijdt weg terwijl ik richting de voordeur loop. Ik bel aan, oma doet al snel open, ‘hé Jill! Ben je alleen?’, vraagt ze verbaasd, ‘ja’, antwoord ik, ‘Jaron ging even langs zijn ouders’. We lopen naar binnen en ik ga op de bank zitten, ‘wil je wat drinken?’, vraagt oma, ‘nee dankje’, antwoord ik.

Jaron
Als ik Jill af heb gezet zet ik de radio aan en trommel mee in het ritme op het stuur. Na een tijdje kom ik aan bij mijn ouders, ik parkeer de auto voor de deur en loop achterom naar binnen. Ik zwaai de huiskamer deur open ‘is er iemand thuis?!’, roep ik, ‘hoi Jaron!’, hoor ik mijn moeder vanuit de keuken dus ik loop daarheen, ‘ben je alleen?’, vraagt ze verbaasd, ‘ja, Jill is even bij haar oma’, antwoord ik, ‘Is Sarah er eigenlijk niet?’, vraag ik, ‘nee die is voor twee weken bij een vriendin zodat ze tussen de examens door niet steeds zo ver hoeft te reizen’, antwoord mijn moeder, ‘oh oke’, zeg ik. Ik doe cola in een glas, loop richting de kamer, plof op de bank en zet de tv aan, ‘en ons pap, is die er ook niet?’, vraag ik, ‘die komt zo thuis volgens mij’, klinkt er vanuit de keuken, ‘oke!’, roep ik terug. Als ik een tijd voor de tv zit komt mijn vader thuis en gaat schuin tegenover mij in een stoel zitten, aan zijn blik zie ik al dat er wat fout is. Het is een tijd stil, akelig stil en dan begint mijn vader ineens te praten, ‘ik moet het nog met je over Jill hebben’, begint hij, tergend langzaam. Ik zucht, wat zal er nu weer zijn? ‘Ja?’, vraag ik. ‘Het is beter om afstand van haar te nemen’, zegt hij, ik schrik, ‘hoezo?’, vraag ik verdwaasd over wat hij zegt. ‘Je haalt dat meisje haar leven weg, je haalt haar van school af en verpest haar toekomst zo, ik wil niet dat mijn zoon dat doet!’, zegt hij terwijl zijn stem verdacht kwaad klinkt, ik schud mijn hoofd, ‘dat doe ik helemaal niet… toch?’, zeg ik terwijl ik begin te tweifelen, ‘dat doe je wel jongen, je ruïneert dat leven zo, laat haar gaan!’, zegt hij waarna hij diep adem haalt, overduidelijk om zijn woede in te houden, ‘ze is te jong voor je, laat haar los!’, zegt hij. Het liefst zou ik willen schreeuwen, tegen hem in gaan, maar ik tweifel, ik hou haar echt van school af, dat is toch zo? ‘Je kunt dit het best zo snel mogelijk afwerken, het liefst vandaag nog’, bromt mijn vader verder met een kwade maar toch tevreden blik in zijn ogen, Jill loslaten is het laatste wat ik zou willen, maar haar toekomst verpesten… dat is nog veel erger!

Jill
Er wordt aangebeld, ‘dat zal Jaron wel zijn, dag oma!’, zeg ik vrolijk en loop naar de deur en doe hem open. Ik schrik van de blik in Jaron’s ogen, hij ziet er verward uit. We lopen naar de auto en stappen in, hij blijft de hele weg akelig stil. Als we bij zijn appartement zijn en hij zonder wat te zeggen uitstapt en richting de deur loopt snap ik er helemaal niks meer van, ‘Jaron, wat is er?’, vraag ik terwijl ik een benauwd gevoel krijg, ‘niks ofja, wel, eigenlijk wel.. ik denk dat het beter is als we stoppen, samen’, zegt hij ik zie dat hij op zijn lip bijt, ‘w..waarom?’, kan ik nog net uitbrengen, ‘ik ben niet goed voor je’, zegt hij stug terwijl hij naar binnen loopt. Compleet overrompeld sta ik in de deuropening, Jaron loopt eerst naar binnen en dan weer naar buiten, ‘zal ik je thuis brengen?’, vraagt hij. Verbeeld ik me nou of zie ik pijn in zijn ogen? Ik snap het niet, ik snap er niks van, ‘waarom zou je niet goed voor mij zijn?’, vraag ik met een bibberstemmetje. Even lijkt hij bij te trekken maar dan zie ik weer een stugge Jaron, ‘gewoon niet’, zegt hij, met een verdacht zwakke stem. ‘Je spullen breng ik nog wel een keer, oke?’, vraagt hij, ‘uhh, is goed?’, zeg ik. Ik ben nogsteeds verbaasd maar voel nu nog een rotgevoel opkomen, verdriet, immens verdriet, wat moet ik zonder Jaron?! We stappen weer in de auto en rijden weer terug naar mijn oma. Voor de deur zet hij me af, ‘doei’, krijg ik er nog net uit waarna ik snel naar binnen loop. ‘Oma ik blijf hier voorlopig weer slapen’, roep ik met een geacteerde normale stem en ik loop snel naar boven. Eenmaal op mijn slaapkamer kan ik mijn gevoel niet meer bedwingen, ik laat mezelf op bed vallen en begin te huilen, er spoken zoveel vragen door mijn hoofd, wat doe ik fout?, waarom? waarom moet dit gebeuren, waarom kan er niks vlekkeloos gaan bij mij? De tranen stromen over mijn wangen, nu ben ik Jaron ook nog kwijt, ik verpest alles, altijd denk ik, terwijl ik het dekbed over mijn hoofd trek zodat mijn oma me niet kan horen.

Jaron
Ik stamp het gaspedaal in, het was verschrikkelijk Jill zo te zien zonder haar te kunnen troosten, ze moest eens weten dat ik dit alleen maar deed omdat ik zoveel van haar hou verzucht ik. De hele weg blijf ik maar aan haar blik denken toen ik zei dat we beter konden stoppen, ik heb haar zo vaak verdrietig, bang of zelfs in paniek gezien maar dit was anders, het voelde alsof ik haar stak met een mes, maar ik wil haar geen pijn doen, dat zou ik nooit willen.. Als ik voor mijn appartement parkeer ik en stap uit, ik knal de autodeur dicht en loop snel naar binnen. Zodra ik de deur achter me dicht trek komt alles eruit, ik bonk met mijn vuist tegen de muur en ik kan het niet langer binnen houden, ‘echte mannen huilen niet’, is iets wat mijn vader altijd roept, en daar sta ik dan, als een klein kind aan het janken, maar het is niet voor niets, ik ben Jill kwijt, ik kan het bijna niet geloven, wat moet ik zonder haar?

Jill
Ik wordt wakker terwijl mijn hoofd tonnen lijkt te wegen door de hoofdpijn en mijn ogen branden. Ik weet meteen weer wat er gisteren is gebeurd, ik sla het dekbed van mijn af en merk dat ik al mijn kleren, zelfs mijn schoenen nog aan heb. Ik wil omhoog komen maar mijn hoofd doet teveel pijn, ik laat me terugvallen en staar naar het plafond, ik mis Jaron nu al verschrikkelijk. Er is alweer een uur voorbij als ik nog een poging doe om op te staan, met langzame bewegingen trek ik mijn schoenen uit en doe ik snel een pyjama broek en trui aan waarna ik weer in mijn bed gaan liggen, ik wil er niet uit, ik wil de realiteit niet onder ogen zien, niet zonder Jaron. Ik rol me om zodat ik richting de muur kijk en zucht, ik wil me sterk houden maar het gaat niet, de tranen rollen weer over mijn wangen, de gedachte dat ik Jaron nooit meer zie, nooit meer zijn stevige arm om mij heen, nooit meer die zachte, warme stem horen is ondraaglijk. Zo lig ik uren achter elkaar in bed, dan huilend dan weer stil naar de muur starend tot ik de deur open hoor gaan, ‘Jill’, hoor ik mijn oma’s stem, ‘wat is er toch meisje?’, vraagt ze zacht, bijna fluisteren, ‘niks’, zeg ik maar dat klinkt wel heel ongeloofwaardig met mijn huilerige stem. Ze komt op de rand van mijn bed zitten, ‘wil je er niet over praten?’, vraagt ze voorzichting, ‘nee’, zeg ik terwijl ik voel dat ik bijna weer ga huilen, ‘wil je thee?’, vraagt ze, ‘nee’, zeg ik. Ze gaat weer weg en komt even later toch met thee binnen, ‘drink het toch maar’, zegt ze zacht waarna ze weer naar buiten loopt.