Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-10-21 16:35

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 15-10-21 16:35

Krijgen we al weer een nieuw stuk

?
Sorry ts het leest zo lekker weg

**Geplaatst**: 15-10-21 17:05

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 15-10-21 17:05

Kunnen ze niet beter gewoon eerlijk naar elkaar zijn en elkaars behoeftes zien en een open relatie beginnen…

**Geplaatst**: 15-10-21 17:17

Geplaatst: 15-10-21 17:17

Enjoy_ schreef:
Kunnen ze niet beter gewoon eerlijk naar elkaar zijn en elkaars behoeftes zien en een open relatie beginnen…

Als ik de eerste stukken van het verhaal teruglees dan lijkt me dit geen gekke wending in de toekomst..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-10-21 19:59

Geplaatst door de TopicStarter : 15-10-21 19:59

Enjoy_ schreef:
Kunnen ze niet beter gewoon eerlijk naar elkaar zijn en elkaars behoeftes zien en een open relatie beginnen…

Ik gok dat Niels niet zo van "het delen" is. Maar wie weet...

**Geplaatst**: 15-10-21 20:47

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 15-10-21 20:47

Ging ook al door m'n hoofd, gewoon met z'n vieren verder, huppakee. Maar dat wordt wel beetje Fifty shades misschien... :')

**Geplaatst**: 15-10-21 21:01

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 15-10-21 21:01

Nou is het sowieso niet mijn ding enzo, maar na vreemdgaan zou ik daar al helemaal niet in meegaan.
Als je een open relatie wil kan je dat onderwerp aansnijden voordat je gaat liegen en achter de rug om vanalles gaat doen

**Geplaatst**: 15-10-21 23:21

Geplaatst: 15-10-21 23:21

Ik zag nieuw bericht en denk yesss we gaan verder… maar helaas. Gaat weer wachten.. :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-10-21 11:20

Geplaatst door de TopicStarter : 17-10-21 11:20

MissJG schreef:
Ik zag nieuw bericht en denk yesss we gaan verder… maar helaas. Gaat weer wachten..

Haha achter de schermen wordt er hard gewerkt aan nieuwe stukken! Maar 3 in een week zou wel een unicum zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-10-21 15:55

Geplaatst door de TopicStarter : 18-10-21 15:55

Een klein, maar heftig stukje vandaag!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

‘Verdomme…’ – Ze draait zich op haar rug.
‘Gaat het?’
‘Ik kan niet slapen en ik baal ervan.’
‘Kop thee dan maar?’
‘Ik wil er ook niet uit… Als ik nu uit bed stap, slaap ik helemaal niet meer.’
‘Waar ben je over aan het malen? Misschien als je het uitspreekt, dat het dan wat rustiger wordt?’ – Ik leun met mijn ellenboog op mijn kussen om ietwat rechterop te komen.
‘Ik weet dat je het heel lief bedoelt, maar ondanks alles voelt het heel vreemd om dat met jou te bespreken.’
‘Ik sta voor alles open hoor.’
‘Syl…’ – ze zucht.
‘Ik ga met jou mijn seksleven met Niels niet bespreken.’ – ze kijkt me even vlug aan.
‘Waarom niet? Niet dat ik nu overmatige interesse heb in dat gedeelte van jouw leven, maar als het je dwars zit… Wil ik er best over praten.’
‘Omdat dat voelt alsof ik hem nog meer verraad.’ – ik ga rechtop zitten en vouw mijn benen onder me.
‘Daniël… Ik snap dat dit zo voelt, maar het is niet zo dat ik morgen naar hem toe stap en zeg; “joh Niels, wat ik nu toch gehoord heb!”’
‘Daar gaat het ook niet om. Dat is een stukje intimiteit die ik met niemand anders heb gedeeld dan met hem, als ik dat met jou ga bespreken… Voelt dat alsof ik het laatste stukje dat we nog samen hebben ook weggeef.’
‘Oké, dan houd ik erover op. Nogmaals, ik wil gewoon dat je je wat beter voelt.’
‘Die hoop heb ik voor nu even laten varen. Ik blijf gewoon met vragen zitten en tegelijkertijd wil ik ook geen antwoorden.’
‘Dan weet ik het ook even niet Daniël…’ – ik stap over haar heen uit bed en zet de waterkoker aan.

Ze ligt nog in bed naar het plafond te kijken. Dit is de eerste keer dat ik wat frustratie voel als ik naar haar kijk en daar schrik ik best wel van. Misschien dat het komt omdat ze me zo afhoudt wanneer ik alleen maar wil helpen.

‘Wil je echt geen thee?’
‘Nee, dankje.’ – nog steeds is het plafond haar focuspunt.

Ik ga op de bank zitten met mijn thee en voel een afstand groter dan ooit, zij ligt in mijn bed te denken aan Niels met zijn perikelen en ik probeer hier uit alle macht iets voor haar te betekenen. Zijdelings kijk ik weer haar richting in, maar buiten dat ik zie dat ze haar ogen nog open heeft en ademt, straalt er weinig leven van haar af. Ik heb nog steeds met haar te doen, maar voel me nu wel écht de buitenstaander. Ineens komt de vraag in mij op of ze ook zo gelegen heeft voordat ze mij een soort van de deur gewezen heeft. Zou ze ook zo inzitten over mij wanneer ik er een ander op na houd? Of ben ik meer voor de leuk en erbij? Óf als zij en Niels weer eens klappen… Dan kan ze ergens naartoe zonder dat haar omgeving weet dat het tussen hen niet lekker loopt.

‘Is zijn piemel immens groot ofzo?’ – verschrikt kijkt ze dan eindelijk in mijn richting, ze kijkt me aan of ze niet helemaal beseft wat ik zojuist gezegd heb.
‘Ja sorry, maar ik snap het oprecht niet. Leg me eens uit wat er zo betoverend is aan Niels Jongst? Hij schreeuwt tegen je, kleineert je, bedriegt je, liegt daarover en laat je vervolgens thuis vertrekken zonder nog iets van zichzelf te laten horen. Is het dan echt zijn piemel? Is seks hebben met hem dan echt zo hemels dat je jezelf zo laat behandelen?’ – wederom complete verbazing druipt van haar gezicht af. Ze is nu ook gaan zitten en lijkt duidelijk na te denken over wat ze wil gaan zeggen.
‘Nee, zijn piemel is niet immens groot, al had ik niet verwacht dat je daar ooit naar zou vragen.’ – Ze stapt uit bed, komt naast me zitten en pakt de kop thee uit mijn handen. Ze neemt een slok en geeft de kop thee vervolgens weer terug.
‘Het gaat niet alleen om het fysieke gedeelte van seks hebben met een ander, maar ik ken hem.’ – Ze pauzeert even om na te denken.
‘Als ik je dit ga vertellen… Dit is zoiets persoonlijks Syl, maar wel echt de essentie van waarom ik zo godvergeten gekwetst ben.’
‘Vertel het me dan… Ik kan je nu niet helpen.’ – Ik zie haar twijfelen, haar gezicht duidelijk bedrukt.
‘Hij komt niet zomaar tot een hoogtepunt.’ – Ze kijkt me niet aan.
‘Oh…’ – Dat is zo’n beetje het enige dat ik uit kan brengen.
‘Hij heeft een connectie nodig, zich veilig en verbonden voelen voordat hij zover kan komen. De eerste keren dat we probeerden om zwanger te raken, voelde hij zo’n prestatiedrang dat hij dus ook niet tot dat punt kwam, totdat we niet meer bewust probeerden, maar gewoon vreeën zonder bescherming en hij dus wel klaarkwam. Het feit dat hij seks heeft gehad met Bibi en daarbij een hoogtepunt heeft bereikt, maakt dat het me zo ontzettend kwetst. Hij voelt zich blijkbaar net zo veilig bij haar als dat hij zich bij mij voelt en dát is wat mij daadwerkelijk zo’n pijn doet.’ – met open mond zit ik haar aan te kijken. Mijn hoofd kan even niet omgaan met de gedachte aan Niels die tot een hoogtepunt komt en wat hij daarvoor nodig heeft, alsof er echt even kortsluiting ontstaan is. Daniël daarentegen zit me aan te kijken met een blik alsof ze wil zeggen “ik heb het je gezegd”, al ziet het er wel naar uit dat er best wel een blok van haar schouders is gevallen.
‘Ik snap dat dat je pijn doet, maar even een andere invalshoek: de spanning van “iets nieuws” en onbekends, iemand die hem compleet adoreert en letterlijk op zijn wenken bedient, maakt misschien dat dat veilig voelen niet aan de orde is geweest?’
‘Ik weet het niet…’
‘Zoals ik jou daarstraks heb horen vertellen, heeft hij ‘m alleen maar omhoog hoeven krijgen… De rest werd zeg maar voor hem gedaan. Dat is toch de fantasie van iedere vent? Een gewillig typje dat alles doet om hem “zover” te krijgen.’ – pff… Ik krijg het met moeite mijn mond uit.
‘Mijn eerste reactie zou zijn; zo is Niels niet… Maar ik weet niet of ik dan de waarheid spreek.’
‘Oh, dat ik dit ooit nog zou zeggen… Anders zie het als een soort porno plus? Meestal hebben ze daar ook niet al te veel “gevoel” bij.’ – en het wordt ongemakkelijker en ongemakkelijker.
‘Ik begrijp wat je probeert te doen en ik waardeer enorm dat je me een beter gevoel wil geven, maar ik weet niet of ik dit gesprek nog verder wil voeren. Bovendien zie ik dat het jou ook moeite kost en dat maak het niet minder ongemakkelijk… Je weet nu waarom ik er zo over inzit, ik denk dat we het daar even bij moeten laten voor het echt te vreemd wordt.’ – ook haar gezicht zit nu in een ongemakkelijke positie, maar ik ben haar dankbaar dat ze dit gesprek in ieder geval afkapt.
‘Lijkt me verstandig.’
‘Ik vind het wel echt heel lief dat je me aan wil horen, zelfs over dit soort zaken.’ – ik word omsloten door haar armen en dat had ik echt even nodig.

**Geplaatst**: 18-10-21 16:04

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 18-10-21 16:04

Oeh dan komt het misschien echt wel wat harder aan bij Daan, bij Biebs heeft hij "dat probleem" blijkbaar ook niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-10-21 20:23

Geplaatst door de TopicStarter : 18-10-21 20:23

kiki1976 schreef:
Oeh dan komt het misschien echt wel wat harder aan bij Daan, bij Biebs heeft hij "dat probleem" blijkbaar ook niet.

Of toch "porno plus"

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-21 12:44

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-21 12:44

Ik zet mijn kop thee op tafel en pak haar net zo stevig vast als zij mij. In mijn onderbuik zit wel weer een weeïg gevoel dat ik alleen maar toe kan kennen aan het gesprek over Niels en ondanks dat we nu in een omhelzing zitten, voel ik nog steeds die afstand. Wanneer we elkaar weer loslaten wil ik haar eigenlijk een kus geven, maar door heel de situatie weet ik niet of dat op zijn plaats is en ik heb ook niet de behoefte om het nog ingewikkelder te maken dan het nu al is.

‘Je vindt me maar een idioot hè?’ – met een zacht gezicht kijkt ze me aan.
‘Ik vind je geen idioot. Ik snap je gewoon niet, maar ik ben ook niet met de beste man getrouwd.’
‘Ik snap mezelf niet eens, dus zo gek is het niet. Feit blijft wel dat hij en ik niet zo goed zijn in getrouwd zijn.’ – ze lacht meewarig.
‘Ik denk dat niemand daar goed in is, maar heel eerlijk… Ik denk dat jullie de spelregels nog eens door moeten nemen.’ – ik geef haar een speelse duw.
‘Wat zou jij in mijn situatie doen?’
‘Dat kan ik niet beantwoorden zonder bevooroordeeld te zijn… Dat weet je.’
‘Jij zou van hem af gaan?’
‘Als ik in een lange relatie zou zitten en het zou op zoveel momenten botsen als het bij jullie doet, zou ik serieus twijfelen of ik die relatie nog voort zou willen zetten, ja. Soms is enkel van elkaar houden niet genoeg, wat jullie schijnbaar nog wel doen.’
‘Ik word er gewoon ontzettend verdrietig van als ik denk aan een leven zonder hem, hoeveel pijn we elkaar ook gedaan hebben de afgelopen tijd. Ik kan het me gewoon niet voorstellen dat ik zonder hem ben.’
‘Maar is dat omdat je het gewend bent? Omdat jullie al zo lang samen zijn, dat je vergeten bent hoe het is om “alleen Daniëlle” te zijn en niet “Daniëlle en Niels”? Of voelt het alsof hij iets in je leven is, dat jouw leven beter en mooier maakt en zonder hem het leven niet zoveel moois meer heeft?’
‘Jeetje Syl, dat is diep… Maar ik denk dat het een beetje van beide is. Bijvoorbeeld wanneer ik thuiskom en hij is al thuis, heeft hij al een kop thee voor me gezet en zitten we nog samen voordat een van ons de kinderen op gaat halen. Dat is echt een moment dat heel klein lijkt, maar voor mij enorme waarde heeft. Ik hoef geen grootste gebaren of enorme liefdesverklaringen, gewoon de kleine dingen waaraan je merkt dat diegene aan je denkt en je samen beter bent dan alleen.’
‘Zijn zulke momenten nog vaak voorgekomen de laatste tijd?’
‘Minder… Maar ze zijn er nog wel geweest. Ook toen ik zo ziek was en hij op reis; hij heeft me iedere dag gebeld om te vragen hoe het met me gaat en of ik het nog red in mijn eentje. Dat is voor mij weer zo’n momentje geweest.’
‘Lieve Daniël… Sorry dat ik het nog moeilijker ga maken dan het al is, maar wat doe je dan met mij? Wat beteken ik dan voor jou als Niels jouw wereld is?’ – met terneergeslagen ogen blijft ze stil.
‘Ben ik dan echt alleen de afleiding geweest in de tijden dat je dat nodig hebt gehad? Of ben ik jouw wraakactie naar Niels? Om hem te laten zien dat wat hij kan, jij ook kunt?’
‘Nee, niks van dat alles! Echt niet… Je betekent heel veel voor me! Maar ik denk wel dat ik een andere betekenis in jouw leven heb dan jij in dat van mij. Als ik een weloverwogen gok mag doen; jij zou a la minute met mij verder willen, alle moeilijkheden daarbij voor lief genomen. Ik zit er echt nog mee in de knoop… Jij bent een vrouw en ik heb nog nooit gevoelens gehad voor een vrouw, ik word er heel onzeker van om jou op een bepaalde manier aan te raken en dan denk ik nog niet eens aan de relatie die ik zou moeten beëindigen om samen met jou te zijn. Juist omdat we niet uit kunnen zoeken, of misschien beter gezegd; dat ik niet uit kan zoeken wat het voor mij betekent, maakt dat ik niet het ongewisse in wil stappen voor iets waarvan ik niet weet wat het gaat worden.’
‘Dus eigenlijk zeg je nu dat er geen toekomst is? Dat wat het nu is, ook het eindstation is?’
‘Ik zeg heel kort door de bocht dat ik het niet weet. Ik geniet van je, geniet samen met jou en zoals ik eerder al heb gezegd; er is nog nooit iemand geweest die mij zo op de eerste plaats heeft gezet als jij doet. Maar ik zal je nu en in de nabije toekomst geen duidelijke antwoorden kunnen geven.’
‘Duidelijk… Mag ik je nog zeggen wat je voor mij betekent? Want ondanks dat ik af en toe wel eens wat laat ontsnappen, denk ik niet dat je een idee hebt hoeveel je daadwerkelijk voor me betekent. Jij bent in mijn ogen echt fantastisch, ik sta op met jou in mijn hoofd en ga weer met je slapen. Als ik je zie ontploft er een bom aan geluk in mijn lijf. Als ik bij je mag zijn, voel ik me de rijkste mens op aarde en begin niet over onze intieme momenten samen en dan niet alleen het fysieke, maar dat ik zó dichtbij je mag zijn, maakt me echt buitenzinnig gelukkig. Ik bewonder je om hoe sterk je bent, maar dat je je ook kwetsbaar op durft te stellen en mij een kijkje in jouw gedachten wil geven. En laat me niet eens beginnen over hoe ontzettend mooi je bent… Daniël, eenieder die jou zijn of haar partner mag noemen, is een gezegend mens.’ – ik verwacht eigenlijk dat ze hiervan schrikt, ik zou er misschien zelfs van schrikken… Het is ook nogal een bekentenis. Ik kijk haar aan en wacht eigenlijk op een afwijzend antwoord, maar in tegenstelling tot mijn verwachting staat ze op en neemt me aan mijn hand mee naar mijn bed.

Een kus, een zoen een zachte aanraking van haar hand over mijn buik. Ik wil wel, maar dit moeten we nu echt niet doen… Ik haal haar hand van mijn buik en geef er een kus op. Met vragende ogen bekijkt ze me.
‘Dit wil je nu niet echt.’
‘Ik wil dit wel.’ – ze laat haar andere hand onder mijn shirt over mijn rug gaan, waardoor alle haartjes rechtovereind gaan staan. Het kost me moeite, maar ik weet zeker dat dit niet het antwoord is vanavond.
‘Nee. Ik kan mezelf morgen waarschijnlijk wel voor mijn kop slaan, maar dit gaan we niet op deze manier doen. Je voelt je gekwetst en kwetsbaar en daar ga ik geen misbruik van maken. Morgen zie je Niels weer en ik wil niet dat je dan nog meer schuldgevoel hebt dan waar je nu al mee kampt.’ – Ze zucht en ik zie aan haar dat ik gelijk heb.
‘Daan, als je bij me bent is dat voor nu genoeg. Ik wil er heel graag voor je zijn en wil heel graag op die manier met je zijn, maar alleen als jij voor jezelf zaken duidelijk hebt. Wat de uitkomst ook is, ik blijf waar ik ben.’

Ze gaat op de rand van het bed zitten en gebaard me hetzelfde te doen. Ik ga naast haar zitten, ze laat haar hoofd op mijn schouder rusten en ik aai over haar rug.

‘Sinds wanneer ben jij zo wijs geworden?’
‘Sinds ik iemand heb leren kennen die het beste in me naar boven haalt.’
‘Slijmbal.’
‘Ben ik.’ – ik zeg het wat grappend.

Ik rol mezelf op bed en trek haar met me mee, zodat we met onze neuzen bijna tegen elkaar aanliggen. We blijven even zo liggen en kijken elkaar alleen maar aan, ik verdwijn in die verdomd prachtige ogen van haar, waar wel 100 sterren in lijken te flonkeren. Helaas duurt dit moment niet lang, aangezien een uitgebreide gaap vanuit haar ons oogcontact verbreekt.

‘Nou, tijd om dan echt te gaan slapen mevrouw, morgen weer vroeg dag. Welterusten.’ – ik geef haar nog een snelle kus en trek het dekbed over ons heen.
‘Welterusten lieverd.’ – ik krijg nog een kus terug en ze draait zich daarna op haar linkerzij.

**Geplaatst**: 19-10-21 14:06

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 19-10-21 14:06

Weer een ongelooflijk goed stuk!

**Geplaatst**: 19-10-21 15:19

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 19-10-21 15:19

Ik had niet een dag later al een nieuw stuk verwacht maar mij hoor je niet klagen. Wat een goed stuk weer!!!!

**Geplaatst**: 19-10-21 15:32

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 19-10-21 15:32

Wat een super stuk weer.
En wat "volwassen" van Syl, doet ze goed.

**Geplaatst**: 19-10-21 16:46

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 19-10-21 16:46

Goed stuk weer!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-10-21 20:02

Geplaatst door de TopicStarter : 19-10-21 20:02

ApplePapple schreef:
Ik had niet een dag later al een nieuw stuk verwacht maar mij hoor je niet klagen. Wat een goed stuk weer!!!!

Dit stuk vond ik gisteren nog niet goed genoeg om te plaatsen

dus vandaag na wat aanpassingen toch geplaatst.

Dankjulliewel voor de complimenten! Doet me echt Goed!

**Geplaatst**: 20-10-21 09:01

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 20-10-21 09:01

Goed stuk weer! Wel heb ik het idee dat in de laatste 2 stukken het verhaal switch van Syl naar Daan. Dus de ene keer vanuit Syl verteld en dan weer even vanuit Daan. Maar dat kan ook aan mij liggen :-)

**Geplaatst**: 20-10-21 09:11

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 20-10-21 09:11

Oeh, dat was een cadeautje, 2 stukken mogen bijlezen. en stukken om van te smullen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-10-21 09:28

Geplaatst door de TopicStarter : 20-10-21 09:28

amies100 schreef:
Goed stuk weer! Wel heb ik het idee dat in de laatste 2 stukken het verhaal switch van Syl naar Daan. Dus de ene keer vanuit Syl verteld en dan weer even vanuit Daan. Maar dat kan ook aan mij liggen

Dat was in ieder geval niet de insteek.

Het zijn voornamelijk de gesprekken tussen Syl en Daan, maar wel vanuit Syl beleefd.

**Geplaatst**: 20-10-21 10:10

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 20-10-21 10:10

Wat goed geschreven weer! Erg knap hoe je er helemaal ingetrokken wordt, ik in ieder geval wel. Je zoomt helemaal mee in.

En ik lees 'm idd wel vanuit Syl.

Klein dingetje, mocht je het breder willen publiceren. Volgens mij is "Zou je van hem af gaan?" erg Brabants.

Ik zou zeggen: "Zou je bij hem weg gaan?" Ik zie het dan letterlijk voor me alsof Daniëlle op Niels zit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-10-21 10:36

Geplaatst door de TopicStarter : 20-10-21 10:36

MarrieLeen schreef:
Wat goed geschreven weer! Erg knap hoe je er helemaal ingetrokken wordt, ik in ieder geval wel. Je zoomt helemaal mee in. En ik lees 'm idd wel vanuit Syl.

Klein dingetje, mocht je het breder willen publiceren. Volgens mij is "Zou je van hem af gaan?" erg Brabants.
Ik zou zeggen: "Zou je bij hem weg gaan?" Ik zie het dan letterlijk voor me alsof Daniëlle op Niels zit. :+

Hahaha!

oké dat is niet de bedoeling
Ik ga het aanpassen! Thanks!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-21 15:46

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-21 15:46

Ondanks het moeilijke in slaap komen, heb ik vrij vast geslapen. Wanneer de wekker op mijn telefoon gaat en ik eigenlijk zoals gewoonlijk mijn telefoon wil pakken om deze uit te zetten, bots ik tegen Daniël op. Ik heb er even geen besef van gehad dat zij inderdaad nog bij mij in bed ligt.

‘Zo… Dat is lekker wakker worden…’ – ik krijg meteen een sarcastische opmerking naar mijn hoofd geslingerd.
‘Sorry, ik heb even niet doorgehad dat je zo dicht bij me ligt.’ – al wrijvend in mijn ogen probeer ik iets van een lach op mijn gezicht te laten zien.

Met wat moeite gaat ze overeind zitten en wrijft over haar gezicht.

‘Ik krijg mijn ogen bijna niet open… Hoe zie ik eruit?’ – Ik kijk in haar richting en zie dat haar ogen inderdaad nog steeds rood en gezwollen zijn.
‘Ik kan nu zeggen dat ik je altijd mooi vind, maar dan krijg ik weer “slijmbal” naar mijn hoofd geslingerd.’
‘Is het zo erg?’
‘Je ogen zijn nog steeds dik… Wil je misschien een koel washandje?’
‘Ik hoop dat het iets helpt. Ik ga anders zo ontzettend veel vragen krijgen vandaag op school en daar zit ik niet echt op te wachten.’
‘Ik ga even een washandje voor je pakken, wil je ook koffie?’
‘Graag.’

Ik stap uit bed en loop al bibberend naar de badkamer om een washandje te regelen. Niet veel later komt Emma de badkamer binnenstappen en vraagt met een bepaalde ondertoon of ik bezoek heb. Ik heb écht geen zin in een vragenvuur dus vertel haar dat er een vriendin is blijven slapen. Helaas laat Emma zich niet zo makkelijk afschepen en terwijl ze de borstel door haar haren haalt, vuurt ze nog een aantal vragen op me af. Ik probeer zo neutraal mogelijk te antwoorden terwijl ik het washandje onder de koude kraan houd. Als Paul vanuit de keuken iets aan Emma vraagt zie ik mijn kans schoon om er snel tussenuit te knijpen. Ik ren nog net niet de trap op en probeer rustig mijn studio weer binnen te wandelen. Daniël heeft zich ondertussen al aangekleed, de tv op de radiozender aangezet en zit op de bank met een klein handspiegeltje.

‘Oh Syl, dit gaat een koel washandje echt niet oplossen… Het ziet eruit of ik gisteren een bokswedstrijd heb verloren!’ – toch geef ik haar het washandje.
‘Gewoon even koelen en dan kun je altijd nog zien.’ – terwijl ik koffiezet, zit ze achterovergeleund met het washandje op haar ogen. Ik vraag me af of Niels vandaag op school is en of hij er minstens zo slecht aan toe is als Daniël. Ergens in mijn onderbuik ontstaat een gevoel van onrust, als ik hem straks tegenkom weet ik niet hoe hij op mij gaat reageren.
Met de twee kopjes koffie loop ik naar de bank en zet haar kopje op tafel.

‘Ga je wel naar school vandaag?’
‘Ik kan mezelf toch niet laten kennen Syl? Wanneer ik er niet ben, laat dat alleen maar zien dat ik er niet mee om kan gaan.’
‘Je hoeft je toch niet altijd sterk te houden? Hij mag best weten dat het je enorm gekwetst heeft.’
‘Ik ben al thuis weggegaan, hij weet echt wel dat hij me gekwetst heeft.’
‘Lieve Daan, ik wil echt niet voor je bepalen wat goed voor je is of niet, maar waarom wil je per sé naar je werk als je je zo beroerd voelt?’
‘Ik wil dat ze ziet wat ze kapot heeft gemaakt. Ik wil dat ze ziet dat ik het weet, dat ze zich beseft dat ze niet nog één blik hoeft te wagen naar Niels. Ik snap niet dat ze het gore lef heeft gehad om nog bij me aan tafel te zitten, te vragen naar Niels en mij en heeft gedaan of er niets aan de hand is. Dan ben je toch echt helemaal gestoord?’ – ze zegt het met zoveel walging in haar stem dat ik me oprecht afvraag of ze Biebs niet aan gaat vliegen wanneer ze haar zou zien.

Tegelijkertijd voel ik een enorme tweestrijd in me ontstaan. Ik ben diegene voor Niels, ik ben degene die voor hem zoveel kapot heeft gemaakt. Ik hoor de walging, de woede en het verdriet doorklinken en besef me op dit moment kraakhelder dat al deze emoties ook aan mij gekoppeld zijn. Niels is dan in mijn ogen misschien een agressieve klootzak, maar ik ben geen haar beter. Als ik zie hoeveel het Daniël kost, hoe het haar raakt en wat een enorme impact het heeft, kan ik niet anders dan mezelf ook een enorme “klootzak” vinden. Ik ben minstens zo schuldig aan alle tranen die er bij haar gevallen zijn, minstens zo schuldig aan het falen van hun huwelijk en net zo schuldig aan alle gevoelens van radeloosheid die er nu in haar rondwaren. Het voelt bijna of de woorden die ze over Biebs heeft gezegd, net zo goed aan mij gericht zijn.
Blijkbaar blijf ik erg lang stil, want ze haalt het washandje van haar ogen af en kijkt me wat schuldbewust aan.

‘Ik heb me niet helemaal beseft dat ze een vriendin van je is… Ik snap dat je je niet zo over haar uit wil laten, maar begrijp je mijn walging?’ – een vleugje wanhoop is in haar stem te horen, ze heeft zo desperaat iemand nodig die haar steunt en normaal kan ze van mij op aan, maar ik weet me nu echt geen houding te geven.

‘Ik ben dat voor Niels…’ – ik sla mijn ogen neer als ik dit zeg, want ik wil eigenlijk haar gevoel niet minimaliseren, maar dit besef komt momenteel zo hard bij me binnen dat ik het niet kan laten om het te zeggen.
‘Syl, kijk me eens aan.’ – met een vinger onder mijn kin vraagt ze mijn gezicht omhoog en als ik ook mijn blik weer opricht, zie ik letterlijk de wanhoop van haar gezicht afdruipen.
‘Je gaat me dit niet nu aandoen. Nee, écht niet, je hebt het me beloofd! Je gaat niet nu ook de kant van Niels kiezen, je gaat me dit niet alleen laten doen, dat kán ik niet Syl.’ – Ze heeft mijn gezicht tussen haar handen en ondanks dat er geen traan uit haar ogen gevallen is, ziet ze er intens verdrietig uit.
‘Ik laat je niet in de steek. Ik hou nog steeds godvergeten veel van je, maar als jij echt nog toekomst ziet in jouw relatie met Niels, pas ik daar niet in op de manier van afgelopen maanden. Ik wil namelijk niet dat je zo ontzettend veel verdriet hebt en ik ben net zo goed de reden dat je nu verdriet hebt. Ik zal er hoe dan ook voor je zijn, maar ik wil niet dat ik je pijn blijf doen.’
‘Ik kan niet anders dan toekomst zien met Niels.’
‘Leg het me uit dan? Jullie doen elkaar zoveel pijn, zijn blijkbaar beide op zoek naar iets anders en het kan niet zo zijn dat jullie vanwege een “ja-woord” alleen maar bij elkaar blijven…’
‘Je gaat me echt voor gek verklaren als ik je dit zeg…’
‘Ik snap jullie relatie al heel lang niet. En ik wil daarmee niet zeggen dat je dan met mij verder moet, wat mij wel heel gelukkig zou maken, maar jullie twee… Ik zie het niet. Maar er zal voor jou echt een legitieme reden zijn dat je nog toekomst met hem ziet.’

Het blijft een hele lange tijd stil, terwijl ze me aankijkt en weer wegkijkt. Heb ik haar nu gekwetst? Heb ik iets gezegd waardoor ze mij nu ook een trut vindt? Of weet ze zelf de reden niet waardoor ze met Niels verder wil? Ik wil ernaar vragen, maar iets in haar houding weerhoudt me ervan. Ik zie haar geregeld op haar onderlip bijten, haar hand over haar mond bewegen en uiteindelijk pakt ze mijn handen vast.

‘Ik wil je voordat ik je dit vertel vragen of je dit echt voor je wil houden, niemand weet hiervan.’
‘Waarvan?’ – ik word nog nerveuzer dan ik al ben.
‘Alsjeblieft Syl… Zeg me dat je hier met niemand over zal praten? Écht niemand…’
‘Oké… Ik zal er met niemand over praten, beloofd.’ – haar ademhaling wordt sneller, ze glimlacht een paar keer heel kort en ik zie duidelijk dat ze erg nerveus is om het te vertellen. Dan kijkt ze me recht aan, ademt diep in en zegt;
‘Ik ben zwanger.’ – ik verlies meteen alle grip op mijn kop koffie en deze klettert met een rotgang op de vloer waardoor het kopje aan diggelen springt. Mijn mond valt open en voor heel even denk ik dat ik hallucineer, ze kan namelijk niet gezegd hebben wat ze net gezegd heeft. Ik schud mijn hoofd en sluit mijn mond weer, maar kijk haar nog steeds vol ongeloof aan.
‘Niels weet het ook nog niet. Ik heb nog geen test gedaan, maar dit voelt precies hetzelfde als bij Tygo, dus het kan haast niet anders.’ – ze laat haar linkerhand over haar buik gaan en kijkt er heel liefdevol naar.

Ik ben nog steeds niet terug in de realiteit en probeer te bevatten wat die woorden voor weerslag hebben. Zwanger… Derde kind op komst… Is dit werkelijk de reden dat ze met Niels verder wil? Omdat er een kindje in haar buik geplant is? Alleen omdat er nu een baby onderweg is, kan alles van tafel geveegd worden? Heel die relatie is zo krom als een hoepel en dan komt daar nog een kind bij? Ik krijg mijn gedachten er niet omheen gewikkeld. Een kind…

‘Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen Daniël…’ – ondertussen besef ik me dat ik compleet onder de resterende koffie zit die uit mijn kopje gespetterd is en sta op om een doekje te pakken.
‘Ik weet het, het is ook echt niet gepland, maar het voelt zo fijn.’ – ik staar nog steeds vol verbazing naar haar terwijl ik mezelf wat schoon probeer te maken. Ik weet dat het echt complete onzin is, maar ik voel me nu ergens ook een beetje bedrogen. Het is natuurlijk niet vreemd dat er wat “gebeurt” tussen hen, maar ik word er een beetje onpasselijk van.
‘Maar hoe dan?’
‘Ik dacht eerst voordat hij op reis is gegaan, maar dat is veel te kort geleden om al iets te merken. En het is daarvoor een aantal keer geweest dat het niet helemaal veilig is gegaan door het moment... Achteraf is mijn ongesteldheid al even wat vreemd.’ – en we hebben een nieuw dieptepunt bereikt in mijn ogen. Kunnen we weer terug naar het moment dat ze me vertelt dat ze haar seksleven met Niels niet met mij wil bespreken?
‘Gefeliciteerd.’ – Veel enthousiasme krijg ik er niet ingelegd.
‘Sorry lieverd, maar ik ben er wel heel gelukkig mee. Ik mag gewoon een derde kindje in mijn armen verwelkomen.’ – ik zie haar glunderen als ze het naar me uitspreekt.
‘Een kindje van jou en Niels… Ik wil niet heel cynisch overkomen, maar dat gaat niet bepaald lekker. Ik hoop oprecht voor je dat de papa er net zo blij mee is als jij bent.’
‘Ik had eigenlijk wel gehoopt dat je iets anders zou reageren.’
‘Hoe moet ik hier in hemelsnaam op reageren Daniël… Je komt gisteren intens verdrietig bij me aan, ik heb naar je geluisterd en heb gehoord hoeveel pijn het je allemaal doet, vervolgens wil je iets met mij initiëren, voel ik me heel erg dubbel omdat ik echt heel erg van je hou, maar jou niet jouw geluk af wil nemen door mezelf in jullie relatie te blijven mengen en nu laat je deze bom vallen… Ik kan het zo snel even geen plekje geven. Ik gun je alle geluk van de wereld, maar het spijt me oprecht dat ik niet zo reageer als dat je graag zou willen. Ik weet het namelijk even niet.’ – ik ga naast haar zitten.
‘Juist omdat je voor mij zoveel betekent wil ik het met je delen, ik wil jou namelijk ook niet voorliegen. En ik heb daar gisteren ook naar gehint, ik kan je oprecht geen antwoord geven nu en in de nabije toekomst, maar wil je wel heel erg graag in mijn leven houden.’ – ondertussen raap ik de laatste stukjes mok van de grond en het enige dat ik nu kan bedenken is dat ze dit zo snel mogelijk aan Niels moet vertellen. Áls hij er op de een of andere manier achter komt dat ik dit eerder weet dan hij, zijn al haar kansen bij hem verkeken gok ik zo. Dat is zo’n klap op zijn ego, degene die in zijn ogen zijn huwelijk om zeep heeft geholpen weet eerder van zijn kind dan hijzelf.
‘Je moet het Niels vertellen. Ik wil niet dat hij weet dat ik het eerder van jou te horen heb gekregen dan hij.’
‘Hij krijgt het ook wel te horen, maar ik wil hem eerst uit de buurt van Bibi hebben. Voordat er een herhaling komt.’ – mijn telefoon maakt weer mijn bekende wekker geluid.
‘Ik wil geen spelbreker zijn, maar lieve Daniël… Door ons gesprek hebben we nog welgeteld 20 minuten voordat we op school moeten zijn…’

**Geplaatst**: 25-10-21 16:01

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 25-10-21 16:01

IK WIST HET!!!!

**Geplaatst**: 25-10-21 16:05

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 25-10-21 16:05

ik wist het ook! oooeeh spannend!!