Wat zal ik doen? Zal ik naar mijn ouders rijden voor een goed gesprek of zal ik gewoon naar het huis van de moeder van Jeff gaan? Mijn ouders zien mij al aankomen zonder rijbewijs... Ik besluit dat het eerste idee afvalt.
Wat ik ook kan doen is gewoon hier blijven en kijken wat Jeff met Myrthe en Kilian gaat doen. Dan zou ik de auto wel even ergens anders moeten parkeren. Ze moeten er natuurlijk niet achter komen.
Ik besluit de auto op een andere plek neer te zetten, achter een grote camper en vlakbij het restaurant achter een boom te wachten totdat ze weer naar buiten komen. Het wachten duurt lang..
Na ongeveer drie kwartier zie ik ze naar buiten komen. Jeff praat weer honderduit en ziet er supervrolijk uit. Blijkbaar mist hij mij niet of maakt hij zich geen enkele zorgen om ons, bedenk ik.
Uiteraard is hij weer vol in gesprek met Myrthe en hangt Kilian er maar een beetje bij. Zodra ze wegrijden rijdt ik er vanaf een afstandje achteraan. In het begin was het starten nog wel even een dingetje. Ik was bijna vergeten hoe dat ookalweer ging.
Na ongeveer 45 minuten stopt Kilian op een voor mij onbekende plek. Jeff stapt uit en tot mijn verbazing is hij alleen. Wat moet hij hier op deze onbekende plek, vraag ik mij af. Niet veel later komt er een donkere audi aangereden.
Tot mijn verbazing stapt er een knappe vrouw uit, helemaal in de make-up. Het lijkt wel een callgirl. Ze omhelst Jeff en samen lopen ze richting het dorp. Niet veel later gaan ze samen een voor mij onbekende woning binnen.
Blijkbaar is het druk in de woning want ik hoor muziek en veel stemmen. Mijn hart gaat te keer. Wat zal Jeff daar uitspoken? Zal ik gewoon ook naar binnen gaan?
Ik parkeer de auto iets verder weg en loop naar de woning toe.
Wat heeft fleur toch een gave om zich in de problemen te brengen! Heel de tijd denk ik van 'ga nou toch gewoon naar huis!' Maar dan is het verhaal afgelopen en dat wil ik ook niet haha!
Gek dat niemand probeert onder te duiken voor de groep of de politie.
Hier een stille meelezer, maar echt een leuk verhaal zeg! En de stukjes zijn ook echt afzonderlijk van elkaar goed te lezen. Misschien wel iets voor een column ofzo of zo'n volgverhaal.
Wat weet je ons er weer lekker in te trekken! Hoe gaat het nu met je TS? Begint het moederschap al te wennen (geen idee of je daar aan kunt wennen?), begin je al in een ritme te komen ?
Bedankt voor jullie betrokkenheid en leuke reacties weer!
@Marije112 :Mijn vriend en ik zijn druk een ritme aan het uitvogelen nog, voor ons kleine droppie! Wat mij verbaast is dat ik mij geen moeder voel, dacht altijd dat je als moeder totaal anders zou worden in doen en laten Maar nee hoor, ben nog even kinds als altijd
De deur staat op een kier dus ik kan gewoon naar binnen lopen. Mij lijkt het ook beter om niet aan te bellen. Dan ontneem ik mijzelf misschien de kans te kunnen zien, wat er nou echt gebeurt en wat Jeff hier te zoeken heeft.
Links zie ik de deur naar de woonkamer die open staat en rechts zie ik een trap die naar boven gaat. Voor mijn gevoel is Jeff met de vrouw naar boven gegaan. Ik gluur naar binnen, de woonkamer in. Het is stampvol met mensen, dus mijn aanwezigheid valt niet eens op.
Er liggen lijntjes drugs op tafel en overal staan opengebroken bierflesjes. Mensen hangen op de bank of leunen tegen de muur op en er staat muziek aan. Er wordt hier blijkbaar flink gebruikt. Ik besluit toch stiekem de trap op te gaan.
Eenmaal boven voel ik mijn hart in de keel, de spanning is zo hoog dat ik bijna in mijn broek moet plassen. Wat nou als Jeff rare dingen aan het doen is? Ik doe de slaapkamerdeur open waarachter ik geluiden hoor.
Er zitten verschillende mensen op bed en ze kijken mij wazig aan. Een van de mannen besluit zijn mond open te trekken. "He, maar jij hoort hier toch niet?" Een dame, zeker 10 jaar ouder als mij neemt mij in zich op. "Nee, dit meisje is veel te net voor hier", zegt ze. "Wel een lekker ding," hoor ik een jongere gozer zeggen.
Dan zie ik Jeff vanuit de hoek komen. Achter hem verschijnt de vrouw met wie ik hem gezien heb. Aan alles is te zien dat hij al flink gebruikt heeft. De vrouw ook trouwens. Het duurt even voordat hij door heeft dat ik ook in het huis aanwezig ben.